آیا «کیم» از سلاح هسته‌ای دست می‌کشد؟

به گزارش خبرنگار « پارسینه »، جیمی متزل، عضو ارشد اندیشکده «شورای آتلانتیک» که زمانی هم در شورای امنیت ملی وزارت خارجه ایالات متحده و کمیته روابط خارجی سنای این کشور فعالیت کرده است، از جمله کسانی است که نسبت به گفتگو میان واشنگتن و پیونگ یانگ بدبین است. استدلال متزل را که برای «سی‌ان‌ان» نوشته است، با اندکی تغییر می‌خوانید:

اگر هدف از بین بردن تهدید سلاح‌های هسته‌ای کره شمالی است، گفتگو‌های برنامه ریزی شده میان دونالد ترامپ و کیم جونگ اون پیش از آغاز محکوم به شکست اند.

گفتگو با کره شمالی در ذات خود مشکلی ندارد، اما به نظر می‌رسد دولت ترامپ مسیری را یافته است که منافع بالقوه کره شمالی را حداکثر می‌کند، در حالی که منافع آمریکا و متحدانش را به حداقل می‌رساند.

ایالات متحده همین حالا هم برای معامله با کره شمالی دست پایین‌تر را دارد، چرا که دولت ترامپ هیچ استراتژی منجسمی برای تعامل با کره شمالی ندارد، در حالی که رهبران کره شمالی استراتژی فوق العاده هوشمندانه‌ای برای آمریکا دارند. از همان روز نخست گفتگو‌های برنامه ریزی شده میان کیم و ترامپ، ایالات متحده مشروعیتی را که کره شمالی دهه‌ها دنبالش بود، کاهش تنش‌ها و توافق برای حرکت به سمت پایان وضعیت جنگی در شبه جزیره کره را به پیونگ یانگ می‌دهد- در مقابل دستاورد‌های بسیار اندک.

از نظر کره شمالی، مشروعیتی که از دیدار رهبری با رئیس جمهور ایالات متحده و جریان مذاکرات به عنوان دو [کشور]برابر به دست می‌آید، پیروزی‌های بسیار بزرگی اند. اکنون که این کشور بازدارندگی هسته‌ای قابل اعتنایی دارد، انگیزه فراوانی برای کاهش تنش‌ها در منطقه دارد تا زمانی که رژیم کیم کنترل مطلقش در داخل کشور را حفظ کند و از اهرم هسته‌ای در مناسبات بین المللی استفاده کند. به همین دلیل است که کره شمالی همین حالا هم برخی اقدامات اعتمادسازی را اعلام کرده است و احتمالا مورد گفتگو قرار خواهند گرفت- ازجمله برقراری ارتباط تلفنی مستقیم با رهبران ارشد کره جنوبی، تعلیق آزمایش‌های هسته‌ای و موشک‌های دوربرد، و شاید حتی برخی بازرسی‌های اولیه توسط بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی.

اما از آنجایی که رهبران کره شمالی تسلیحات هسته‌ای را به عنوان استراتژی نخست بقای نظام خود می‌دانند، دست از این سلاح‌ها برنخواهند داشت، مگر آن که هزینه نگه داری آن‌ها بیشتر از هزینه تسلیم کردنشان باشد. تنها راهی که ممکن است به چنین نتیجه‌ای برسند این است که باور کنند ایالات متحده قصد دارد با نیروی نظامی دست به براندازی بزند، یا این که چین تجارتش با این کشور و کمک هایش به آن را قطع می‌کند.

ایالات متحده حمله نظامی نخواهد کرد چرا که تنها راه برای این که مطمئن شود بر کره شمالی غلبه می‌کند این است که برای یک جنگ تمام عیار آماده شود و بپذیرد که صد‌ها هزار نفر، اگر نگوییم میلیون‌ها نفر، تلفات بر جای خواهند ماند و چین هم کره شمالی را تا مرز فروپاشی زیر فشار قرار نخواهد داد، چرا که یک کره شمالی مسلح به سلاح هسته‌ای و نسبتا خصومت آمیز را به اتحاد دو کره که متحد آمریکا هم باشد ترجیح می‌دهد.

با توجه به این واقعیت‌های استراتژیک، دیدار کیم و ترامپ یک فرصت عالی برای گرفتن چند عکس خواهد بود و البته به مقداری حس خوب و اقدامات اعتمادساز منجر خواهد شد. ترامپ به توییت کردن درباره این که کار‌ها پیش می‌روند ادامه خواهد داد و این هم کاملا غلط نیست. اگر هدف از مذاکرت کاهش تنش‌ها در شبه جزیره کره است، موفق خواهد بود.

زمانی که روشن شود کره شمالی قصدی برای تسلیم سلاح‌های اتمیش ندارد، ایالات متحده مجبور خواهد شد یا کره شمالی را به عنوان یک کشور هسته‌ای بپذیرد و سعی کند آن را محدود کند، مانند کاری که با اتحاد شوروی کرد؛ یا برای براندازی نظام کره شمالی و نابودی تهدید هسته‌ای آن بجنگد؛ یا فشار بیشتری برای آغاز دور جدید گفتگو‌ها وارد کند که در بهترین حالت به بیانیه‌ای مشابه آنچه امروز شاهدیم خواهد رسید. در نهایت، ایالات متحده با بی میلی و زیرفشار کره جنوبی و چین، به احتمال زیاد گزینه نخست را پیش خواهد گرفت. هزینه اعمال فشار به کره شمالی برای خلع سلاح هسته‌ای بسیار زیاد خواهد بود.

تصور یک استراتژی بزرگ از سوی ایالات متحده برای زیر فشار قراردادن چین جهت به عهده گرفتن نقشی جدی‌تر برای کمک به غیرهسته‌ای کردن کره شمالی و فراهم کردن جایگزین‌های مطلوب این سلاح‌ها برای پیونگ یانگ ممکن است. این مسیر نیازمند تفکر راهبردی، پشتیبانی و آرایش ترکیبی دیپلماتیک، اقتصادی و نظامی آمریکا، پذیرفتن پیمان مشارکت ترانس پاسیفیک، همکاری نزدیک با متحدان و انجام مجموعه کار‌های دیگری است که دولت ترامپ ثابت کرده در انجامشان ناتوان است.

حتی با سطح انسجام استراتژیک کنونی ایالات متحده، فروپاشی درونی کره شمالی به خاطر حجم بی رحمی‌ها و تناقض‌ها می‌تواند همه چیز را تغییر دهد و تقریبا برای هرکسی خبر مهمی باشد. امیدواری به این نتیجه، یک استراتژی نیست.

ترامپ با سر و صدا درباره مذاکره رو در رو با کیم، قطعا به کاهش تنش‌ها در شبه جزیره کره کمک کرده است، اما دولت ترامپ تا کنون کار‌های خیلی کمی برای مقابله با تهدید هسته‌ای کره شمالی انجام داده است. وقتی این موضوع روشن شود، لحظه سرخوشی امروز بیشتر شبیه یک خماری ترسناک احساس خواهد شد.