.svg)
تسویه حساب خونین؛ کشتار مخالفان طالبان در سکوت رسانه‌ها
پارسینه: رهبران طالبان پس از به دست گرفتن قدرت عفو عمومی برای کارمندان دولت سابق اعلام کردند، اما هرروز خبری تازه از قتل و شکنجه مقامات محلی به گوش می‌رسد و کسی جرات صحبت کردن درباره آن‌ها را هم ندارد.
به گزارش «پارسینه» به نقل از «ایندیپندنت»، مردی شب‌هنگام از خانه‌اش در شهر جلال‌آباد ربوده شد و صبح زود، ساکنان شهر جسد حلق‌آویز شده‌اش را کنار جاده عمومی شهر دیدند. این اتفاق شب گذشته افتاد و اتفاقات مشابه آن پس از روی کار آمدن طالبان در افغانستان به رویدادی عادی در برخی از شهر‌ها تبدیل شده است. به دلیل این‌که دسترسی رسانه‌ها به اطلاعات محدود شده است و مردم نیز جرئت هم‌رسانی آن‌ها را در شبکه‌های اجتماعی ندارند، بسیاری از این اتفاق‌ها از جمله اقدامات طالبان برای انتقام‌جویی از کارکنان دولت پیشین، پوشیده می‌مانند.
تنها در شبی که گذشت، شنبه شب، سه اعدام خودسرانه در شهر جلال‌آباد گزارش شد. یکی از این افراد در کنار جاده عمومی و دو تن دیگر در منطقه هده، در حومه شهر جلال‌آباد در باغ زیتون به دار آویخته شدند. عصر روز گذشته نیز چهار تن به همراه یک خبرنگار در مرکز شهر جلال‌آباد در اثر تیراندازی مردان مسلح کشته شدند.
جسد یک دختر یازده ساله به نام فرزوان، روز گذشته، در شهرک حاجی نبی در کابل کشف شد. یک عضو خانواده فرزوان به رسانه‌ها گفته است که او شب‌هنگام از خانه ربوده شده و سپس به قتل رسیده است. دو روز پیش از این، ۳۰ سپتامبر، عبدالسلام الفت کارمند پیشین امنیت ملی، در یک مهمان‌خانه در شهر مزارشریف کشته شد. الفت در یک مهمان‌خانه پنهان شده بود و منتظر فرصتی بود تا از افغانستان خارج شود.
هاشم خان، فرمانده حوزه اول امنیتی شهر غزنی در حکومت پیشین، در زندان طالبان جان داده و جسدش که آثار شکنجه بر آن دیده شده است، روز شنبه به خانواده‌اش تسلیم شد. اجساد دو فرمانده نیرو‌های پیشین مردمی در شهرستان گیلان ولایت غزنی نیز در حالی که آثار شکنجه بر بدن‌هایشان مشاهده می‌شد، روز گذشته به خانواده‌هایشان تحویل داده شده است.
هیچ یک از مسئولان طالبان تاکنون در مورد اتفاقات مشابهی که در شهر‌های افغانستان می‌افتند، توضیح روشنی نداده است. مسئولان محلی طالبان با بی‌اعتنایی از صحبت کردن در باره این رویداد‌ها خودداری می‌کنند و گاهی هم اگر در این مورد صحبت کنند دلایل عجیبی می‌آورند.
برای نمونه مولوی حبیب‌الله مجاهد، رئیس اطلاعات و فرهنگ طالبان در غزنی، در مورد مرگ دو تن از فرماندهان پیشین نیرو‌های مردمی در شهرستان گیلان گفته است که این افراد به دست مردم شکنجه شده‌اند و به قتل رسیده‌اند.
مولوی حبیب‌الله گفته است که فرمانده پیشین نیرو‌های مردمی در گیلان و معاونش ابتدا به دست اعضای طالبان بازداشت شدند و سپس مردم برای شکنجه کردن آنان تجمع کردند و هر دو تن در جریان شکنجه به دست مردم کشته شدند.
مولوی حبیب‌الله در مورد مرگ هاشم خان، فرمانده حوزه اول امنیتی شهر غزنی در حکومت پیشین که در زندان در اثر شکنجه جان داده نیز بدون استناد به آزمایش پزشکی و سند مطمئن، گفته است که او در اثر حمله قلبی جان داده است. قاسم غفوری، برادرزاده هاشم خان، به خبرگزاری پژواک گفته است که آثار شکنجه به روشنی بر بدن هاشم خان مشاهده شده است.
پیش از این و به تاریخ بیست و نهم سپتامبر نیز دکتر زین‌الدین و شش عضو خانواده‌اش شب‌هنگام در شهرستان پل حصار استان بغلان در شمال افغانستان کشته شدند. مسئولیت این رویداد را هیچ‌کس به عهده نگرفت و طالبان نیز در این مورد توضیحی ندادند.
فهیم اندرابی که ساکن ولسوالی پل حصار است، می‌گوید که دکتر زین‌الدین متخصص جراحی بود و هیچ فعالیت سیاسی و نظامی نداشت. فهیم می‌گوید که این دکتر از سوی طالبان متهم شده بود که برخی از اعضای جبهه مقاومت را در اندراب معالجه کرده است. دکتر زین‌الدین در مرکز شهرستان پل حصار زندگی می‌کرد و یک ماه قبل، درگیری‌های شدیدی میان نیرو‌های جبهه مقاومت و طالبان در این شهرستان به وقوع پیوسته بود.
اندرابی می‌گوید که اعضای طالبان ساعت ۹ شب به خانه دکتر زین‌الدین هجوم بردند و او را به همراه شش تن از اعضای خانواده‌اش تیرباران کردند. طالبان در بسیاری از نقاط از جمله شهرستان‌های بنو، اندراب و پل‌حصار که پیشتر نیرو‌های مقاومت در آن‌جا حضور داشتند، قانون منع تردد شبانه وضع کرده‌اند و هر کسی که پس از ساعت هشت شب بیرون از خانه دیده شود به او شلیک می‌کنند.
فهیم اندرابی می‌گوید که به دلیل وضع منع تردد شبانه هیچ‌کس جرئت ندارد پس از ساعت هشت شب از خانه خود خارج شود، در حالی که دکتر و خانواده‌اش پس از ساعت ۹ شام تیرباران شده‌اند.
پیش از این ملا یعقوب، وزیر دفاع طالبان، با انتشار یک پیام صوتی گفته بود که فرمان عفو عمومی رهبر طالبان از سوی برخی جنگجویان این گروه نقض شده است و افرادی در بین این گروه دست به انتقام‌جویی زده‌اند.
وضع محدودیت‌های شدید بر رسانه‌ها از سوی طالبان و بازداشت برخی از فعالان شبکه‌های اجتماعی به دلیل بازنشر مطالب انتقادی باعث شده است تا کمتر کسی جرئت داشته باشد که در باره اتفاقات پیرامون خود اطلاع‌رسانی کند. این وضعیت باعث شده است تا جزئیات موج کشتار و ترور‌های هدفمند طالبان که با هدف انتقام‌جویی انجام می‌شود از چشم مردم پنهان بماند.
تنها در شبی که گذشت، شنبه شب، سه اعدام خودسرانه در شهر جلال‌آباد گزارش شد. یکی از این افراد در کنار جاده عمومی و دو تن دیگر در منطقه هده، در حومه شهر جلال‌آباد در باغ زیتون به دار آویخته شدند. عصر روز گذشته نیز چهار تن به همراه یک خبرنگار در مرکز شهر جلال‌آباد در اثر تیراندازی مردان مسلح کشته شدند.
جسد یک دختر یازده ساله به نام فرزوان، روز گذشته، در شهرک حاجی نبی در کابل کشف شد. یک عضو خانواده فرزوان به رسانه‌ها گفته است که او شب‌هنگام از خانه ربوده شده و سپس به قتل رسیده است. دو روز پیش از این، ۳۰ سپتامبر، عبدالسلام الفت کارمند پیشین امنیت ملی، در یک مهمان‌خانه در شهر مزارشریف کشته شد. الفت در یک مهمان‌خانه پنهان شده بود و منتظر فرصتی بود تا از افغانستان خارج شود.
هاشم خان، فرمانده حوزه اول امنیتی شهر غزنی در حکومت پیشین، در زندان طالبان جان داده و جسدش که آثار شکنجه بر آن دیده شده است، روز شنبه به خانواده‌اش تسلیم شد. اجساد دو فرمانده نیرو‌های پیشین مردمی در شهرستان گیلان ولایت غزنی نیز در حالی که آثار شکنجه بر بدن‌هایشان مشاهده می‌شد، روز گذشته به خانواده‌هایشان تحویل داده شده است.
هیچ یک از مسئولان طالبان تاکنون در مورد اتفاقات مشابهی که در شهر‌های افغانستان می‌افتند، توضیح روشنی نداده است. مسئولان محلی طالبان با بی‌اعتنایی از صحبت کردن در باره این رویداد‌ها خودداری می‌کنند و گاهی هم اگر در این مورد صحبت کنند دلایل عجیبی می‌آورند.
برای نمونه مولوی حبیب‌الله مجاهد، رئیس اطلاعات و فرهنگ طالبان در غزنی، در مورد مرگ دو تن از فرماندهان پیشین نیرو‌های مردمی در شهرستان گیلان گفته است که این افراد به دست مردم شکنجه شده‌اند و به قتل رسیده‌اند.
مولوی حبیب‌الله گفته است که فرمانده پیشین نیرو‌های مردمی در گیلان و معاونش ابتدا به دست اعضای طالبان بازداشت شدند و سپس مردم برای شکنجه کردن آنان تجمع کردند و هر دو تن در جریان شکنجه به دست مردم کشته شدند.
مولوی حبیب‌الله در مورد مرگ هاشم خان، فرمانده حوزه اول امنیتی شهر غزنی در حکومت پیشین که در زندان در اثر شکنجه جان داده نیز بدون استناد به آزمایش پزشکی و سند مطمئن، گفته است که او در اثر حمله قلبی جان داده است. قاسم غفوری، برادرزاده هاشم خان، به خبرگزاری پژواک گفته است که آثار شکنجه به روشنی بر بدن هاشم خان مشاهده شده است.
پیش از این و به تاریخ بیست و نهم سپتامبر نیز دکتر زین‌الدین و شش عضو خانواده‌اش شب‌هنگام در شهرستان پل حصار استان بغلان در شمال افغانستان کشته شدند. مسئولیت این رویداد را هیچ‌کس به عهده نگرفت و طالبان نیز در این مورد توضیحی ندادند.
فهیم اندرابی که ساکن ولسوالی پل حصار است، می‌گوید که دکتر زین‌الدین متخصص جراحی بود و هیچ فعالیت سیاسی و نظامی نداشت. فهیم می‌گوید که این دکتر از سوی طالبان متهم شده بود که برخی از اعضای جبهه مقاومت را در اندراب معالجه کرده است. دکتر زین‌الدین در مرکز شهرستان پل حصار زندگی می‌کرد و یک ماه قبل، درگیری‌های شدیدی میان نیرو‌های جبهه مقاومت و طالبان در این شهرستان به وقوع پیوسته بود.
اندرابی می‌گوید که اعضای طالبان ساعت ۹ شب به خانه دکتر زین‌الدین هجوم بردند و او را به همراه شش تن از اعضای خانواده‌اش تیرباران کردند. طالبان در بسیاری از نقاط از جمله شهرستان‌های بنو، اندراب و پل‌حصار که پیشتر نیرو‌های مقاومت در آن‌جا حضور داشتند، قانون منع تردد شبانه وضع کرده‌اند و هر کسی که پس از ساعت هشت شب بیرون از خانه دیده شود به او شلیک می‌کنند.
فهیم اندرابی می‌گوید که به دلیل وضع منع تردد شبانه هیچ‌کس جرئت ندارد پس از ساعت هشت شب از خانه خود خارج شود، در حالی که دکتر و خانواده‌اش پس از ساعت ۹ شام تیرباران شده‌اند.
پیش از این ملا یعقوب، وزیر دفاع طالبان، با انتشار یک پیام صوتی گفته بود که فرمان عفو عمومی رهبر طالبان از سوی برخی جنگجویان این گروه نقض شده است و افرادی در بین این گروه دست به انتقام‌جویی زده‌اند.
وضع محدودیت‌های شدید بر رسانه‌ها از سوی طالبان و بازداشت برخی از فعالان شبکه‌های اجتماعی به دلیل بازنشر مطالب انتقادی باعث شده است تا کمتر کسی جرئت داشته باشد که در باره اتفاقات پیرامون خود اطلاع‌رسانی کند. این وضعیت باعث شده است تا جزئیات موج کشتار و ترور‌های هدفمند طالبان که با هدف انتقام‌جویی انجام می‌شود از چشم مردم پنهان بماند.
منبع:
پارسینه
ارسال نظر