دلایل به وجود آمدن اوتیسم در کودکان
پارسینه: کودکانی که حامل این بیماری هستند تفاوت هایی در گسترش و پردازش اطلاعات مغزی خود دارند.
کودکانی که حامل این بیماری هستند تفاوتهایی در گسترش و پردازش اطلاعات مغزی خود دارند. آنها ممکن است لکنت زبان، مشکلات ارتباط با دیگران، یک سری رفتارهای مکرر را از خود بروزداده و مشکلاتی در آموزش دیدن در مدرسه داشته باشند.
هیچ یک از موارد اوتیسم با یکدیگر مشابه نیست و وابسته به شرایط کودک، نشانهها میتوانند روزانه با علایق و فعالیتهای آنها مداخله داشته باشد و مشکلاتی را برای آنها به وجود بیاورد.
درگذشته پزشکان اطلاعات زیادی درمورد اوتیسم نداشتند. اما زمانه عوض شده است. با یک درمان اولیه که معمولا شامل صحبت درمانی و رفتار درمانی است، کودکان دارای این بیماری میتوانند به بهترین پتانسیل خود برای بهبود برسند.
کودکانی که حامل بیماری اوتیسم هستند تفاوتهایی در گسترش و پردازش اطلاعات مغزی خود دارند. آنها ممکن است لکنت زبان، مشکلات ارتباط با دیگران، یک سری رفتارهای مکرر را از خود بروزدهند
نشانههای اوتیسم چیست؟
نشانههای اوتیسم از ۲یا۳ سالگی قابل تشخیص است. اما از آنجایی متوجه شدن این علائم به سختی صورت میگیرد، ظهور نشانههای کامل مدتی بیشتر نیز طول میکشد. به پزشکان اطفال توصیه میشود که در هرملاقات کودکان به دنبال نشانههای اوتیسم در آنها بگردند. غربالگری برای بیماری اوتیسم معمولا از ۱۶ماهگی آغاز میشود. نشانههای اوتیسم میتواند شامل موارد زیر باشد:
-مشکلات در ارتباط با دیگران، بازی کردن با وسایل
-ارتباط چشمی خیلی کم با دیگران
-عدم اشاره به اجسام برای جلب توجه
-حرکات غیرمعمول و مکرر مانند دست زدن، چرخیدن و ضربه زدن
-بازی کردن به صورت عجیب با اسباب بازی
-عدم و یا ناقص فهمیدن زبان
-عدم کنجکاوی وکاوش در محیط اطراف (بیشتر در دنیای خودش است)
کودکانی که این علائم در آنها دیده شده است باید توسط متخصصین مخصوص مورد معاینه و درمان قراربگیرند. در این مرحله اسکن مغزی و آزمایش خون برای تشخیص بیماری انجام نمیگیرد. البته این آزمایشها ممکن است برای بررسی دیگر شرایط صورت بگیرند.
دلایل به وجودآمدن بیماری خوددرماندگی چیست؟
دلایل بیماری اوتیسم هنوز به طور کامل شناخته نشده است، اما متخصصین و دانشمندان اثرات محیطی و ژن را دخیل دانسته اند. در حقیقت در یک تحقیق جدید فهمیده اند که ژن نقس بسیارمهمی را در این بیماری ایفا میکند. اگر خواهر و یا برادری مبتلا به اوتیسم درخانواده وجود داشته باشد، کودک تازه به دنیا آمده، ۳۰% شانس ابتلا به این بیماری را با خود به همراه خواهد داشت. اما به این معنا نیست که الزاما این بیماری حتما از والدین به فرزند انتقال خواهد یافت. بعضی از تحقیقات نشان داده است کسانی که پتانسیل گرفتن این بیماری را دارند زمانی که در محیط در معرض افراد خاصی (هنوز معلوم نیست چه کسانی!) قرار میگیرند، دچار تشدید این بیماری خواهندشد.
مطالعات دیگری نشان میدهد که اوتیسم از طریق ویروس ها، آلرژیها و یا واکسنها تولید میشود، اما در حقیقت هیچکدام از این نظریهها به طور جدی و کامل اثبات نشده اند.
به خاطر داشته باشید که این بیماری به دلیل مراقبت بد از فرزندان یا داشتن تجربه بد به وجود نمیآید. تئوریهای جدید این نظریه هارا به کلی رد میکند.
هیچ درمانی برای اوتیسم وجود ندارد، اما اقدامات و درمانهای اخیر میتواند به کودکان برای افزایش مهارت هایشان و رسیدن به بهترین وضعیت کمک کند. درمان با توجه به ویژگیهای هر نفر منحصربه فرد بوده و شامل اقدامات رفتاری، آموزشی و گفتاری است. اهداف این اقدامات به منظور یادگیری موارد زیر در کودکان است:
-مراقبت از بدنهای خود
-ارتباط با دوستان و آشنایان خود
-بازی با دیگران و تبعیت از بعضی قوانین
-کاهش رفتارهای تهاجمی و مکرر، مخصوصا آنهایی که با فعالیتهای روزانه آنها مداخله دارد
تحقیقات تمرین هفتگی ۲۵ساعت در زمینههای اجتماعی، رفتاری، بازی، گفتاری و دیگر درمانها را برای رسیدن به بهترین وضعیت پیشنهاد کرده اند. گاهی داروهایی نیز برای وضعیتهای خاص مانند رفتارهای تهاجمی با دیگران، مشکلات عدم توجه، رفتاریهای استرسی و نوسانات رفتاری تجویز میشود.
البته یک سری درمانهای غیرمعمول نیز مانند استفاده از موزیک، هنر، حیوان درمانی استفاده شده است که بعضی از خانوادهها از تاثیر شگرف این روشها گزارش داده اند.
هیچ درمانی برای اوتیسم وجود ندارد، اما اقدامات و درمانهای اخیر میتواند به کودکان برای افزایش مهارت هایشان و رسیدن به بهترین وضعیت کمک کند
قبل از ۳سالگی
قبل از ۳سالگی کودکان، درمانهایی را برای انجام در خانه دریافت خواهند کرد. اعضای خانواده با یک سری برنامههایی که دکتر ارائه کرده است منطبق شده و هدف را دنبال میکنند. گاهی اوقات نیز متخصصین مخصوص رفتار و گفتار به خانه آمده و اقدامات لازم را انجام میدهند.
اهداف این درمانها این است که کودکان بتوانند در یک کلاس درس عادی مطالب را فراگرفته و تا حدامکان در زندگی شخصی خود مستقل بشوند.
بعد از۳ سالگی
کودکان بین ۳تا۵ساله آزاد هستند تا به مهدکودکهایی با نظارت پزشکان متخصص بروند. درمانها و آموزشها در خلال برنامههای مدرسه ویا مهدکودک ارائه خواهد شد. همچنین در مقاطعی آموزشهایی مخصوص والدین برای فائق آمدن برمشکلات بزرگ کردن کودک الزامی به نظر میرسد.
چطور میتوانم به فرزند خود کمک کنم؟
اگر تاخیر در رشد و پپیشرفت کودکتان احساس میکنید زمان آن است که به او کمک کنید. حتی قبل از یک جلسه رسمی درمانی کودک شما میتواند مشکلات زبانی را با کمکهایی کاهش دهد. متاسفانه هزینه درمانها گران بوده و اغلب توسط بیمهها حمایت نمیشوند، اما کمک شما با استفاده از منابع درست میتواند تاثیرگذار باشد.
منبع: نی نی بان
هیچ یک از موارد اوتیسم با یکدیگر مشابه نیست و وابسته به شرایط کودک، نشانهها میتوانند روزانه با علایق و فعالیتهای آنها مداخله داشته باشد و مشکلاتی را برای آنها به وجود بیاورد.
درگذشته پزشکان اطلاعات زیادی درمورد اوتیسم نداشتند. اما زمانه عوض شده است. با یک درمان اولیه که معمولا شامل صحبت درمانی و رفتار درمانی است، کودکان دارای این بیماری میتوانند به بهترین پتانسیل خود برای بهبود برسند.
کودکانی که حامل بیماری اوتیسم هستند تفاوتهایی در گسترش و پردازش اطلاعات مغزی خود دارند. آنها ممکن است لکنت زبان، مشکلات ارتباط با دیگران، یک سری رفتارهای مکرر را از خود بروزدهند
نشانههای اوتیسم چیست؟
نشانههای اوتیسم از ۲یا۳ سالگی قابل تشخیص است. اما از آنجایی متوجه شدن این علائم به سختی صورت میگیرد، ظهور نشانههای کامل مدتی بیشتر نیز طول میکشد. به پزشکان اطفال توصیه میشود که در هرملاقات کودکان به دنبال نشانههای اوتیسم در آنها بگردند. غربالگری برای بیماری اوتیسم معمولا از ۱۶ماهگی آغاز میشود. نشانههای اوتیسم میتواند شامل موارد زیر باشد:
-مشکلات در ارتباط با دیگران، بازی کردن با وسایل
-ارتباط چشمی خیلی کم با دیگران
-عدم اشاره به اجسام برای جلب توجه
-حرکات غیرمعمول و مکرر مانند دست زدن، چرخیدن و ضربه زدن
-بازی کردن به صورت عجیب با اسباب بازی
-عدم و یا ناقص فهمیدن زبان
-عدم کنجکاوی وکاوش در محیط اطراف (بیشتر در دنیای خودش است)
کودکانی که این علائم در آنها دیده شده است باید توسط متخصصین مخصوص مورد معاینه و درمان قراربگیرند. در این مرحله اسکن مغزی و آزمایش خون برای تشخیص بیماری انجام نمیگیرد. البته این آزمایشها ممکن است برای بررسی دیگر شرایط صورت بگیرند.
دلایل به وجودآمدن بیماری خوددرماندگی چیست؟
دلایل بیماری اوتیسم هنوز به طور کامل شناخته نشده است، اما متخصصین و دانشمندان اثرات محیطی و ژن را دخیل دانسته اند. در حقیقت در یک تحقیق جدید فهمیده اند که ژن نقس بسیارمهمی را در این بیماری ایفا میکند. اگر خواهر و یا برادری مبتلا به اوتیسم درخانواده وجود داشته باشد، کودک تازه به دنیا آمده، ۳۰% شانس ابتلا به این بیماری را با خود به همراه خواهد داشت. اما به این معنا نیست که الزاما این بیماری حتما از والدین به فرزند انتقال خواهد یافت. بعضی از تحقیقات نشان داده است کسانی که پتانسیل گرفتن این بیماری را دارند زمانی که در محیط در معرض افراد خاصی (هنوز معلوم نیست چه کسانی!) قرار میگیرند، دچار تشدید این بیماری خواهندشد.
مطالعات دیگری نشان میدهد که اوتیسم از طریق ویروس ها، آلرژیها و یا واکسنها تولید میشود، اما در حقیقت هیچکدام از این نظریهها به طور جدی و کامل اثبات نشده اند.
به خاطر داشته باشید که این بیماری به دلیل مراقبت بد از فرزندان یا داشتن تجربه بد به وجود نمیآید. تئوریهای جدید این نظریه هارا به کلی رد میکند.
هیچ درمانی برای اوتیسم وجود ندارد، اما اقدامات و درمانهای اخیر میتواند به کودکان برای افزایش مهارت هایشان و رسیدن به بهترین وضعیت کمک کند. درمان با توجه به ویژگیهای هر نفر منحصربه فرد بوده و شامل اقدامات رفتاری، آموزشی و گفتاری است. اهداف این اقدامات به منظور یادگیری موارد زیر در کودکان است:
-مراقبت از بدنهای خود
-ارتباط با دوستان و آشنایان خود
-بازی با دیگران و تبعیت از بعضی قوانین
-کاهش رفتارهای تهاجمی و مکرر، مخصوصا آنهایی که با فعالیتهای روزانه آنها مداخله دارد
تحقیقات تمرین هفتگی ۲۵ساعت در زمینههای اجتماعی، رفتاری، بازی، گفتاری و دیگر درمانها را برای رسیدن به بهترین وضعیت پیشنهاد کرده اند. گاهی داروهایی نیز برای وضعیتهای خاص مانند رفتارهای تهاجمی با دیگران، مشکلات عدم توجه، رفتاریهای استرسی و نوسانات رفتاری تجویز میشود.
البته یک سری درمانهای غیرمعمول نیز مانند استفاده از موزیک، هنر، حیوان درمانی استفاده شده است که بعضی از خانوادهها از تاثیر شگرف این روشها گزارش داده اند.
هیچ درمانی برای اوتیسم وجود ندارد، اما اقدامات و درمانهای اخیر میتواند به کودکان برای افزایش مهارت هایشان و رسیدن به بهترین وضعیت کمک کند
قبل از ۳سالگی
قبل از ۳سالگی کودکان، درمانهایی را برای انجام در خانه دریافت خواهند کرد. اعضای خانواده با یک سری برنامههایی که دکتر ارائه کرده است منطبق شده و هدف را دنبال میکنند. گاهی اوقات نیز متخصصین مخصوص رفتار و گفتار به خانه آمده و اقدامات لازم را انجام میدهند.
اهداف این درمانها این است که کودکان بتوانند در یک کلاس درس عادی مطالب را فراگرفته و تا حدامکان در زندگی شخصی خود مستقل بشوند.
بعد از۳ سالگی
کودکان بین ۳تا۵ساله آزاد هستند تا به مهدکودکهایی با نظارت پزشکان متخصص بروند. درمانها و آموزشها در خلال برنامههای مدرسه ویا مهدکودک ارائه خواهد شد. همچنین در مقاطعی آموزشهایی مخصوص والدین برای فائق آمدن برمشکلات بزرگ کردن کودک الزامی به نظر میرسد.
چطور میتوانم به فرزند خود کمک کنم؟
اگر تاخیر در رشد و پپیشرفت کودکتان احساس میکنید زمان آن است که به او کمک کنید. حتی قبل از یک جلسه رسمی درمانی کودک شما میتواند مشکلات زبانی را با کمکهایی کاهش دهد. متاسفانه هزینه درمانها گران بوده و اغلب توسط بیمهها حمایت نمیشوند، اما کمک شما با استفاده از منابع درست میتواند تاثیرگذار باشد.
منبع: نی نی بان
ارسال نظر