شیزوفرنی قبل از بروز، تشخیص داده و درمان میشود
پارسینه: دانشمندان با شناسایی ۱۰۴ ژن پرخطر دخیل در بروز شیزوفرنی، نشان دادند که امکان تشخیص و درمان بالقوه این بیماری روانی حتی پیش از بروز علائم آن وجود دارد.

شیزوفرنی یک اختلال روانی شدید و مزمن است که با توهم، ناتوانی در ابراز احساسات و اختلالات شناختی همراه است. اگرچه داروهای موجود در تخفیف این علائم موثرند، اما در حال حاضر دارویی برای درمان این بیماری وجود ندارد.
به گزارش پایگاه خبری «شینهوا»، به گفته «لی بینگ شان» (Li Bingshan) محقق موسسه ژنتیک دانشگاه واندربیلت، اکتشاف اخیر در مورد ۱۰۴ ژن پرخطر دخیل در بروز شیزوفرنی، دانشمندان را در درک بهتر آن که این ژنها چگونه در دوران جنینی فرد را به ابتلا به این بیماری مستعد میکنند و در نتیجه طراحی راهبردهای مداخلهای مناسب یاری میدهد.
محققان پیشتر در تحقیق دیگری ارتباط میان ۱۰۰ مکان ثابت بر روی کروموزومهای مختلف را با شیزوفرنی شناسایی کرده بودند، اما تحقیقات جدید نشان داد که ژنهای پرخطر مذکور در این مکانها قرار نداشته و امکان کنترل فعالیت آنها از راه دور نیز وجود دارد.
برخی از این ژنها کدکننده پروتئینهایی هستند که در دیگر بیماریها هدف داروهای موجود در بازار قرار میگیرند.
بنابراین، پژوهشگران معتقدند که چارچوبی که طراحی کرده اند، میتواند در تعیین این که آیا امکان استفاده از داروهای موجود در بازار برای درمان بیماریهای غیرمرتبط در درمان شیزوفرنی نیز قابل استفاده است یا نه، کمک کند.
گزارش جزئیات این تحقیق در مجله Nature Neuroscience منتشر شده است.
به گزارش پایگاه خبری «شینهوا»، به گفته «لی بینگ شان» (Li Bingshan) محقق موسسه ژنتیک دانشگاه واندربیلت، اکتشاف اخیر در مورد ۱۰۴ ژن پرخطر دخیل در بروز شیزوفرنی، دانشمندان را در درک بهتر آن که این ژنها چگونه در دوران جنینی فرد را به ابتلا به این بیماری مستعد میکنند و در نتیجه طراحی راهبردهای مداخلهای مناسب یاری میدهد.
محققان پیشتر در تحقیق دیگری ارتباط میان ۱۰۰ مکان ثابت بر روی کروموزومهای مختلف را با شیزوفرنی شناسایی کرده بودند، اما تحقیقات جدید نشان داد که ژنهای پرخطر مذکور در این مکانها قرار نداشته و امکان کنترل فعالیت آنها از راه دور نیز وجود دارد.
برخی از این ژنها کدکننده پروتئینهایی هستند که در دیگر بیماریها هدف داروهای موجود در بازار قرار میگیرند.
بنابراین، پژوهشگران معتقدند که چارچوبی که طراحی کرده اند، میتواند در تعیین این که آیا امکان استفاده از داروهای موجود در بازار برای درمان بیماریهای غیرمرتبط در درمان شیزوفرنی نیز قابل استفاده است یا نه، کمک کند.
گزارش جزئیات این تحقیق در مجله Nature Neuroscience منتشر شده است.
ارسال نظر