.svg)
در مورد افسردگی در کودکان چه می‌دانید؟
پارسینه: افسردگی غم و اندوه بیش ازاندازه است و می‌تواند یک بیماری جدی و بالقوه و تهدید کننده زندگی باشد. حتی در کودکان بسیار خردسال هم افسردگی ایجاد می‌شود، بنابراین والدین و مراقبان باید این شرایط را جدی بگیرند.
یک تجزیه و تحلیل در سال ۲۰۱۸ تأکید می‌کند که افسردگی در کودکان تشخیص داده نشده است و فقط ۵۰٪ از نوجوانان افسرده قبل از بزرگسالی تشخیصی دریافت می‌کنند. در بین ۲ دهه گذشته، از جمله در میان کودکان، میزان خودکشی افزایش یافته است.
توجه به این نکته ضروری است که علائم افسردگی نیز بسیار قابل درمان هستند، به ویژه هنگامی که کودک از حمایت کافی از مراقبان محبت برخوردار است.
کودکان مبتلا به افسردگی ممکن است احساس غم یا ناامیدی کنند. افسردگی بسیار بیشتر از غم و اندوه است. این می‌تواند بسیاری از جنبه‌های رفتار یا خلقی کودک را تحت تأثیر قرار دهد.
کودکان خردسال ممکن است از علائم جسمی مانند معده درد‌های مکرر به جای درد عاطفی شکایت کنند. آن‌ها همچنین ممکن است از جدایی از والدین خود هراس داشته باشند، مشکلات رفتاری ایجاد کنند یا به نظر می‌رسد آشفته و بی قرار باشند.
برخی از علائم دیگر افسردگی در کودکان شامل موارد زیر است:
از دست دادن علاقه به فعالیت‌هایی که قبلا کودک از آن لذت می‌برده
انگیزه‌ی کم
تغییر در عادات خواب مانند خوابیدن خیلی کم یا زیاد
تغییر عادات غذا خوردن، مانند پرخوری یا عدم خوردن کافی
داشتن افکار یا صحبت کردن در مورد خودکشی
علاقه به مرگ
احساس ناامیدی
عزت نفس پایین
مشکل در تمرکز
افسردگی یک بیماری پیچیده با علل بیولوژیکی، روانی و اجتماعی است. این بدان معنی است که عوامل بسیاری در بروز افسردگی نقش دارند، از جمله:
ژنتیک
تغییرات شیمیایی مغز
شخصیت
عوامل محیطی مانند تروما و استرس
احتمال افسردگی در کودکانی که عوامل خطر متعددی دارند بیشترین است.
برخی از عوامل خطر افسردگی در کودکان عبارتند از:
سابقه خانوادگی افسردگی
به دنیا آمدن از مادر کمتر از ۱۸ سال
سابقه استرس یا تروما
مشکلات خواب
مشکلات پزشکی، به ویژه بیماری‌های مزمن، مانند آسم
اضافه وزن یا چاقی
سبک تفکر منفی
روابط ضعیف با دوستان
تغییر مدرسه یا فوت یک دوست عزیز
هیچ راهی برای پیش بینی اینکه چه کسی افسردگی را تجربه خواهد کرد یا نخواهد داشت وجود ندارد. برخی از کودکان با فاکتور‌های خطر زیادی هرگز دچار افسردگی نمی‌شوند، در حالی که برخی دیگر با فاکتور‌های خطر ناچیز یا اندک از افسردگی رنج می‌برند.
هیچ آزمایش خون و تصویربرداری نمی‌تواند افسردگی را تشخیص دهد. درعوض، یک متخصص بهداشت روان، به عنوان مثال روانپزشک، درمانگر یا مددکار اجتماعی در مورد علائم و رفتار کودک سؤال خواهد کرد.
درمان افسردگی ممکن است شامل درمان، دارو، تغییر در شیوه زندگی و مشاوره خانواده باشد.
کودکان مبتلا به افسردگی نیاز به حمایت و مراقبت دارند. مراقبان باید به خاطر داشته باشند که افسردگی چیزی نیست که بتواند با نظم و انضباط برطرف شود.
توجه به این نکته ضروری است که علائم افسردگی نیز بسیار قابل درمان هستند، به ویژه هنگامی که کودک از حمایت کافی از مراقبان محبت برخوردار است.
کودکان مبتلا به افسردگی ممکن است احساس غم یا ناامیدی کنند. افسردگی بسیار بیشتر از غم و اندوه است. این می‌تواند بسیاری از جنبه‌های رفتار یا خلقی کودک را تحت تأثیر قرار دهد.
کودکان خردسال ممکن است از علائم جسمی مانند معده درد‌های مکرر به جای درد عاطفی شکایت کنند. آن‌ها همچنین ممکن است از جدایی از والدین خود هراس داشته باشند، مشکلات رفتاری ایجاد کنند یا به نظر می‌رسد آشفته و بی قرار باشند.
برخی از علائم دیگر افسردگی در کودکان شامل موارد زیر است:
از دست دادن علاقه به فعالیت‌هایی که قبلا کودک از آن لذت می‌برده
انگیزه‌ی کم
تغییر در عادات خواب مانند خوابیدن خیلی کم یا زیاد
تغییر عادات غذا خوردن، مانند پرخوری یا عدم خوردن کافی
داشتن افکار یا صحبت کردن در مورد خودکشی
علاقه به مرگ
احساس ناامیدی
عزت نفس پایین
مشکل در تمرکز
افسردگی یک بیماری پیچیده با علل بیولوژیکی، روانی و اجتماعی است. این بدان معنی است که عوامل بسیاری در بروز افسردگی نقش دارند، از جمله:
ژنتیک
تغییرات شیمیایی مغز
شخصیت
عوامل محیطی مانند تروما و استرس
احتمال افسردگی در کودکانی که عوامل خطر متعددی دارند بیشترین است.
برخی از عوامل خطر افسردگی در کودکان عبارتند از:
سابقه خانوادگی افسردگی
به دنیا آمدن از مادر کمتر از ۱۸ سال
سابقه استرس یا تروما
مشکلات خواب
مشکلات پزشکی، به ویژه بیماری‌های مزمن، مانند آسم
اضافه وزن یا چاقی
سبک تفکر منفی
روابط ضعیف با دوستان
تغییر مدرسه یا فوت یک دوست عزیز
هیچ راهی برای پیش بینی اینکه چه کسی افسردگی را تجربه خواهد کرد یا نخواهد داشت وجود ندارد. برخی از کودکان با فاکتور‌های خطر زیادی هرگز دچار افسردگی نمی‌شوند، در حالی که برخی دیگر با فاکتور‌های خطر ناچیز یا اندک از افسردگی رنج می‌برند.
هیچ آزمایش خون و تصویربرداری نمی‌تواند افسردگی را تشخیص دهد. درعوض، یک متخصص بهداشت روان، به عنوان مثال روانپزشک، درمانگر یا مددکار اجتماعی در مورد علائم و رفتار کودک سؤال خواهد کرد.
درمان افسردگی ممکن است شامل درمان، دارو، تغییر در شیوه زندگی و مشاوره خانواده باشد.
کودکان مبتلا به افسردگی نیاز به حمایت و مراقبت دارند. مراقبان باید به خاطر داشته باشند که افسردگی چیزی نیست که بتواند با نظم و انضباط برطرف شود.
منبع:شفقنا
ارسال نظر