خواص کرفس

کرفس مانند هویج، ‌پیاز و گوجه فرنگی یکی از مواد همیشگی در خانه است. بافت سفت و طعم مشخص آن در سالاد و بسیاری از غذاها آن را جزء یکی از غذاهای مطبوع کرده است.

اگرچه کرفس را می‌توان در هر فصلی پیدا کرد اما بهترین طعم را در فصل تابستان دارد. رشد کرفس به اندازه 30 تا 40 سانتیمتر است و از برگهایی تشکیل شده است که بوسیله ساقه به هم متصل شده است و شکلی خرطومی‌پیدا می‌کند. کرفس گیاهی دو ساله است که متعلق به خانواده آمبلیفریا می‌باشد و گیاهانی مانند هویج، رازیانه،‌ جعفری و شوید نیز به آن تعلق دارند.

اگرچه همه از ساقه کرفس استفاده می‌کنند اما برگ، ریشه و دانه‌های آن نیز می‌توانند بعنوان غذا و همچنین درمانهای طبیعی استفاده گردند.

مواد موجود در 100 گرم کرفس

ویتامین K	35.26 میکروگرم
ویتامین C	8.40 میلی گرم
پتاسیم	344.40 میلی گرم
فولات	33.60 میکروگرم
فیبر	2.04 گرم
منگنز	0.12 میلی گرم
ویتامین B6	0.10 میلی گرم
کلسیم	48.00 میلی گرم
ویتامین B1	0.06 میلی گرم
منیزیم	13.20 میلی گرم
ویتامین A	160.80 واحد
تریپتوفان	0.01 گرم
فسفر	30.00 میلی گرم
ویتامین B2	0.05 میلی گرم
آهن	0.48 میلی گرم

فواید کرفس

کرفس حاوی ویتامین c و مواد دیگری است که سلامت را تقویت می‌کنند موادی مانند فالیدز(phalides)، که باعث کاهش کلسترول می‌شود و کومارینز‌(Coumarrins) که از ابتلا به سرطان جلوگیری می‌کند.

منبعی از ویتامین C

کرفس منبعی غنی از ویتامین C می‌باشد که از سیستم ایمنی حمایت می‌کند. موادی که غنی از ویتامین C هستند مانند کرفس به کاهش علائم سرماخوردگی و همچنین سرماخوردگیهای سخت کمک می‌کنند. بیشتر از 20 مطالعه تحقیقاتی نشان داده‌اند که ویتامین C با سرماخوردگی مبارزه می‌کند.

علاوه بر این ویتامین C از تخریب رادیکالهای آزاد که باعث التهاب می‌شوند جلوگیری می‌‌کنند و همچنین سختی التهابات در بیماریهایی نظیر آسم و آرتروز را کاهش می‌دهد.

ویتامین C از وجود رادیکالهای آزاد که با اکسید کردن کلسترول و هدایت آن به سمت پلاکهای خونی باعث حمله قلبی و سکته می‌شوند جلوگیری می‌نمایند. ویتامین C برای تقویت سلامت سیستم قلبی ـ عروقی مفید می‌باشد.

با این همه خواصی که ویتامین C دارد هیچ جای تعجبی نیست که مصرف سبزیجات و میوه‌هایی که غنی از این ویتامین هستند باعث کاهش مرگ و میر بوسیله بیماریهای قلبی، سکته و سرطان می‌گردد.

تاثیر بر فشار خون

کرفس حاوی موادی است که به آن سالیدس(Pthalides) می‌گویند و به آرام شدن (Relax) ماهیچه‌های اطراف رگها کمک می‌کند و باعث گشاد شدن رگها می‌گردد.

با فضا‌هایی که در رگها بوجود می‌آید خون می‌تواند با فشار کمتری حرکت ‌کند و فشار خون بالا کاهش می‌یابد.

سالیدس، استرس را نیز کاهش می‌دهد.( استرس عامل انقباض رگها می‌باشد.) کرفس حاوی سدیم بالا نیز می‌باشد.

کاهش دهنده کلسترول

در مطالعه‌ای که بر روی حیواناتی با کلسترول بالا انجام گرفت، مشخص شد که کرفس کلسترول خون را کاهش می‌دهد.

ادرار آور بودن

دانه‌های کرفس و خانواده آن که در اطراف مدیترانه یافت می‌شوند به عنوان ماده‌ای ادرار آور استفاده می‌شوند.

امروزه ما می‌دانیم که کرفس به دلیل وجود پتاسیم و سدیم که مواد معدنی بسیار مهمی‌در حفظ تعادل در ادرار و تحریک آن هستند، بعنوان گیاهی ادرار آور مصرف می‌شود.

بالا بردن سلامتی

کرفس حاوی ماده‌ای است بنام کومارین(Coumarins) که از تخریب سلولها بوسیله رادیکالهای آزاد جلوگیری می‌کند، بنابراین باعث کاهش تغییراتی می‌شود که افزایش آنها موجب سرطانی شدن سلولها می‌گردد.

همچنین کومارین فعالیت گلبولهای سفید، که مدافعان سیستم ایمنی هستند و سلولهای غیر طبیعی که سلولهای سرطانی از آن جمله می‌باشند را مورد هدف قرار می‌دهد را افزایش می‌دهد. ماده دیگری که وجود دارد استیلنیک(Acetylenics) است که مشاهده شده است در متوقف نمودن رشد سلولهای سرطانی موثر است.

چگونه کرفسی تهیه کنیم و چگونه آن را ذخیره نماییم

کرفسهایی را انتخاب نمایید که ترد و خشک باشند و بتوان به راحتی آنها را از هم جدا نمود. ساقه‌های کرفس باید در کنار هم و متصل باشند و جدا از هم نباشند. برگهایش باید سبز شاداب باشند و عاری از برگهای زرد و قهوه‌ای باشد.

بعضی مواقع در کرفس قسمتهای سیاهی دیده می‌شود که به آن قلب سیاه گفته می‌شود و توسط حشرات در آن بوجود می‌آید. برای مطمئن شدن از خراب نبودن کرفس بین ساقه‌های آن را نگاه کنید که نقطه‌های قهوه‌ای و سیاه در آن دیده نشود.

برای نگهداری کرفس آن را در ظرفهای دردار بگذارید و یا بصورت خرد شده در کیسه گذاشته و در فریزر نگه داری نمایید.

برای نگهداری کرفس مطمئن باشید که کرفس خشک است زیرا حتی مقدار کم آب در کرفس، مواد مغذی آن را از بین می‌برد.



منبع: سیمرغ