سرطان روده از عواقب زیاده روی در مصرف گوشت قرمز

مصرف گوشت قرمز در استاندارد‌های پزشکی برای پیشگیری از سرطان روده بزرگ کمتر توصیه شده است، اما روش جهش سلول هنوز ناشناخته مانده و همه متخصصان در مورد ارتباط این دو عامل با یکدیگر اطمینان دارند.

مقاله جدیدی در ژورنال Cancer Discovery اکنون الگو‌های خاصی از آسیب DNA ناشی از رژیم‌های غذایی غنی از گوشت قرمز را شناسایی کرده است، این امر علاوه بر اینکه این ماده غذایی را به عنوان ماده سرطان زا تلقی می‌کند و با افزایش احتمال تشخیص زودهنگام سرطان، یک روش درمانی جدید را ارئه می‌دهد.

تحقیقات قبلی برای ایجاد ارتباط عمدتا اپیدمیولوژیک بود به این معنا که افرادی که به این بیماری مبتلا شده بودند از نظر عادات غذایی مورد بررسی قرار گرفتند و محققان ارتباطی را با بروز سرطان روده بزرگ مشاهده کردند.

در سال ۲۰۱۹ تیمی از محققان با وجود اینکه اطمینان صددرصدی نداشتند، اما هنگامی که اعلام کردند کاهش مصرف گوشت می‌تواند از مرگ ناشی از سرطان روده پیشگیری کند، موج جدیدی را در این باره ایجاد کردند.

ماریوس جیاناکیس، انکولوژیست انستیتوی سرطان دانا-فاربر و سرپرست این مطالعه جدید به خبرگزاری فرانسه گفت: وقتی می‌گوییم گوشت قرمز سرطان زاست و بر بروز سرطان تاثیر می‌گذارد، باید دلیل قابل قبولی برای انجام آن وجود داشته باشد؛ مدت‌ها پیش هم دانشمندان کشف کردند که کدام ماده شیمیایی موجود در دود سیگار می‌تواند عامل سرطان باشد و چگونه گروه‌های خاصی از نور ماوراءبنفش به پوست نفوذ و جهش‌هایی را در ژن‌ها ایجاد می‌کند که نحوه رشد و تقسیم سلول‌ها را کنترل می‌کند.

تجزیه و تحلیل یک علامت، جهش متمایزی را نشان داد، الگویی که قبلا هرگز مشخص نشده بود، اما نشان دهنده نوعی آسیب DNA به نام «آلکیلاسیون» بود. همه سلول‌های حاوی این جهش‌ها لزوما سرطانی نخواهند شد و این علامت در برخی از نمونه‌های روده بزرگ نیز وجود داشت. علامت جهش قبل از تشخیص سرطان توسط بیمار با مصرف گوشت قرمز فرآوری شده و فرآوری نشده مرتبط بود نه با مصرف طیور، ماهی یا سایر فاکتور‌های سبک زندگی که مورد بررسی قرار گرفتند.

جیاناکیس توضیح داد: برخی مواد شیمیایی با مصرف گوشت قرمز می‌توانند باعث آلکیلاسیون شوند. ترکیبات خاص ترکیبات نیتروزو هستند که می‌توانند از هم تولید شوند که در گوشت قرمز به مقدار فراوانی وجود دارد و نیز نیترات‌هایی که اغلب در گوشت فرآوری شده یافت می‌شوند.

در این مطالعه الگو‌های جهش به شدت با روده بزرگ در ارتباط بودند، قسمت تحتانی روده که به کانال مقعد منتهی می‌شود، جایی است که تحقیقات گذشته نشان داده سرطان روده بزرگ مربوط به گوشت قرمز بیشتر اتفاق می‌افتد؛ علاوه بر این در میان ژن‌هایی که بیشتر تحت تاثیر آلکلیلاسیون قرار گرفتند، ژن‌هایی بودند که بر اساس تحقیقات قبلی از مهمترین عوامل سرطان روده بزرگ هنگام جهش محسوب می‌شدند.

جیاناکیس با مقایسه این تحقیقات با کار‌های دقیق کارآگاهی گفت به طور کلی شواهد متعدد جمع شده یک بحث قانع کننده ایجاد می‌کند.

بر اساس علائم مشاهده شده بیمارانی که تومور‌های آن‌ها بالاترین میزان آسیب به آلکیلاسیون را داشته‌اند، در مقایسه با بیمارانی که سطح آسیب کمتری دارند، ۴۷ درصد بیشتر در معرض خطر مرگ ناشی از سرطان روده بزرگ قرار دارند.

تحقیقات آینده ممکن است به پزشکان کمک کند تا تشخیص دهند کدام بیمار از نظر ژنتیکی مستعد آسیب آلکیلاسیون است که بر این اساس به آن‌ها توصیه می‌شود که مصرف گوشت قرمز خود را کاهش دهند. شناسایی بیمارانی که قبلا علائم جهش را نشان داده‌اند، می‌تواند به شناسایی افرادی که بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان یا ابتلا به بیماری در مراحل اولیه هستند، کمک کند و از آنجا که به نظر می‌رسد میزان آسیب آلکیلاسیون نشانگر زنده ماندن بیمار است، می‌توان از آن برای گفتن پیش آگهی بیماران استفاده کرد.

سرانجام شناخت مسیر بیولوژیکی که از طریق آن سرطان روده بزرگ اتفاق می‌افتد، راه را برای دارو‌هایی هموار می‌کند که روند را قطع و یا معکوس کرده و از بیماری جلوگیری می‌کنند.

جیاناکیس تاکید کرد پیام این مطالعه این نیست که مردم باید کاملا از مصرف گوشت قرمز پرهیز کنند: توصیه من این است که رژیم غذایی متعادلی داشته باشند.