زیارت امام حسین(ع) در روز عید فطر

به سند معتبر از امام صادق(علیه‌السلام) روایت شده: هرکه در یک شب از سه شب ذیل، قبر امام حسین(علیه‌السلام) را زیارت کند، گناهان گذشته و آینده‌اش آمرزیده شود: «شب عید فطر» یا «قربان» یا «نیمه شعبان»؛ و به روایت معتبر از حضرت موسی بن جعفر(علیهماالسلام) روایت شده است: سه شب است که هر که در آن‌ها حضرت امام حسین(علیه‌السلام) را زیارت کند، گناهان گذشته و آینده‌اش آمرزیده می‌شود: شب نیمه شعبان و شب بیست‌وسوم ماه رمضان و شب عید فطر.

از امام صادق(علیه‌السلام) روایت شده: کسی که امام حسین(علیه‌السلام) را در شب نیمه شعبان و شب عید فطر و شب عرفه زیارت کند، حق‌تعالی برای او در یک سال، هزار حجّ پذیرفته و هزار عمره پذیرفته بنویسد و برای او هزار حاجت دنیا و آخرت را برآورده کند؛

و از امام باقر(علیه‌السلام) روایت شده: هرکه شب عرفه در زمین کربلا باشد و آنجا بماند تا زیارت روز عید قربان بجا آورد و برگردد حق‌تعالی او را از شرّ آن سال نگاه دارد.

بدان که علما برای این دو عید شریف، دو زیارت نقل کرده‌اند: یکی زیارتی که برای «شب‌های قدر» ذکر شده و دیگر این زیارت است که ذکر می‌شود و از کلمات ایشان ظاهر می‌گردد که زیارتی که گذشت برای روزهای عید فطر و عید قربان است و زیارتی که ذکر می‌شود برای شب‌های عید فطر و قربان؛

در هر صورت فرموده‌اند: چون در این دو شب زیارت آن حضرت را اراده کنی بر در بارگاه بایست و به سوی قبر نظر کن و برای اذن دخول بگو:

یا مَوْلایَ یَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ، یَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ عَبْدُکَ وَابْنُ أَمَتِکَ الذَّلِیلُ بَیْنَ یَدَیْکَ، وَالْمُصَغَّرُ فِی عُلوِّ قَدْرِکَ، وَالْمُعْتَرِفُ بِحَقِّکَ جاءَکَ مُسْتَجِیراً بِکَ قاصِداً إِلىٰ حَرَمِکَ، مُتَوَجِّهاً إِلىٰ مَقامِکَ، مُتَوَسِّلاً إِلَى اللّٰهِ تَعالىٰ بِکَ، أَأَدْخُلُ یَا مَوْلایَ ؟ أَأَدْخُلُ یا وَلِیَّ اللّٰهِ؟ أَأَدْخُلُ یَا مَلائِکَةَ اللّٰهِ الْمُحْدِقِینَ بِهٰذَا الْحَرَمِ، الْمُقِیمِینَ فِی هٰذَا الْمَشْهَدِ؟

ای مولای من ای اباعبدالله، ای فرزند رسول خدا، بنده‌ات و فرزند کنیزت، خوار در برابرت و کوچک‌شده در برابر بلندی مقامت و اقرارکننده به حقّت، پناه‌خواه به سویت آمد، آهنگ حرمت نموده، رو به سوی مقامت کرده، به وسیله تو متوسّل به خدای تعالی است، آیا وارد شوم ای مولای من، آیا وارد شوم ای ولی خدا؟ آیا وارد شوم ای فرشتگان خدا؟ ای دربرگیرندگان این حرم؟ ای مأوی گزیدگان در این زیارتگاه؟

پس اگر دلت فروتن و افتاده شد و دیده‌ات گریان گشت، وارد شو و پای راست را بر پای چپ مقدّم بدار و چنین بگو:

بِسْمِ اللّٰهِ، وَبِاللّٰهِ، وَفِی سَبِیلِ اللّٰهِ، وَعَلَىٰ مِلَّةِ رَسُولِ اللّٰهِ . اللّٰهُمَّ أَنْزِلْنِی مُنْزَلاً مُبارَکاً وَأَنْتَ خَیْرُ الْمُنْزِلِینَ.

به نام خدا و در راه خدا و بر آیین رسول خدا؛ خدایا مرا در منزلی با برکت فرود آر که تو بهترین فرود آورندگانی.

سپس بگو:

اللّٰهُ أَکْبَرُ کَبِیراً، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ کَثِیراً، وَسُبْحانَ اللّٰهِ بُکْرَةً وَأَصِیلاً، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ الْفَرْدِ الصَّمَدِ، الْمَاجِدِ الْأَحَدِ، الْمُتَفَضِّلِ الْمَنَّانِ، الْمُتَطَوِّلِ الْحَنَّانِ، الَّذِی مِنْ تَطَوُّلِهِ سَهَّلَ لِی زِیارَةَ مَوْلایَ بِإِحْسانِهِ، وَلَمْ یَجْعَلْنِی عَنْ زِیارَتِهِ مَمْنُوعاً، وَلَا عَنْ ذِمَّتِهِ مَدْفُوعاً، بَلْ تَطَوَّلَ وَمَنَحَ.

خدا بزرگ‌تر است بزرگ‌تری غیر قابل وصف و خدا را سپاس بسیار و منزّه است در هر بامداد و شامگاه، خدا را سپاس، خدای فرد، بی‌نیاز، بزرگوار، لطف و محبت‌کننده، نعمت‌بخش، بزرگوار به بخشش، بسیار مهربان، آنکه از بزرگواری در بخشش، زیارت مولایم را به احسانش بر من آسان نمود و از زیارتش مرا باز نداشت و از پناهش دورم ننمود، بلکه بر من لطف و احسان فرمود.

پس وارد شو، چون به میان روضه رسیدی با حال خضوع و گریه و زاری، برابر قبر مطهّر بایست و بگو:

السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وارِثَ آدَمَ صَِفْوَةِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وارِثَ نُوحٍ أَمِینِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وارِثَ إِبْراهِیمَ خَلِیلِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وارِثَ مُوسىٰ کَلِیمِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وارِثَ عِیسىٰ رُوحِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وارِثَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ حَبِیبِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وارِثَ عَلِیٍّ حُجَّةِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْوَصِیُّ الْبَرُّ التَّقِیُّ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ثارَ اللّٰهِ وَابْنَ ثارِهِ وَالْوِتْرَ الْمَوْتُورَ، أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاةَ، وَآتَیْتَ الزَّکاةَ، وَأَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ، وَجاهَدْتَ فِی اللّٰهِ حَقَّ جِهادِهِ حَتَّى اسْتُبِیحَ حَرَمُکَ، وَقُتِلْتَ مَظْلُوماً.

سلام بر تو ای وارث آدم برگزیده خدا، سلام بر تو ای وارث نوح پیامبر خدا، سلام بر تو ای وارث ابراهیم دوست خدا، سلام بر تو ای وارث موسی هم‌نشین خدا، سلام بر تو ای وارث عیسی روح خدا، سلام بر تو ای وارث محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) محبوب خدا، سلام بر تو ای وارث علی حجّت خدا، سلام بر تو ای جانشین نیکوکار باتقوا، سلام بر تو ای خون خدا و فرزند خون خدا و ای تنهای بخون خفته‌ای که هنوز خونخواهی‌ات انجام نگرفته، گواهی‌ می‌دهم که تو نماز بپا داشتی و زکات پرداختی و امر به معروف نمودی و نهی از منکر کردی و در راه خدا به جهاد برخواستی، جهادی شایسته تا حرمت و احترامت مباح شمرده شد و مظلومانه کشته شدی.

پس با دلی خاشع و چشمی گریان نزد سر مقدس بایست و بگو:

سَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ سَیِّدِ الْوَصِیِّینَ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ سَیِّدَةِ نِساءِ الْعالَمِینَ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا بَطَلَ الْمُسْلِمِینَ، یَا مَوْلایَ أَشْهَدُ أَنَّکَ کُنْتَ نُوراً فِی الْأَصْلابِ الشَّامِخَةِ وَالْأَرْحامِ الْمُطَهَّرَةِ، لَمْ تُنَجِّسْکَ الْجاهِلِیَّةُ بِأَنْجَاسِها، وَلَمْ تُلْبِسْکَ مِنْ مُدْلَهِمَّاتِ ثِیابِها، وَأَشْهَدُ أَنَّکَ مِنْ دَعائِمِ الدِّینِ، وَأَرْکانِ الْمُسْلِمِینَ، وَمَعْقِلِ الْمُؤْمِنِینَ، وَأَشْهَدُ أَنَّکَ الْإِمامُ الْبَرُّ التَّقِیُّ الرَّضِیُّ الزَّکِیُّ الْهادِی الْمَهْدِیُّ، وَأَشْهَدُ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ وُلْدِکَ کَلِمَةُ التَّقْوىٰ، وَأَعْلامُ الْهُدىٰ، وَالْعُرْوَةُ الْوُثْقىٰ، وَالْحُجَّةُ عَلَىٰ أَهْلِ الدُّنْیا.

سلام بر تو ای اباعبدالله، سلام بر تو ای فرزند رسول خدا، سلام بر تو ای فرزند آقای جانشینان، سلام بر تو ای فرزند فاطمه زهرا، سرور بانوان جهانیان، سلام بر تو ای قهرمان مسلمانان، ای مولای من، گواهی می‌دهم که تو نوری بودی در صلب‌های بلندمرتبه و رحم‌های پاکیزه، جاهلیت تو را به ناپاکی‌هایش نیالود به و از جامه‌های تیره و تارش به تو نپوشانید و گواهی می‌دهم که تو از استوانه‌های دین و پایه‌های مسلمانان و پناهگاه مردم مؤمنی و گواهی می‌دهم که تویی پیشوای نیکوکار، باتقوا، خشنودکننده حق، پاک، هدایت‌گر، هدایت‌شده و گواهی می‌دهم که امامان از فرزندانت پایه‌های تقوا و نشانه‌های هدایت و دستاویز محکم و حجّت بر اهل دنیا هستند.

پس خود را به قبر بچسبان و چنین بگو:

﴿إِنَّا لِلّٰهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ﴾، یَا مَوْلایَ، أَنَا مُوالٍ لِوَلِیِّکُمْ، وَمُعادٍ لِعَدُوِّکُمْ، وَأَنَا بِکُمْ مُؤْمِنٌ، وَبِإِیابِکُمْ مُوقِنٌ، بِشَرایِعِ دِینِی، وَخَواتِیمِ عَمَلِی، وَقَلْبِی لِقَلْبِکُمْ سِلْمٌ، وَأَمْرِی لِأَمْرِکُمْ مُتَّبِعٌ، یَا مَوْلایَ، أَتَیْتُکَ خائِفاً فَآمِنِّی، وَأَتَیْتُکَ مُسْتَجِیراً فَأَجِرْنِی، وَأَتَیْتُکَ فَقِیراً فَأَغْنِنِی، سَیِّدِی وَمَوْلایَ أَنْتَ مَوْلایَ حُجَّةُ اللّٰهِ عَلَى الخَلْقِ أَجْمَعِینَ، آمَنْتُ بِسِرِّکُمْ وَعَلانِیَتِکُمْ، وَبِظاهِرِکُمْ وَباطِنِکُمْ، وَأَوَّلِکُمْ وَآخِرِکُمْ، وَأَشْهَدُ أَنَّکَ التَّالِی لِکِتابِ اللّٰهِ وَأَمِینُ اللّٰهِ الدَّاعِی إِلَى اللّٰهِ بِالْحِکْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ، لَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً ظَلَمَتْکَ، وَأُمَّةً قَتَلَتْکَ، وَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً سَمِعَتْ بِذٰلِکَ فَرَضِیَتْ بِهِ.

«ما مملوک خداییم و بی‌شک به‌سوی او بازمی‌گردیم‌»، ای مولای من، من دوستدار دوست شما و دشمن دشمن شمایم، به شما مؤمنم، به بازگشتتان یقین دارم، بر پایه قوانین دین و پایان‌های عملم، دلم نسبت به دل شما تسلیم و کارم پیرو کار شماست، ای مولای من ترسان به نزدت آمدم، پس مرا ایمنی ده و پناهنده آمدم، پس پناهم ده و تهیدست آمدم، پس بی‌نیازم گردان، آقا و مولای من، تو مولای منی، حجّت خدا بر همه خلقی، ایمان آوردم به نهان و آشکارتان، به ظاهر و باطنتان و اوّل و آخرتان و گواهی می‌دهم که تو البته تلاوت‌کننده کتاب خدایی و امین خدا و دعوت‌کننده به سوی خدا با حکمت و موعظه حسنه‌ای، خدا لعنت کند امّتی که به تو ستم کردند و تو را کشتند و خدا لعنت کند امّتی که این حادثه را شنیدند و به آن خشنود شدند.

سپس دو رکعت نماز، بالای سر آن حضرت بخوان و چون سلام دادی بگو:

اللّٰهُمَّ إِنِّی لَکَ صَلَّیْتُ، وَلَکَ رَکَعْتُ، وَلَکَ سَجَدْتُ، وَحْدَکَ لَاشَرِیکَ لَکَ فَإِنَّهُ لا تَجُوزُ الصَّلاةُ وَالرُّکُوعُ وَالسُّجُودُ إِلّا لَکَ لِأَنَّکَ أَنْتَ اللّٰهُ الَّذِی لَا إِلٰهَ إِلّا أَنْتَ، اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَبْلِغْهُمْ عَنِّی أَفْضَلَ السَّلامِ وَالتَّحِیَّةِ، وَارْدُدْ عَلَیَّ مِنْهُمُ السَّلامَ . اللّٰهُمَّ وَهاتانِ الرَّکْعَتانِ هَدِیَّةٌ مِنِّی إِلىٰ سَیِّدِی الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ عَلَیْهِمَا السَّلاٰمُ . اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَعَلَیْهِ وَتَقَبَّلْهُما مِنِّی وَاجْزِنِی عَلَیْهِما أَفْضَلَ أَمَلِی وَرَجائِی فِیکَ وَفِی وَلِیِّکَ، یَا وَلِیَّ الْمُؤْمِنِینَ.

خدایا برای تو نماز خواندم و برای تو رکوع کردم و برای تو سجده نمودم، یکتایی و شریکی نداری، همانا نماز و رکوع و سجود، جز برای تو جایز نمی‌باشد، زیرا تو خدایی که معبودی جز تو نیست. خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و برترین سلام و درود را از سوی من به ایشان برسان و سلام ایشان را به من بازگردان. خدایا و این دو رکعت هدیه‌ای است از سوی من به آقایم حسین بن علی (درود بر ایشان). خدایا بر محمّد و بر او درود فرست این دو رکعت نماز را از من بپذیر و بر آن دو رکعت پاداشم ده به برترین امید و آرزویم به پیشگاهت و ولی‌ات، ای ولی مردم مؤمن.

پس خود را به قبر بچسبان و آن را ببوس و بگو:

السَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ الْمَظْلُومِ الشَّهِیدِ، قَتِیلِ الْعَبَراتِ، وَأَسِیرِ الْکُرُباتِ. اللّٰهُمَّ إِنِّى أَشْهَدُ أَنَّهُ وَ لِیُّکَ وَابْنُ وَلِیِّکَ وَصَفِیُّکَ الثَّائِرُ بِحَقِّکَ، أَکْرَمْتَهُ بِکَرامَتِکَ، وَخَتَمْتَ لَهُ بِالشَّهادَةِ، وَجَعَلْتَهُ سَیِّداً مِنَ السَّادَةِ، وَقائِداً مِنَ الْقادَةِ، وَأَکْرَمْتَهُ بِطِیبِ الْوِلادَةِ، وَأَعْطَیْتَهُ مَوارِیثَ الْأَنْبِیاءِ، وَجَعَلْتَهُ حُجَّةً عَلَىٰ خَلْقِکَ مِنَ الْأَوْصِیاءِ، فَأَعْذَرَ فِی الدُّعاءِ، وَمَنَحَ النَّصِیحَةَ، وَبَذَلَ مُهْجَتَهُ فِیکَ حَتَّى اسْتَنْقَذَ عِبادَکَ مِنَ الْجَهالَةِ، وَحَیْرَةِ الضَّلالَةِ، وَقَدْ تَوازَرَ عَلَیْهِ مَنْ غَرَّتْهُ الدُّنْیا، وَباعَ حَظَّهُ مِنَ الْآخِرَةِ بِالْأَدْنىٰ، وَتَرَدَّىٰ فِی هَواهُ، وَأَسْخَطَکَ وَ أَسْخَطَ نَبِیَّکَ، وَأَطاعَ مِنْ عِبادِکَ أُولِی الشِّقاقِ وَالنِّفاقِ، وَحَمَلَةَ الْأَوْزارِ، الْمُسْتَوْجِبِینَ النَّارَ، فَجاهَدَهُمْ فِیکَ صابِراً مُحْتَسِباً، مُقْبِلاً غَیْرَ مُدْبِرٍ، لَا تَأْخُذُهُ فِی اللّٰهِ لَوْمَةُ لائِمٍ حَتَّىٰ سُفِکَ فِی طاعَتِکَ دَمُهُ وَاسْتُبِیحَ حَرِیمُهُ . اللّٰهُمَّ الْعَنْهُمْ لَعْناً وَبِیلاً، وَعَذِّبْهُمْ عَذاباً أَلِیماً.

سلام بر حسین بن علی مظلوم شهید، کشته‌ی اشک‌ها، گرفتار غم‌ها و غصه‌ها؛ خدایا گواهی می‌دهم او ولی تو و فرزند ولی تو و برگزیده تو و قیام‌کننده به حق تو است، او را گرامی داشتی به کرامتت و برای او به شهادت ختم کردی و او را آقایی از آقایان و پیشوایی از پیشوایان قرار دادی و به پاکی ولادت گرامی‌اش داشتی و میراث‌های پیامبران را به او عطا نمودی و از میان پیشوایان او را حجّت بر آفریده‌ها قرار دادی، پس در دعوت به خدا، برهان و حجّت را القاء کرد و در خیرخواهی کوتاهی ننمود و نثار کرد جانش را در راه تو تا بندگانت را از نادانی و سرگردانی و گمراهی نجات داد، در صورتی که بر ضدّش همدست شدند، کسانی که دنیا فریبشان داد و بهره خود را از آخرت به پایین‌ترین چیزی فروختند و خود را در هوای نفس خویش سرنگون کردند و تو را و پیامبرت را به خشم آوردند و اطاعت کردند از میان بندگانت از شکاف‌اندازان دو رو و آنان‌که بارکشان گناه و سزاوار آتش دوزخ بودند، پس با آنان برای تو با شکیبایی و به حساب تو جهاد کرد، بدون اینکه از دشمن رو برگرداند، برای تو سرزنش سرزنش‌کنندگان را به چیزی نگرفت تا جایی که خونش در طاعت تو ریخته شد و حریمش و احترامش حلال شمرده شد؛ خدایا آنان را لعنت کن، لعنتی ناگوار و سخت و عذابشان کن، عذابی دردناک.

بعد به جانب علی بن الحسین(علیه‌السلام) برگرد و آن جناب در طرف پای مبارک حضرت حسین(علیه‌السلام) است، آنگاه بگو:

السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَلِیَّ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ خاتَمِ النَّبِیِّینَ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ فاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِساءِ الْعالَمِینَ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْمَظْلُومُ الشَّهِیدُ، بِأَبِی أَنْتَ وَأُمِّی عِشْتَ سَعِیداً، وَقُتِلْتَ مَظْلُوماً شَهِیداً.

سلام بر تو ای ولی خدا، سلام بر تو ای فرزند رسول خدا، سلام بر تو ای فرزند خاتم انبیا، سلام بر تو ای فرزند فاطمه، سرور بانوان جهانیان، سلام بر تو ای فرزند امیرمؤمنان، سلام بر تو ای مظلوم شهید، پدر و مادرم به فدایت، خوشبخت زندگی کردی و مظلوم و شهید کشته شدی.

پس به سوی قبر سایر شهدا (رضوان الله علیهم) رو کن و بگو:

السَّلامُ عَلَیْکُمْ أَیُّهَا الذَّابُّونَ عَنْ تَوْحِیدِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ، بِأَبِی أَنْتُمْ وَأُمِّی، فُزْتُمْ فَوْزاً عَظِیماً.

سلام بر شما ای دفاع‌کنندگان از توحید خدا، سلام بر شما در برابر آنچه صبر کردید، چه نیکو سرانجامی است خانه آخرت، پدر و مادرم به فدایتان، به رستگاری رسیدید، رستگاری بس بزرگ.

سپس به مشهد عباس بن علی(علیه‌السلام) برو و نزد ضریح شریف آن جناب بایست و بگو:

السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ وَالصِّدِّیقُ الْمُواسِی، أَشْهَدُ أَنَّکَ آمَنْتَ بِاللّٰهِ، وَنَصَرْتَ ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، وَدَعَوْتَ إِلَىٰ سَبِیلِ اللّٰهِ، وَواسَیْتَ بِنَفْسِکَ، فَعَلَیْکَ مِنَ اللّٰهِ أَفْضَلُ التَّحِیَّةِ وَالسَّلامِ.

سلام بر تو ای بنده شایسته و راست‌پیشۀ راستگوی کمک‌دهنده به حسین، گواهی می‌دهم که ایمان آوردی به خدا و فرزند رسول خدا را یاری نمودی و به راه خدا دعوت کردی و با جانت به فداکاری برخاستی، از سوی خدا برترین درود و سلام بر تو باد.

سپس خود را به قبر بچسبان و بگو:

بِأَبِی أَنْتَ وَأُمِّی یَا ناصِرَ دِینِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ناصِرَ الْحُسَیْنِ الصِّدِّیقِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ناصِرَ الْحُسَیْنِ الشَّهِیدِ، عَلَیْکَ مِنِّی السَّلامُ مَا بَقِیتُ وَبَقِیَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ.

پدرم و مادرم فدایت، ای یاور دین خدا، سلام بر تو ای یاور حسین راست‌پیشۀ راستگو، سلام بر تو ای یاور حسین شهید، از سوی من سلام بر تو باد تا زنده‌ام و تا شب و روز باقی است.

پس بالای سَرِ آن حضرت دو رکعت نماز بخوان و دعای «اللّٰهُمَّ إِنِّی صَلَّیْتُ الی آخره» را که بالای سر حضرت امام حسین(علیه‌السلام) بعد از دو رکعت نماز زیارت خواندی، در اینجا هم بخوان.

آنگاه به جانب مشهد حسین(علیه‌السلام) بازگرد و آنچه خواهی نزد آن حضرت بمان، جز اینکه مستحب است آنجا را خوابگاه خود قرار ندهی و چون بخواهی آن حضرت را وداع کنی، بالای سر بایست و گریه کن و چنین بگو:

السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَوْلایَ سَلامَ مُوَدِّعٍ لَا قالٍ وَ لَا سَئِمٍ، فَإِنْ أَنْصَرِفْ فَلَا عَنْ مَلالَةٍ، وَ إِنْ أُقِمْ فَلا عَنْ سُوءِ ظَنٍّ بِمَا وَعَدَ اللّٰهُ الصَّابِرِینَ، یَا مَوْلایَ، لَا جَعَلَهُ اللّٰهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنِّی لِزِیارَتِکَ، وَرَزَقَنِی الْعَوْدَ إِلَیْکَ، وَالْمَُقَامَ فِی حَرَمِکَ، وَالْکَوْنَ فِی مَشْهَدِکَ، آمِینَ رَبَّ الْعالَمِینَ.

سلام بر تو ای مولای من، سلام وداع‌کننده‌ای که او را نه ناخوشایندی است نه خستگی، اگر بازگردم از روی سستی نیست و اگر بمانم نه از جهت بدگمانی به آنچه خدا صابران را وعده داد، ای مولای من، خدا این زیارتم را آخرین بار از زیارتم قرار ندهد و بازگشت به سویت و توقف در حرمت و بودن در محلّ شهادتت را روزی‌ام کند، آمین ای پروردگار جهانیان.

پس ضریح را ببوس و تمام بدنت را به آن بمال که باعث امان و حفظ است و از بالای سر آن حضرت بیرون برو، به طوری که رویت به جانب قبر باشد و تا بیرون رفتن از حرم پشت به قبر مکن و در همان حال بگو:

السَّلامُ عَلَیْکَ یَا بابَ الْمَقامِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا شَرِیکَ الْقُرْآنِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا حُجَّةَ الْخِصامِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا سَفِینَةَ النَّجاةِ، السَّلامُ عَلَیْکُمْ یَا مَلائِکَةَ رَبِّی الْمُقِیمِینَ فِی هٰذَا الْحَرَمِ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَبَداً مَا بَقِیتُ وَبَقِیَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ .

سلام بر تو ای درگاه مقام، سلام بر تو ای هم‌ردیف قرآن، سلام بر تو ای حجّت بر اهل دشمنی، سلام بر تو ای کشتی نجات، سلام بر شما ای فرشتگان پروردگارم که اقامت‌کننده در این حرم هستید، سلام بر تو همیشه تا زنده‌ام و شب و روز باقی است.

و بگو:

إِنَّا لِلّٰهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ، وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلّا بِاللّٰهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ.

ما از خداییم و به سوی او باز می‌گردیم و هیچ نیرو و توانى نیست جز به خداى بلندمرتبه بزرگ.

آنگاه بیرون رو؛

سید بن طاووس و محمّد بن مشهدی گفته‌اند: وقتی که این‌گونه اعمال را انجام دادی، همانند کسی هستی که خدا را در عرش زیارت کرده باشد.