آیا تشنج کردن همان صرع است؟

تشنج کردن همیشه به دلیل داشتن بیماری صرع نیست. هر شخصی می تواند به علل مختلفی، دچار تشنج گردد؛ مثلا یک ضربه شدید به سر می تواند باعث تشنج گردد. در اینجا با بیماری صرع و تشنج بیشتر آشنا می شوید.

صرع چیست؟

صرع شرایطی است که باعث تشنج های مکرر می شود.

تشنج ممکن است باعث عدم کنترل عضلات، حرکات، گفتار، بینایی و یا آگاهی شخص شود.

این تشنج معمولا خیلی طولانی نیست، اما می تواند ترسناک باشد.

خبر خوب این است که معمولا با درمان مناسب می توان تعداد تشنج ها و شدت آنها را کاهش داد.

صرع یک بیماری روانی و یا معلولیت فکری نیست و بر روی فکر و یادگیری فرد تاثیری ندارد.

اگر در مقابل یک فرد مصروع قرار بگیرید، دچار صرع نخواهید شد.

علت صرع

اغلب پزشکان علت دقیق صرع را نمی دانند. برخی مواقع مشکلات دیگری از قبیل: ضربه به سر، تومور مغزی، عفونت مغزی، سکته مغزی و نیز مقدار غیرطبیعی سدیم و یا قند خون باعث بروز صرع می گردد.

علائم صرع

مهم ترین علامت صرع، تشنج های مکرر است که بدون هیج علامت هشداردهنده ای رخ می دهند.

بدون درمان، تشنج ها ادامه می یابند و بدتر می شوند و مکررا رخ می دهند.

علائم صرع عبارتند از:

- خوب کار نکردن حواس، برای مثال متوجه بو و یا صدای عجیب نشدن

- عدم کنترل عضلات

- افتادن روی زمین و حرکت ناگهانی و سریع

- خیره شدن به هوا

- بی هوش شدن

همه افرادی که تشنج می کنند، مبتلا به صرع نیستند.

برخی مواقع، به علت ضربه، بیماری و یا دیگر مشکلات تشنج اتفاق می افتد. در این موارد، هنگامی که مشکل از بین رفت، تشنج نیز از بین می رود.

معمولا تشنج ها بی خطرند، اما این موضوع به محلی که در آنجا تشنج می کنید و کاری که در آن موقع انجام می دهید، بستگی دارد تا خطری شما را تهدید نکند

تشخیص صرع

تشخیص صرع مشکل است.

اگر خودتان و یا فرزندتان دچار تشنج گشتید، در ابتدا پزشک سوالاتی را قبل، در حین و بعد از تشنج از شما می پرسد تا ببیند که آیا همان تشنج بوده است یا نه، زیرا تیک های عضلانی و یا سردرد میگرنی ممکن است شبیه نوعی تشنج باشد.

پزشک آزمایش هایی را انجام می دهد و از شما تست EEG (فعالیت الکتریکی مغز) می خواهد تا ببیند اگر به صرع مبتلا شده اید، دارای چه نوع تشنج می باشید.

درمان صرع

هدف از درمان عبارت است از جلوگیری از تشنج و جلوگیری از عوارض احتمالی آن.

بعد از آنکه پزشک دارو برای شما تجویز کرد، آن را به طور دقیق مصرف کنید.

اگر دارو برای کنترل تشنج ها کافی نبود، پزشک ممکن است یک و یا چند روش درمانی زیر را توصیه کند:

- جراحی: برای از بین بردن بافت آسیب دیده در مغز و یا اطراف آن و جایی که تشنج شروع می شود، جراحی انجام می شود.

- رژیم کتوژنیک : در این رژیم شما مقدار زیادی چربی و مقدار کمی کربوهیدارت دریافت می کنید.

- استفاده از دستگاهی به نام تحریک کننده عصب واگ : پزشک این دستگاه را در زیر پوست و نزدیک سرشانه قرار می دهد. این دستگاه، امواج ضعیفی را به عصب واگ در گردن و مغز می فرستد و تشنج را کنترل می کند.

تاثیر صرع بر زندگی

معمولا تشنج ها بی خطرند، اما این موضوع به محلی که در آنجا تشنج می کنید و کاری که در آن موقع انجام می دهید، بستگی دارد تا خطری شما را تهدید نکند.

از پزشک خود بپرسید که آیا رانندگی و شنا کردن برایتان خطری دارد یا نه.

اگر بدانید چه چیزی باعث تشنج شما می شود، می توانید از آن جلوگیری کنید.

خواب کافی و منظم و نداشتن استرس مفیدند.

والدین باید به بچه های مصروع خود کمک کنند تا همانند بچه های دیگر زندگی کنند، بازی کنند و درس بخوانند.

تشنج چیست؟

امواج الکتریکی مغز از طریق اعصاب به عضلات می روند و حرکات بدن را کنترل می کنند.

هنگامی که امواج غیرطبیعی مغز، عملکرد طبیعی بدن را تغییر می دهد، تشنج رخ می دهد.

علائم تشنج

تشنج ها متفاوت هستند. برخی افراد تشنجی، دچار یک تکان جزئی در دست می گردند و بی هوش نمی شوند.

برخی افراد ممکن است بی هوش شوند و لرزش های شدیدی در بدن داشته باشند.

- برخی افرادی که تشنج می کنند، قبل از تشنج علائمی را دارند و ارتباطشان با محیط اطراف قطع می شود و یا به فضا خیره می شوند.

- گرچه فرد تشنجی بیدار است، اما پاسخ درستی نمی دهد. بعد از تشنج، فرد به یاد نمی آورد که دچار تشنج شده است.

علل تشنج

همه لرزش های بدن به علت تشنج نیست. بسیاری از بیماری ها می توانند باعث نوعی لرزش دست و سر شوند. علل تشنج عبارتند از:

- صرع یک مشکل سیستم عصبی است که باعث تشنج می شود و می تواند در هر سنی رخ دهد.

- تب بالا

- کاهش ناگهانی قند خون در فرد مبتلا به دیابت

- آسیب مغز در اثر سکته، جراحی مغز و یا ضربه به سر

- بیماری های مادرزادی

- مصرف الکل و داروهای قاچاقی (کوکائین و اکستازی)

- عفونت مانند مننژیت و یا انسفالیت

- تومور مغزی و یا نقص ساختاری مغز مانند آنوریسم

- عفونت های انگلی مانند کرم نواری و یا توکسوپلاسموز

فردی که دچار تشنج می شود نباید رانندگی و شنا کند، از نردبان بالا برود و یا با ماشین آلات خطرناک کار کند

- اکلامپسی یک نوع تشنج در بارداری است که در اثر بالا بودن فشار خون رخ می دهد. در طی این نوع تشنج، اکسیژن مورد نیاز برای جنین به شدت کاهش می یابد، بنابراین این بیماری می تواند برای مادر و جنین خطرناک باشد. اکلامپسی معمولا بعد از هفته بیستم بارداری رخ می دهد.

- تشنج غیرصرعی (صرع کاذب) می تواند باعث تشنج شود. این بیماری توسط از دست دادن و یا تغییر عملکرد فیزیکی بدن، بدون هیچ گونه مشکلی در سیستم عصبی رخ می دهد. این بیماری یک مشکل روانی است. معمولا علائم این نوع تشنج به طور ناگهانی و بعد از استرس شدید روحی ظاهر می شود.

- کمبود خواب

- مصرف ناکافی داروی ضدصرع

- تداخل داروهای دیگر با داروهای ضدصرع

- 1 نفر از 2 زن مبتلا به صرع، در زمان عادت ماهیانه، دچار تشنج می شوند. تغییر و یا اضافه کردن داروی ضد صرع قبل از عادت ماهیانه، ممکن است مفید باشد.

محافظت از فرد هنگام تشنج

علت بروز تشنج مهم نیست، بلکه مهم این است که به فرد دچار تشنج کمک کنید.

فردی که دارای تشنج است نباید رانندگی و شنا کند، از نردبان بالا برود و یا با ماشین آلات خطرناک کار کند.

درمان تشنج

درمان تشنج بستگی به علت آن دارد.

تشنج معمولا کمتر از 3 دقیقه طول می کشد و مجددا تکرار نمی شود.

اما اگر شما برای اولین بار دچار تشنج گردیده اید، باید به پزشک مراجعه کنید تا شما را معاینه کند و ببیند که آیا بیماری خاصی باعث تشنج شما شده یا نه.