.svg)
در مدرسه فقط درس نخوانیم!
پارسینه: مدرسه نقش مهمی در پرورش کودکان و نوجوانان ایفا می‌کند و جایی است که باید مفاهیم خوب و بد به دانش‌آموزان آموخته شود.
همچنین باید مسائل علمی، اجتماعی، فرهنگی به دانش‌آموزان تعلیم داده شود. یکی از نقش‌های مهم مدرسه این است که مسائل و الگوها به‌صورت کلی مطرح می‌شود و افراد بر اساس اصل همانندی سعی دارند که خود را همگام با دیگران ساخته و به مثل دیگران باشند.
مدرسه باید دارای نظام تربیتی سازنده‌ای برای کودکان و نوجوانان باشد. همچنین باید گفت نقش معلم در مدرسه نقش بسیار مهمی است.
معلم علاوه بر پرورش دانش‌آموزان، می‌تواند نقش الگو را برای آنها ایفا کند. به غیر از معلم، اولیای دیگر مدرسه نیز نقش مهمی دارند. برخورد آنان با دانش‌آموزان باید به‌صورتی باشد که محیط مدرسه در عین حال که برای دانش‌آموزان، نقش تربیتی داشته باشد، در عین حال محیطی شاد و دلپذیر بوده که دانش‌آموز خود به خود و بدون اجبار به آمدن به مدرسه رغبت پیدا کند.
گرچه در مدرسه مقرراتی باید حکمفرما باشد و دانش‌آموزان از گفتار و رفتارهای زشت دوری کنند اما باید تأکید کرد مدرسه‌ای که اولیای آن سختگیری بیش از حد می‌کنند و مقررات خشک و ترس‌آوری در محیط مدرسه حاکم است یا معلمی که در دانش‌آموزان عقده و احساس حقارت ایجاد می‌کند و به تنبیه دانش‌آموزان می‌پردازد، آنها را از درس و مدرسه بیزار می‌کند.
در واقع معلمی که تنها به فکر درس دادن است و به نیازها و توانایی شاگردانش توجهی ندارد و معلمی که سختگیری می‌کند یا روش اشتباهی در تدریس دارد یا میان دانش‌آموزان تبعیض قائل می‌شود و والدینی که از دانش‌آموزان توقعات بی جایی دارند، تأثیر منفی بر روح و روان دانش‌آموزان می‌گذارند.
همچنین دوستان و همکلاسی‌هایی که گفتار و رفتار بدی دارند، باعث تربیت بد در کودکان و نوجوانان می‌شوند. به همین دلیل والدین باید درباره دوستان فرزندشان تحقیق کنند و فرزند خود را از معاشرت با کودک یا نوجوانی که اخلاق و رفتار بد و زشتی دارند،
منع کنند.
نکته‌ای که باید به آن اشاره کرد این است که والدین و معلمان و مربیان مدارس باید با هم همکاری نمایند و والدین باید همیشه در جریان چگونگی روند درسی و پرورشی فرزندانشان قرار داشته باشند. همکاری والدین با مدرسه موجب می‌شود، آموزش کودکان و نوجوانان هر چه بهتر انجام شود.
از آنجا که شخصیت معلم در دانش‌آموزان نقش مؤثری دارد، بنابراین باید معلم فردی ساخته شده بوده و هدف‌های تربیت را خوب بداند. در واقع باید گفت معلم تنها نباید به تدریس تسلط داشته باشد. همچنین نظام تعلیم و تربیت در مدارس باید طوری باشد که آموزنده باشد و دانش‌آموزان را برای زندگی آینده آماده نماید و آنان را به سوی اهداف مطلوب و انسانی سوق دهد. همچنین آموزش و پرورش در مدارس باید به صورتی باشد که انتقال معلومات توسط معلمان به گونه‌ای سریع، خوب و جذاب صورت بگیرد. معلمان می‌توانند در تدریس، ابتکار عمل داشته باشند به طوری که دروس به‌صورت بهتری در اذهان دانش‌آموزان باقی بماند.
همچنین دانش‌آموزان در مدرسه باید مورد احترام معلم و اولیای مدرسه باشند، همان‌طور که دانش‌آموزان باید به معلم و اولیای مدرسه احترام بگذارند. پرسش درس در کلاس و امتحان گرفتن، صرفاً باید برای آموختن بیشتر باشد و نباید سبب ایجاد اضطراب در کلاس و ایجاد یأس و ناامیدی در دانش‌آموزان و ایجاد احساس حقارت در آنان باشد. گفتار و رفتار معلم توأم با مهربانی و لطافت باشد و در دانش‌آموزان امید و آرامش به‌وجود آورد و همچنین معلم در برخورد با دانش‌آموزان باید صبر و حوصله کافی داشته باشد. از دیگر وظایف مدرسه می‌توان به دادن آگاهی به دانش‌آموزان اشاره کرد. مدرسه باید سطح اطلاعات دانش‌آموزان را بالا ببرد. بسیاری از آنچه به نظر بزرگسالان، نادرست و خطا است، شاید به نظر کودکان خطا نباشد. بنابراین مدرسه باید این مسائل را به وی بیاموزد.
منبع:
روزنامه ایران
ارسال نظر