چرا با کهولت سن کمرمان خم می‌شود؟

اگر برای قدم زدن به پارک یا خیابان رفته باشید، احتمالا افراد مسن بسیاری را دیده‌اید که خمیده راه می‌روند به طوری که گویا در قیاس با ایام جوانی و میانسالی‌شان آب رفته‌اند. این پدیده به قدری شایع است که بسیاری افزایش سن را معادل کوچک شدن و گوژپشتی می‌گیرند.

واقعیت این است که ستون فقرات‌ شما می‌تواند از همان اوایل ۳۰ سالگی شروع به آب رفتن کند و شما را درمانده سازد که بتوانید در سال‌های آخر زندگی خود از قفسه بالای مغازه‌ها جنس بردارید.

دلایل این خمیدگی تدریجی متفاوت است که شاید واضح‌ترین آنها افزایش انحنای ستون فقرات باشد. خمیدگی مرتبط با افزایش سن به عنوان «گوژپشتی» شناخته می‌شود و زمانی رخ می‌دهد که فیبرهای عضلانی ما در طول سالیان تحلیل می‌روند.

در نتیجه این اتفاق، عضلات اطراف ستون فقرات ضعیف‌تر می‌شوند و ما شروع به شکست در نبرد علیه جاذبه می‌کنیم به نحوی که سرانجام توانایی راست ایستادن را از دست می‌دهیم.

خوشبختانه، گوژپشتی تقدیری اجتناب‌ناپذیر نیست و می‌توان با حفظ یک سبک زندگی فعال و ورزش منظم از آن جلوگیری کرد. در حالت ایده‌آل راست ایستادن و درست راه رفتن چیزی است که همه ما باید در طول زندگی به آن علاقه داشته باشیم. جلوگیری از گوژپشتی از طریق فعال ماندن با افزایش سن بسیار آسان‌تر است تا اینکه پس از پیری با ورزش کردن بخواهیم روند آن را معکوس کنیم.

کاهش تراکم استخوان متهم اصلی است

به گزارش یورو نیوز، هرچند خمیدگی بدن انسان با تحلیل رفتن عضلات یکسان نیست، با این حال فرآیندهای مرتبط با افزایش سن باعث می‌شوند ما به معنای واقعی کلمه به لحاظ حجمی کوچک شویم. یکی از مهمترین عوامل این کوچک شدن، کاهش تراکم استخوان است. این پدیده در نتیجه افزایش سن و با کاهش تولید هورمون‌های استروژن و تستوسترون در بدن ایجاد می‌شود.

کمبود ویتامین «دی» و کاهش جذب کلسیم کلیوی در سنین بالاتر می‌تواند این روند را تشدید کند و گاهی منجر به بیماری استخوانی به نام «پوکی استخوان» شود. همانطور که استخوان‌ها ضعیف‌تر و متخلخل‌تر می‌شوند، مهره‌هایی که ستون فقرات ما را تشکیل می‌دهند می‌توانند زیر فشار وزن له شوند و شکستگی‌هایی ایجاد کنند که به عنوان «شکستگی فشاری» شناخته می‌شوند.

پوکی استخوان و خمیدگی در سنین بالا

در شکستگی فشاری قسمت جلویی یک مهره کمر شکسته شود، در حالی که قسمت پشتی آن سالم و محکم باقی می‌ماند. در نتیجه این حالت، خمیدگی در ستون فقرات به وجود می‌آید.

در کمال تعجب بیشتر شکستگی‌های فشاری بدون درد هستند و به همین دلیل ما معمولا متوجه نمی‌شویم که ستون فقرات ما به مرور زمان فشرده‌تر شده است. با این حال و با روی هم جمع شدن این شکستگی‌ها و فشرده شدن بیشتر مهره‌های ما، رفته رفته کمر ما انحنا برداشته و دسترسی به قفسه‌های بالایی کابینت برای ما ممکن است سخت‌تر و دشوارتر شود.

این مشکل اغلب با ضعیف شدن دیسک‌های ستون فقرات، که بین مهره‌های ما قرار دارند و به عنوان بالشتک ضربه‌گیر عمل می‌کنند، ترکیب می‌شود. از ۳۰ سالگی به بعد، این دیسک‌ها شروع به خشک شدن می‌کنند و با از دست دادن آب سفت می‌شوند.

با وجود ۲۳ دیسک در ستون فقرات ما، کوچک‌شدن چند میلی‌متری فقط چند تا از آنها باعث می‌شود متوجه آب رفتن خودمان بشویم. متأسفانه حرکات کششی برای مقابله با آن بدن شما را راست‌تر نمی‌کند، اگرچه داشتن یک سبک زندگی سالم می‌تواند مانع از خمیده شدن بیش از حد شود.

به عنوان مثال، یک رژیم غذایی غنی از ویتامین دی و کلسیم می‌تواند به جوان ماندن استخوان‌ها و به حداقل رسیدن خطر شکستگی فشاری کمک کند، در حالی که ورزش منظم همچنین استخوان‌ها را قوی نگه می‌دارد و احتمال ابتلا به پوکی استخوان را کاهش می‌دهد.