.svg)
نامه یک مخترع به احمدی نژاد
پارسینه: مصطفی بختیاری مخترع جوان کشور که تاکنون اختراعات زیادی را از خود به ثبت رسانده در نامه‌ای به رئیس‌جمهور، از وی درخواستی را مطرح کرده است.
مصطفی بختیاری مخترع جوان کشور که تاکنون اختراعات زیادی را از خود به ثبت رسانده طی نامه ای به رییس جمهور در خواستی را از وی مطرح کرده که در پی می آید:
جناب آقای رییس جمهور!
۱۲ ساله بودم که نخستین اختراعم را انجام دادم و این نوآوری ها تا امروز که آمار آن به عدد ۲۶۸ رسیده، ادامه دارد.
نفر اول جوان نمونه، مخترع نمونه، کارگر نمونه، پژوهشگر نمونه و نخستین نخبه کار و تولید کشور، عنوان هایی است که بنده در طول این سالها در دولت های مختلف کسب کرده ام و تقریبا توسط تمام روسای جمهور پس از انقلاب نیز تقدیر شده ام.
در سال ۸۳ به صورت هم زمان پژوهشگر نمونه کشور، برترین جوان فعال و نمونه استان تهران و عنوان مقام اول جوان برگزیده سال در عرصه کار و تلاش را کسب کردم. در سال۸۶ هم به صورت همزمان به عنوان کارگر نمونه کشور و همچنین مقام نخستین نخبه کار و تولید کشور نایل شدم.
آقای احمدی نژاد!
حضرتعالی از جمله افرادی بودید که برای تحقق عدالت بین اقشار مختلف جامعه تلاش کردید و همه شاهد سفرها و تلاش های شبانه روزی شما در این عرصه بوده اند.
طبعا جامعه نخبگان کشور هم جزو همین مردم هستند که باید به مطالباتشان توجه شود؛ مطالباتی که بعضا حداقل های آن نیز نادیده گرفته می شود.
بزرگترین مشکل مخترعانی مانند من در کشور این است که با هزار و یک مشکل و خستگی طرحی را به سرانجام می‌رسانند و اختراعی را ثبت می‌کنند. اما تا اختراع به مرحله ظهور می رسد و در جشنواره‌‌ها حائز رتبه نخست می‌شود و به او وعده جایزه داده می‌شود، به محض پایان جشنواره، اعطای جایزه و حمایت وعده داده شده به مخترع، فراموش می‌شود.
حضرتعالی در مراسمی که به مناسبت روز کارگر برگزارشد، از بنده با عنوان نخستین نخبه کار و تولید کشور معرفی کردید و با توجه به اینکه در سه سال متفاوت، عنوان کارگر نمونه کشوری را کسب کردم، بنده به عنوان «نخبه صنعت کشور» نیز معرفی شدم. در همان مراسم و در حضور مدیران ارشد وزارت کار، قول اهدای یک دستگاه خودروی زانتیا به نخبه کار و تولید کشور را دادید.
قولی که در سیستم اداری باقی ماند و از فردای آن روز تا به امروز، دهها نامه به دفتر ریاست جمهوری فرستاده ام، اما متاسفانه برای هیچ یک از نامه‌هایی که به شما دادم، جوابی دریافت نکردم.
بعد نامه‌ای از طرف دفتر ریاست جمهوری به من رسید با این مضمون که آقای احمدی‌نژاد به وزیر صنایع نامه نوشتند که اگر قولی به ایشان داده اید، به آن عمل کنید؟!
متاسفانه جایزه ای را که حضرتعالی گفتید، به رغم پیگیری های زیاد به من ندادند. لذا دوباره نامه‌ای شکایت‌آمیز به دفتر ریاست جمهوری نوشتم تا اینکه از شرکت "سایپا"، نامه ای در سربرگ آن شرکت برای من، مبنی بر اینکه "شما یک دستگاه خودرو پژو ۲۰۶ گرفته اید و استحقاق دریافت جایزه دیگری را ندارید"، ارسال شد!
من هم نامه‌ای به دفتر ریاست جمهوری نوشتم که در تمام مدت عمرم، خودرو ۲۰۶ نداشته ام و هنوز هم پشت فرمان ۲۰۶ ننشسته ام. پس اگر شما پژو ۲۰۶ به من داده اید، باید سندی از من داشته باشید و دست کم پلاک این خودروی اهدایی، به نام من صادر شده باشد.
این سرنوشت یکی از وعده هایی بود که به من داده شد و به سرانجام نرسید و البته این قصه سر دراز دارد و عدد این وعده های بی سرانجام تا به حال به ۸ مورد رسیده است.
جناب آقای رییس جمهور!
به غیر از این در دل نکته دیگری نیز دارم و از شما تقاضا دارم مرا برای انجام آن یاری کنید.
برای یکی از اختراعاتم ۱۱ سال کار تحقیقاتی انجام دادم و طرح را به مرحله ظهور رسانم. دو سال دویدم تمام مجوزهای قانونی یک طرح را گرفتم و حالکه مجوزها را گرفتم و طرحم آماده تولید است وزارت صنایع برای اعطای وام به من خواستار ارائه وثیقه می شود! اما من که همه دار وندارم را خرج به نتیجه رساندن اختراعم کردم، از کجا وثیقه ۲۰ میلیارد تومانی بگذارم!؟ مگر من چقدر درآمد دارم.
چرا باید با این همه نوآوری در ۳۸ سالگی یک روز خوش نداشته باشم.
یکی از طرح های من که در دنیا بی نظیر است و برای آماده کردن این پروژه بزرگ ۵۰۰ میلیون تومان با دلار ۱۱۰۰ تومانی هزینه کردم. طرح « خطوط عابر پیاده هوشمند» که دارای ۲۰ آپشن است، طرحی که سودآوری‌اش برای کشور، میلیاردها دلار است و با یک سوم قیمت رنگ‌های خطوط عابر پیاده امکان اجرای طرح وجود دارد. با این حال هنوز این طرح بر زمین مانده و من نتوانسته ام آن را اجرایی کنم.
این نامه را به حضرتعالی نوشتم چراکه شنیده و دیده ام که شما دوستدار عدالت و برای انجام آن مصر هستید. گمان نمی کنم اعطای جوایز وعده داده شده به یک مخترع جوان خواسته زیادی باشد. در صورت تمایل مدارکی را که تا کنون دهها جا ارائه داده ام و البته به جایی هم نرسیدم تقدیم می کنم.
با سپاس
مصطفی بختیاری
جناب آقای رییس جمهور!
۱۲ ساله بودم که نخستین اختراعم را انجام دادم و این نوآوری ها تا امروز که آمار آن به عدد ۲۶۸ رسیده، ادامه دارد.
نفر اول جوان نمونه، مخترع نمونه، کارگر نمونه، پژوهشگر نمونه و نخستین نخبه کار و تولید کشور، عنوان هایی است که بنده در طول این سالها در دولت های مختلف کسب کرده ام و تقریبا توسط تمام روسای جمهور پس از انقلاب نیز تقدیر شده ام.
در سال ۸۳ به صورت هم زمان پژوهشگر نمونه کشور، برترین جوان فعال و نمونه استان تهران و عنوان مقام اول جوان برگزیده سال در عرصه کار و تلاش را کسب کردم. در سال۸۶ هم به صورت همزمان به عنوان کارگر نمونه کشور و همچنین مقام نخستین نخبه کار و تولید کشور نایل شدم.
آقای احمدی نژاد!
حضرتعالی از جمله افرادی بودید که برای تحقق عدالت بین اقشار مختلف جامعه تلاش کردید و همه شاهد سفرها و تلاش های شبانه روزی شما در این عرصه بوده اند.
طبعا جامعه نخبگان کشور هم جزو همین مردم هستند که باید به مطالباتشان توجه شود؛ مطالباتی که بعضا حداقل های آن نیز نادیده گرفته می شود.
بزرگترین مشکل مخترعانی مانند من در کشور این است که با هزار و یک مشکل و خستگی طرحی را به سرانجام می‌رسانند و اختراعی را ثبت می‌کنند. اما تا اختراع به مرحله ظهور می رسد و در جشنواره‌‌ها حائز رتبه نخست می‌شود و به او وعده جایزه داده می‌شود، به محض پایان جشنواره، اعطای جایزه و حمایت وعده داده شده به مخترع، فراموش می‌شود.
حضرتعالی در مراسمی که به مناسبت روز کارگر برگزارشد، از بنده با عنوان نخستین نخبه کار و تولید کشور معرفی کردید و با توجه به اینکه در سه سال متفاوت، عنوان کارگر نمونه کشوری را کسب کردم، بنده به عنوان «نخبه صنعت کشور» نیز معرفی شدم. در همان مراسم و در حضور مدیران ارشد وزارت کار، قول اهدای یک دستگاه خودروی زانتیا به نخبه کار و تولید کشور را دادید.
قولی که در سیستم اداری باقی ماند و از فردای آن روز تا به امروز، دهها نامه به دفتر ریاست جمهوری فرستاده ام، اما متاسفانه برای هیچ یک از نامه‌هایی که به شما دادم، جوابی دریافت نکردم.
بعد نامه‌ای از طرف دفتر ریاست جمهوری به من رسید با این مضمون که آقای احمدی‌نژاد به وزیر صنایع نامه نوشتند که اگر قولی به ایشان داده اید، به آن عمل کنید؟!
متاسفانه جایزه ای را که حضرتعالی گفتید، به رغم پیگیری های زیاد به من ندادند. لذا دوباره نامه‌ای شکایت‌آمیز به دفتر ریاست جمهوری نوشتم تا اینکه از شرکت "سایپا"، نامه ای در سربرگ آن شرکت برای من، مبنی بر اینکه "شما یک دستگاه خودرو پژو ۲۰۶ گرفته اید و استحقاق دریافت جایزه دیگری را ندارید"، ارسال شد!
من هم نامه‌ای به دفتر ریاست جمهوری نوشتم که در تمام مدت عمرم، خودرو ۲۰۶ نداشته ام و هنوز هم پشت فرمان ۲۰۶ ننشسته ام. پس اگر شما پژو ۲۰۶ به من داده اید، باید سندی از من داشته باشید و دست کم پلاک این خودروی اهدایی، به نام من صادر شده باشد.
این سرنوشت یکی از وعده هایی بود که به من داده شد و به سرانجام نرسید و البته این قصه سر دراز دارد و عدد این وعده های بی سرانجام تا به حال به ۸ مورد رسیده است.
جناب آقای رییس جمهور!
به غیر از این در دل نکته دیگری نیز دارم و از شما تقاضا دارم مرا برای انجام آن یاری کنید.
برای یکی از اختراعاتم ۱۱ سال کار تحقیقاتی انجام دادم و طرح را به مرحله ظهور رسانم. دو سال دویدم تمام مجوزهای قانونی یک طرح را گرفتم و حالکه مجوزها را گرفتم و طرحم آماده تولید است وزارت صنایع برای اعطای وام به من خواستار ارائه وثیقه می شود! اما من که همه دار وندارم را خرج به نتیجه رساندن اختراعم کردم، از کجا وثیقه ۲۰ میلیارد تومانی بگذارم!؟ مگر من چقدر درآمد دارم.
چرا باید با این همه نوآوری در ۳۸ سالگی یک روز خوش نداشته باشم.
یکی از طرح های من که در دنیا بی نظیر است و برای آماده کردن این پروژه بزرگ ۵۰۰ میلیون تومان با دلار ۱۱۰۰ تومانی هزینه کردم. طرح « خطوط عابر پیاده هوشمند» که دارای ۲۰ آپشن است، طرحی که سودآوری‌اش برای کشور، میلیاردها دلار است و با یک سوم قیمت رنگ‌های خطوط عابر پیاده امکان اجرای طرح وجود دارد. با این حال هنوز این طرح بر زمین مانده و من نتوانسته ام آن را اجرایی کنم.
این نامه را به حضرتعالی نوشتم چراکه شنیده و دیده ام که شما دوستدار عدالت و برای انجام آن مصر هستید. گمان نمی کنم اعطای جوایز وعده داده شده به یک مخترع جوان خواسته زیادی باشد. در صورت تمایل مدارکی را که تا کنون دهها جا ارائه داده ام و البته به جایی هم نرسیدم تقدیم می کنم.
با سپاس
مصطفی بختیاری
منبع:
خبرگزاری فارس
اميدوارم كه قدر اين مخترع جوان كشور را بدانيم واقعا حيف است يعني اين جوان عزيز كشورم به اندازه يك زانتيا ارزش ندارد !!!
واقعا متاثر شدم
باید به اقای بختیاری گفت زکی بابا.اینجا ایران است نه بقیه دنیا ای کاش شما هم به جای فکر کردن در زمینه اختراع وابتکار به دنبال ثبت بزرکترین اختلاسها ورانت خواریها ودزدیها میبودید انوقت حتما بدون نامه نگاری وابراز گلایه به بهترین نحو مقتضی وبا امضاهای طلایی از سمت اقای احمدی نزاد ودار دسته ایشان مورد حمایت قرار میگرفتید