.svg)
سه فرار بزرگ القاعده از زندان چگونه انجام شد؟
پارسینه: القاعده به دنبال این است که با در هم شکستن حصار زندان‌ها، بار دیگر سربازان خود را به میدان باز‌گرداند.
تابناک به نقل از فایننشال تایمز، این یا تنها یک تصادف است و یا آن که بخشی از یک استراتژی است که اعضای القاعده به فاصله کوتاهی و به نحو شگفت‌آوری از سه زندان در عراق، لیبی و پاکستان فرار کردند و همزمان، ایمن‌الظواهری رهبر این گروه قول داده که نیروهای خود در سراسر دنیا و از جمله آنهایی را که در خلیج گوانتانامو زندانی هستند، از زندان آزاد کند. بنا بر این گزارش، الظواهری که جایی در مرز پاکستان و افغانستان پنهان شده است، پس از مرگ اسامه بن لادن در سال ۲۰۱۱ به رهبری القاعده رسیده است.
وی در نخستین پیام خود ـ که در آخر ماه جولای منتشر شد ـ پس از چند ماه، رفتار آمریکا با زندانیان القاعده را که در گوانتانامو اعتصاب غذا کرده‌اند، محکوم نمود و قسم خورد همه آن‌ها را آزاد کند. الظواهری گفت: سوگند می‌خورم از هیچ تلاشی برای آزادی همه زندانی‌های خودمان و آزادی هر مسلمان مورد ظلمی در هر جایی دریغ نکنم.
در این باره، اینترپل روز شنبه، هشدار جهانی امنیتی صادر کرد و از دولت‌ها خواست تا هشیاری خود را در برابر حملات القاعده افزایش دهند؛ این هشدار پس از آن صادر شد که ایالات متحده نیز یک هشدار جهانی برای مسافرت شهروندانش صادر کرد و ۲۱ سفارت خود در کشورهای مسلمان را از ترس حملات جدید بست. این گزارش می‌افزاید، القاعده تلاش خود برای بازگرداندن زندانیانش به صفوف نبرد را آغار کرده و این در حالی است که در ۲۲ جولای، «القاعده عراق» حمله‌ای با طراحی دقیق به زندان‌های ابوغریب و تاجی ترتیب داد و نزدیک هشتصد تن را از زندان فراری داد. پس از این رخداد، حملات القاعده در عراق افزایش شدیدی پیدا کرد. قربانیان حملات تروریستی در ماه جولای در عراق از مرز هفتصد تن هم فرا‌تر رفته است.
این گزارش در ادامه یادآور شد، در ۲۷ جولای، یک حمله در بنغازی در لیبی باعث فرار بیش از هزار زندانی شد که اتهام برخی از آن‌ها تروریسم بود، ولی بیشتر آن‌ها به دلیل جرایم عادی زندانی بودند. در ۲۹ جولای نیز، ۱۵۰ تن از نیروهای به شدت مسلح طالبان پاکستان ـ که هم‌پیمان القاعده است ـ سوار بر خودرو و موتور سیکلت به شهر «درا اسماعیل خان» در شمال غربی پاکستان رفتند. آن‌ها از سه جهت به زندان حمله و بیش از ۲۵۰ زندانی را آزاد کردند. شبه نظامیانی از ازبکستان و چچن نیز در این حمله مشارکت داشتند.
هم‌اکنون گویا دستور القاعده به گروه‌های القاعده ابلاغ شده تا زندانیان گروه را حتی در اروپا و آمریکا آزاد سازند. القاعده ظاهرا از ناآرامی‌های خاورمیانه و جنوب آسیا برای انجام برنامه خود برای آزاد کردن متعصب‌ترین سربازان خود استفاده کرده و همین می‌تواند خطری بزرگ برای غرب باشد؛ بنابراین، نباید پیامدهای این فرار از زندان‌ها را دست کم گرفت. هنگامی که در سال ۲۰۰۶، القاعده نیروهای خود را از زندانی در یمن فراری داد، یکی از آن‌ها «القاعده در شبه جزیره عربستان» را ایجاد کرد. طالبان نیز در سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۱ با حملاتی جالب، بیش از دو هزار نفر از نیروهای خود را از زندانی در قندهای افغانستان فراری داد.
این گزارش همچنین یادآور می‌شود، در این مجموعه از حملات، شماری از ورزیده‌ترین نیروهای القاعده از زندان فرار کرده‌اند. حملات برای فراری دادن زندانیان از الگوی یکسانی پیروی می‌کنند و به نظر می‌رسد بر مبنای دفترچه راهنمای یکسانی طراحی شده باشند و به این گونه است که بیش از صد تن از افراد القاعده مخفی‌کاری و مثلا با لباس نیروهای پلیس به شهری می‌روند که زندان در آن است. صد تن دیگر در بیرون شهر به کار گرفته می‌شوند تا از رسیدن نیروهای کمکی به زندان جلوگیری کنند و امکان فرار زندانیان از مسیرهای تعیین شده با اتوبوس‌های آماده را فراهم کنند. بمب‌گذاران انتحاری راه نفوذ به زندان را از طریق دیوار و یا ورودی اصلی آن باز می‌کنند و عده‌ای دیگر از اعضای تیم دیگر محافظان باقی مانده زندان را از سر راه بر‌می‌دارند.
مهاجمین نیز که نقشه زندان را در اختیار دارند، نخست شبه‌نظامیان زندانی و سپس سایر زندانیان را فراری می‌دهند و سپس هر کسی بر پایه برنامه طراحی شده، از صحنه فرار می‌کند. ناگفته نماند که به تازگی طالبان پاکستان و «جنبش اسلامی ازبکستان» سازمان جدیدی با نام «انصار الاسیر» تشکیل داده‌اند که کار آن به طور خاص فراری دادن زندانیان و کمک به خانواده‌های آن‌هاست. تاکنون روش معمول القاعده برای فراری دادن زندانیان خود، گروگان‌گیری مقامات ارشد خارجی یا جهانگردان خارجی و سپس مبادله آن‌ها با زندانیان بوده، ولی گویا به دلیل تردید دولت‌ها در پذیرفتن چنین مبادله‌ای، القاعده به روش جدید متوسل شده است.
گفتنی است، هرچند فایننشال تایمز به بخش‌هایی از برنامه فرار زندانیان القاعده اشاره کرده، ولی رسانه‌های دیگری هم هستند که با توجه به کشورهایی که فرار در آن‌ها انجام گرفته است و اعزام افرادی از این کشور‌ها به سوریه، فرضیه ارتباط آن با مسائل سوریه را هم مطرح کرده‌اند؛ این در حالی است که بخش‌هایی از نیروهای فراری از زندان در عراق، به فرار به سوریه و تقویت «القاعده در عراق و شام» مظنون هستند.
ارسال نظر