اوضاع اقتصادی بدتر از این می شود؟

چگونه؟ برخی پاسخ می دهند با تشدید تحریمها. البته که تشدید تحریمها وضع را بدتر می کند اما بدون تشدید تحریمها هم می توان وضعیتی بسیار بدتر را متصور بود! چگونه؟ پاسخ روشن است: با رفتن در مسیر ونزوئلا؛ یعنی همان مسیری که در آن بودیم و ظاهرا عده ای آگاهانه و عده ای ناآگاهانه می خواهند کشور را دوباره در آن مسیر بیاندازند.

اما در ونزوئلا چه خبر است؟ هفته گذشته رتبه فلاکت کشورهای جهان منتشر شد که در این فهرست ونزوئلا به عنوان فلکزده ترین کشور جهان در سال 2014 معرفی شده است. شاخص فلاکت از مجموع سه شاخص اقتصادی مهم یعنی نرخ تورم، نرخ بیکاری و نرخ بهره منهای نرخ رشد درآمد سرانه به دست می آید که برای ونزوئلا عدد 106 محاسبه شده است. جالب است بدانید که در حالی میراث چاوز، ونزوئلا را در سکوی اول فلاکت نشانده است که این کشور در سال گذشته نزدیک 2 برابر ایران نفت صادر کرده است برای جمعیتی حدود 28 میلیون نفر!!! و جالبتر اینکه شاخص فلاکت برای ایران با وجود تحریمهای شدید به دلیل خروج از مسیر سیاستهای پوپولیسم کاهش یافته و به عدد 49 رسیده است که با عدد ونزوئلا فاصله زیادی دارد.

پ.ن1: اوضاع بد اقتصادی ایران نتیجه سیاستهای پوپولیستی دولت گذشته است نه تحریمها. درآمد نفتی مانع ظهور مصائب اقتصادی بود و اگر تحریمها هم نبود با سقوط قیمت نفت، مصائب ظاهر می شد همانطور که در ونزوئلا ظاهر شده است. البته بقای تحریمها خود آثار تخریبی دیگری دارد که در جای خود قابل بررسی است.

پ.ن2: قطعا به این دولت هم ایراد وارد هست. اما فرق است بین دولتی که اقتصاد را درمسیر درست هدایت می کند اگرچه با کندی یا درجازدن یا عقب نشینی هرازگاهی؛ با دولتی که کلا اقتصاد را در مسیر بیراهه انداخته بود

علی میرزاخانی/ سردبیر روزنامه دنیای اقتصاد