سید حسن خمینی: نباید یک سکوت قبرستانی بر ما حاکم باشد

به گزارش پارسینه، حجت‌الاسلام والمسلمین سید حسن خمینی نوه بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی ظهر امروز یکشنبه (دهم خرداد ماه) در مراسم تجدید میثاق مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و اصحاب فرهنگ، هنر و رسانه با آرمان‌های امام راحل در محل حسینیه جماران با عرض خیر مقدم به شرکت‌کنندگان در این مراسم، از علی جنتی به عنوان «وزیر مظلوم ارشاد» یاد کرد و در ادامه نکاتی را در خصوص بایدها و نبایدهای عرصه هنر بیان کرد.

وی گفت: یکی از بزرگان تعبیری در تمایز بین علم و هنر قرار داده است که البته ممکن است تمایز کاملی نباشد، اما نکته خوبی در آن نهفته است. او می‌گوید علم، تجزیه تجربه‌های مختلف است؛ در حالی که هنر ترکیب اجزای مختلف.

حجت الاسلام حسن خمینی افزود: شما در علم باید تلاش کنید تا چیزهایی که در عالم خارج مرکب هستند، بشکافید و روابط بین این اجزا را دریابید؛ هزاران سال است که بشر می‌داند که آب وجود دارد اما زمانی که توانست این آب را بشکافد و بفهمد که دو تا عنصر، این ماده را پدید آورده‌اند، علم پدید می‌آید. علم ناشی از این است که ما بتوانیم ترکیبات موجود در عالم و روابط ترکیبی موجود در عالم را تجزیه کنیم و به این اجزا و نوع ارتباط‌شان و کُنش و واکنش بین آنها دسترسی پیدا کنیم.

نوه امام راحل ادامه داد: اما در هنر، شما اگر نقطه‌ها را ببینید، نمی‌توانید یک نقاشی را تشخیص دهد. شما وقتی اثری هنری خلق کرده‌اید که همه این نقطه‌های درون یک نقاشی را، یکجا ببینید. درواقع هنر جاهایی که کثرت‌ها به وحدت می‌رسد و هر چه توانمندتر در زیبا نشاندن این کثرت‌ها، هنر تعالی‌بخش است.

به گفته وی، هنرمند کسی است که بتواند کثرت‌ها را تبدیل به وحدت کند و از این جهت انقلاب یک هنر بسیار بزرگ بود و امام هم یک هنرمند بزرگ. سال 57 کثرت‌ها را در درون یک جامعه واحد شکل گرفتند و این بود که تبدیل به یک هنر شد.

فرزند یادگار امام (ره) تصریح کرد: اگر این وحدت را از بین ببریم، آن تابلوی هنرمندانه را از بین برده‌ایم. هنر بزرگ امام این بود که یک جامعه چند پاره را واحد کرد؛ لذا انقلاب یک هنر بود. البته این شروطی هم دارد؛ یکی اینکه اساساً مردم، فرد فرد شنیده نمی‌شدند، یعنی هنر جایی است که همه در یک کل، ذوب می‌شوند و همه در مجموعه آن وحدت، ذوب می‌شوند. جامعه توانمند هم جامعه‌ای است که وحدت‌هایش در عین کثرت و کثرت‌هایش در عین وحدت باشد.

نوه امام راحل ادامه داد: پیامبر اسلام (ص)، جامعه بدوی عرب را یکپارچه کرد و از دل آن یک تمدن درآورد. امروز هم شرط استمرار ما، توجه به قدرت فرهنگی و قدرت ناشی از وحدت است. اگر دیدیم که داریم چند پاره می‌شویم، یعنی داریم ضعیف می‌شویم. جامعه چند پاره جامعه‌ای است که دارد به سمت معضل پیش می‌رود.

وی در عین حال گفت: البته این به آن معنا نیست که همه در جامعه باید یک صدا را داشته باشند، همانطور که گفتم وحدت باید در عین کثرت و کثرت هم در عین وحدت باشد. در عین اینکه نباید یک سکوت قبرستانی بر ما حاکم باشد، ولی باید مجموعه جامعه ما با هم مهربان، همدل و مودب باشند.

نوه امام راحل همچنین با یادآوری پیشینه تمدن ایرانی و اینکه ایران جامعه مودبی بوده است، گفت: اگرچه در بسیاری از حوزه‌ها ممکن است این مودب بودن به نوعی چاپلوسی و تملق رسیده باشد، اما از بی‌ادبی خیلی بهتر است. متاسفانه بعضی وقت‌ها آدم احساس می‌کند که در بعضی جاها ادبیات و ادب ما آنگونه که باید باشد، نیست.

خمینی در پایان سخنانش گفت: یک فرهنگ فربه بسیار آمادگی دارد که انسان‌ها در آن تعالی پیدا کنند.

پیش از سخنان نوه امام، دو تن از هنرمندان سینما و تلویزیون، جهانگیر الماسی و رسول نجفیان به بیان نکاتی در خصوص اندیشه‌های امام راحل و همچنین تاثیر ایشان در هنر ایران پرداختند.