حلقه مفقود سیاست ایرانی؛ منصبی میان نمایندگی مجلس و ریاست جمهوری
پارسینه: "هندوانه های دربسته" این شاید واضح ترین توصیف برای بسیاری از رجال سیاسی ایران باشد که عطش ریاست جمهوری دارند، خروجی "هندوانه های دربسته" احساسات گرایی، توهم ورزی در سیاست، دوری از مقیاس های واقعی اداره کشور،عوام زدگی و حتی خواص زدگی است.
به گزارش پارسینه، ساختار غیر ملی و جناحی منصب "نمایندگی مجلس" و البته کمبود اختیارات و ...باعث شده است این منصب در سیاست ایرانی، سکوی مناسبی برای پرتاب به حلقه های بالاتر قدرت و مسئولیت نشود و این یک آفت در سیاست ایرانی است.
سئوال روشنگر در این خصوص که می تواند بخش عمده ای از جواب باشد، این است: موفق ترین و کارآمدترین نمایندگان مجلس ایران در طول دهه های گذشته اکنون کجا ایستاده اند؟ چه نقشی دارند؟ چه تاثیری دارند؟
واقعیت این است که حلقه مفقوده در سیاست ایرانی حلقه ای است بین نمایندگی مجلس و ریاست جمهوری، کسانی که قد و قامت شان از نمایندگی بالاتر است و از ریاست جمهوری کمتر، باید "جایی" باشد که آزمون بدهند، تیم ورزی کنند، "حکومت" کنند، شاید استاندارهایی با اختیارات ویژه و رای مستقیم مردم.
با ایجاد یا پیدا کردن این حلقه، بسیاری از دعواهای بی حاصل و غیرسازنده سیاسی خاتمه پیدا می کند،ضمن اینکه به دلیل ریشه دار بودن موضوع قومیت در ایران، اکثریت رجال سیاسی ایرانی این فرصت و زمینه را دارند که نقش آفرینی ملی را از یک منصب منطقه ای آغاز کنند.
به تعبیر دیگر در ایران امروز با کمبود "منصب سیاسی" مواجه هستیم و همین است که بسیاری از رجال سیاسی و شخصیت ها در مناصب غیرسیاسی به دنبال فعالیت زیرزمینی سیاسی هستند و از امکانات عمومی و بیت المال برای "فعالیت سیاسی" استفاده می کنند.
"کارنامه روشن" و "ایجاد مقیاس ها و قضاوت های مملوس" می تواند مهمترین خروجی این سامانه سیاسی برای مردم و رای دهندگان و حتی ساختار سیاسی کشور باشد.
ارسال نظر