وزیر دفاع: ایران در راه ارسال انسان به فضا است

سردار احمد وحیدی وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح با اشاره به پرتاب و بازیایی موفقیت آمیز کاوشگر «پیشگام» اظهار داشت: ارسال کاوشگر و بازیابی آن، گام نخست برای ارسال انسان به فضا در مراحل بعدی است.

وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح تاکید کرد که در این راستا خبرهای خبرهای خوش دیگری در راه است.

وی ادامه داد: کاوشگر پیشگام در ارتفاع 360 هزار پایی ماموریت خود را بخوبی انجام داد.

وحیدی با اشاره به بازیابی موفقیت آمیز این کاوشگر اظهار داشت: این محموله با سرعت پیش بینی شده به همراه موجود زنده(میمون) سالم به زمین بازگشت.

وحیدی همچنین اعلام کرد پایگاه رصد فضایی بزودی افتتاح خواهد شد.

دانشمندان و متخصصان فضایی جمهوری اسلامی ایران موفق شدند با برداشتن گام بلند دیگری در عرصه فناوری پیشرفته فضایی، ارسال حیات به فضا و تحقیقات زیستی که در انحصار چند کشور معدود است را برای کشورمان به ارمغان آوردند.

پروژه ارسال حیات به فضا که با مدیریت یکپارچه سیستمی و تلاش دانشمندان سازمان فضایی ایران به مورد اجرا گذاشته شده، توسط سازمان صنایع هوافضای وزارت دفاع تا ارتفاع مورد نظر پرتاب و پس از طی مراحل پیش‌بینی شده و رسیدن به سرعت، شتاب و ارتفاع مورد نظر، مجدداً به زمین بازگشته و موجود زنده با موفقیت بازیابی گردید.

کاوشگر پیشگام از چهار بخش شامل:

1- مجموعه موتور، متشکل از اجزای قفسه دم، بالک‌های پایدارساز، بلوک تنظیم ارتفاع، موتور و نازل؛

2- سکوی پرتاب برای پرتاب مجموعه؛

3- ایستگاه های زمینی برای برقراری ارتباط با کاوشگر و دریافت اطلاعات به صورت زمان واقعی؛

4- محموله‌ که از اجزای کپسول زیستی سامانة خدمات (الکترونیک، مخابرات و پردازش)، جدایش سازه و جدایش بازیاب موجود زنده تشکیل شده است.

دسترسی به ارتفاع بیش از 120 کیلومتری، ارسال موجود زنده (میمون) با فیزیولوژی شبیه انسان، بومی‌سازی فناوری طراحی، ساخت و پرتاب کپسول زیستی، بازیابی سالم محموله، تله‌متری ثبت داده‌های محیطی، زیستی و تصاویر در تمامی مراحل پرتاب و تعیین بارهای اکوستیکی محفظه از اهدافی بود که با پرتاب کاوشگر پیشگام و بازیابی آن حاصل گردید.

گفتنی است کاوشگرها بطور عمومی برای بررسی جو، داده‌برداری از لایه‌های میانی اتمسفر و بررسی لایه‌های مختلف آن؛ مطالعات مربوط به قطب مانند بررسی شفق قطب؛ مطالعات پرتوهای کیهانی مانند اشعه ایکس، ماوراء بنفش و مادون قرمز؛ زیست شناسی و پرتاب موجودات زنده کوچک و رشد سلول‌های بنیادی در فضا؛ ستاره‌شناسی، رصد خورشید، بررسی کسوف؛ مطالعه جاذبه ناچیز؛ بازیابی محموله؛ توسعه فناوری‌های فضایی مانند ورود به جو و جدایش؛ آزمایش تراشه‌ها و مدارات الکترونیکی فضایی؛ افزایش قابلیت اطمینان پرتاب‌های فضایی با انجام تست‌های مکرر بکار می‌روند.