«پژمان»؛ یک کمدی فوتبالی نه چندان درخشان

این مجموعه پرمخاطب، برای بیان طنزآلود حواشی فوتبال، از «پژمان جمشیدی» فوتبالیست سابق تیم پرسپولیس در نقش خود بهره گرفته است.



برادران قاسم خانی در مقام نویسندگان فیلمنامه، برای فرار از حواشی مربوط به شوخی با یک شغل خاص، خود جمشیدی را محور شوخی های خود قرار داده و انواع و اقسام آن را روی او پیاده کرده اند.



این دو از این طریق با یک تیر دو نشان زده اند؛ نخست آنکه از حواشی احتمالی دوری جسته و دیگر اینکه فضایی آشنا برای مخاطب را بوجود آورده اند تا شوخی هایشان رنگ و بویی از حقیقت به خود بگیرد.



برای نمونه می توان به شوخی های مربوط «بهروز رهبری فرد» اشاره کرد که قضیه قهر و آشتی های سریالی وی با علی پروین و گل و شیرینی آوردن بعدی او شهره عام و خاص است.



«پژمان» به مانند بسیاری از مجموعه های کمدی کاری کاملا شخصیت محور است که نقشی کلیدی در پیشبرد داستان دارد و عمده شوخی ها روی او واقع می شود.



به همین خاطر نیز پرداخت این شخصیت اهمیتی فوق العاده داشته و بخش بزرگی از موفقیت قسمت های نخستین «پژمان»، مرهون همین امر است.



این شخصیت به عمد اغراق شده، تلفیقی از فانتزی و واقعیت است که فقط روکشی از پژمان جمشیدی واقعی را با خود دارد.



قاسم خانی ها نیز بسیاری از صفت های نه چندان جالب و قابل دفاع همچون حسادت، دوری از سواد، پررویی و نظایری از این دست را در آن گنجانده و شوخی های خود را بر محور آن شکل داده اند.



برای مثال می توان به حسادت پژمان نسبت به «خسرو حیدری» اشاره کرد که رگه هایی از حقیقت فوتبالی (رابطه نه چندان مهربانانه ستاره یک پست فوتبال نسبت به حانشین خود در آن پست) را نیز با خود دارد.



قاسم خانی ها همراه با ایمان صفایی در «پژمان»، کمدی موقعیت را در کنار کمدی کلامی به کار گرفته و طیف متنوعی از شوخی ها را در آن جای داده اند که بخش مهمی از آن عالی از کار درآمده است. برای مثال می توان به شوخی های تکرار شونده پیرامون او و خسرو حیدری اشاره کرد.



رابطه او با «وحید» - مدیر برنامه اش - نیز فوق العاده از کار درآمده و زوج های درخشان کمدی را به یاد می آورد که شوخی های مسلسل وار آنها مخاطب را به خنده می اندازد.



«پژمان» به لحاظ شخصیت های فرعی نیز چنته پری دارد که شامل پدر و پدربزرگ و خواهر و شوهر خواهر پژمان می شود.



از آنجاییکه بخش مهمی از زمان هر قسمت در خانه می گذرد، این شخصیت ها اهمیت بیشتری پیدا کرده و نقشی کلیدی در پیشبرد داستان برعهده دارند.



برای مثال می توان به پدر و پدربزرگ پژمان اشاره کرد که بسیاری از موقعیت های «ابسورد» این مجموعه را شکل داده و برای مخاطبان خاص تر خود، لحظات شیرینی را به وجود آورده اند.



اما مهمترین و جذاب ترین قسمت این مجموعه جایی است که پژمان جمشیدی و بهروز رهبری فرد برای به دست آوردن نظر مساعد حمید درخشان برای بازی در تیمش به آب و آتش می زنند.



کمدی موقعیت در این بخش به اوج خود رسیده که نمونه فوق العاده اش را در گپ زدن چاپلوسانه پژمان با حمید درخشان مشاهده می کنیم.



اما این مجموعه تلویزیونی 25 قسمتی از نیمه کار به بعد با چالش هایی جدی در رابطه با فیلمنامه مواجه شد و در بسیاری از لحظات به دام تکرار می افتد.



در حقیقت از یک جایی به بعد قصه به اصطلاح کم آورده و کش می آید که این ضعف در مجموعه های تلویزیونی ایرانی به یک اپیدمی خطرناک تبدیل شده است.



در عین حال شوخی ها علاوه بر تکراری شدن، به شکل عجیبی اغراق آمیز شده اند که اوج آن را در بخش های مربوط به پیرچشمی پژمان و عینکی شدن او می بینیم. جمع بندی نهایی کار نیز تا حدود زیادی شتابزده و براساس فرمول پایان خوش شکل گرفته که چندان به دل نمی نشیند.



سروش صحت در مجموعه های کمدی که کارگردانی کرده، استعداد خوبی را نشان داده که می تواند در آینده ای نه چندان دور به نتایج درخشان تری منتهی شود.



اتفاقی که در قسمت های نخستین «پژمان» افتاد و رگه های پررنگی از یک کمدی ناب در آن به چشم می خورد.



وی در انتخاب گروه بازیگران نیز از چهره هایی بهره گرفته که در کارهای پیشین امتحان خود را پس داده اند؛ از شقایق دهقان و بیژن بنفشه خواه گرفته تا هوشنگ حریرچیان و بهنام تشکر.



اما غافلگیری بزرگ این مجموعه خود پژمان جمشیدی است که بدون کوچکترین سابقه بازیگری به خوبی از عهده ایفای نقش برآمده و لحظات شیرین بسیاری را خلق کرده که بخش مهمی از آن به هدایت درست صحت در مقام کارگردان بازمی گردد.



همینطور بازی دور از انتظار و به شدت متفاوت سام درخشانی در نقش «وحید» که به خوبی مخاطب را غافلگیر کرده و به تحسین وامی دارد.



مجموعه تلویزیونی طنز «پژمان» به کارگردانی سروش صحت شب گذشته(یکشنبه) پایان یافت.



این مجموعه تلویزیونی با دستمایه قرار دادن یک فوتبالیست پا به سن گذشته، به طرح برخی مسایل اجتماعی و حواشی قهرمانان ورزشی می پرداخت.



پزمان جمشیدی، بهاره رهنما، بیژن بنفشه خواه و سام درخشانی به همراه تعدادی از بازیکنان قدیمی فوتبال همچون حمید درخشان، بهروز رهبری فرد و سیدعلی موسویان و نیز آرش برهانی بازیکن کنونی تیم استقلال در این مجموعه ایفای نقش می کردند.