تاریخ: انگلستان به دنبال نفت و سلطه بر آسياي غربي، «بغداد» را تصرف كرد

نيروهاي انگليسي كه با هدف بيرون آوردن بین النهرین از دست عثماني وارد اين سرزمين شده بودند از سوم مارس 1917 حمله به شهر بغداد را آغاز كردند و این شهر هشت روز بعد (11 مارس) به تصرف آنان درآمد. از نظر انگليسي ها بغداد كليد تصاحب نفت عراق و سلطه بر سرزمين هاي عربي و کلید آسیای غربی بشمار مي رود. منطقه بغداد از زمان تاسيس تيسفون و استقرار پايتخت ايران در آنجا در سال 135 پيش از ميلاد مركز قدرت در شرق بوده است. پس از اشكانيان و ساسانيان، عباسيان آنجا را پايتخت خود قرار دادند و دولت عثماني با دادن امتيازات فراوان به ایران، بغدادرا از آن خود کرده بود و سلطان عثمانی پس از استقرار در بغداد بود که خودرا خلیفه مسلمین سنّی اعلام کرد.

عثمانی عملا از بغداد بود که بر مناطق عربي شرق مصر حكومت مي كرد. در جریان جنگ انگلستان با عثمانی برسر عراق، نیروهای عثمانی شدیدا مقاومت کردند و در چند نبرد ازجمله زد و خورد مدائن (نه چندان دور از طاق کسری) واحدهای انگلیسی را به عقب رانده بودند. حكومت انگليسي ها بر بغداد آسان نبود و دائما گرفتار بپاخیزی، شورش و زد و خورد بودند. انگلیسی ها بودند که عراق را از سه ایالت مختلف المذهب و نژاد بوجود آوردند، مرزهایش را طبق سیاست خود ترسیم و نام قدیمی ایرانی آن (اراک = ایراک) را برآن نهادند. در دوران ساسانیان، ایالتی که تیسفون (پایتخت) در آن واقع شده بود و تا کویت امروز امتدادداشت «اراک، به کسر الف» خوانده می شد.