.svg)
شگفتی بزرگ داوری جشنواره سی و نهم؛ حذف هدیه تهرانی
پارسینه: یک بازیگر برای جان بخشیدن به نقش اش چه کار باید انجام دهد، هیات داوران از یک بازی خوب و استاندارد که شایسته نامزدی باشد، چه توقعی داشته که بازی کامل هدیه تهرانی آن را برآورده نکرده است. امیدوارم پاسخ آن‌ها این نباشد که بازی هدیه تهرانی سلیقه این هیات داوران نبوده است.
وحید سعیدی، منتقد و روزنامه نگار درباره نامزد‌های جشنواره سی و نهم فیلم فجر نوشت: این جمله کلیشه‌ای را حتما زیاد شنیده اید که می‌گوید: «داوری سلیقه‌ای است»، عبارتی که دستاویز مسولین جشنواره در ادوار مختلف شده و هربار اعتراضی به ترکیب نامزد‌ها می‌شود یا خودشان یا اعضای هیات داوری این جمله را خرج می‌کنند و می‌گویند: «این سلیقه و انتخاب ما بوده و قطعا اگر افراد دیگری بودند، انتخاب‌های متفاوتی نسبت به ما داشتند.» این حرف به شدت کلیشه‌ای را به احتمال زیاد از دهان اعضای هیات داوران جشنواره امسال هم خواهیم شنید. اما در پاسخ به این مدعا باید بگوییم نادیده گرفتن بازی «هدیه تهرانی» در فیلم «بی همه چیز» نهایت بی سلیقه گی و حتی کج سلیقه گی است.
شگفتی بزرگ داوری جشنواره فیلم فجر
بر مبنی چه فاکتوری‌های هیات داوری به این جمع بندی رسید که از کنار یکی از بهترین و تکنیکی‌ترین بازی‌های سال‌های اخیر سینمای ایران به راحتی عبور کنند. هیات داوران باید دلایلشان برای اینکه بازی هدیه تهرانی برای نقش «لی لی» حتی شایسته نامزدی هم تشخیص داده نشده، را ذکر کنند تا شاید خیلی متوجه شوند که حتما درباره اینکه او در این فیلم درخشان بوده اشتباه کرده اند.. مگر می‌شود بازی یک بازیگر به چشم مخاطب عام و خاصی که به تماشای «بی همه چیز» نشسته، بیاید، منتقدان متق القول بازی او را تحسین کنند، اما از داوران محترم رای کافی برای ورد به جمع نامزد‌ها به دست نیاورد.
یک بازیگر برای جان بخشیدن به نقش اش چه کار باید انجام دهد، هیات داوران از یک بازی خوب و استاندارد که شایسته نامزدی باشد، چه توقعی داشته که بازی کامل هدیه تهرانی آن را برآورده نکرده است. امیدوارم پاسخ آن‌ها این نباشد که بازی هدیه تهرانی سلیقه این هیات داوران نبوده است.
شگفتی بزرگ داوری جشنواره فیلم فجر
بر مبنی چه فاکتوری‌های هیات داوری به این جمع بندی رسید که از کنار یکی از بهترین و تکنیکی‌ترین بازی‌های سال‌های اخیر سینمای ایران به راحتی عبور کنند. هیات داوران باید دلایلشان برای اینکه بازی هدیه تهرانی برای نقش «لی لی» حتی شایسته نامزدی هم تشخیص داده نشده، را ذکر کنند تا شاید خیلی متوجه شوند که حتما درباره اینکه او در این فیلم درخشان بوده اشتباه کرده اند.. مگر می‌شود بازی یک بازیگر به چشم مخاطب عام و خاصی که به تماشای «بی همه چیز» نشسته، بیاید، منتقدان متق القول بازی او را تحسین کنند، اما از داوران محترم رای کافی برای ورد به جمع نامزد‌ها به دست نیاورد.
یک بازیگر برای جان بخشیدن به نقش اش چه کار باید انجام دهد، هیات داوران از یک بازی خوب و استاندارد که شایسته نامزدی باشد، چه توقعی داشته که بازی کامل هدیه تهرانی آن را برآورده نکرده است. امیدوارم پاسخ آن‌ها این نباشد که بازی هدیه تهرانی سلیقه این هیات داوران نبوده است.
ارسال نظر