.svg)
محمدزاده: از دانشگاه انتظامی روزیسه بار بیرونمان می‌کردند
پارسینه: کارگردان سینما و تلویزیون در برنامه‌ای پرده از یک حقیقت برداشت و گفت: متأسفانه بازیگران سینمایی ما، اخیراً رغبت زیادی برای حضور در تلویزیون ندارند، امیدوارم تعدادی از بازیگران سینما که به پول فکر می‌کنند خودشان هم باید به سینما و تلویزیون رحم کنند.
سریالیست شب گذشته پس از چند هفته به صورت زنده پخش شد البته یک ساعت دیرتر از زمان همیشگی خودش و در ساعت ۲۴ روی آنتن رفت.
سروش محمدزاده کارگردان فصل دوم سریال «نوار زرد» میهمان این برنامه بود. وی با بیان اینکه فصل اول «نوار زرد» را دوست داشته درباره پیوستن خود به فصل دوم این سریال گفت: وقتی پیشنهاد فصل دوم را دادند، مشتاقانه پذیرفتم. آقای آذربایجانی مشغول ساخت سریال «برف بی‌صدا می‌بارد» شدند، شبکه هم به این تصمیم رسید که تا برگشت ایشان زمان زیادی طول می‌کشد به همین دلیل پیشنهاد کار را به من دادند. من قبل از نوار زرد، سریال «سیاوش» را کار کرده بودم که تعدادی صحنه اکشن داشت، اما گمان می‌کنم ساخت تله فیلم «ایکس ری» در این انتخاب بی‌تأثیر نبود.
محمدزاده کارگردان این سریال تلویزیونی تأکید کرد: بعد از اینکه متوجه شدیم امیر آقایی در سریال حضور نخواهد داشت، مهم‌ترین چالش من این بود که چطور می‌توان سریال را ادامه داد، در حالی که فیلمنامه آن امتداد فیلمنامه فصل اول است. در جلسه‌ای که با آقای لک‌زاده داشتیم، من پیشنهاد دادم که یک کارآگاه دیگر را در نظر گرفت، اما او مخالفت کرد. در نهایت به این نتیجه رسیدیم که پکیج بازیگران کامل عوض شود البته این کار خطر بزرگی بود، زیرا امیر آقایی در این سریال طرفداران زیادی داشت. اما به هر حال ما وارد این کار شدیم و بیننده هم بعد از چند قسمت، با بازی آقای بانیپال شومون ارتباط برقرار کرد.
فصل سوم «نوار زرد» هم ساخته می‌شود، اما نه با کارگردانی من!
این کارگردان با بیان اینکه محمدرضا شفیعی قصد ساخت «نوار زرد ۳» را دارد، ابراز داشت: برای ساخت این فصل با من صحبت نکرده‌اند. من هم برای آن‌ها آرزوی موفقیت کردم، زیرا کار پلیسی ساختن بسیار سخت است و به این نتیجه رسیده‌ام که ملودرام بسازم. «نوار زرد» ۳۰ قسمتی بود، بیش از ۱۷ پرونده پلیسی که داستان‌های آن‌ها در هم ادغام می‌شدند، در این اثر بررسی شد. بیش از ۱۸۰ لوکیشن و ۲۰۰ بازیگر جلوی دوربین داشتیم که از این تعداد ۱۵۰ نفر تنها در چند سکانس بازی می‌کردند، اما چون قصه پیش می‌بردند، لازم بود که بازیگران خوبی را انتخاب کنیم.
وی با اشاره به استفاده حداکثری از بازیگران تئاتر در سریال «نوار زرد»، ادامه داد: بعضاً بازیگرانی را آوردیم که گمان می‌کردند سینما فقط پارتی‌بازی است، خواستیم متوجه شوند که خیلی هم این‌طور نیست.
همکاری ناجا نصفه و نیمه بود، از دانشگاه انتظامی روزی سه بار بیرونمان می‌کردند!
محمدزاده چالش‌های ساخت یک سریال پلیسی را این‌گونه تشریح کرد: ارگان‌های بسیاری در تولید یک کار پلیسی درگیر می‌شوند که مهم‌ترین آن‌ها ناجا است. قاعدتاً بایستی همراه‌ترین ارگان هم خود ناجا باشد. من کمک‌های آن‌ها را نادیده نمی‌گیرم، اما همکاری‌شان نصفه و نیمه بود. برای ساخت سریال اداره آگاهی به ما ندادند و از دانشگاه انتظامی هم روزی سه بار بیرونمان می‌کردند. البته این نقص به تلویزیون هم مربوط است؛ اینکه چرا شهرک سینمایی نداریم.
وی افزود: وظیفه اصلی شرکت ناجی هنر، برقراری ارتباط بین هنر با پلیس است. اما ساختار همین شرکت هم نیاز به بازنگری دارد. ما حتی برای نیرو‌های عملیات هم با مشکل مواجه بودیم، باید عوامل ناجی هنر هم تربیت یافته این کار باشند، زیرا به ما اجازه نمی‌دهند که هنرور لباس نظامی بر تن کند.
کارگردان سریال «سیاوش» در خصوص انتقاد‌هایی که به فیلمنامه فصل دوم سریال «نوار زرد» وارد شد، اظهار کرد: پاسخ نهایی یک یا دو پرونده در سریال کمی به تعویق افتاد. در کل من فیلمنامه را دوست داشتم و نمی‌خواستم با دخالت خود، زحمت یک‌سال و نیمه نویسندگان را زیر سؤال ببرم. البته پایان‌بندی سریال مد نظر من نبود. چند اشکال کوچک هم به فیلمنامه وارد بود که بچه‌ها رفع کردند. البته ما یکسری محدودیت داشتیم و دوستان ناجا، ایرادات فیلمنامه‌ای زیاد گرفته بودند. ما جنگیدیم آن‌ها را پیروز کنیم. اگر سرگرد قصه ما دوست خود را به اتاقش راه نمی‌داد، این اشتباه جلو نمی‌رفت و او ضربه نمی‌خورد. در مجموع یکسری نکات را توجیه و یکسری را اصلاح کردیم و آنچه به نمایش درآمد، با نمره ۸۰ اثر مطلوب به شمار می‌آید.
بازیگران دیگر رغبتی به حضور در تلویزیون ندارند
وی درباره انتخاب بانیپال شومون توضیح داد: بعد از اینکه انتخاب بازیگر جدید مطرح شد، آقای هندی جانشین تهیه‌کننده هم آقای بانیپال را پیشنهاد کرد. در طول ۷ ماه فیلمبرداری، آقای بانیپال بسیار یک‌دست بودند. متأسفانه بازیگران سینمایی ما، اخیراً رغبت زیادی برای حضور در تلویزیون ندارند و این یک چالش بزرگ برای کارگردان است. امیدوارم تعدادی از بازیگران سینما که به پول فکر می‌کنند بدانند که یک جایی باید خودشان به سینما و تلویزیون رحم کنند. آیا واقعاً برای ۸ ساعت کار در ۲۶ روز از ماه، باید ۱ میلیارد تومان دستمزد طلب کرد؟ اگر مراقبت نکنیم قطعاً بنای سینما و تلویزیون فرو خواهد ریخت.
محمدزاده همچنین خطاب به مدیران گفت: برآورد سریال‌ها کارشناسی لازم دارد، قطعاً برای کار پلیسی به اندازه ملودرام نمی‌توان هزینه کرد. کیفیت سریال‌ها حق‌الناس است که تلویزیون باید آن را حفظ کند. سریال‌سازی کار تکنیکی و فنی است که نیاز به پول دارد.
سروش محمدزاده کارگردان فصل دوم سریال «نوار زرد» میهمان این برنامه بود. وی با بیان اینکه فصل اول «نوار زرد» را دوست داشته درباره پیوستن خود به فصل دوم این سریال گفت: وقتی پیشنهاد فصل دوم را دادند، مشتاقانه پذیرفتم. آقای آذربایجانی مشغول ساخت سریال «برف بی‌صدا می‌بارد» شدند، شبکه هم به این تصمیم رسید که تا برگشت ایشان زمان زیادی طول می‌کشد به همین دلیل پیشنهاد کار را به من دادند. من قبل از نوار زرد، سریال «سیاوش» را کار کرده بودم که تعدادی صحنه اکشن داشت، اما گمان می‌کنم ساخت تله فیلم «ایکس ری» در این انتخاب بی‌تأثیر نبود.
محمدزاده کارگردان این سریال تلویزیونی تأکید کرد: بعد از اینکه متوجه شدیم امیر آقایی در سریال حضور نخواهد داشت، مهم‌ترین چالش من این بود که چطور می‌توان سریال را ادامه داد، در حالی که فیلمنامه آن امتداد فیلمنامه فصل اول است. در جلسه‌ای که با آقای لک‌زاده داشتیم، من پیشنهاد دادم که یک کارآگاه دیگر را در نظر گرفت، اما او مخالفت کرد. در نهایت به این نتیجه رسیدیم که پکیج بازیگران کامل عوض شود البته این کار خطر بزرگی بود، زیرا امیر آقایی در این سریال طرفداران زیادی داشت. اما به هر حال ما وارد این کار شدیم و بیننده هم بعد از چند قسمت، با بازی آقای بانیپال شومون ارتباط برقرار کرد.
فصل سوم «نوار زرد» هم ساخته می‌شود، اما نه با کارگردانی من!
این کارگردان با بیان اینکه محمدرضا شفیعی قصد ساخت «نوار زرد ۳» را دارد، ابراز داشت: برای ساخت این فصل با من صحبت نکرده‌اند. من هم برای آن‌ها آرزوی موفقیت کردم، زیرا کار پلیسی ساختن بسیار سخت است و به این نتیجه رسیده‌ام که ملودرام بسازم. «نوار زرد» ۳۰ قسمتی بود، بیش از ۱۷ پرونده پلیسی که داستان‌های آن‌ها در هم ادغام می‌شدند، در این اثر بررسی شد. بیش از ۱۸۰ لوکیشن و ۲۰۰ بازیگر جلوی دوربین داشتیم که از این تعداد ۱۵۰ نفر تنها در چند سکانس بازی می‌کردند، اما چون قصه پیش می‌بردند، لازم بود که بازیگران خوبی را انتخاب کنیم.
وی با اشاره به استفاده حداکثری از بازیگران تئاتر در سریال «نوار زرد»، ادامه داد: بعضاً بازیگرانی را آوردیم که گمان می‌کردند سینما فقط پارتی‌بازی است، خواستیم متوجه شوند که خیلی هم این‌طور نیست.
همکاری ناجا نصفه و نیمه بود، از دانشگاه انتظامی روزی سه بار بیرونمان می‌کردند!
محمدزاده چالش‌های ساخت یک سریال پلیسی را این‌گونه تشریح کرد: ارگان‌های بسیاری در تولید یک کار پلیسی درگیر می‌شوند که مهم‌ترین آن‌ها ناجا است. قاعدتاً بایستی همراه‌ترین ارگان هم خود ناجا باشد. من کمک‌های آن‌ها را نادیده نمی‌گیرم، اما همکاری‌شان نصفه و نیمه بود. برای ساخت سریال اداره آگاهی به ما ندادند و از دانشگاه انتظامی هم روزی سه بار بیرونمان می‌کردند. البته این نقص به تلویزیون هم مربوط است؛ اینکه چرا شهرک سینمایی نداریم.
وی افزود: وظیفه اصلی شرکت ناجی هنر، برقراری ارتباط بین هنر با پلیس است. اما ساختار همین شرکت هم نیاز به بازنگری دارد. ما حتی برای نیرو‌های عملیات هم با مشکل مواجه بودیم، باید عوامل ناجی هنر هم تربیت یافته این کار باشند، زیرا به ما اجازه نمی‌دهند که هنرور لباس نظامی بر تن کند.
کارگردان سریال «سیاوش» در خصوص انتقاد‌هایی که به فیلمنامه فصل دوم سریال «نوار زرد» وارد شد، اظهار کرد: پاسخ نهایی یک یا دو پرونده در سریال کمی به تعویق افتاد. در کل من فیلمنامه را دوست داشتم و نمی‌خواستم با دخالت خود، زحمت یک‌سال و نیمه نویسندگان را زیر سؤال ببرم. البته پایان‌بندی سریال مد نظر من نبود. چند اشکال کوچک هم به فیلمنامه وارد بود که بچه‌ها رفع کردند. البته ما یکسری محدودیت داشتیم و دوستان ناجا، ایرادات فیلمنامه‌ای زیاد گرفته بودند. ما جنگیدیم آن‌ها را پیروز کنیم. اگر سرگرد قصه ما دوست خود را به اتاقش راه نمی‌داد، این اشتباه جلو نمی‌رفت و او ضربه نمی‌خورد. در مجموع یکسری نکات را توجیه و یکسری را اصلاح کردیم و آنچه به نمایش درآمد، با نمره ۸۰ اثر مطلوب به شمار می‌آید.
بازیگران دیگر رغبتی به حضور در تلویزیون ندارند
وی درباره انتخاب بانیپال شومون توضیح داد: بعد از اینکه انتخاب بازیگر جدید مطرح شد، آقای هندی جانشین تهیه‌کننده هم آقای بانیپال را پیشنهاد کرد. در طول ۷ ماه فیلمبرداری، آقای بانیپال بسیار یک‌دست بودند. متأسفانه بازیگران سینمایی ما، اخیراً رغبت زیادی برای حضور در تلویزیون ندارند و این یک چالش بزرگ برای کارگردان است. امیدوارم تعدادی از بازیگران سینما که به پول فکر می‌کنند بدانند که یک جایی باید خودشان به سینما و تلویزیون رحم کنند. آیا واقعاً برای ۸ ساعت کار در ۲۶ روز از ماه، باید ۱ میلیارد تومان دستمزد طلب کرد؟ اگر مراقبت نکنیم قطعاً بنای سینما و تلویزیون فرو خواهد ریخت.
محمدزاده همچنین خطاب به مدیران گفت: برآورد سریال‌ها کارشناسی لازم دارد، قطعاً برای کار پلیسی به اندازه ملودرام نمی‌توان هزینه کرد. کیفیت سریال‌ها حق‌الناس است که تلویزیون باید آن را حفظ کند. سریال‌سازی کار تکنیکی و فنی است که نیاز به پول دارد.
منبع:
خبرگزاری تسنیم
ارسال نظر