رونالدو امسال توپ طلا را می برد

علاوه بر این رونالدو در سه سال گذشته بوضوح مسیری تکاملی را در فوتبال طی کرده است. او روز به روز بهتر شده اما سه سال است که توپ طلا را از دست می دهد.

شاید رقابت رونالدو با مسی، بدشانسی ستاره پرتغالی باشد ولی اگر نیک بنگریم، اگر مسی نبود رونالدو تا به این حد پیشرفت نمی کرد. رونالدو در رقابت با مسی به این حد از پیشرفت و تکامل در بازی فوتبال رسیده است.

رقابت این دو نفر یادآور رقابت کارل لوئیس و بن جانسون در دوی صد متر است. تا پیش از ظهور بن جانسون در دوی صد متر، رکورد این دو 93/9 ثانیه و در اختیار کالوین اسمیت آمریکایی بود. کارل لوئیس در المپیک 1984 طلای صد متر را در کنار طلای دویست متر و پرش طول و چهار در صد متر امدادی برد.

او ستاره بی چون و چرای المپیک لس آنجلس بود ولی باز هم نتوانست رکورد کالوین اسمیت را بکشند. با ظهور بن جانسون، لوئیس ناچار شد تکانی جدی به خودش بدهد تا در رقابت با ستاره جذاب کانادایی، بازنده محض نباشد.


لوئیس (راست) در تعقیب جانسون

اگر چه لوئیس هیچ گاه نتوانست بن جانسون نیمه دوم دهه 1980 را شکست دهد ولی به لطف رقابت با او، موفق شد در المپیک 1988 صد متر را برای اولین باز زیر 93/9 ثانیه بدود. او 92/9 ثانیه دوید. در پرتو این رکوردشکنی، لوئیس در مسابقات جهانی 1991 بالاخره توانست صد متر را زیر 90/9 بدود: 86/9 ثانیه!

اگر پدیده ای به نام بن جانسون در دوی صد متر ظهور نکرده بود، بی تردید لوئیس به این رکوردهای درخشان شخصی نمی رسید. البته جانسون دوپینگی بود و اسمش از تاریخ دو صد متر حذف شد ولی حضور او به پیشرفت و تکامل لوئیس منجر شد.

حال مسی نیز چنین خدمت ناخواسته ای به کریس رونالدو کرده است. رونالدو در سایه رقابت با مسی به کریس رونالدوی فعلی بدل شده است.



او اگر چه در سه سال گذشته از رسیدن به توپ طلا محروم شده، ولی با این حد از درخشش و تکامل، اگر روحیه بالایش را همچنان حفظ کند، به احتمال بسیار زیاد، امسال می تواند مسی را پشت بگذارد و فاتح توپ طلای 2013 شود.

رونالدو استعداد ذاتی و خدادادی اش شاید اندکی کمتر از مسی باشد ولی می کوشد تا این کاستی را با تلاش و پشتکار و برتری جویی فراوانش جبران کند. او امسال می تواند برنده توپ طلا شود. فقط باید ده ماه دیگر نیز با همین کیفیت درخشان توپ بزند.