چاوشی: خوشحالم که «سیزده...» آلبوم اولم نبود

- خوشحالم که «سیزده...» آلبوم اولم نبود
- روزبه بمانی در آلبوم بعدی ام حضور دارد
- با بهروز صفاریان صحبت هایی در مورد کنسرت داشته ایم

مصطفی امامی - بالاخره انتظار مخاطبین آقای خاص به پایان رسید و آلبومی که پنج سال برای شنیدنش صبر کرده بودند، منتشر شد. «من خود آن سیزدهم» آلبومی است که قرار بود به عنوان اولین آلبوم مجاز چاوشی وارد بازار شود اما در نهایت زمستان 91 وارد بازار شد. محسن چاوشی می گوید خوشحال است که این آلبوم به عنوان آلبوم اولش وارد بازار نشده چون بعد از «سنتوری» فضا برای انتشار «سیزده..» آماده نبود و او در مدت تلاش کرده تا گوش مخاطبش را برای شنیدن این آلبوم با چنین سبکی از ترانه و موسیقی آماده کند. «من خود آن سیزدهم» بی شک موفق ترین آلبوم چند وقت اخیر است. به همین دلیل با محسن چاوشی همکلام شدیم تا هم در مورد موفقیت «سیزده...» و هم در مورد آلبوم بعدی صحبت کنیم...

راستش همیشه به اشعار کلاسیک و ادبیات کهن ایران علاقمند بودم. قبل از اینکه مجوز «یه شاخه نیلوفر» را بگیرم، دو تا از اشعار مولانا را (که بعداً در آلبوم سیزده منتشر شد) را ساخته بودم و با این اشعار رابطه خوبی برقرارکرده بودم. آن زمان «کو به کو» و یکی دیگر از اشعار مولانا را ساخته بودم که با این مطلع شروع می شد «بشنیده ام که عزم سفر می کنی، نکن...» که البته این آهنگ در نهایت آلبوم سیزده قرار نگرفت و منتشر نشد. در نهایت همانطور که گفتم، به این سبک از اشعار علاقه داشتم اما این فرصت دست نداد تا این علاقه را وارد کارم کنم تا اینکه به «من خود آن سیزدهم» رسیدم و این آلبوم نقطه خوبی بود تا بتوانم با دیدی جدی تر به این نوع ادبیات نگاه کنم و از اشعار شعرای کلاسیک استفاده کنم. در اینجا لازم است از علیرضا رضایی تشکر کنم که برای شناخت بیشتر این سبک از ادبیات، کمک های زیادی به من کرد و با معرفی کتاب های مختلف باعث شد به شناخت بهتری نسبت به ادبیات کلاسیک دست پیدا کنم.

اگر بخواهم با صداقت صحبت کنم آهنگ «شیر مردا» به حس این روزهای خودم نزدیک تر است.

نه ترسی از این موضوع نداشتم. من همیشه در کارهایم ریسک می کنم. من می خواستم با این آهنگ خودم را محک بزنم که ببینم آیا می توانم موسیقی بی کلام بسازم یا خیر. البته باید به این نکته هم توجه داشت که موسیقی بی کلامی که در ابتدای این آهنگ وجود دارد، فضا را برای اجرای آن چند بیت توسط من، آماده می کند.

این را باید به عهده شنونده ها گذاشت، ولی فکر می کنم توانستم از عهده ی این کار بر بیایم.

فکرش را نمی کردم که این اتفاق بیفتد. وقتی متوجه این قضیه شدم و استقبال مردم و رضایت آن ها به گوشم رسید، خستگی این پنج سال از تنم خارج شد و احساس کردم زحماتم نتیجه خوبی به همراه داشته است.

من در این مورد ترجیح دادم ریسک نکنم. البته روی تنظیم همه قطعات آلبوم نظارت کامل داشتم و اینطور نبود که کار را به تنظیم کننده ها بسپارم و بروم! مخصوصاً روی ترانه «بهرام گور» که توسط شهاب اکبری تنظیم شد، نظارت دقیق تری داشتم و کار با وسواس زیادی پیش رفت.

بله، من هم موافقم که این آلبوم تا امروز به عنوان نقطه عطف آثار من محسوب می شود.

شک نکن این اتفاق می افتاد. البته الان که داریم با هم صحبت می کنیم، از این موضوع خوشحالم که این آلبوم به عنوان آلبوم اول من وارد بازار نشد چون من باید گوش مخاطب را برای شنیدن این آلبوم، که از چنین اشعار و سبکی برخوردار است، آماده می کردم. بعد از «سنتوری» فضا برای انتشار «من خود آن سیزدهم» آماده نبود. در این چند سال سعی کردم گوش مخاطب را برای شنیدن این اثر آماده کنم و حتی از تهیه کننده هم خواهش کردم این آلبوم را منتشر نکند تا من بستر لازم برای انتشار آن را فراهم کنم. اینجا جا دارد از آقای دهقان برای صبوری که در مورد انتشار آلبوم به خرج دادند تشکر ویژه ای داشته باشم.

بهتر است بگوییم مخاطب! فکر می کنم این اتفاق افتاد. یک سری آدم که اصلاً به آهنگ های محسن چاوشی گوش نمی دادند، با شنیدن این آلبوم به جمع مخاطبین من اضافه شدند و این اتفاق خوبی است.

من این آهنگ ها را با صدای این دوستان نشنیده بودم. از طرف دیگر این اشعار جزو آثار ملی است و هر کسی حق دارد از آن استفاده کند. بعد از این هم اگر کسی از این اشعار استفاده کند، اتفاقات خوبی می افتد.

سعی می کنم اول خودم شعر را با تمام وجود درک کنم و بعد آن را اجرا کنم. من این اشعار را طوری خواندم که شاعر روایت کرده، همین.

واقعاً برنامه ریزی برای این کار نداشتم. من سعی کردم به جای وقت گذاشتن برای عکاسی و پرداختن به مسائل حاشیه ای، روی کارم تمرکز کنم.

من همیشه در حال ساخت کارهای جدید هستم. چه قرار باشد آلبوم جدیدی منتشر کنم چه نه! من هیچ وقت هیچ آهنگی را مشخصاً برای آلبوم نساخته ام. این قطعات در نهایت در کنار هم جمع می شوند و یک آلبوم را تشکیل می دهند.

من و بهروز صفاریان قبل از اینکه با هم وارد همکاری شویم، دوستان خوبی برای هم بودیم وهر وقت در مسائل کاری با مشکل مواجه می شدم از مشورت های بهروز استفاده می کردم، با این تفاسیر اما در فضای موسیقی فضاهای متفاوتی نسبت به هم داشتیم و اینکه بخواهیم با هم همکاری داشته باشیم، یک مقدار سخت بود. اما خوشبختانه با صحبت هایی که داشتیم به جمع بندی رسیدیم و بالاخره همکاری مشترکمان را آغاز کردیم.

بهروز در آلبوم بعدی هم به عنوان تنظیم کننده حضور دارد و هم به عنوان مشاور هنری. در واقع در نهایت همه چیز از فیلتر او عبور خواهد کرد و نهایی خواهد شد.

بله، انشالله در آلبوم بعدی در بخش تنظیم هم حضور دارم. در مورد بقیه تنظیم کننده های آلبوم هم باید بگویم هنوز حضور دوستان دیگر قطعی نشده.

در آلبوم بعدی با حسین صفا، مونا برزویی، روزبه بمانی و حسین غیاثی همکاری خواهم داشت.

من دو سال پیش، یعنی زمانی که هنوز با بهروز در مورد همکاری و آلبوم جدید صحبت نکرده بودم، با روزبه بمانی در مورد کار صحبت کرده بودم و با هم در ارتباط بودیم.

هنوز تعداد ترانه ها مشخص نیست.

بهروز صفاریان را همه می شناسند و از توانایی های او با خبرند، بدون شک کسی بهتر از بهروز برای رهبری ارکستر من وجود ندارد. راجع به کنسرت هم با هم صحبت هایی داشته ایم و قراراست انشالله با هم روی صحنه حاضر شویم.

نمی دانم این شایعات را چه کسانی و بر مبنای چه دلیلی می سازند اما باید بگویم، نه! این شایعه هم مثل خیلی از شایعه های دیگر صحت ندارد.

بله، برنامه ریزی های لازم در این مورد انجام شده است. البته هنوز تاریخ و مکان آن مشخص نیست و به محض نهایی شدن، نتیجه را اعلام خواهم کرد.

من اطلاعی راجع به این موضوع نداشتم. خانم رضایی صاحب اثر است و می تواند آن را به هر کسی که دوست دارد واگذار کند.

من از این آهنگ اطلاعی ندارم و آن را نشنیده ام. فقط می توانم بگویم این آهنگ متعلق به من نیست.