علت حركت دست‌ها حین قدم زدن

تنها یك دلیل علمی برای این پرسش وجود دارد و آن هم حفظ تعادل بدن است. به نظر می‌رسد همین كار ساده باعث ‌شده انسان‌های اولیه بتوانند راحت‌تر و بهتر راه بروند. دانشمندان تا مدت‌ها نمی‌توانستند هیچ دلیل علمی و موجهی برای حركات دست‌ها ارائه دهند زیرا ظاهرا این حركات هیچ نوع كاربری مشهودی برای انسان امروزی ندارد.

تنها كاری كه برخی از محققان انجام دادند، این بود كه نقش تكامل انسان را در این پدیده پررنگ‌تر از آنچه باید، جلوه دادند.
از نظر این گروه از محققان، انسان در زمان‌های گذشته از دست‌هایش برای حركت استفاده می‌كرده اما این حالت كم‌كم از بین رفته و در نتیجه تنها همین حركات پاندولی شكل به جا مانده است! این محققان در هر صورت نتوانستند هیچ دلیل یا مدركی برای این نظریه ارائه كنند.

بعدها گروهی از محققان دانشگاه میشیگان همراه عده‌ای از دانشمندان دانشگاه علوم و تكنولوژی دلف هلند تصمیم گرفتند علت حقیقی این عمل را كشف كنند.

آنها برای آن‌كه درك بهتری از وضع دینامیكی بدن و حركت دست‌ها داشته باشند، یك مدل مكانیكی طراحی كردند و در عین حال از 10 نفر داوطلب درخواست كردند آنها را در این تحقیق همراهی كنند. در وهله نخست از این افراد خواسته شد به صورت خیلی معمولی شروع به قدم زدن كنند. الگوی این حركت‌ها ثبت و طراحی شد.

سپس دست‌های آنها را در طرفین با استفاده از طناب بستند و دوباره از آنها خواستند راه بروند.

الگوهای دینامیكی بدن در این شرایط نیز ترسیم شد. محققان پس از انجام تحقیقات گسترده دریافتند نگهداشتن دست‌ها به صورت كاملا بی‌حركت در طرفین باعث می‌شود نسبت به حالت معمول 12 درصد بیشتر انرژی متابولیكی بدن صرف راه رفتن شود سپس تحقیق مشابه دیگری انجام شد.

در این تحقیق از افراد خواسته شد هنگام راه رفتن دست‌هایشان را خلاف جهت معمول تكان دهند؛ یعنی حركت بازوی دست راست با پای چپ و بالعكس حركت بازوی دست چپ با پای راست.

نتیجه این كار صرف 26 درصد انرژی بیشتر برآورد شد. اما علت آن چیست؟ علت این موضوع به عدم تعادل و تلاش برای حفظ آن برمی‌گردد، در حقیقت عضلات مجبور هستند برای نگه داشتن بدن در وضع تعادل انرژی خیلی بیشتری مصرف كنند.

جالب اینجاست حركت بازوهای دست به شكل همزمان باعث خنثی شدن حركت ستون مهره‌ها نیز می‌شود. تمام این عوامل بدن را در یك مسیر مستقیم نگه می‌دارد، به حركات، شكلی كاملا موزون و متناسب می‌دهد و در نهایت میزان مصرف انرژی را در عضلات پاها به حداقل ممكن می‌رساند. محققان در مقاله خود یادآور می‌شوند با وجود آن‌كه حركت دست‌ها نسبتا ساده جلوه می‌كند، اما باید حتما به خاطر داشت نقش آنها در مصرف انرژی در طول راه رفتن بسیار مهم و تاثیرگذار است و به هیچ‌وجه نمی‌توان این حركت را یك امر صرفا غریزی یا عادی تلقی كرد.