ترمیم زخمها با نانوداروی لیمویی
پارسینه: یک شرکت داروسازی با استخراج موادی از لیمو و تبدیل آن به نانوذرات موفق به تولید دارویی برای درمان سرماخوردگی و ترمیم زخمهای حاصل از آسیبهای ورزشی شده است.
شرکت پالاندای بیوتکنولوژی اخیرا چندین مقاله منتشر کرده است که در آنها به معرفی سه محصول زیستی جدید خود پرداخته است. یکی از این داروها مربوط به درمان سرماخوردگی است که با استفاده از فناوری نانو تولید شده است. تمام محصولات پالاندای در بازار تحت نام تجاری فیتوفیر عرضه میشود.
اولین دارویی که فیتوفیر به بازار عرضه کرد، کاتچین اکستراکت نام داشت که با اقبال عمومی در بازار روبرو شد. Phytofare™ Limonoid Glycoside Complex دومین داروی این شرکت است که همانند داروی اول با فروش نسبتا خوبی روبرو شد، فروش این محصول در حال حاضر بیشتر از میانگین فروش داروهای مشابه در بازار است.
این شرکت داروی منحصر به فردی تولید کرده که از تمام اجزای لیمو نظیر آب، پالپ و پوست در تهیه این دارو استفاده کرده است. این دارو در واقع یک محصول استخراجی است که در آن هم ویتامینهایی نظیر A و C وجود دارد و هم اجزای لیموناد در آن است و از سوی دیگر مواد معدنی مختلفی نظیر پتاسیم و پکتین در این دارو یافت میشود.
نتایج تستها نشان میدهد که این سیستم که حاوی اجزای مختلفی است، به خوبی در کنار هم قرار گرفتهاند. این دارو میتواند با عفونتها مبارزه کرده و درمان مناسبی برای سرماخوردگی و آنفلوآنزا باشد. همچنین این دارو دوره درمان بیماری را کاهش داده و قادر است زخمهای حاصل از جراحات ورزشی را بهبود دهد.
در اوایل دهه 1960 کاروان المپیک آمریکا از Citrus Bioflavonoids برای ورزشکاران خود استفاده کرد، نتایج نشان داد گرفتگی عضلات به حداقل رسیده و جراحات ورزشی دو برابر سریعتر از حالت عادی درمان میشود. با توجه به این نتایج جالب توجه که با استفاده از این محصول به دست آمد، ورزشکاران میتوانستند زمان بیشتری فعالیت داشته و ورزشهای سنگینتری انجام دهند، در نتیجه عملکرد بهتری به دست می آمد. پس از آن محققان روی تجاری سازی این محصول که حاوی لیموناد بود، کار کردند.
شرکت پالاندای اولین شرکتی بود که موفق شد این محصول را به صورت محلول در آب و با خلوص بالا تولید کند. این دارو تستهای بالینی خود را به پایان رسانده است.
همانند محصول اول این شرکت، در این محصول نیز از مواد زیستی استفاده شده که به صورت نانوذرات با ساختار ایزومری است و شباهت زیادی به بافت انسانی دارد.
ارسال نظر