.svg)
تابناک:گزینه کمیسیون آموزش مجلس برای وزارت آموزش و پرورش، حداد عادل بود
سایت تابناک نوشت: محمدعلی نجفی گزینه پیشنهادی دکتر حسن روحانی برای تصدی وزارت آموزش و پرورش در حالی امروز با مخالفت نمایندگان یکی از طیف های مجلس مواجه شد که نجفی به صورت ظریفی اشاره‌ای به ریشه این مخالفت‌ها داشت و آن هم دلیلی نبود جز عدم پذیرش رئیس جمهوری برای بکارگیری گزینه پیشنهادی این طیف در قالب کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس؛ اما این گزینه چه شخصی بود؟
در جریان دومین روز بررسی صلاحیت گزینه‌های معرفی شده برای تصدی 18 وزارتخانه کلیدی کشور، شاهد حجم سنگینی از حملات به گزینه پیشنهادی برای وزارت آموزش و پرورش بودیم.
حملاتی که بخش وسیعی از آنها توسط اشخاص همراه یا نزدیک به یک جریان دخاص صورت پذیرفت که در رقابت‌های درون مجلس و همچنین در جریان رقابت سیاسی برای در اختیار گرفتن قدرت اجرایی کشور شکست خوردند.
علیرضا زاکانی در میان این طیف، شدیدترین حملاتی که برای ریزش رای یک وزیر در مجلسی با این ترکیب و این اقتضائات سیاسی قابل بکارگیری بود، مطرح نمود که در نهایت با دفاع جدی نجفی همراه شد.
نجفی اما علاوه بر پاسخگویی به شبهات و اتهامات وسیعی که به ویژه در خصوص حوادث چند سال اخیر به او زده شده بود، به صورت ظریفی به ریشه‌های چنین موضع گیری‌هایی اشاره کرد تا نمایندگان مجلس بیشتر آگاه شوند و اخذ تصمیم نهایی در زمان رای اعتماد برایشان ساده تر باشد.
گزینه کمیسیون آموزش مجلس برای وزارت آموزش و پرورش که بود؟
وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش با تاکید بر اینکه هیچ کدام از وزرا به روحانی تحمیل نشدند، گفت: یک ماه پیش آقای زاهدی رییس کمیسیون آموزش مجلس به من گفت نظر کمیسیون این است که یکی از اعضای کمیسیون مطبوعش، وزیر آموزش و پرورش شود.
من هم عین همین صحبت را به آقای روحانی منتقل کردم اما ایشان در نهایت اصرار داشتند که خود من وزیر باشم.
حالا هم که این مسئولیت را پذیرفتم به این امید آمدم که ذخیره‌ای برای آخرتم باشد. من نمی‌خواستم برگردم فقط به خاطر معلم‌ها برگشتم.
اما این عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی که از سوی کمیسیون مذکور برای تصدی پست وزارت آموزش و پرورش به روحانی معرفی شده بود، چه شخصی بود که روحانی حاضر نشد عنان این امر را به او بسپارد؟ پاسخ تا حدودی سهل و ممتنع است: غلامعلی حداد عادل! این پاسخ از آن جهت سهل است که طبیعتاً چنین از خروجی کمیسیونی با آن ترکیب دور از انتظار نیست که حدادعادل باشد و از آن جهت ممتنع است که باورپذیر نیست حدادعادل مدعی ناکام ریاست مجلس و ریاست جمهوری، به همین اندازه قانع باشد!
به نظر می‌رسد ضروری باشد دکتر حدادعادل که چندی پیش به عنوان «نماد» برایش همایشی تحت عنوان «مرد تقوا و تدبیر» برگزار شد، دوستان و همراهانش و همچنین جریان رسانه‌ای همراهش را به رعایت صفات برشمرده شده برای خود دعوت نماید و چنین نباشد که این سوتعبیر پیش بیاید که چون ایشان گزینه نهایی رئیس دولت یازدهم برای تصدی این مسئولیت نشده‌اند، برخی دوستانشان از جاده انصاف خارج شده اند.
به نظر من گزینه ای که دکتر نجفی از اون یاد نکرد «دکتر عباسپور تهرانی» بود نه حداد عادل.