.svg)
"قرار نیست فقط رئیس‌جمهور خودش را با دیگران منطبق کند"
آرمان: با حکم رئیس‌جمهور از این پس مجید انصاری لولای روابط مجلس و دولت است؛ روابطی که طی 4 سال اخیر روزهای چندان خوبی را تجربه نکرده است. خیلی‌ها امیدوارند که دولت یازدهم بتواند گامی جدی درجهت ترمیم این روابط بردارد. با این حال هنوز برخی از نمایندگان مجلس هستند که حسنه‌شدن این روابط چندان به مذاقشان خوش نمی‌آید؛ همان‌ها که طی سه روز گذشته انتقاداتی را نسبت به انتخاب مجید انصاری به‌عنوان معاون پارلمانی رئیس‌جمهور مطرح کرده‌اند. منصور حقیقت‌پور، نایب‌رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس که در ماه‌های گذشته با محوریت پرونده حادثه 22بهمن قم صف‌آرایی جدی مقابل اصولگرایان تندرو را تجربه کرده است، درگفت‌وگو با آرمان انتقادات به انتخاب مجید انصاری را ناروا می‌داند و به منتقدان توصیه می‌کند که شکست خود در انتخابات ریاست‌جمهوری را بپذیرند.
ارزیابی شما از معرفی آقای مجید انصاری به‌عنوان معاون پارلمانی رئیس‌جمهور چیست؟
به هر حال دولت برای خودش معیارهایی دارد و براساس آنها سعی کرده در جاهایی چون معاونت‌های رئیس‌جمهور که دست آقای روحانی برای انتخاب باز است، بیشتر طبق همان معیارها عمل کند. آقای انصاری هم فردی است که هم تجربه کار قضایی دارد، هم کار اجرایی و هم کار تقنینی و به لحاظ سابقه یک نیروی مناسب برای این پست است.
با توجه به این موضوع چرا برخی از اصولگرایان در داخل و خارج از مجموعه مجلس از زاویه انتقادی با این انتخاب آقای روحانی مواجه شده‌اند؟
آنچه درخصوص نقاط قوت آقای انصاری گفتم مواردی است که همه به آن اعتراف می‌کنند. اما مساله فقط و لزوما فنی و تخصصی نیست. بحث سیاسی هم در میان است. بسیاری از دوستان ما در مجلس نسبت به مواضع سیاسی آقای انصاری بخصوص بعد از انتخابات سال 88 معترض هستند و معتقدند که مشی ایشان چندان با مشی اعتدالی دولت آقای روحانی همخوان و همسو نیست. اینکه مواضع سیاسی معاون رئیس‌جمهور هم توسط عده‌ای مورد بررسی قرار بگیرد کاملا امری طبیعی و بلکه ضروری است. به هر حال همه اعضای هیات دولت یک وجهه سیاسی دارند و اگر کار آنها هم مثلا در وزارتخانه‌هایی مثل صنعت و معدن یا ارتباطات و از این جمله تخصصی و فنی به نظر می‌رسد، ولی از این جنبه که عضو هیات دولت هستند قطعا و ضرورتا وجهه سیاسی هم دارند. به هر حال تصمیمات دولت چه در حوزه‌های سیاسی و چه تخصصی و فنی و چه دیگر موارد با رای همین افراد اخذ می‌شود و نمی‌توان از نمایندگان انتظار داشت که وجهه سیاسی اعضای دولت را مدنظر قرار ندهند.
اما مساله این است که برخی از نمایندگان و چهره‌های سیاسی برای مخالفت با معاونت آقای انصاری در دولت مواردی را مطرح می‌کنند که مانند موارد مطرح شده در خصوص برخی وزرای پیشنهادی آقای روحانی در هیچ دادگاهی اثبات نشده‌اند. این آیا بیشتر شبیه بهانه‌گیری سیاسی نیست؟
من خودم با چنین دست موضع‌گیری‌هایی چندان موافق نیستم. البته این به آن معنا نیست که بگویم مسائل مطرح شده و انتقادات عنوان شده را یکسره رد می‌کنم. به نظر من برخی از دوستان اصولگرای ما در بررسی مواضع سیاسی افراد آش را بیش از اندازه شور می‌کنند و ما شاهد یک نوع از تاکیدات و برچسب‌زنی‌های بیجا هستیم.
یعنی شما فکر می‌کنید که موارد مطرح شده در خصوص آقای انصاری درست است و فقط مقداری در آن غلو شده؟
من نمی‌خواهم مساله را اینطور مطرح کنم. من از یک زاویه دیگری جواب شما را می‌دهم. ببینید بالاخره آقای انصاری یک اصلاح‌طلب است و بنده هم به همراه قاطبه نمایندگان مجلس از طیف اصولگرا هستیم، خیلی طبیعی است که در نگاه سیاسی و مواضع سیاسی با آقای انصاری و دوستان ایشان دارای تفاوت و اختلاف نظر باشیم. من به هر حال برخی از مواضع ایشان را نمی‌پسندد. همانطور که آقای انصاری هم برخی مواضع شخصی من را نمی‌پسندد. این طبیعت وجود تکثر در کشور است و باید آن را قبول کرد. بعضی‌ها می‌خواهند این نباشد یعنی می‌خواهند مثلا حسن روحانی مانند آنها فکر و عمل کند. آقای انصاری اگر انتخاب آقای قالیباف یا آقای ولایتی برای معاونت پارلمانی دولت بود قطعا بنده در صف اول مخالفان چنین انتخابی قرار داشتم و با آن شدیدا مخالفت می‌کردم. اما نه آقای قالیباف رای آورده و نه آقای ولایتی. کسی که رای آورده آقای روحانی است، با دیدگاه‌ها و ذائقه سیاسی مربوط به خودش. مردم هم به همین دیدگاه و ذائقه سیاسی رای داده‌اند. اگر هم بگوییم مردم دیدگاه رئیس‌جمهور را در زمان انتخابات نشناخته‌اند و رای هوشمندانه نداده‌اند که این گفته به معنای زیر سوال بردن روند انتخاباتی است که دائم می‌گوییم انتخاب آگاهانه مردم است. آقایانی که امروز منتقد هستند باید بدانند که 6 کاندیدا در این انتخابات شکست خوردند و یک نفر با رای قاطع پیروز شده است. قرار هم نیست آن یک نفر خود را با نظر همه منطبق کند، یک مقدار هم بقیه باید با نظر او منطبق شوند.
یعنی به عنوان یک اصولگرا فکر می‌کنید آقای روحانی تاکنون توانسته در کابینه خود رعایت اعتدال را کند و و آنطور که شما گفته‌اید خود را با فضا منطبق نماید؟
نمی‌گویم کامل این اتفاق افتاده، اما می‌گویم نشانه‌های آن بارز است. الان در کابینه وزرای مهمی چون وزیر کشور یا وزیر دادگستری هستند که مشخصا در انتخابات به کس دیگری رای داده‌اند و حتی برای شخص دیگری تبلیغ کرده‌اند. مگر آقای روحانی در ستاد خود کسی را نداشت که به عنوان وزیر کشور معرفی کند؟ قطعا داشت. ولی این کار را نکرد تا به هر حال راه تعامل را باز کند. متاسفانه برخی از دوستان می‌خواهند آقای روحانی سیاست‌های کسانی را اجرا کند که رای نیاورده‌اند. خود من هم در ستاد آقای قالیباف فعال بودم که رای نیاورد، اما این را پذیرفته‌ایم که پیروز انتخابات کس دیگری است. نپذیرفتن پیروزی فرد یا جریانی در انتخابات فقط این نیست که بقیه کف خیابان بریزند، همین دست فشارها هم نپذیرفتن پیروزی رقیب است.
با این وضعیت فکر می‌کنید آینده روابط مجلس و دولت با وجود معاونت پارلمانی آقای انصاری چگونه خواهد بود؟
ما امیدوار به تعامل هستیم. اینجا هم دولت باید حواس خود را جمع کند و هم نمایندگان میانه‌رو مجلس. خطر ایجاد تندروی فعلا زیاد است و امکان دارد تندروی‌ها به آینده مناسبات ما آسیب بزنند. الان وقت آن است که برخی از مواضع به طور شفاف تعدیل شوند.
کدام مواضع باید تعدیل شوند؟
متاسفانه تنها یک ماه از آغاز به کار دولت آقای روحانی نگذشته برخی به طور روشن دارند با او مخالفت می‌کنند. در صورتی که آقای روحانی حداقل نسبت به احمدی‌نژاد برخوردی بسیار متین و سنجیده با مجلس داشته و هنوز کارش را آنطور که باید آغاز نکرده که مخالفتی را برانگیزد. این بحث فتنه88 و نسبت دادن چهره‌های سیاسی به آن اتفاقات باید یک جایی جمع شود. ادامه این مباحث فقط کینه‌ها را زیاد می‌کند. همین الان مثلا بعضی جوری موضع‌گیری می‌کنند که انگار رئیس‌جمهور آقای انصاری را از جمع مخالفان انتخاب کرده است. خودشان هم می‌دانند که چنین انتخابی بدون مشورت بزرگان کشور انجام نمی‌گیرد ولی باز هم دست از مواضع تفرقه‌افکن خود بر نمی‌دارند. آن طرف هم برخی از اصلاح‌طلبان بالاخره بعد از گذشت 4 سال اگر عذرخواهی کنند قطعا هم به نفع خودشان است و هم کشور. این وضعیت به صورت یک طرفه جمع نمی‌شود.
ارسال نظر