.svg)
نامه انجمن اسلامی دانشگاه تهران به بان کی مون
نامه انجمن اسلامی دانشگاه تهران به بان کی مون به شرح زیر است:
آقای بان کی مون
دبیرکل سازمان ملل متحد
با سلام و احترام
میدانید که همواره در طول تاریخ، مردم قربانی اصلی مناقشات سیاسی بوده اند. حقوق، امنیت و آزادی مردم و بالاتر از همه، زندگی آنها همواره قربانی خشونت طلبی، زیاده خواهی و بی تدبیری کسانی شده است که عرصه سیاست را محل ترجیح منافع فردی یا گروهی خود بر مسائل انسانی قرار داده اند.
در طول سالهای گذشته تحریمهایی که ظاهرا با هدف اثرگذاری بر برنامه هسته ای ایران اعمال شده، عمدتا سبب ساز افزایش رنجهای طبقه غیربرخوردار، اخلال در مبادلات مالی مردم و نیز ممانعت در تأمین نیازهای دارویی برای بیماران، شده است. چنین پیامدهای دردناکی همانقدر که در دنیای سیاست بی اهمیت و در رویه دولتها کم اثر است، در زندگی مردم و نیز در قضاوت آنها اثری تعیین کننده دارد.
ما به عنوان نمایندگان بخش بزرگی از دانشجویان ایرانی، از شما می خواهیم، علاوه بر صدای سیاست و سیاستمداران، صدای مردمی را که همیشه‌ی تاریخ زیر فشار تصمیمات سیاستمداران صدمه دیده و رنج کشیده اند نیز بشنوید. فراموش نکنید مردم ایران به واسطه تجربیات تاریخی چون کودتای 28 مرداد 1332، حوادث مربوط به جنگ تحمیلی و نقض آشکار حقوق اولیه‌ی مردم فلسطین در اسرائیل و واکنشهای کم اثر سیاستمداران در محکومیت این حوادث، به سیاستِ سیاستمداران چندان خوشبین نیستند. همچنان که تجربه تاریخی به آنها آموخته است که رهایی از استبداد و دستیابی به آزادی، دموکراسی و عدالت اجتماعی فرآیندی است که لازمه‌ی آن مبارزه‌ی مدنی هر روزه‌ی شهروندان علیه مستبدان است.
حافظه تاریخی ما بعنوان تشکل دانشجویی منتقد با سابقه هفت دهه دموکراسی خواهی و دفاع از حقوق بشر گواهی میدهد که نه تحریم، نه جنگ و نه دیکتاتوری، هیچ یک نتوانسته اند برای مردم در جهان صلح و سعادت به ارمغان بیاورند. تنها راه حل های دموکراتیک و مسالمت جویانه و مهمترین آنها گفت و گو و اعتمادسازی است که می تواند به بحران ها خاتمه داده و صلحی پایدار را برای دنیا به ارمغان آورد.
انتخابات اخیر در ایران به روشنی بیانگر خواست جامعه بود: تغییر در جهت تعامل مثبت با جامعه جهانی در ضمن پاسداری از حقوق قانونی و منافع ملی. اکنون با تحقق این خواست مشروع از طریق یک انتخابات دموکراتیک، سیاست تحریم با هدف ایجاد نارضایتی عمومی و فشار بر دولت، کارکردی وارونه خواهد داشت. چنین سیاستی در شرایط جدید جز انزوای گفتمان میانه روی و از بین بردن فرصت حل مسالمت آمیز مناقشات سیاسی برای همه طرفها، نتیجه دیگری نخواهد داشت.
قطعا پاسخ شایسته به انتخاب رای دهندگان ایرانی، تعامل با دولت منتخب آنها بجای تداوم تحریمهای اقتصادی است. در این میان نقش سازمان ملل متحد و شخص دبیرکل محترم بعنوان مدافع حقوق ملتها - و نه منافع قدرتها - قابل توجه و مورد انتظار است.
اکنون با آغاز نشست سالیانه سران ملل متحد و حضور رئیس جمهوری اسلامی ایران با پشتوانه رأی مردم، امید می رود تا با نقش آفرینی جنابعالی درهای اعتماد گشوده گردد و زمینه لغو تحریم های یکجانبه و حفظ حقوق قانونی ملت ایران فراهم شود.
رونوشت:
سران ملل متحد
سران 5+1
آقای بان کی مون
دبیرکل سازمان ملل متحد
با سلام و احترام
میدانید که همواره در طول تاریخ، مردم قربانی اصلی مناقشات سیاسی بوده اند. حقوق، امنیت و آزادی مردم و بالاتر از همه، زندگی آنها همواره قربانی خشونت طلبی، زیاده خواهی و بی تدبیری کسانی شده است که عرصه سیاست را محل ترجیح منافع فردی یا گروهی خود بر مسائل انسانی قرار داده اند.
در طول سالهای گذشته تحریمهایی که ظاهرا با هدف اثرگذاری بر برنامه هسته ای ایران اعمال شده، عمدتا سبب ساز افزایش رنجهای طبقه غیربرخوردار، اخلال در مبادلات مالی مردم و نیز ممانعت در تأمین نیازهای دارویی برای بیماران، شده است. چنین پیامدهای دردناکی همانقدر که در دنیای سیاست بی اهمیت و در رویه دولتها کم اثر است، در زندگی مردم و نیز در قضاوت آنها اثری تعیین کننده دارد.
ما به عنوان نمایندگان بخش بزرگی از دانشجویان ایرانی، از شما می خواهیم، علاوه بر صدای سیاست و سیاستمداران، صدای مردمی را که همیشه‌ی تاریخ زیر فشار تصمیمات سیاستمداران صدمه دیده و رنج کشیده اند نیز بشنوید. فراموش نکنید مردم ایران به واسطه تجربیات تاریخی چون کودتای 28 مرداد 1332، حوادث مربوط به جنگ تحمیلی و نقض آشکار حقوق اولیه‌ی مردم فلسطین در اسرائیل و واکنشهای کم اثر سیاستمداران در محکومیت این حوادث، به سیاستِ سیاستمداران چندان خوشبین نیستند. همچنان که تجربه تاریخی به آنها آموخته است که رهایی از استبداد و دستیابی به آزادی، دموکراسی و عدالت اجتماعی فرآیندی است که لازمه‌ی آن مبارزه‌ی مدنی هر روزه‌ی شهروندان علیه مستبدان است.
حافظه تاریخی ما بعنوان تشکل دانشجویی منتقد با سابقه هفت دهه دموکراسی خواهی و دفاع از حقوق بشر گواهی میدهد که نه تحریم، نه جنگ و نه دیکتاتوری، هیچ یک نتوانسته اند برای مردم در جهان صلح و سعادت به ارمغان بیاورند. تنها راه حل های دموکراتیک و مسالمت جویانه و مهمترین آنها گفت و گو و اعتمادسازی است که می تواند به بحران ها خاتمه داده و صلحی پایدار را برای دنیا به ارمغان آورد.
انتخابات اخیر در ایران به روشنی بیانگر خواست جامعه بود: تغییر در جهت تعامل مثبت با جامعه جهانی در ضمن پاسداری از حقوق قانونی و منافع ملی. اکنون با تحقق این خواست مشروع از طریق یک انتخابات دموکراتیک، سیاست تحریم با هدف ایجاد نارضایتی عمومی و فشار بر دولت، کارکردی وارونه خواهد داشت. چنین سیاستی در شرایط جدید جز انزوای گفتمان میانه روی و از بین بردن فرصت حل مسالمت آمیز مناقشات سیاسی برای همه طرفها، نتیجه دیگری نخواهد داشت.
قطعا پاسخ شایسته به انتخاب رای دهندگان ایرانی، تعامل با دولت منتخب آنها بجای تداوم تحریمهای اقتصادی است. در این میان نقش سازمان ملل متحد و شخص دبیرکل محترم بعنوان مدافع حقوق ملتها - و نه منافع قدرتها - قابل توجه و مورد انتظار است.
اکنون با آغاز نشست سالیانه سران ملل متحد و حضور رئیس جمهوری اسلامی ایران با پشتوانه رأی مردم، امید می رود تا با نقش آفرینی جنابعالی درهای اعتماد گشوده گردد و زمینه لغو تحریم های یکجانبه و حفظ حقوق قانونی ملت ایران فراهم شود.
رونوشت:
سران ملل متحد
سران 5+1
ارسال نظر