یک انتصاب، یک حاتم بخشی و این همه ماجرا!

در روزهاي پاياني هفته گذشته عليرضا رضاداد، فهرست همكاران در سي‌و‌دومين جشنواره فيلم فجر را اعلام كرد.
به گزارش خبرنگار «باني فيلم»، وجود برخي از نام‌ها در اين فهرست باعث شد، برخي از رسانه‌ها واكنش‌هايي را نسبت به انتخاب افرادي به خصوص در اين فهرست از خود نشان دهند. به فاصله يكي ـ دو روز پس از اعلام اين فهرست، سايت تابناك با انتشار خبري اعلام كرد 1670 ميليون تومان كمك بلاعوض شمقدري به مؤسسه برادرش يك نوع حاتم بخشي از كيسه بيت‌المال بوده است. رسانه‌هاي نزديك به رييس سازمان سينمايي سابق در گزارش‌ها به دنبال ارتباط دادن كمك بلاعوض شمقدري به برادرش با فهرست مديران جشنواره سي‌و‌دوم است. آنچه در پي مي‌آيد، فهرست اسامي همكاران عليرضا رضاداد در جشنواره سي‌و‌دوم، سپس، گزارش تابناك از كمك بلاعوض شمقدري و در انتها گزارش سايت نزديك به شمقدري را مي‌خوانيد.
با انتشار خبر تابناک، خبرگزاری دولتی ایرنا با انتشار گزارشی ضمن تایید این خبر با عنوان «تایید پرداخت 1670 میلیون تومانی به مرات فیلم»، عملکرد شمقدری در دوران ریاست اش بر مسند سازمان سینمایی ایران را نقد کرده است.
اسامی مدیران سی‌و‌ دومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر
اسامی مدیران به این شرح است:
1-ابراهیم داروغه زاده: قائم مقام دبیر و مدیر کاخ جشنواره
2- جمال امید: مشاور دبیر
3- منوچهر شاهسواری: مشاور اجرایی دبیر
4- امیر اسفندیاری: مشاور بین الملل دبیر
5- حبیب ایل بیگی: مشاور رسانه ای دبیر
6- محمد حیدری: مدیر هنری
7 مسعود احمدیان: مدیر اجرایی
8- سیمون سیمونیان: مدیر دبیرخانه
9- علیرضا شجاع نوری: مدیر سینمای بین الملل
10- ایرج تقی پور: مدیر مسابقه مواد تبلیغاتی، عکس و پوستر
11- جلیل اکبری صحت: مدیر ارتباطات و نشریه روزانه
12- عباس اسداللهی: مدیریت پشتیبانی و مالی
13- عزت الله علیزاده: مدیریت پشتیبانی فنی و نمایش
14- محسن شمس: مدیر نظارت ؛ هماهنگی و پیگیری
15-وحید اسفندیاری: مدیربازار فیلم
16- محمدرضا فرجی: مدیر امور سینماها
17- ناصر باکیده: مدیر امور استانها و تجلی اراده ملی
18- احد میکائیل زاده: دستیارویژه.
مدیریت ارتباطات جشنواره از همکاران رسانه ای در خواست می کند اخبار جشنواره را از منابع رسمی پیگیری کنند.
حاتم بخشی از کیسه بیت‌المال
۱۶۷۰ میلیون تومان کمک بلاعوض شمقدری به مؤسسه برادرش!
بررسی‌‌ها نشان داده، جواد شمقدری‌، معاون وزیر و رییس سازمان سینمایی، مبلغ کلان ۱۶۷۰ میلیون تومان‌ از اعتبارات دولتی را از سال ۹۰ تا واپسین روزهای تحویل پستش به نام ‌کمک به مؤسسه‌ای پرداخت کرده که برادرش مدیرعاملی آن را بر عهده دارد؛ رخدادی که لابد با پیمودن تشریفات قانونی روی داده و حتی لفظ «رانت» نیز مشمولش نمی‌شود!
به گزارش «تابناک»، «آنان که متولی مزرعه هنر می‌شوند، باید بدانند که برای این گلستان ابر می‌باید بود و صبر می‌باید نمود. به دست آبیاری کردن نه در فرصت مدیر است و نه از فِراست اوست!...»؛ این مطلع حکم انتصاب حسینی برای جواد شمقدری به عنوان معاون وزیر و رئیس سازمان سینمایی است که در واقع در‌‌ همان مسئولیت پیشین ابقایش کرد؛ اما با اختیارات و حوزه تصمیم‌گیری وسیع‌تر و شاید همین قدرت عمل بیشتر بود که باعث شده گذشته دست از سر سینمای ایران و او برندارد.
پس از آشکار شدن ماجرای شکل تأسیس مؤسسه «سینمای مقاومت و انقلاب اسلامی» و در ادامه، انتشار اعداد و اررقام‌‌ جالب و در نهایت عدد ۶.‌۵ تا ۶.‌۷ میلیارد تومانی درباره هزینه‌های پروژه سینمایی بی‌فرجام «لاله» و پروژه‌های‌ دیگر که برخی از آن‌ها شاید هیچ‌ گاه به پایان نرسد، حال اطلاعات جالب‌تری درباره آنچه در دوره ریاست شمقدری در سازمان سینمایی رخ می‌داده، منتشر شده که در نوع خود در تاریخ سینمای ایران بی‌سابقه است. تازه‌ترین کشف در این زمینه، بیانگر شمه‌ای از جودِ جواد شمقدری است که مشمول حال برادرش، روح‌الله شمقدری و برخی از دوستانش در قالب یک مؤسسه شده است!
آن گونه که بررسی‌ها و پیگیری‌های خبرنگار «تابناک» نشان داد، جواد شمقدری در پنج نوبت کمک‌های وسیعی به مؤسسه مرآت هنر به مدیرعاملی برادرش، روح الله شمقدری کرده که در مجموع‌، ۱۶۷۰ میلیون تومان شده است. شمقدری نخستین بار در ۲۳ خردادماه ۱۳۹۰، ۱۴۰ میلیون تومان‌ و یازدهم مرداد همین سال، ۱۰۰ میلیون تومان دیگر به مؤسسه مرآت هنر کمک کرده است.
در دوم مهرماه ۱۳۹۱، ‌یک میلیارد و صد میلیون تومان (۱۱۰۰ میلیون) دیگر‌ و در ادامه نیز در ۲۷ اسفندماه ۱۳۹۱، مبلغ ۱۵۰ میلیون تومان دیگر به همین مؤسسه کمک شده است. آخرین کمک شمقدری به مؤسسه برادرش نیز در واپسین روزهای مسئولیتش و در ۲۶ مردادماه ۱۳۹۲به مبلغ ‌۱۸۰‌میلیون بوده است.
اما در این چند سال، نام «مرآت هنر» را که تا اندازه‌ای ‌برای پیگیران حوزه سینما‌ آشناست، کجا شنیده‌ایم و اصولاً به جز جواد شمقدری، چه اشخاصی پشت این مؤسسه هستند؟
نخستین بار این مؤسسه در برنامه هفت برجسته شد؛ برنامه‌ای که تهیه‌کننده و کارگردان «پایان نامه» دعوت شده بودند که از قضا «مرآت هنر» به مدیرعاملی برادر شمقدری تهیه‌کنندگی‌اش را بر عهده داشت. روح الله شمقدری که پس از برنامه هفت به کنایه ‌برادر رئیس نیز خوانده می‌شد، با طفره رفتن از پاسخ به این پرسش شمقدری که هیأت مدیره این مؤسسه از چه اشخاصی تشکیل شده، گفت: اینجا جای مطرح کردن این مسائل نیست؛ اما نشریات جای مناسبی برای بیرون کشیدن ترکیب مذکور بود!
بر پایه آنچه در روزنامه رسمی به ثبت رسیده، مؤسسه مرآت هنر به شماره ثبت ۱۴۰۳۰ در خرداد ۸۳ تغییر موضوع داشته و در یکی از بندهای موضوع اساسنامه، «تولید و عرضه محصولات سمعی و بصری از قبیل نوارهای کاست و فیلم‌های ویدئویی و رایانه‌ای در زمینه‌های فرهنگی، ادبی، علمی، اجتماعی، هنری و معارف اسلامی برای کودکان نوجوانان و بزرگسالان» آورده شد و عملاً زمینه ساخت فیلم توسط این مؤسسه فراهم می‌شود. آن گونه که روزنامه رسمی نشان می‌دهد تا سال ۸۸ جز تغییر نشانی مرآت هنر در سال ۸۶، اتفاق دیگری در این مؤسسه رخ نمی‌دهد.
اما در فروردین ۸۸ به یکباره نقش این مؤسسه متفاوت می‌شود و بنا بر‌ صورتجلسه‌ای که در روزنامه رسمی منتشر شده، جمال شورجه به سمت رئیس هیأت‌مدیره و روح‌الله شمقدری برادر شمقدری به سمت مدیرعامل و سیدمحمدرضا سجادپور که مشخص نیست چه ارتباطی با علیرضا سجادپور، مدیرکل نظارت و ارزشیابی معاونت سینمایی دارد یا ندارد به سمت قائم‌مقام مدیرعامل و مهدی عظیمی‌میرآبادی، مسئول تدارکات و تهیه کننده و جانشین سجادی پس از وقایع جالب رخ داده برای وی‌ و فریدون یا‌‌ همان داود رسولیان (مسئول جلوه‌های ویژه) به سمت اعضای هیأت‌مدیره برای مدت دو سال برگزیده شدند و فعالیت‌های این مؤسسه وارد فاز تازه‌ای شد که شکست پایان نامه بخشی از آن بود.
پس از آن نیز در برخی پروژه‌ها درباره این مؤسسه شنیده شد که آخرین آن‌ها فیلم سینمایی «سوادیکا» در ژانر فاخریسم است که به کارگردانی جمال شورجه و با سرمایه‌گذاری سازمان سینمایی مراحل تولید را تا اندازه‌ای پیموده‌ و با توجه به زبان انگلیسی‌اش و احتمالاً ‌بازنگشتن بخش اعظم هزینه تولیدش‌ با «لاله» قابل قیاس است.
روح الله برادری تهیه کننده این فیلم درباره نوع همکاری مؤسسه نامبرده با این پروژه گفته بود: «آقای شورجه عضو مؤسسه «مرآت هنر» هستند و طبیعتا این مؤسسه هم به عنوان مجری طرح در ساخت این فیلم با ما همکاری خواهد داشت‌».
مؤسسه «مرآت هنر» اینک همچنان سرپاست و ظاهراً اتفاقات جالب دیگری نظیر آنچه درباره سینماپرس رخ داده نیز مورد بحث است که «تابناک» به طور ویژه مورد پیگیری قرار خواهد داد تا اگر اتفاقاتی شبیه بذل و بخشش‌های اینچنینی رخ داده، دست‌کم مردم ایران در جریان باشند و با نگاه وسیع تری به قضاوت درباره عملکرد مدیرانی همچون شمقدری و قیاس با مدیریت‌های پیشین و پسین پرداخته شود.
اتهامات طراحی شده‌ای كه انتصابات سينمائی را
از نظرها دور می‌كند!
ایوبی ،جنتی،عسگرپور،دادگووحیدریان کسانی هستند که به دلیل پافشاری بر شکل‌دهی یک جریان به اصطلاح نوین در سینمای انقلاب، با راهبردهایی همچون واگذاری تمام و کمال عرصه هنر کشور به هنرمندان و حذف نقش نظارتی حاکمیت وارد میدان شدند ولی از آنجا که خود در راس مراکز دولتی سینما حضور داشتند در تناقضی آشکار و با الهام از برخی تفکرات جریان چپ، مسیری دیکتاتورمآبانه را در سینمای ایران اسلامی پیش گرفتند.
کارنامه سینمای قبل از انقلاب به حدی خاطرات تلخی بر ذهن علاقه مندان به عرصه فرهنگ و هنر اصیل این سرزمین بر جای گذاشته بود که با پیروزی انقلاب همه در عطش تغییری بزرگ در حوزه سینما بودند تا نه افتخار بلکه فقط ردپایی از اندیشه و تفکر را - هر چند نپخته و ناچیز - در آن جستجو کنند.
اگرچه در همان ابتدای شکل‌گیری انقلاب، برخی که درک صحیحی از اسلام ناب و دیدگاه‌های ژرف امام راحل و یاران اندیشمندش نداشتند، در کنج خانه‌های خود نشستند و یا در اقدامی عجولانه، تن به مهاجرت ناخواسته دادند، اما بودند کسانی که با شناخت دقیق‌تر از چرایی انقلاب در کشور ایران، فعالیت‌های هنری خود را تعطیل نکردند و همه تلاش خود را برای استمرار و توسعه فرهنگی و هنری کشور به کار گرفتند.
اما نکته قابل تاملی که نگارنده را در تحریر این نوشتار ترغیب کرد، اختلاف نظراتی است که از همان ابتدا میان انقلابیون سینمایی به انحای مختلف دیده می‌شد. نظراتی که اگرچه خاستگاه انقلابی داشتند اما با کمی تعمق در ریشه های هر یک، به راحتی میشد تفاوت آنها را در تلاش برای تحقق اهداف و آرمانهای رهبر کبیر انقلاب و ارزشهای والای اسلامی که انقلاب با تکیه بر آنها پایه ریزی شده بود حس کرد.
به زبان ساده، با وجود این اختلاف در دیدگاه‌ها و با فرض اینکه ذات هنر برای پویایی نیازمند تکثر در اندیشه است طیف های بعد از انقلاب به سه دسته تقسیم شدند: برخی حوزه هنر و اندیشه انقلاب اسلامی را برگزیدند تا خود را وقف ایده آل های هنری انقلاب کنند، عده ای بی تفاوت نسبت به وقایع و حوادث انقلاب و با تکیه برتجربیات خود در مسیر تولید قرار گرفتند و بعضی با تلفیقی از این دو طیف تلاش داشتند سینمایی با رویکرد روشنفکرانه و انقلابی را با مفاهیم کاملا انتزاعی به عنوان جریانی نو در سینما نهادینه کنند.
در طول چهار دهه گذشته، طیف های مذکور دستخوش تغییرات بسیار شدند.حوزه هنری ها با گذشت زمان و البته تحکیم مواضع انقلاب و پایان دوران دفاع مقدس رویه معتدل تری را در پیش گرفته و همچنان دغدغه های خود و جامعه خویش را در معرض دید مخاطبان فهیم سینما می گذارند و سینماگرانی که فقط در فکر گیشه بودند نیز با ورود دهها موضوع اجتماعی جدید این روزها تولیدات متعددی را وارد عرصه نمایش کرده اند.
اما طیف سوم چگونه مسیر 35 ساله پیشین را طی کرد؟ این گروه که اوج فعالیت متمرکز آنان بیشتر به دهه 60 بازمی‌گردد، کسانی هستند که به دلیل پافشاری بر شکل‌دهی یک جریان به اصطلاح نوین در سینمای انقلاب،با راهبردهایی همچون واگذاری تمام و کمال عرصه هنر کشور به هنرمندان و حذف نقش نظارتی حاکمیت وارد میدان شدند و با چهره ای کاملا دموکرات و مردم‌خواهانه آغاز به کار کردند ولی از آنجا که خود در راس مراکز دولتی سینما حضور داشتند در تناقضی آشکار و با الهام از برخی تفکرات جریان چپ،مسیری دیکتاتورمآبانه را در سینمای ایران اسلامی پیش گرفتند.
اگرچه اندیشمندان واقعی و تحلیل گران حرفه ای در سینما به خوبی مواضع ارتجاعی و ناصحیح آنان را دریافتند و با هوشیاری بسیار متوجه انحراف آنان از حرکت آزادیخواهانه انقلاب اسلامی و امام راحل و پس از ایشان رهبر معظم انقلاب شدند ولی رد پای تفکرات سلطه‌جویانه و غلط این طیف در سینما همچنان وجود داشته و تاتیرات آن را در دوره های بعدی از جمله سال 76 به این سو و به عبارتی تا سال 84 شاهدیم.
اینک جای تعجب است که ظاهر فریبنده متولیان طیف سوم که تنها از آنان در محافل و رسانه های روشنفکرانه سینمای کشور به نیکی یاد می‌شود!! برخی مدیران ارشد فرهنگی و سینمایی کشور را تحت تاثیر قرار داده و دست به سوی رهبران و دست اندرکاران آن جریان خزنده که برخی از آنها در مواقع تاریخی این سرزمین همچون زمان انتخابات سال 88 ماهیت واقعی خود را بروز دادند دراز کرده و بی توجه به نقش آنان در پایه گذاری غلط سینمای ایران از اول انقلاب، دوباره با احکام متعدد حضور آنان را در سینمای نحیف این کشور تقویت می‌کنند!
آقای وزیر،جناب جنتی،آقای ایوبی عزیز! آیا مطمئن هستید با انتصابات اخیر در هیات امنای مرکز مهمی چون بنیاد سینمای فارابی و به کارگیری برخی افراد وابسته به این جریان که بر خلاف روشهای به اصطلاح مفید و سازنده، فقط در جهت استقرار مواضع بسته خود گام برداشته اند،به سینمای ایران کمک کرده اید؟
آیا فراموش کرده اید که سینمای ایران در دهه حکومت این آقایان در سینمای کشور با انواع استدلالات و دلایل به اصطلاح فلسفی و مفهومی تا چه حد از مواضع روشن و اهداف صریح انقلاب اسلامی فاصله گرفت؟ آیا به یاد ندارید که در 10 سال مدیریت این آقایان که حتی به سالهای بعد نیز متاسفانه کشیده شد سینمای ایران به جای رهاسازی از منابع دولتی تا چه اندازه در دولت تنیده شد و هیچگاه سینماگران طعم شیرین تهیه کننده و سرمایه گذار خصوصی را نچشیدند؟
و اما سوال آخر با خوانندگان محترم؛ آیا دقت کرده اید دقیقآ همزمان با انتصابات این آقایان محترم به ناگاه سایتها و برخی جراید سینمایی از انواع به اصطلاح ولخرجی ها و کمک های بلاعوض در دولت نهم و دهم سخن می گویند و با معطوف ساختن اذهان به موضوعاتی که صحت و سقم آن در مراجع مسئول قابل پیگیری است، به راحتی در حال انجام اقداماتی ناصواب هستند.
آیا جای تردید نیست دقیقا در زمانی که زمزمه حضور این طیف در عرصه مدیریتی سینما می شود برخی خواسته و ناخواسته و با هدایت جریانی دست به دست همدیگر داده و با طرح موضوعات مبهم و ناقص همچون پروژه لاله و یا همین خبر چند روز گذشته در تابناک در صدد بازی با افکار عمومی بر می آیند و با ارائه آمار غیر موثق و بنوعی فضاسازی های کاذب ژورنالیستی، ذهن جامعه سینمایی کشور را منحرف می سازند؟!
لطفا بحث توهم توطئه را فراموش کنیم و بیایید کمی بیشتر بیاندیشیم،از دولت تدبیر و امید انتظار بیش ازینهاست...
تایید پرداخت 1670 میلیون تومانی به مرات فیلم
تایید پرداخت مبلغ 1670 میلیون تومانی به موسسه مرآت فیلم به مدیریت برادر رییس سابق سازمان سینمایی از سوی این سازمان،رویکرد تقسیم عادلانه فرصت های کاری و پرهیز از ویژه خواری به سبک «شمقدری» در دوران مدیریتش را نمایان ساخت.
هر روز که از پایان مدیریت جواد شمقدری رییس سابق سازمان سینمایی می گذرد اخبار جدیدی درباره چگونگی صرف هزینه های بودجه سینمایی کشور در محافل رسانه ای - مطبوعاتی منتشر می شود که نگران کننده است.
پرداخت هزینه 7 میلیارد تومانی برای تولید پروژه سینمایی لاله به مالکیت شرکتی کانادایی تحت ریاست اسی نیک نژاد کارگردانی که همانند دیگر افراد از جمله الیزابت کوتان پیر (وکیل شکایت کننده از فیلم آرگو) از سوی شمقدری به سینمای ایران راه یافتند در کنار پرداخت هزینه سه میلیاردی به جهانگیر الماسی به عنوان بازیگری بی تجربه در عرصه کارگردانی و ساخت دیگر پروژه های میلیاردی با بودجه سینمای لاغر و نحیف از شاهکارهای شمقدری است اما فارغ از این موارد،اخیرا موضوع دیگری از پرداخت بودجه میلیاردی از سوی شمقدری منتشر شده که حکایت از اتفاقی خاص در عرصه هنر هفتم دارد؛ «اختصاص بودجه 1670 میلیون تومانی به موسسه سینمایی مرات فیلم با مدیریت روح الله شمقدری برادر رییس سابق سینمایی».
گويا از سازمان سینمایی نشان می دهد که پرداخت این مبلغ به موسسه تحت نظارت برادر شمقدری پرداخت شده و به زودی جزییاتی در این باره منتشر خواهد شد.
این در حالی است که بر اساس قانون، پرداخت چنین مبلغی به موسسه یاد شده غیر قانونی و دلیل برای پرداخت این هزینه وجود نداشته است.
بررسی نشان می دهد که پرداخت این مبلغ به موسسه سینمایی مرآت فیلم که ریاست هیات مدیره آنرا جمال شورجه برعهده دارد تنها بخشی از اتفاقات مالی رخ داده در سازمان سینمایی در زمان مدیریت شمقدری است و شنیده ها حکایت از طراحی و برنامه ریزی برای انتقال بخشی از بودجه سینمای کشور به موسسه مقاومت و انقلاب اسلامی دارد که این روند با هوشیاری و ذکاوت مدیریت فرهنگی کشور تحقق نیافت.
شورجه به تازگی در گفت وگو با برخی سایت های خبری اظهار داشت که کمک های مالی به یک موسسه ای که کار فرهنگی انجام می دهد کار عجیب و بی سابقه ای نیست.
وی همچنین بدون نام بردن از موسسه یا جریان خاص سینمایی تاکید کرده که در زمان اصلاحات نیز چنین مبالغی به موسسات سینمایی پرداخت می شده است.
نکته اساسی آنکه در فصل اول قوانین وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در بخش شرح وظایف در بند 17 تاکید شده است: صدور اجازة تاسیس، توسعه یا انحلال موسسات آزاد آموزشهای هنری و فرهنگی و سینمایی و نیز انجمن های فرهنگی و هنری و تصویب آیین نامه های مربوطه و نظارت بر اجرای آنها طبق ضوابط و مقررات قانونی مربوطه از وظایف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است.
همچنین در بند 22 این قوانین تاکید شده که یکی دیگر وظایف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی عبارت است از: صدور اجازة تأسیس یا انحلال مراکز، موسسات و مجامع فرهنگی، مطبوعاتی، خبری، هنری، سینمایی، سمعی و بصری و مؤسسات انتشاراتی و تبلیغاتی در کشور و نظارت بر فعالیت های آنها و همچنین ناشرین و کتاب فروشان در چارچوب ضوابط و مقررات مربوط.
برخلاف موارد اعلام شده از سوی شورجه در شرح این قوانین اثری از الزام وزارت ارشاد به حمایت از موسسات فرهنگی و سینمایی دیده نمی شود و این وزارتخانه تنها اجازه دارد که برای انجام امور مربوط به تهیه و تولید انواع فیلم های سینمایی و عملیات فیلمبرداری و آزمایشگاهی و صداگذاری و سایر امور مربوط به تدارک و تهیه فیلم و نمایش و توزیع و فروش آن مستقلا و یا با مشارکت سایر اشخاص اقدام به تشکیل شرکت سهامی کند. اساسنامه شرکت به تصویب کمیسیون های مربوط مجلسین خواهد رسید و نمایندگی سهام دولت با وزیر فرهنگ، وزیر امور اقتصادی و وزیر دارایی و وزیر مشاور و رییس سازمان برنامه و بودجه خواهد بود.
نکته قابل تامل دیگر انکه در کارنامه روح الله شمقدری به عنوان تهیه کننده ای گمنام چه آثاری وجود دارد که سازمان سینمایی مجاب به پرداخت یک میلیارد و 670 میلیون تومان به وی و موسسه مرآت فیلم شده است؟
بسیاری از سینماگران معتقدند که جز رابطه خانوادگی و علاقه شمقدری برای ساخت فیلم های میلیاردی پس از پایان دوران مدیریتی اش دلیل پرداخت های یادشده به بردار رییس سازمان سینمایی تحت عنوان موسسه مرآت فیلم شده است؟
نکته دیگر آنکه شمقدری این روزها با همان بودجه در حال کارگردانی فیلم «عبور از مه» تحت عنوان نام کارگردانی جوان است تاجایی که پلان به پلان کار به تایید و رویت شمقدری رسیده است و به نظر می رسد واریز بودجه در روزهای پایانی مدیریت نامبرده به مرآت فیلم برای پایان پروژه شخصی این فیلمساز گمنام سینمای ایران بوده است.
کارشناسان سینمایی عنوان می کنند که استفاده از بودجه های سینمای ایران برای پیاده کردن تفکرات شخصی و تحقق تئوری های شخصی - گروهی با سوء استفاده از مسندهای رسمی از سوی مراجع قضایی قابل پیگیری است و امروز جامعه سینمایی خواستار احقاق حقشان از سوی مراجع ذی صلاح و بازگشت سرمایه های ملی هنر هفتم هستند.
اقدامات انجام شده از سوی رییس سابق سازمان سینمایی در حالی صورت گرفته که وی در دفترچه سیاستگذاری خود به «تقسیم عادلانه فرصت های کاری» و پرهیز از «ویژه خواری» اشاره کرده که این اقدامات نقض آشکار این رویکرد و پایه گذاری عدالت سینمایی عنوان شده ، مدیریت سابق سینمایی است.
نکته دیگر آنکه بودجه بسیاری از فیلم های سینمایی که در اواخر دولت دهم به واسطه حساب های مشترک برخی موسسات تامین شد، محل هزینه کرد و اختصاص آن مشخص نبوده و خالی بودن امروز صندوق سینمای کشور نشانگر بی حساب و کتاب بودن هزینه کردها در قالب برخی پروژه ها بوده است.
ایوبی رییس سازمان سینمایی همچنین به تازگی به ايرنا تاکید کرد: از ابتدای سال بودجه سازمان سینمایی واریز شده که به هر حال خرج شده است؛ رقم دقیقی از اینکه چند درصد از بودجه خرج شده ندارم که ارایه شود.
اکنون که صندوق مالی سینما فارغ از هر گونه پیشداوری در خصوص هزینه های صورت گرفته در دوره مدیریت گذشته وضعیت مناسبی ندارد، به عقیده بسیاری از کارشناسان شفاف سازی مالی دوره حضور شمقدری در سازمان سینمایی و خروجی تولید فیلم و سایر موارد مورد ادعای گروه قبلی ضروری است.
شفاف سازی یادشده از بسیاری از حاشیه سازی های گروه پیشین با پنهان شدن پشت واژه های مورد احترام جامعه در توجیه پایین بودن خروجی عملکردشان جلوگیری خواهد کرد.
منبع:بانی فیلم