آیا گریه کردن با مردانگی منافات دارد؟
این یکی از متداول ترین سوالات همه مردان از گذشته دور بوده است و هیچوقت پاسخ کاملی برای آن شنیده نشده است.
گریه کردن همیشه یکی از نشانه های زنانگی است، ویژگی که مردها تصمیم گرفتند بگذارند برای خانم ها باقی بماند. در فرهنگ هایی که باور عموم بر این است که مرد باید خشن، سرسخت، منطقی، غیروابسته، مستقل، جاه طلب و متمرکز بر قدرت و نفوذ و زن لطیف، آرام، مهربان، حساس، احساسی، منفعل، وابسته و درگیر زیبایی و ظاهر باشد، گریه کردن مرد به ویژه در حضور یک زن، نشانه ضعف به شمار می رود.
ازآنجا که اینطور در ذهن ما فرو رفته است که عمل گریه کردن یا باید صفتی زنانه باشد یا مردانه و نمی تواند ویژگی هر دو آنها باشد، وقتی مردی را در حال گریه کردن می بینیم او را از صفات مردانه خود دور می کنیم. این طرز تفکر بسیار اشتباه است و در واقعیت و طبیعت اینگونه نیست. فلسفه های بسیاری از گذشته دریافته اند که هر فرد با خصوصیات و ویژگی های جنس مخالف خود هم به دنیا می آید، نه فقط از نظر بیولوژیکی، بلکه از نظر روانی، جنسی و احساسی نیز همینگونه است.
مردها به دلیل وضعیت بیولوژیکی خود مقدار بیشتری از انرژی مردانه (به چالش کشیدن دنیای بیرون خود) را ابراز می کنند و زنان نیز به علت ویژگی بیولوژیکی خاص خود انرژی زنانه بیشتری (ایجاد فضای امن درونی که نشان دهنده حساسیت و مراقبت باشد، و البته درمورد اندام تناسلی شان نیز همچنین) نشان می دهند. اگر زن یا مردی تعادل خوب و کافی داشته باشد، خصوصیات زنانه مرد و خصوصیات مردانه زن هر دو ابراز می شوند. مرد یا زنی «ایدآل/واقعی» است، که انسانی ایدآل با تعادل از هر دو انرژی جنسی خود باشد.
تعادل و توازن این انرژی ها به این معنی است که مردها برای دیدن انعکاس انرژی زنانه خود باید زنانی را در زندگی شان ببینند و زنان نیز برای دیدن انعکاس انرژی مردانه خود به مردان نیاز دارند.
به گزارش پارسینه، وقتی مردی انرژی مردانه خود را خوب رشد دهد، می تواند بدون ترس و خجالت و یا تهدید برای از دست دادن مردانگی خود، انرژی زنانه خود را نیز ابراز کند. چنین مردی می تواند پیش روی میلیون ها مرد و زن به گریه بیفتد و اشک بریزد و با تمام این حرف ها باز جذاب ترین مرد جمع باشد. اما وقتی مردانگی مردی خوب رشد نکرده و قوی نباشد، سعی خواهد کرد که بخش زنانه خود را پنهان کند (کارهایی مثل گریه کردن، حساس بودن، مراقبت کردن، ) زیرا چنین مردی هنوز از مردانگی خود هم مطمئن نیست. به همین دلیل سعی خواهد کرد چهره بسیار خشن تری از خود نشان دهد.
اگر مردانگی ساختگی خود را نشان ندهد، با بی اندازه «مهربان» بودن، خود را از آن پنهان خواهد کرد. به همین دلیل وقتی گریه می کند، حالتی زنانه می گیرد زیرا انرژی مردانه او توسط انرژی زنانه اش پنهان شده است. گریه کردن چنین مردانی در چشم زنان که به طور غریزی و طبیعی به دنبال مردی هستند که انعکاس انرژی مردانه خودشان باشد، بسیار زشت می رسد.
از طرف دیگر، زنی که از زنانگی خود مطمئن نیست، وقتی مردی را در حال گریه کردن می بیند، سردرگم و گیج می شود زیرا از انرژی درونی دوگانه خود بی اطلاع است.
خط آخر اینکه اگر به اندازه کافی مرد هستید که گریه کنید، باید بدانید که در نظر زنان واقعی که از خود و زنانگی شان مطمئن باشند، بسیار بسیار جذاب خواهید بود. مردی که حساس تر و مهربان تر باشد، ضعیف نیست، بلکه مردی ایدآل و واقعی است.
آقایان جلو اشک هایتان را نگیرید. گریه کردن فقط عملی انسانی نیست، بلکه می توان جذاب هم باشد!
گریه کردن همیشه یکی از نشانه های زنانگی است، ویژگی که مردها تصمیم گرفتند بگذارند برای خانم ها باقی بماند. در فرهنگ هایی که باور عموم بر این است که مرد باید خشن، سرسخت، منطقی، غیروابسته، مستقل، جاه طلب و متمرکز بر قدرت و نفوذ و زن لطیف، آرام، مهربان، حساس، احساسی، منفعل، وابسته و درگیر زیبایی و ظاهر باشد، گریه کردن مرد به ویژه در حضور یک زن، نشانه ضعف به شمار می رود.
ازآنجا که اینطور در ذهن ما فرو رفته است که عمل گریه کردن یا باید صفتی زنانه باشد یا مردانه و نمی تواند ویژگی هر دو آنها باشد، وقتی مردی را در حال گریه کردن می بینیم او را از صفات مردانه خود دور می کنیم. این طرز تفکر بسیار اشتباه است و در واقعیت و طبیعت اینگونه نیست. فلسفه های بسیاری از گذشته دریافته اند که هر فرد با خصوصیات و ویژگی های جنس مخالف خود هم به دنیا می آید، نه فقط از نظر بیولوژیکی، بلکه از نظر روانی، جنسی و احساسی نیز همینگونه است.
مردها به دلیل وضعیت بیولوژیکی خود مقدار بیشتری از انرژی مردانه (به چالش کشیدن دنیای بیرون خود) را ابراز می کنند و زنان نیز به علت ویژگی بیولوژیکی خاص خود انرژی زنانه بیشتری (ایجاد فضای امن درونی که نشان دهنده حساسیت و مراقبت باشد، و البته درمورد اندام تناسلی شان نیز همچنین) نشان می دهند. اگر زن یا مردی تعادل خوب و کافی داشته باشد، خصوصیات زنانه مرد و خصوصیات مردانه زن هر دو ابراز می شوند. مرد یا زنی «ایدآل/واقعی» است، که انسانی ایدآل با تعادل از هر دو انرژی جنسی خود باشد.
تعادل و توازن این انرژی ها به این معنی است که مردها برای دیدن انعکاس انرژی زنانه خود باید زنانی را در زندگی شان ببینند و زنان نیز برای دیدن انعکاس انرژی مردانه خود به مردان نیاز دارند.
به گزارش پارسینه، وقتی مردی انرژی مردانه خود را خوب رشد دهد، می تواند بدون ترس و خجالت و یا تهدید برای از دست دادن مردانگی خود، انرژی زنانه خود را نیز ابراز کند. چنین مردی می تواند پیش روی میلیون ها مرد و زن به گریه بیفتد و اشک بریزد و با تمام این حرف ها باز جذاب ترین مرد جمع باشد. اما وقتی مردانگی مردی خوب رشد نکرده و قوی نباشد، سعی خواهد کرد که بخش زنانه خود را پنهان کند (کارهایی مثل گریه کردن، حساس بودن، مراقبت کردن، ) زیرا چنین مردی هنوز از مردانگی خود هم مطمئن نیست. به همین دلیل سعی خواهد کرد چهره بسیار خشن تری از خود نشان دهد.
اگر مردانگی ساختگی خود را نشان ندهد، با بی اندازه «مهربان» بودن، خود را از آن پنهان خواهد کرد. به همین دلیل وقتی گریه می کند، حالتی زنانه می گیرد زیرا انرژی مردانه او توسط انرژی زنانه اش پنهان شده است. گریه کردن چنین مردانی در چشم زنان که به طور غریزی و طبیعی به دنبال مردی هستند که انعکاس انرژی مردانه خودشان باشد، بسیار زشت می رسد.
از طرف دیگر، زنی که از زنانگی خود مطمئن نیست، وقتی مردی را در حال گریه کردن می بیند، سردرگم و گیج می شود زیرا از انرژی درونی دوگانه خود بی اطلاع است.
خط آخر اینکه اگر به اندازه کافی مرد هستید که گریه کنید، باید بدانید که در نظر زنان واقعی که از خود و زنانگی شان مطمئن باشند، بسیار بسیار جذاب خواهید بود. مردی که حساس تر و مهربان تر باشد، ضعیف نیست، بلکه مردی ایدآل و واقعی است.
آقایان جلو اشک هایتان را نگیرید. گریه کردن فقط عملی انسانی نیست، بلکه می توان جذاب هم باشد!
مگه دل زن و مرد دارد
مردي كه گريه كردن بلدنباشه مردنيست!
عجب حرفا.مردا بعضي موقع گريشون بيرون هس.80 درصد تو دلشون گريه ميكنن.
من فقط برای کشورم حاضر اشک بریزم و بس
ای بابا دیگه تو این دوره فقط مردا هستند که گریه میکنند ....زنا گریه شون کجا بود مگه واسه عمل دماغی اونهم تا 48 ساعت بعد از عمل یه گریه نازی دارن