.svg)
انگار وحی شده بود سه نفر وزیر نشوند!
آرمان : با توجه به اینکه کمتر از شش ماه است که کابینه دولت تدبیر و امید فعالیت خود را آغاز کرده است ولی همچنان حاشیه‌های روز رای‌گیری اعضای کابینه ادامه دارد؛ کابینه‌ای که برای خود سروصدایی را ایجاد کرده است و اکثریت نمایندگان مجلس معتقد بودند دکتر روحانی بیشتر اصلاح‌طلبان را در تیم خود جای داده است که همین امر باعث شد سه نفر از وزرای پیشنهادی دکتر روحانی از فیلتر مجلس رد نشوند و نتوانستند روحانی را در تصمیم‌گیری‌های هیات دولت همراهی کنند.
تنها این موضوع نبود که تمام چشم‌ها را به دولت یازدهم خیره کرد بلکه رای‌گیری وزیر ورزش و جوانان موضوعی بود که برای نخستین بار در تاریخ سیاست ایرانی رخ داد و رئیس‌جمهوری برای معرفی وزیر پیشنهادی برای این وزارتخانه، چهار بار مسیر پاستور بهارستان را پیمود تا بتواند اعتماد نمایندگان برای وزیر پیشنهادیش را جلب کند که در دفعه چهارم و برای آخرین بار نمایندگان مجلس به دکتر گودرزی رای اعتماد دادند.
مسعود سلطانی‌فر متولد ۱۳۳۸ در تهران که اکنون عضو فراکسیون اصلاح‌طلبان چهارمین دوره شورای اسلامی شهر تهران است، اولین وزیر پیشنهادی دکتر روحانی برای وزارت ورزش بود. رئیس‌جمهور به سلطانی‌فر لقب مغز کامپیوتر را داده بود و به گفته وی تا قبل از رای‌گیری شانس پیروزی و حضورش در ساختمان خیابان سئول خیلی زیاد بود ولی دقیقه نود ورق برگشت و او برخلاف پیش‌بینی‌ها نتوانست آرای لازم را کسب کند. مسعود سلطانی‌فر در گفت‌وگو با آرمان برای نخستین بار به بیان ناگفته‌های خود و موضوعات پشت پرده در رای نمایندگان به وزرای پیشنهادی دکتر روحانی پرداخت که متن این گفت‌وگو در ادامه می‌آید:
آقای سلطانی‌فر چی شد كه به وزارتخانه ورزش و جوانان راه پیدا نكردید؟
بحث ورزش كه باید جدای از سیاست باشد، صرفا نگاه‌ها به این وزارتخانه كاملا سیاسی بود، اصولگرایان مجلس تمایل داشتند اداره وزارتخانه‌هایی كه مربوط به امور جوانان می‌شود از جمله وزارت ورزش و علوم و تحقیقات توسط نیروهای نزدیك به خودشان باشد تا جریان اصلاحات. به همین خاطر در مرحله اول میلی‌منفرد، نجفی و من رای لازم برای وزارتخانه نیاوردیم. در مجلس شورای اسلامی كه دو فراكسیون اصلی فعالیت می‌كنند، چرخه مجلس به دستان این دو فراكسیون می‌چرخد و در تعیین و تكلیف كابینه روحانی نقش بسزایی داشتند از جمله فراكسیون رهروان ولایت با ریاست جلالی و لاریجانی و همچنین فراكسیون اصولگرایان با مدیریت حداد عادل البته جمعی كوچكی نیز اصلاح‌طلبان هستند كه فعالیت خود رادر مجلس ادامه می‌دهند. در مدت 10 و 12 روزی كه در مجلس بودم و در راهروهای فراكسیون‌ها، كمیسیون‌ها و مجامع استانی تردد داشتم، بحث خاصی درباره ورزش مطرح نبود. من در كنار كارهای سیاسی كه انجام می‌دادم، علاقه خاصی به مقوله ورزش داشتم و بارها نیز به همه علی‌الخصوص مسئولان گفتم اطلاعات ورزشی من را کمتر كسی دارد. مسئولان اعم از نمایندگان مجلس بعد از شنیدن صحبت‌هایم درباره ساختار ورزش، بر این باور بودند كه مطالعه وافری در این زمینه دارم؛ مطالعه‌ای كه با یک شب و یک روز خواندن به دست نیامده است. اگر در حوزه ورزش به‌عنوان وزیر از فیلتر مجلس رد می‌شدم این قابلیت، مطالعه و دید را داشتم كه ساختار ورزش را تغییر بدهم به عنوان مثال، در حال حاضر مدیریت ورزشی بدنه بزرگی دارد و من آن را به مجموعه كوچك ولی قدرتمندی تبدیل می‌كردم و... تمامی ایده‌های كه درباره ورزش و بهتر شدن این مجموعه بزرگ داشتم را به نمایندگان مجلس انتقال دادم و وكلای خانه ملت از طرح‌های من استقبال كردند به‌خصوص فراكسیون ورزش انعكاس خوبی را نشان داد و در یك ارزیابی نشان داده می‌شد حداقل 200 رای را به خودم اختصاص می‌دادم ولی در عمل ورق كاملا برگشت.
چه شد؟
فراكسیون اصولگرایان تصمیم داشتند به 6 نفر از وزرای پیشنهادی كابینه روحانی رای مثبت ندهند و دلیلشان هم این بود که این وزرای پیشنهادی نزدیك به طیف اصلاح‌طلب هستند. افراد اصولگرا در مجلس كه از روز اول رای‌گیری را از لفظ فتنه و فتنه‌گر استفاده می‌كردند و ابهاماتی درخصوص آقایان نجفی، میلی‌منفرد، آخوندی، ربیعی، زنگنه و من در این طیف از نمایندگان وجود داشت. من و 5 نفر دیگر به معنایی كه آنها تعریف می‌كردند در وقایع 88 نبودیم. بعد از سخنرانی مقام معظم رهبری در نماز جمعه 29 خرداد ماه و موضع‌گیرهای كه كردند هیچ كدام از این افراد در میدان نیامده و از جریانات خیابانی حمایت نکردند، من یكی از افراد نزدیك به آقای كروبی بودم و در ستاد ایشان فعالیت داشتم ولی مخالف درگیری و ریختن در خیابان و ایجاد تنش بودم. نه تنها من تقریبا تمامی افرادی كه در ستاد و همراه كروبی بودند نظرشان همین بود .
تا اینجا که صحبت کردید خبری از فراکسیون رهروان و اصولگرایان نشد. نقش آنها چه بود؟
فراكسیون اصولگرایان نمی‌خواست به شش نفر رای اعتماد بدهد، فراكسیون رهروان ولایت هم قرارش بر آن بود كه به سه نفر رای اعتماد ندهد كه مانده بودند بین من، زنگنه و میلی‌منفرد یا من، نجفی و میلی‌منفرد كه در انتخاب این سه گزینه مردد بودند تا اینکه در آخرین روز كه دکتر روحانی برای دفاع به مجلس آمد و همه گفتند زنگنه رای نمی‌آورد و به وزارتخانه راه پیدا نمی‌كند. همچنین به شدت به آقای نجفی حساسیت نشان داده بودند و دکتر روحانی باید دفاع جاندار و ارزشی از او می‌كرد كه به نظر من، رئیس‌جمهور توانست دفاع بسیار عالی و چشمگیری درباره زنگنه انجام دهد؛ دفاعی كه ایشان در آن روز انجام داد، جهت و تركیب كابینه را عوض كرد. به توصیه یكی از بزرگان كه نام ایشان را نیز نمی‌برم، تعدادی از نمانیدگان آمدند و به آقای زنگنه رای اعتماد دادند بنابراین جای وزیر پیشنهادی ورزش و نفت عوض شد، تعیین و تكلیف وزارت ورزش و مدتی كه من در مجلس رفت و آمد داشتم كاملا سیاسی بود نه فرهنگی و اصلا سوابق مطرح نبود.
شما علت اصلی را در چه می‌دانید؟
بخشی به دلیل این بود كه انگار بر فراكسیون رهروان ولایت وحی شده سه نفر از اعضای پیشنهادی كابینه روحانی را بیندازند و چون آن تصمیم را گرفته بودند، دفاع تمام قد رئیس‌جمهور از زنگنه و همچنین صحبت‌های یكی از بزرگان ورزش بر آن شد كه جای ورزش و نفت عوض شود. با توجه به اتفاقاتی كه افتاد دکتر روحانی به شدت ناراحت شد و طی مشورت‌هایی كه همان شب برای اینكه چه كسی سرپرستی وزارت ورزش را بر عهده بگیرد، داشتیم و بعد دو روز برای جلسه‌ای که رفتم خدمت آقای روحانی، ایشان تمایل داشتند و عنوان کردند در یكی از قسمت‌ها با دولت همکاری كنم و در مجموعه حضور داشته باشم ولی چون من منتخب شورای شهر بودم، ترجیح دادم فعالیت و تمركزم را در شورای شهر بگذارم.
پیش‌بینی می‌كردید آقای روحانی برای تعیین و تایید گرفتن وزیر ورزش و جوانان مجبور شود چهار بار به مجلس بیاید تا بالاخره بتواند نظر نمایندگان را جلب کند؟
نه، فكر می‌كنم نه‌تنها من بلكه هیچ كس دیگر نیز چنین تصوری نداشت. به نظر من، خواسته نمایندگان از وزیر ورزش مشخص نبودند متاسفانه برخلاف آنچه می‌گویند وزارتخانه نباید سیاسی باشد، آنها برخورد سیاسی می‌كردند؛ مثلا در مورد این سه نفر كه رای اعتماد نیاوردند، اگر بهانه وكلای مجلس این بود دنبال كسی بودند كه سوابق و تحصیلات ورزشی داشته باشند، باید به دكتر سجادی رای مثبت می‌دادند. اگر هم دنبال چهره فرهنگی بودند باید به دكتر صالحی رای اعتماد می‌دادند اما اگر نمایندگان مجلس دنبال فردی بود که بینابین باشد، من این ویژگی را داشتم. بنابراین به نظر من نمایندگان برخورد سیاسی با این وزارتخانه‌ای کردند كه باید از سیاست جدا باشد حتی برخلاف آن چیزی كه توصیه می‌كردند، عمل كردند و همین امر لطمه زیادی به ورزش ما زد.
چه پیشنهادی برای آقای گودرزی دارید؟
البته امیدوار هستم با توجه به تجربه‌ای كه ایشان دارند، به بحث‌های که مهم‌ترین دغدغه‌های من به حساب می‌آمد و اگر روزی وزیر می‌شدم، حتما برنامه‌های خاصی که داشتم را پیدا می‌کردم، توجه نشان دهند. اگر ایشان بخواهد می‌شود تغییر داد و نباید از چیزی و یا حتی کسی بترسد اگر در این مسیر قدمی گذاشت نباید بترسد و من فكر می‌كنم مهم‌ترین دغدغه دکتر گودرزی باید ایجاد یك تحول اساسی در نظام ورزش و دادن شخصیت حقوقی و مالی در مسائل ورزشی و باشگاه‌های بخش خصوصی باشد، همچنین رونق ورزش همگانی که نقشی در جامعه ندارد و آسیب‌های فراوانی را به بدنه می‌زند. نكته دیگر، ناخالصی‌هایی است در ابعاد مختلف ورزش وجود دارد از جمله مافیای ورزشی كه اصلی‌ترین فساد در دنیای ورزش را در این حوزه می‌توانیم نام ببریم بنابراین باید با این مافیاها برخورد جدی شود. باشگاه‌ها باید به بخش خصوصی واگذار شود، فدراسیون‌های ورزشی به لحاظ حقوقی و مالی و قانونی قدرتمند شده و ضمن محوریت پیدا کردن پاسخگوی نتایج باشند.
فاصله بگیریم از سیاست‌های ورزش. عملکرد دولت تدبیر و امید تا به امروز را چطور ارزیابی می‌كنید؟
در مجموعه دولت یازدهم تا به امروز بسیار موفق و خوب وارد میدان شده و کارنامه خوبی را به ارمغان آورده است. به نظر من دولت روحانی نیز مثل تمامی دولت‌های قبل منتقدینی را برای خود دارد. دولت روحانی دو دسته منتقد دارد که یکی، جمعی که رقبای روحانی بودند و نتوانستند صندلی پاستور را به نام خود ثبت کنند از جمله اصولگرایان، جمعی دیگر هم گروه‌های نزدیک به دکتر روحانی هستند. با توجه به مشکلاتی که در سیاست خارجی روبه‌رو بودیم در حال حاضر شاهد یک دیپلماسی فعال پركاری هستیم و با توجه به اینکه کمتر از پنج ماه دولت یازدهم روی کار آمده است، شاهد هستیم سیاست خارجی فعال‌تر شده، فشارهای خارجی کاهش یافته و دولت توانست در این مدت كوتاه کارهای مثبتی را انجام دهد. اکنون به یك آرامش نسبی رسیده‌ایم که دستاورد بزرگی به شمار می‌آید. ما نباید انتظار چندانی داشته باشیم که در این مدت بسیار کوتاه در اقتصاد بیماری را از دولت قبل تحویل گرفتیم، تورم به نحو چشمگیری کاهش یافته و اشتغال ایجاد و مشکلات اقتصادی حل شود ولی در همین مدت کوتاه شاهد هستیم که صدها سرمایه‌گذار ایرانی که نگاه به خارج داشتند به داخل برگشته‌اند و راغب هستند در داخل سرمایه‌گذاری کنند همچنین فعالان در زمینه اقتصادی توجه‌شان به ایران بیشتر از قبل شده است. گزارشی که دکتر روحانی ارائه داد، بسیار شفاف و به دور از هر گونه سیاه نمایی بود.
در صحبت‌هایتان اشاره کردید نگاه صدها سرمایه‌گذار به اقتصاد ایران برگشته است. علت را در چه می‌بینید؟
خیلی می‌گویند دست دولت باید باز و یا بسته باشد تا اقتصاد پویا و خوبی داشته باشیم اما من مخالف چنین حرفی هستم. طبیعتا مجموعه ای كه بر دولت نظارت دارد، چنانچه دولت برنامه‌ریزی‌های دقیق و کارشناسی‌ای داشته باشد هم آنها و دیگران حمایت می‌كنند. رئیس‌جمهوری و هیچ سیاستمداری دوست ندارد تاریخ درباره عملکردش قضاوت بد داشته باشد. من احساس می‌كنم برنامه‌ریزی‌ها و نگاهی درست است كه حمایت‌ها را به دنبال دارد، اگر دکتر روحانی مسیر دولت قبل را پیش می‌گرفت و با روش تقابل با دیگران وارد میدان دیپلماسی می‌شد از هیچ حمایتی برخوردار نبود. من احساس می‌كنم منتقدین بیشتر حسادت می‌کنند تا انتقاد.
طبق قانون كلانشهرها، شهرداری‌ها نباید بیش از 2 دوره یک شهردار داشته باشند اما اکنون تهران این قانون را نقض کرده است. نظرتان چیست؟
این موضوع براساس برداشت‌هایی بود كه حقوقدان‌ها انجام دادند، حقوقدان‌ها به دیوان عدالت اداری شكایت كردند و حضور آقای قالیباف را به عنوان شهردار در دو دوره خلاف قانون دانستند. به هرحال به قوانین و آیین‌نامه چند سال گذشته تكیه كردند و بخش حقوقی مجلس نیز اظهارنظری در این باره داشت. در آن زمان شورای جدید كار خود را شروع كرد و 12 شهریورماه که آغاز فعالیت چهارمین دوره شورای شهر کلید خورد، كار در مجموعه شورا به نتیجه نرسید و افرادی كه منتقد و معتقد بودند قالیباف نمی‌تواند حضور داشته باشند شكایتی به دیوان عدالت اداری كردند که تا به امروز نتیجه‌اش نیامده است.
به نظر شما مهم‌ترین برنامه‌ها و سیاست‌های شورای شهر چهارم و شهرداری بر چه محورهایی باید متمرکز شود؟
تهران مشکلات فراوانی دارد که مهم‌ترین آن در این شرایط بحث ترافیک و آلودگی شدید هوای تهران است که به‌شدت سلامت مردم این شهر را تهدید می‌کند. به نظر می‌رسد تمرکز اصلی شورای چهارم و شهرداری باید روی کاهش این دو معضل متمرکز شود و یکی از موثرترین اقداماتی که می‌تواند در این راستا به کار گرفته شود گسترش خطوط حمل و نقل ریلی زیرزمینی و روی زمین برای ایجاد ارتباط مناسب بین نقاط مختلف تهران است که انشاءا... امیدوارم در پایان دوره کاری شورای چهارم با اجرای طرح جامع مترو تهران می‌توانیم تاثیر قابل توجهی در کاهش ترافیک و آلودگی شهر تهران بوجود بیاوریم.
ارسال نظر