.svg)
بابک زنجانی در سینما چه می‌کرد؟
ضعف بنیان‌های مالی سینمای ایران بالاخص در بخش خصوصی، در سال‌های اخیر منجر به ورود برخی اشخاصی به سینمای ایران شده که وضعیت برخی از آنها بسیار جالب است.
در هنگامه برگزاری سی و یکمین جشنواره فیلم فجر مصادف با دهه دوم بهمن 1391، هنوز افکارعمومی با پدیده ای به نام بابک زنجانی به طور گسترده آشنا نشده بود و هرچند اخباری درباره او به همراه تصاویرش انتشار یافته بود اما جمعیت محدودی درباره او می دانستند و از میان آنها که می دانستند نیز کمتر شخصی در جریان بدهی چند میلیارد دلاری اش بابت فروش نفت ایران نبود.پانزده بهمن 1391 بود که سخنرانی جنجالی محمود احمدی نژاد در دفاع از وزیر کار و امور اجتماعی اش به شدت حاشیه ساز شد و رئیس جمهور سابق از «آقای ز» نام برد. این حاشیه ها همان زمان به جشنواره فیلم فجر نیز تسری یافت، هرچند مدیران جشنواره سی و یکم، تلاش کردند از برجسته شدن این حواشی جلوگیری کنند و بخش اعظم آنچه در جشنواره فیلم سی و یکم مطرح بود، پس از این دوره از جشنواره شنیده شد.
فیلم پربازیگر «هیچ کجا، هیچ کس» که ترکیب بازیگرانش نشان می‌داد بودجه ای میلیاردی در عقبه تولیدش وجود داشته، با کارگردانی چهره ای جوان در جشنواره سی و یکم به نمایش درآمد و همان زمان در حاشیه های جشنواره اخباری مبنی بر تولید این فیلم با سرمایه بابک زنجانی مطرح شد؛ اخباری که پس از جشنواره توسط بابک زنجانی رسماً تایید شد.
زنجانی درباره این فیلم گفته بود: «در فیلم سینمایی «هیچ کجا هیچ کس» یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان سرمایه‌گذاری کردم. ابراهیم شیبانی پسر جوانی است که یک روز آمد پیش من و گفت می‌خواهم فیلم بسازم و سرمایه هم ندارم ولی دوست دارم این فیلم را بسازم و سعی می‌کنم در این موضوع سربلند بیرون بیایم. گفتم من در کار شما تبحر ندارم اما چون آمدی و می‌خواهی فیلمت را بسازی یک میلیارد تومان به شما قرض می‌دهم و از شما چک می‌گیرم. قراردادش هم موجود است. گفتم شما فیلمت را می‌سازی و می‌فروشی بعد چک یک میلیاردی‌ات را پاس می‌کنی. هرچقدر هم سود کردی ۵۰ درصدش را خودت بر می‌داری و ۵۰ درصد را به مجموعه من می‌دهی. ایشان پذیرفت و چک یکی از بستگانش را آورد و بچه‌های ما هم تحقیق کردند و بعد یک میلیارد تومان را به او دادند.»
او با اشاره به اینکه امیر جعفری هنرپیشه که هم کلاسی اش بوده، شیبانی را به او معرفی کرده، ضمن تاکید به اینکه اگر طرفش یک مرد میان سال بود، احتمال داشته چنین سرمایه گذاری نکند، درباره ادامه ماجرای نخستین سرمایه گذاری اش در سینما که با شکست همراه بود، عنوان کرده بود: «من سعی کردم کمک کنم تا شیبانی بتواند چکش را پاس کند. در آخرین دیدارمان شیبانی به من گفت ممکن است فروش فیلم به یک میلیارد تومان نرسد گفتم چه کمکی می‌توانم بکنم گفت اگر تبلیغات داشته باشیم خوب است و ما هم ۱۵ روز از مکان‌های تبلیغاتی‌مان را که به صورت یک‌ساله در شهر اجاره کرده بودیم در اختیار فیلم قرار دادیم! بعد شیبانی گفت اگر فیلم را در رسانه بفروشد ممکن است پول خوبی به دست بیاید. گفتند ۳۰۰ میلیون رایت فیلم را می‌خرند. گفتم آنها که می‌خرند چه می‌کنند گفت به صورت سی دی منتشر می‌کنند من هم یک مجموعه تولید سی دی دارم گفتم بروید از آنها کمک بگیرید!»
این اتفاق، آغاز ورود علنی بابک زنجانی به حوزه سینما بود. مدتی بعد برخی سینماگران مطرح در محافل مختلف از دریافت پیشنهاد همکاری با بابک زنجانی سخن می‌گفتند و البته همه آنها نیز از رد این پیشنهادات سخن به میان می آوردند تا اینکه دومین پروژه سینمایی زنجانی علنی شد. تولید «نقش نگار» به کارگردانی علی عطشانی در مراسمی با حضور بابک زنجانی، حسین هدایتی، امیر جعفری با یک سورپرایز آغاز شد و آن هم حضور ناصر ملک مطیعی بازیگر ممنوع التصویر سینمای ایران بود.
این فیلم علی رغم سروصدای فراوانی که در آغاز ضبطش شنیده شد و با وجود نقش آفرینی بازیگرانی چون بهرام رادان، آتیلاپسیانی و گوهرخیراندیش به لحاظ اقتصادی شکست خورده تلقی شد اما ظاهراً بیش از آنکه بازگشت سرمایه برای زنجانی اهمیت داشته باشد و او به این سرمایه گذاری ادامه داد و حجم سرمایه گذاری مرتبطش را تا 25 میلیارد تومان در قالب موسسه‌ای تحت عنوان «یاسین فیلم» افزایش داد و مدیریت این موسسه را هم به محمود دینی بازیگر سریال «آینه عبرت» سپرد.
«سیزده» نخستین ساخته بلند سینمایی هومن سیدی دیگر پروژه ای بود که با سرمایه همین موسسه زنجانی ساخته شد و تنها فیلم سینمایی بود که در جشنواره سی و دوم فیلم فجر به نمایش در آمد تا رد پای او در سینما را همچنان در سینمای ایران شاهد باشیم و با این محصولات، حداقل تا یک سال دیگر نیز نام این شخص را در سینمای ایران گاه و بی گاه خواهیم شنید و این در صورتی است که پروژه تازه‌ای توسط او کلید نخورد.
محمود دینی درباره کیفیت سرمایه گذاری زنجانی در این حوزه گفته است: «در همین شرکت یک سری استودیوی درجه یک در زمینه های مختلف تولید از تدوین گرفته تا صدابرداری، موسیقی، دوبلاژ و نریشن، تدوین و اصلاح رنگ و حتی استودیوی کروماکی راه اندازی شده است و 6 دوربین الکسای درجه یک و شماری از ابزار تولید فیلم خریداری شده است... یک حساب سرانگشتی ما را به این نتیجه می رساند که حداقل 8 فیلم با این امکانات ساخته شده است... به دنبال این بود که یک شهرک سینمایی درجه یک را هم در یکی از جزایر خلیج فارس بسازد... برای ساخت 50 سالن سینما در نقاط مختلف ایران و به خصوص مناطق محروم ضمن اینکه برنامه مان بر این مبنا بود که سالی 10 فیلم خوب هم تولید شود... .»
این گفته‌ها بدین معنا است که حضور زنجانی در سینما نیز همچون برخی دیگر از حوزه‌ها، با انگیزه‌هایی بیش از مطرح شدن همراه بوده و با برنامه فوق الاشاره، او قصد داشته با نفوذترین مرد سینمای ایران شود؛ انگیزه هایی که دورنمایش به سرنوشت زنجانی گره خورده اما در هر حال آنچه از او باقی مانده بلااستفاده نخواهد ماند و همچنان مجموعه 25 میلیاردی زنجامی می تواند در حوزه سینما جنجال ساز باشد، به خصوص آنکه هنوز شش فیلم دیگری که مستقیماً توسط موسسه او ساخته شده، رونمایی نشده اند و هر کارگردان دیگری که سایه زنجانی روی سر فیلمش افتاده، منکر چنین ارتباطی شده است. در آخر یک پرسش مهم را میتوان مطرح کرد و آن اینکه، چند تن همچون بابک زنجانی، سرمایه گذار محصولات فرهنگی هستند؟!
تابناک
در هنگامه برگزاری سی و یکمین جشنواره فیلم فجر مصادف با دهه دوم بهمن 1391، هنوز افکارعمومی با پدیده ای به نام بابک زنجانی به طور گسترده آشنا نشده بود و هرچند اخباری درباره او به همراه تصاویرش انتشار یافته بود اما جمعیت محدودی درباره او می دانستند و از میان آنها که می دانستند نیز کمتر شخصی در جریان بدهی چند میلیارد دلاری اش بابت فروش نفت ایران نبود.پانزده بهمن 1391 بود که سخنرانی جنجالی محمود احمدی نژاد در دفاع از وزیر کار و امور اجتماعی اش به شدت حاشیه ساز شد و رئیس جمهور سابق از «آقای ز» نام برد. این حاشیه ها همان زمان به جشنواره فیلم فجر نیز تسری یافت، هرچند مدیران جشنواره سی و یکم، تلاش کردند از برجسته شدن این حواشی جلوگیری کنند و بخش اعظم آنچه در جشنواره فیلم سی و یکم مطرح بود، پس از این دوره از جشنواره شنیده شد.
فیلم پربازیگر «هیچ کجا، هیچ کس» که ترکیب بازیگرانش نشان می‌داد بودجه ای میلیاردی در عقبه تولیدش وجود داشته، با کارگردانی چهره ای جوان در جشنواره سی و یکم به نمایش درآمد و همان زمان در حاشیه های جشنواره اخباری مبنی بر تولید این فیلم با سرمایه بابک زنجانی مطرح شد؛ اخباری که پس از جشنواره توسط بابک زنجانی رسماً تایید شد.
زنجانی درباره این فیلم گفته بود: «در فیلم سینمایی «هیچ کجا هیچ کس» یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان سرمایه‌گذاری کردم. ابراهیم شیبانی پسر جوانی است که یک روز آمد پیش من و گفت می‌خواهم فیلم بسازم و سرمایه هم ندارم ولی دوست دارم این فیلم را بسازم و سعی می‌کنم در این موضوع سربلند بیرون بیایم. گفتم من در کار شما تبحر ندارم اما چون آمدی و می‌خواهی فیلمت را بسازی یک میلیارد تومان به شما قرض می‌دهم و از شما چک می‌گیرم. قراردادش هم موجود است. گفتم شما فیلمت را می‌سازی و می‌فروشی بعد چک یک میلیاردی‌ات را پاس می‌کنی. هرچقدر هم سود کردی ۵۰ درصدش را خودت بر می‌داری و ۵۰ درصد را به مجموعه من می‌دهی. ایشان پذیرفت و چک یکی از بستگانش را آورد و بچه‌های ما هم تحقیق کردند و بعد یک میلیارد تومان را به او دادند.»
او با اشاره به اینکه امیر جعفری هنرپیشه که هم کلاسی اش بوده، شیبانی را به او معرفی کرده، ضمن تاکید به اینکه اگر طرفش یک مرد میان سال بود، احتمال داشته چنین سرمایه گذاری نکند، درباره ادامه ماجرای نخستین سرمایه گذاری اش در سینما که با شکست همراه بود، عنوان کرده بود: «من سعی کردم کمک کنم تا شیبانی بتواند چکش را پاس کند. در آخرین دیدارمان شیبانی به من گفت ممکن است فروش فیلم به یک میلیارد تومان نرسد گفتم چه کمکی می‌توانم بکنم گفت اگر تبلیغات داشته باشیم خوب است و ما هم ۱۵ روز از مکان‌های تبلیغاتی‌مان را که به صورت یک‌ساله در شهر اجاره کرده بودیم در اختیار فیلم قرار دادیم! بعد شیبانی گفت اگر فیلم را در رسانه بفروشد ممکن است پول خوبی به دست بیاید. گفتند ۳۰۰ میلیون رایت فیلم را می‌خرند. گفتم آنها که می‌خرند چه می‌کنند گفت به صورت سی دی منتشر می‌کنند من هم یک مجموعه تولید سی دی دارم گفتم بروید از آنها کمک بگیرید!»
این اتفاق، آغاز ورود علنی بابک زنجانی به حوزه سینما بود. مدتی بعد برخی سینماگران مطرح در محافل مختلف از دریافت پیشنهاد همکاری با بابک زنجانی سخن می‌گفتند و البته همه آنها نیز از رد این پیشنهادات سخن به میان می آوردند تا اینکه دومین پروژه سینمایی زنجانی علنی شد. تولید «نقش نگار» به کارگردانی علی عطشانی در مراسمی با حضور بابک زنجانی، حسین هدایتی، امیر جعفری با یک سورپرایز آغاز شد و آن هم حضور ناصر ملک مطیعی بازیگر ممنوع التصویر سینمای ایران بود.
این فیلم علی رغم سروصدای فراوانی که در آغاز ضبطش شنیده شد و با وجود نقش آفرینی بازیگرانی چون بهرام رادان، آتیلاپسیانی و گوهرخیراندیش به لحاظ اقتصادی شکست خورده تلقی شد اما ظاهراً بیش از آنکه بازگشت سرمایه برای زنجانی اهمیت داشته باشد و او به این سرمایه گذاری ادامه داد و حجم سرمایه گذاری مرتبطش را تا 25 میلیارد تومان در قالب موسسه‌ای تحت عنوان «یاسین فیلم» افزایش داد و مدیریت این موسسه را هم به محمود دینی بازیگر سریال «آینه عبرت» سپرد.
«سیزده» نخستین ساخته بلند سینمایی هومن سیدی دیگر پروژه ای بود که با سرمایه همین موسسه زنجانی ساخته شد و تنها فیلم سینمایی بود که در جشنواره سی و دوم فیلم فجر به نمایش در آمد تا رد پای او در سینما را همچنان در سینمای ایران شاهد باشیم و با این محصولات، حداقل تا یک سال دیگر نیز نام این شخص را در سینمای ایران گاه و بی گاه خواهیم شنید و این در صورتی است که پروژه تازه‌ای توسط او کلید نخورد.
محمود دینی درباره کیفیت سرمایه گذاری زنجانی در این حوزه گفته است: «در همین شرکت یک سری استودیوی درجه یک در زمینه های مختلف تولید از تدوین گرفته تا صدابرداری، موسیقی، دوبلاژ و نریشن، تدوین و اصلاح رنگ و حتی استودیوی کروماکی راه اندازی شده است و 6 دوربین الکسای درجه یک و شماری از ابزار تولید فیلم خریداری شده است... یک حساب سرانگشتی ما را به این نتیجه می رساند که حداقل 8 فیلم با این امکانات ساخته شده است... به دنبال این بود که یک شهرک سینمایی درجه یک را هم در یکی از جزایر خلیج فارس بسازد... برای ساخت 50 سالن سینما در نقاط مختلف ایران و به خصوص مناطق محروم ضمن اینکه برنامه مان بر این مبنا بود که سالی 10 فیلم خوب هم تولید شود... .»
این گفته‌ها بدین معنا است که حضور زنجانی در سینما نیز همچون برخی دیگر از حوزه‌ها، با انگیزه‌هایی بیش از مطرح شدن همراه بوده و با برنامه فوق الاشاره، او قصد داشته با نفوذترین مرد سینمای ایران شود؛ انگیزه هایی که دورنمایش به سرنوشت زنجانی گره خورده اما در هر حال آنچه از او باقی مانده بلااستفاده نخواهد ماند و همچنان مجموعه 25 میلیاردی زنجامی می تواند در حوزه سینما جنجال ساز باشد، به خصوص آنکه هنوز شش فیلم دیگری که مستقیماً توسط موسسه او ساخته شده، رونمایی نشده اند و هر کارگردان دیگری که سایه زنجانی روی سر فیلمش افتاده، منکر چنین ارتباطی شده است. در آخر یک پرسش مهم را میتوان مطرح کرد و آن اینکه، چند تن همچون بابک زنجانی، سرمایه گذار محصولات فرهنگی هستند؟!
تابناک
ارسال نظر