کفاشیان در جلسهاش به کيروش گفت: «ما علاقمندیم شما در ایران بمانید و با ما کار کنید. چه کسی بهتر از شما؟ اما پول نداریم و نمی توانیم قراردادتان را تمدید کنیم. با این شرایط در پایان جام جهانی شما بروید.» این جملات شاید در ظاهر تهدید به شمار نرود، اما در اصل کفاشیان با این حرفها به طور غیر مستقیم وزارت ورزش را تهدید کرده که اگر پول ندهند، سرمربی تیم ملی هم بعد از جام جهانی میرود.
کفاشیان زمانی این جملات را به زبان آورد که پیش از آن دقایقی با کروش در مورد لغو اردوی آفریقای جنوبی صحبت کرده بود.
او به کيروش گفت: «حقیقت این است که پول نداریم و به احتمال فراوان نمی توانیم اردوی تیم ملی در آفریقای جنوبی را برگزار کنیم. این اردو پول می خواهد ولی ما حتی در پرداخت دستمزد شما عاجز مانده ایم.»
کروش هم در جواب این حرف کفاشیان گفت: «اگر این اتفاق بیفتد، من باید چه جوابی به طرف قرارداد بدهم؟ همه چیز را رزرو کرده ایم و حتی مذاکراتی با برخی تیم ها برای بازی دوستانه داشته ایم. اگر این اردو لغو شود، آبروی من هم می رود.»
کفاشیان و کروش در این جلسه از همه زوایای بیپولی صحبت کردند تا سرمربی تیم ملی با حالتی عصبانی، جلسه را ترک کند. علی کفاشیان راست میگوید. فدراسیون واقعا پولی ندارد که خرج اردوهای تیم ملی کند.
فدراسیون حتی در پرداخت دستمزد کادر فنی تیم ملی هم مانده و نمیداند که باید چه کار کند. اما این برای کروش قانعکننده نیست. او نمیتواند درک کند که چطور در ایران کسی به داد تیم ملی نمیرسد و در آستانه جام جهانی، توجهی به تیم ملی نمیشود و خواستههای آن برآورده نمیشود.
حالا کفاشیان که میداند مردم روی کروش حساس هستند و او را به خاطر موفقیتهایش دوست دارند، روی قرارداد آینده او دست گذاشته تا شاید از این طریق بتواند حساسیت مسئولان را برانگیزد و تیم ملی را نجات دهد.
رئیس فدراسیون فوتبال میداند که تمدید نشدن قرارداد کروش برای هواداران تیم ملی خوشایند نیست چراکه آنها دوست ندارند پس از طی کردن یک دوره موفق با مربی خارجی، دوباره یک مربی ایرانی روی نیمکت تیم ملی بنشیند.
به همین دلیل کفاشیان گفته که کروش میتواند بعد از جام جهانی برود و فدراسیون هم پولی ندارد که برای تمدید قرارداد او بپردازد. کفاشیان روی نقطه ضعف طرف مقابل دست گذاشته تا شاید به این روش بتواند پولی از وزارت ورزش بگیرد.
او میخواهد این روش را هم امتحان کند تا شاید به این روش بتواند جیب خالی فدراسیون فوتبال را پر کند. اما این روش هنوز هم جواب نداده. رئیس فدراسیون فوتبال با تاکتیک جدید خود هم نتوانسته مشکل تیم ملی را حل کند.
او یک بار در آستانه پول گرفتن از وزارت ورزش قرار داشت اما آن دفعه هم پولی به حساب فدراسیون واریز نشد. قرار بود وزارت ورزش به فدراسیون فوتبال پول اردوهای تیم ملی را بدهد اما این اتفاق رخ نداد.
حتی کفاشیان از مسئولان وزارت ورزش تشکر کرد اما آخر هم اتفاقی نیفتاد و پولی جابجا نشد. البته وزارت ورزش قصد داشت برای تیم ملی پول بیاورد اما جلسه وزیر ورزش با وزیر اقتصاد بینتیجه ماند و وزیر ورزش به این نتیجه رسید که نمیتواند از دولت برای تیم ملی بودجه جداگانه بگیرد.
از طرفی حساب خود وزارت ورزش هم خالی بود و پولی وجود نداشت که به تیم ملی کمک شود. آخرش هم فدراسیون ماند و کلی طلبکار که دائم پیگیر گرفتن طلبهایشان بودند. البته فدراسیون فوتبال 5 میلیارد تومان از اسپانسر تیم ملی گرفته بود اما همه این پول به کادر فنی تیم ملی پرداخت شد تا آنها پس از چند ماه، بالاخره رنگ پول را ببینند و به ادامه کار در تیم ملی امیدوار شوند.
اما اینها کافی نیست. تیم ملی برای رفتن به جام جهانی به پولی بیشتر از این نیاز دارد. کروش برای آماده کردن تیمش 3 مرحله اردو در نظر گرفته. تیم ملی باید در آفریقای جنوبی، اتریش و برزیل اردو بزند و طبق برآورد فدراسیون فوتبال، هزینه برپایی این اردوها رقمی بیش از 15 میلیارد تومان میشود.
طبق برآورد بخش مالی فدراسیون فوتبال، هزینه اردوهای تیم ملی نزدیک به 5 میلیون دلار میشود که این رقم شامل قرارداد مربیان، پاداش بازیکنان، پول هتل، اجاره زمین، پول بلیت و ... میشود.
از طرفی قرار است فیفا یک میلیون یورو به فدراسیون فوتبال بدهد تا این پول را خرج اردوهای تدارکاتی جام جهانی کند. اما کفاشیان حرف جالبی در این مورد میزند. او میگوید: «یک میلیون یورو تقریبا میشود 4 میلیارد تومان. ولی فدراسیون فوتبال حدودا به 4 برابر این پول نیاز دارد تا اردوهای تدارکاتی تیم ملی را برگزار کند. با این حساب اگر وزارت ورزش میخواهد به فدراسیون فوتبال و تیم ملی کمک کند، اصلا نباید به فکر یکی دو میلیارد تومان باشند. یکی دو میلیارد تومان دردی از فوتبال دوا نمیکند. فقط پول خورد و خوراک بچهها حدود یک میلیارد تومان میشود و این مبلغ کمکی به ما نمیکند. مگر این تیم ملی برای کشورتان نیست و نمیگویید که باید در جام جهانی نتیجه بگیرد؟ پس پول بدهید. خواسته زیادی هم نداریم.»
این آخرین شگرد کفاشیان برای پول گرفتن از وزارت ورزش است. او البته دوست دارد که قرارداد کروش را تمدید کند. رئیس فدراسیون فوتبال میداند که در حال حاضر برای نشستن روی نیمکت تیم ملی، هیچ کسی بهتر از کروش نیست.
اما این را هم میداند که تمدید قرارداد کروش، هزینه سنگینی روی دوش فدراسیون میگذارد. فدراسیون فوتبال در حال حاضر ماهیانه حدود 300 هزار دلار به کروش و دستیارانش دستمزد میدهد که اگر قرارداد او تمدید شود، این رقم به 400 الی 500 هزار دلار خواهد رسید.
این رقم چیزی حدود نیمی از بودجه فدراسیون فوتبال است که پرداخت آن توسط خود فدراسیون، تقریبا غیر ممکن است.
کفاشیان اگر میدانست که قرار است پول کروش را خود فدراسیون بدهد شاید هیچ وقت با این مربی قرارداد امضا نمیکرد. او زمانی سمت کروش رفت که علی سعیدلو رئیس وقت سازمان تربیت بدنی قول داد که این سازمان هزینه قرارداد سرمربی تیم ملی را پرداخت میکند.
اما از شانس بد کفاشیان، سعیدلو خیلی زود از سمت خود کنار رفت و سازمان تربیت بدنی هم به وزارت ورزش تبدیل شد. از همان زمان تمام هزینههای قرارداد کادر فنی تیم ملی به گردن فدراسیون فوتبال افتاد و مشکلات مالی فدراسیون هم دقیقا از همان جا شدت گرفت.
کفاشیان در طول این مدت روشهای مختلفی را امتحان کرده تا شاید وزارت ورزش را وادار به پرداخت پول قرارداد کادر فنی تیم ملی کند اما تا به حال هیچ کدام از آنها جواب نداده و حالا روش آخر کفاشیان هم فعلا کارساز نبوده است. شاید عدم تمدید قرارداد کارلوس کروش راهی باشد که او را به خواسته اش برساند و بار روانی این موضوع، باری سنگین را از روی دوش فدراسیون بردارد.
منبع:
خبرآنلاین
ارسال نظر