عامل اصلی فقر گلزنی در لیگ برتر چه بود؟

در گفت و گو با حسین عبدی کارشناس و بازیکن سابق فوتبال ایران موضوع فقر گلزنی مهاجمان حاضر در لیگ برتر سیزدهم بررسی شده است.

علل افت کیفیت مهاجمان

بی شک عوامل زیادی در کنار هم یک لیگ کم گل را سبب خواهند شد. اما به نظر می رسد در لیگ سیزدهم استرسی که در مدیریت باشگاه ها برای خوب نتیجه گرفتن وجود داشت، بیش از هرچیزی در بروز این شرایط نقش داشت. شما ببینید وقتی یک مدیر هر روز استرس برکناری و جابجایی را دارد، این اضطراب و فشار ناشی از مدیران بالادستی و حتی هواداران را حتی اگر نخواهد به طور ناخودآگاه به کادر فنی تیمش تزریق کرده و طبیعی است که مربی هم آن را به بازیکنش تزریق خواهد کرد. نتیجه این می شود که تیم رفتار و بازی محتاطانه را در دستور کار قرار می دهد و استراتژی گل نخوردن و نباختن ارجح تر از هر چیز دیگری از جمله بازی هجومی و شاداب در زمین مسابقه می شود.

هافبک‌ها کارایی لازم را نداشتند

یک عامل مهم در گلزنی مهاجمان وجود هافبک های خلاقی است که آنها را در موقعیت گل قرار می دهد. هافبک باید خلاق باشد و از هوش خود برای موقعیت سازی استفاده کند اما نکته جالب در این مورد راه های تکراری بود که هافبک های ما برای موقعیت سازی مهاجمان خود استفاده می کردند و تقریبا در اغلب تیم ها راهگشا نبود. همین هم خود یکی از عواملی است که لیگ ما را به سمت یک لیگ کم گل سوق داد. البته فراموش نکنیم که هافبک ها در زمین در اغلب مواقع آن چیزی را به ظهور می گذارند که مربیان شان از آنها می خواهند.

چرخه مهاجم سازی لیگ معیوب است !

یکی از موارد قابل ذکر در بروز شرایط امروز لیگ به لحاظ گلزنی معیوب بودن چرخه جایگزینی است. به این معنی که ما نتوانسته ایم جایگزینان خوبی برای مهاجمان گلزن گذشته مان پیدا کنیم. همین حالا اگر دقت کنید یکی از گلزن ترین مهاجمان لیگ سیزدهم رضا عنایتی است که با نزدیک به ۴۰ سال سن هنوز دارد در سطح بالایی برای تیمش گلزنی می کند. متاسفانه مهاجمان ما در این لیگ جسارت، سرعت و خلاقیت کافی را نداشتند که البته آنهم در آیتم های مختلف قابل بررسی است.

مهاجم خلاق کم داشتیم

حال شاید یکی بپرسد که مهاجم اگر مهاجم باشد باید با خلاقیت های فردی خود بتواند گلزنی اش را ادامه دهد و موفق عمل کند اما نکته مهم این موضوع این است که خلاقیت یک مهاجم در کنار فاکتورهای دیگری به نتیجه می رسد. مثلا یک مهاجم اگر هافبک خوبی در کنار یا پشت سرش نباشد نمی تواند به نتیجه ای که می خواهد برسد. البته ما در همین فضا مهاجمانی را هم داشتیم که از خلاقیت های خودشان در موقعیت گل قرار می گرفتند و گلزنی هم می کردند. البته تعدادشان کم بود. مهرداد بایرامی و پیام صادقیان از این دست مهاجمان بودند.

نرم معمول گلزنی در یک لیگ

به نظر می رسد اگر لیگ ما در بحث گلزنی آمار مطلوبی می داشت آقای گل اش باید در هر بازی یک گل به ثمر می رساند، هرچند که شاید اگر میانگین ۷۵ صدم گل هم در هر بازی به ثمر می رسید آمار قدری بهتر از اینی که الان بود، می شد.

آمار روی تیم ملی تاثیرگذار نیست

در اینجا می خواهم این موضوع را بررسی کنم که آیا آمار نامطلوب لیگ در بحث گلزنی تاثیر منفی روی گلزنی مهاجمان ما در تیم ملی هم خواهد داشت. نکته ای که ممکن است دغدغه خیلی ها باشد. در این بحث به نظر می رسد خیلی تاثیر مستقیمی را شاهد نباشیم چون برخی از بازیکنان و ترکیب تیم ملی را بازیکنانی تشکیل می دهند که در لیگ ایران بازی نمی کنند. البته نمی شود گفت که کاملا بی تاثیر هم خواهد بود. شاید اگر کادر فنی شرایطی را فراهم کند که تیم ملی گلزنی را در بازی با تیم های ضعیفتر تمرین کند در بازی های بزرگ تر و مهمتر برخی از مشکلات حل شود .