بیداد خودسانسوری در رسانه ملی

اعتماد: اصطلاح سانسور از كلمه لاتين Censere گرفته شده و نخستين بار اصطلاح White wash به معناي شستشوي فكري به كار رفت و به تدريج وارد متون سياسي شد. كاربرد اين واژه در مجموعه مسائلي است كه مردم مي گويند، مي شنوند، مي نويسند، مي خوانند و اجرا مي كنند.

از نظر علم ارتباطات نيز ايجاد هرگونه اخلال آگاهانه در فرآيند اطلاع رساني را سانسور مي گويند. سابقه سانسور در ايران به نخستين روزهاي انتشار روزنامه در زمان محمد شاه و ناصرالدين شاه قاجار برمي گردد و مي گويند نخستين كسي كه در ايران اقدام به سانسور كرد «ادوارد برجيس» انگليسي بود كه به عنوان مترجم در روزنامه وقايع اتفاقيه كار مي كرد. مهم تر از موضوع سانسور، خودسانسوري است كه به عنوان چالش مهم، رسانه ها را محدود و ارزش هاي آزادي بيان و آزادي رسانه ها را نابود مي كند و كم كم به جايي مي رسد كه آن رسانه، منزوي و بي اعتبار مي شود كه در نتيجه مخاطب يا از آن رسانه فرار مي كند يا كاملامي داند كه اطلاعات آن يا ناقص و يكسويه است يا آميخته به دروغ. بحث بر سر سانسور و تاريخچه غمبار آن در ايران را بگذاريم و بگذريم و به اتفاقي برسيم كه در برخي رسانه هاي خاص ايران به ويژه در رسانه هايي كه مدعي آزادي بيان هستند و عنوان ملي!! را هم يدك مي كشند، مدتي است متداول و شيوه يي رايج شده است.

هر چند موضوع سانسور در اين گونه رسانه ها به ويژه صداوسيما، مسبوق به سابقه است ولي مصداق اخير آن مربوط به جلسه اخير مجمع تشخيص مصلحت نظام است. روز شنبه، سوم خرداد كه در تاريخ ايران به خاطر فتح خرمشهر جاودان شده است، جلسه مجمع برگزار شد. آيت الله هاشمي رفسنجاني به عنوان رييس مجمع به خاطر شخصيت عالي حقوقي خويش و به خاطر فرماندهي 8 سال دفاع مقدس، بحث كاملي از شرايط فتح خرمشهر و تاثير آن در روند جنگ و حتي تغيير سياست هاي غرب، شرق و ارتجاع نسبت به ايران داشت.

سخنانش مثل هميشه تنظيم و در قالب خبر براي رسانه ها ارسال شد. اما گويا بعضي از رسانه ها، به ويژه رسانه ملي!! و يكي، دو روزنامه مدعي آرمان خواهي از شهدا كه دوران دفاع مقدس را تماما در انحصار خود و اطرافيانشان مي دانند و از بودجه بيت المال نيز اداره مي شوند به خاطر بغض سياسي، آنچنان دچار خودسانسوري شدند كه اگر كسي خبر آن جلسه را در رسانه هاي ديگر نخوانده و نديده باشد و براي آگاهي از اتفاقات سياسي ايران به صدا و سيما و چند روزنامه معلوم الحال بسنده كرده باشد از خود مي پرسد كه چگونه ممكن است آيت الله هاشمي رفسنجاني كه هم فرمانده جنگ بوده و هم رييس مجمع مهم تشخيص مصلحت نظام است، در جلسه مجمع كه دست بر قضا در سوم خرداد برگزار شد، هيچ اشاره يي به اين اتفاق مهم در تاريخ دفاع مقدس نكرده باشد؟!! متاسفانه يا خوشبختانه، تجربه تلخ سانسور و خودسانسوري در اين گونه رسانه ها به ويژه در رسانه ملي!! كه به حد اعلاي خود رسيده و در ويژه برنامه ها و اخبار خاص به گونه يي تاريخ را تحليل (بخوانيد تحريف) مي كند كه گويي ايشان اصلادر زمان انقلاب و جنگ در ايران نبوده است! باعث مراجعه مردم به سايت ها و روزنامه هاي مستقل و حتي خبرگزاري هاي بيگانه شده و مردم، رزمندگان، جوانان و خانواده هاي شهدا و مردم خرمشهر نه از طريق رسانه ملي!! و روزنامه هايي كه از پول بيت المال ارتزاق مي كنند، بلكه از رسانه هاي مستقل و غيروابسته مي دانند و متوجه مي شوند كه جانشين امام راحل در دفاع مقدس، به عنوان شخصيتي ذي صلاح تر از ديگران، در سالروز فتح خرمشهر، نتايج عمليات بيت المقدس را ستود و آن را برگ زريني در تاريخ دفاع مقدس خواند.

در اين ميان روسياهي به بعضي از رسانه هاي خاص مي ماند كه خودسانسور شده اند و با اين كار روح غضبناك خود را اندكي آرام مي كنند كه به خاطر تنگ نظري و حب و بغض هاي سياسي، نمي توانند ببينند كسي را كه 8 سال تمام از همه امكانات تبليغاتي و غيرتبليغاتي براي تخريبش نزد مردم استفاده كرده اند، اينك به عنوان رييس در جلسه يي صحبت از فتح خرمشهر مي كند كه روساي قوا و اكثر مسوولان عاليرتبه نظام در كنار وي نشسته اند. لذا كمترين كاري كه از روي عصبانيت از دست شان برمي آيد حذف و سانسور سخنان حق اوست، ولي نمي دانند يا نمي خواهند بدانند كه اگر روش سانسور و تخريب چندين ساله آنان، منافقين و سلطنت طلب ها تا به حال جواب مي داد ديگر مجبور نبودند به دليل محبوبيتش با هزينه زياد رد صلاحيتش كنند و در نهايت از اقبال مردم و عواقب عملكرد خويش عصباني و پركينه باشند. والسلام