.svg)
بالاخره بیماران فقیر هم درمان می شوند؟
پارسینه: سهم سلامت از تولید ناخالص ملی، مشارکت مالی مردم در پرداخت هزینه های سلامت وبالاخره سطح هزینه های درمان به عنوان سه شاخص مهم سازمان جهانی بهداشت در رتبه بندی کشورها تلقی می شود. درواقع سقوط کشور ما در استانداردهای سلامت نتیجه کاهش در هر سه عامل است.
پارسینه-گروه اقتصادی: جایگاه ایران در حوزه سلامت طی چهار سال گذشته به شدت نزول کرده و از رتبه زیر 100 در بین 192 کشور جهان به رده 123 رسیده است.
مهمترین شاخصها در رتبه بندی کشورها از نظر سازمان جهانی بهداشت سه عامل است که متاسفانه عملکرد هادر سالیان اخیر نشان می دهد در هر سه آیتم ضعیف عمل کرده ایم.
سهم سلامت از تولید ناخالص ملی، مشارکت مالی مردم در پرداخت هزینه های سلامت وبالاخره سطح هزینه های درمان به عنوان سه شاخص مهم سازمان جهانی بهداشت در رتبه بندی کشورها تلقی می شود. درواقع سقوط کشور ما در استانداردهای سلامت نتیجه کاهش در هر سه عامل است.
البته برکسى یپوشیده نیست که در دولت قبل همزمان با بی برنامگی وعدم وجود تصمیم گیری های درست در برنامه ریزی های سلامت ، انتقال بار تحریم ها به حوزه دارو و درمان بسیاری از مردم کشور را آزرد.
چه بسیار خانواده هایی که با اعمال هزینه های یک عمل جراحی خط فقر را تجربه کردند و چه بسیار بیمارانی که به ناحق و تنها به دلیل کمبود امکانات دارویی و درمانی دچار معضلات لا علاج شده و یا به دیار باقی شتافتند.
این در حالی است که یکی از مهمترین شاخص های سنجش وضع بهداشتی و درمانی کشورها، سطح پوشش بیمه های سلامت و خدماتی است که این بیمه ها به شهروندان ارایه می کنند.
در جوامع پیشرفته، سطح پوشش بیمه های سلامت فراگیری بسیاری دارد و بخش زیادی از هزینه های جاری دولت ها به بخش رفاه و خدمات بهداشتی اختصاص می یابد.
به این ترتیب است که سامان دادن به بیمه بیماران می تواند ساماندهی به بخش سلامت منتهی شود.
به همین دلیل بود که طرح بیمه سلامت همگانی از سوی دولتی ها ارائه شد.
در واقع، پس از ابلاغ سیاست های کلی سلامت از طرف مقام معظم رهبری در هجدهم فروردین ماه، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی از تصمیم دولت برای آغاز طرح بیمه همگانی ایرانیان خبر داد.
«علی ربیعی» بیستم فروردین ماه به خبرنگاران گفت همزمان با آغاز نام نویسی خانوارها برای مرحله دوم هدفمندی یارانه ها، همه کسانی که از بیمه سلامت بی بهره اند می توانند برای استفاده از خدمات بیمه همگانی به دفترهای پیشخوان دولت یا بیمه سلامت ایرانیان مراجعه کنند.
بعد از آن نیز، مدیرعامل بیمه سلامت ایرانیان وعده داد «از این پس همه لوازم مصرفی مورد نیاز در بیمارستان های دولتی در دسترس بیماران قرار می گیرد. همچنین بیشترین میزان هزینه پرداختی بیمه شدگان در بخش بستری 10 درصد و در بخش سرپایی 30 درصد حق ویزیت (پذیرش و بازدید برای معاینه و معالجه) بیماران خواهد بود».
به این ترتیب، با توجه به ویژگی های این طرح که مسوولان اعلام کرده اند، بهبود شاخص های عمومی سلامت را می توان هدف اصلی برنامه بیمه همگانی قلمداد کرد.
گفتنی است، استقبال مردم از طرح بیمه همگانی سلامت نشاندهنده این نکته است که در حال حاضر نظام سلامت جامعه بر این پیش فرض مشغول برنامه ریزی است تا بتواند راهکارهای پیش روی آینده سلامت ایرانیان را برنامه ریزی کند .
وجود حدود 13 میلیون ایرانی که فاقد بیمه در مانی هستند و اکثرا هم به قشر محروم جامعه تعلق دارند نشاندهنده این نکته است که این جمعیت در صورت دیده نشدن در طرح بیمه همگانی با بروز کوچکترین بیماری زیر چرخ بی رحم مخارج له خواهند شد.
بیمه همگانی گام اولیه دولت برای دیدن این افراد در نظام سلامت است و باید امیدوار بود که گامهای بعدی دولت نیز سریعا و در همین راستا برداشته شود.
مهمترین شاخصها در رتبه بندی کشورها از نظر سازمان جهانی بهداشت سه عامل است که متاسفانه عملکرد هادر سالیان اخیر نشان می دهد در هر سه آیتم ضعیف عمل کرده ایم.
سهم سلامت از تولید ناخالص ملی، مشارکت مالی مردم در پرداخت هزینه های سلامت وبالاخره سطح هزینه های درمان به عنوان سه شاخص مهم سازمان جهانی بهداشت در رتبه بندی کشورها تلقی می شود. درواقع سقوط کشور ما در استانداردهای سلامت نتیجه کاهش در هر سه عامل است.
البته برکسى یپوشیده نیست که در دولت قبل همزمان با بی برنامگی وعدم وجود تصمیم گیری های درست در برنامه ریزی های سلامت ، انتقال بار تحریم ها به حوزه دارو و درمان بسیاری از مردم کشور را آزرد.
چه بسیار خانواده هایی که با اعمال هزینه های یک عمل جراحی خط فقر را تجربه کردند و چه بسیار بیمارانی که به ناحق و تنها به دلیل کمبود امکانات دارویی و درمانی دچار معضلات لا علاج شده و یا به دیار باقی شتافتند.
این در حالی است که یکی از مهمترین شاخص های سنجش وضع بهداشتی و درمانی کشورها، سطح پوشش بیمه های سلامت و خدماتی است که این بیمه ها به شهروندان ارایه می کنند.
در جوامع پیشرفته، سطح پوشش بیمه های سلامت فراگیری بسیاری دارد و بخش زیادی از هزینه های جاری دولت ها به بخش رفاه و خدمات بهداشتی اختصاص می یابد.
به این ترتیب است که سامان دادن به بیمه بیماران می تواند ساماندهی به بخش سلامت منتهی شود.
به همین دلیل بود که طرح بیمه سلامت همگانی از سوی دولتی ها ارائه شد.
در واقع، پس از ابلاغ سیاست های کلی سلامت از طرف مقام معظم رهبری در هجدهم فروردین ماه، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی از تصمیم دولت برای آغاز طرح بیمه همگانی ایرانیان خبر داد.
«علی ربیعی» بیستم فروردین ماه به خبرنگاران گفت همزمان با آغاز نام نویسی خانوارها برای مرحله دوم هدفمندی یارانه ها، همه کسانی که از بیمه سلامت بی بهره اند می توانند برای استفاده از خدمات بیمه همگانی به دفترهای پیشخوان دولت یا بیمه سلامت ایرانیان مراجعه کنند.
بعد از آن نیز، مدیرعامل بیمه سلامت ایرانیان وعده داد «از این پس همه لوازم مصرفی مورد نیاز در بیمارستان های دولتی در دسترس بیماران قرار می گیرد. همچنین بیشترین میزان هزینه پرداختی بیمه شدگان در بخش بستری 10 درصد و در بخش سرپایی 30 درصد حق ویزیت (پذیرش و بازدید برای معاینه و معالجه) بیماران خواهد بود».
به این ترتیب، با توجه به ویژگی های این طرح که مسوولان اعلام کرده اند، بهبود شاخص های عمومی سلامت را می توان هدف اصلی برنامه بیمه همگانی قلمداد کرد.
گفتنی است، استقبال مردم از طرح بیمه همگانی سلامت نشاندهنده این نکته است که در حال حاضر نظام سلامت جامعه بر این پیش فرض مشغول برنامه ریزی است تا بتواند راهکارهای پیش روی آینده سلامت ایرانیان را برنامه ریزی کند .
وجود حدود 13 میلیون ایرانی که فاقد بیمه در مانی هستند و اکثرا هم به قشر محروم جامعه تعلق دارند نشاندهنده این نکته است که این جمعیت در صورت دیده نشدن در طرح بیمه همگانی با بروز کوچکترین بیماری زیر چرخ بی رحم مخارج له خواهند شد.
بیمه همگانی گام اولیه دولت برای دیدن این افراد در نظام سلامت است و باید امیدوار بود که گامهای بعدی دولت نیز سریعا و در همین راستا برداشته شود.
حرفها میزنید ها خصوصی اینهمه پول میدیم درمان درست حسابی نمیشیم .پزشکها دیگه اون قدیمیها نیستند