روایت علامه طباطبایی از آیت الله سیدعلی قاضی طباطبایی
پارسینه: مرحوم قاضي راستي عجيب مردي بود ...
معمولاً ايشان در حال عادي يك ده بيست روزي در دسترس بودند، و مثلاً رفقا ميآمدند و ميرفتند، و مذاكراتي داشتند، و صحبتهائي ميشد؛ و يك چند روزي اصلاً نبودند و پيدا نميشدند؛ نه در خانه، و نه در مدرسه، و نه در مسجد، و نه در كوفه، و نه در سهله؛ ابداً از ايشان خبري نبود، و عيالاتشان هم نميدانستند كجا ميرفتند، چه ميكردند؛ هيچكس خبر نداشت!
رفقا در اين روزها در هرجا كه احتمال ميدادند، مرحوم قاضي را نميجستند، و اصلاً هيچ نبودند، بعد از چند روزي باز پيدا ميشدند و درس و جلسههاي خصوصي را در منزل و مدرسه دائر داشتند. و همينجور از غرائب و عجائب بسيار داشتند؛ حالات غريب و عجيب داشتند ...
علامه محمد حسین طباطبایی(ره)
مهر تابان ص317
ارسال نظر