خصوصی سازی مدارس یا ظلم به معلمان حقالتدریس
پارسینه: حقوقی که دریافت میکنم حتی کفاف هزینه رفت و آمد را نیز نمیدهد در حالی که مسئولان این مدرسه بابت هر دانشآموز شهریههای چند میلیونی دریافت میکنند
به گزارش پارسینه ، چند روز قبل از شروع سال تحصیلی 93-94 بود که دکتر روحانی، در جلسه شورايعالي انقلاب فرهنگي گفت: «مشکلات نظام آموزشي کشور تنها از طريق دولت مرتفع نميشود و بايد زمينه حضور بخش خصوصي در اداره مدارس غيردولتي را فراهم کرد. دولت وظيفه دارد زمينه حضور و مشارکت بخش خصوصي در ارکان مختلف جامعه به ويژه در عرصه آموزش را فراهم کند. تنها راه رشد اقتصادي کشور آمادهسازي شرايط براي حضور سرمايهگذاران داخلي و خارجي در عرصههاي مختلف است.»
تسهیل فرآیند صدور مجوز مدارس غیردولتی، خرید خدمات آموزشی و تکمیل ظرفیت، واگذاری بخشی از امور مورد تصدی در آموزش و پرورش به بخش غیردولتی، تامین منابع انسانی مورد نیاز در مدارس غیردولتی، کیفیت بخشی آموزشی و پرورشی به این مدارس، اعطای تسهیلات کمبهره بانکی و کمک بلاعوض به مدارسی که دانشآموزان بیبضاعت را در مناطق محروم و مرزی جذب میکنند، هفت بند بسته حمایتی برای مدارس غیردولتی است که در جهت تقویت مشاركت مردم در اداره مراكز غیردولتی و افزایش كیفیت آموزش در مدارس دولتی از طریق كاهش جمعیت دانش آموزی ابلاغ شده است.
اگر بخواهیم خصوصیسازی در آموزش و پرورش را به یک معنای ساده توضیح دهیم، باید بگوییم که در این روند باید افراد و یا شرکتهایی با اطلاع از پیشنهادات آموزش و پرورش و سودمند یافتن اینکار، سرمایه خود را صرف خرید زمین و ساخت ساختمانی تحت عنوان مدرسه نموده و این مدارس را خود اداره کنند. نیروی انسانی هر مدرسه نیز شامل مدیر، معاونان، مربی و معلمان نیز استخدام شده و این مدارس شروع به فعالیت میکنند. با توجه به غیردولتی بودن این مدارس و تعداد کم دانشآموزان و البته شهریه میلیونی که از خانوادهها برای تحصیل فرزندانشان اخذ میشود انتظار یک عملکرد مثبت میرود، اما آیا به راستی خصوصیسازی مدارس در ایران به همین شیوه انجام میشود؟
آنچه که این روزها در بعضي مدارس غیردولتی و بعضا مدارس غیرانتفاعی مشاهده میکنیم، موضوع ضايع شدن حقوق معلمان حقالتدریس است که با حداکثر حقوق ماهیانه 300 هزار تومان در حال آموزش به دانشآموزان هستند و از هر گونه حق همچون حق بیمه و سایر تسهیلات محروم میباشند.
به نظر میرسد وزارت آموزش و پرورش برای تامین هزینههای خود از یک سو با کاهش نسبت مدارس دولتی به مدارس غیردولتی و جذب معلمان حقالتدرسی سعی در برطرف کردن مشکلات خود داشته است اما این کار سبب شده است تا افرادی که در مدرسه نقش مادر دانشآموزان را بازی میکنند با دغدغههای فراوان مالی از آرامش کافی برخوردار نبوده و نتوانند نقش خود را به عنوان یک معلم به خوبی بازی کنند.
ربیعی یکی از معلمان حقالتدریس شاغل در مدرسهای غیردولتی در شمال تهران در گفتگو با خبرنگار پارسینه میگوید: حدود چهار سال است که در این مدرسه تدریس میکنم اما در حال حاضر مهمترین دغدغه من و همکارانم نداشت یک آینده شغلی مناسب است. در ابتدا که در این مدرسه مشغول به کار شدم با امضای فرمهایی از دریافت هرگونه مزایا بازنشستگی و بیمه محروم شدم و با روزانه 6.5 تدریس در پایان ماه تنها 200 هزار تومان حقوق دریافت میکنم اما به واسطه نداشتن سابقه شغلی مجبور به پذیرش شرایط میباشم.
وی افزود: از آنجایی که این مدارس به صورت خصوصی اداره میشود، وزارت آموزش و پرورش نظارت چندانی بر فعالیت آنها نداشته و خبری از اجرای قوانین نمیباشد.
این معلم حقالتدریس ادامه داد: حقوقی که دریافت میکنم حتی کفاف هزینه رفت و آمد را نیز نمیدهد در حالی که مسئولان این مدرسه بابت هر دانشآموز شهریههای چند میلیونی دریافت میکنند.
وی با اشاره به تمایل مسئولین مدرسه برای جذب معلمان بازنشسته گفت: در این مدارس به جای دعوت از نیروهای تحصیلکرده جوان از معلمان قدیمی و بازنشسته استفاده میشود چرا که این معلمان نیازی به بیمه نداشته و از آنجایی که این حقوق به عنوان کمک به حقوق بازنشستگی محسوب میشود، اعتراض آنچنانی نیز نمیکنند.
طبیعتا دریافت حقوق ماهیانه 150 هزار تا 300 هزار تومانی جوابگوی کمترین هزینههای زندگی نیز نمیباشد. حتی به گفته برخی از این معلمان، مدارس غیر دولتی مالیات پرداختی خود به دولت را از حقوق معلمان کسر میکنند و البته نباید فراموش کرد که این افراد در سه ماهه تابستان به واسطه تعطیلی مدارس همین حقوق ناچیز را نیز ندارند.
اگرچه تلاش کردیم طی تماس با وزارت آموزش و پرورش پیگیر مشکلات معلمان حقالتدریس شویم اما متاسفانه موفق نشده و تمام سوالاتمان بیپاسخ باقی ماند، به همین دلیل به سراغ نمایندگان مردم در خانه ملت رفتیم تا شاید به برخی از ابهامات ما پاسخ دهند.
جواد هروی، عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی در گفتگو با خبرنگار پارسینه گفت: همانگونه که پیش از این معاون رئیسجمهور عنوان کردهاند، در روند جذب نیرو در سالهای گذشته با حدود ۴۰ هزار استخدام بیضابطه مواجه بودیم و در صورتی که ۲۵ درصد این استخدامها در آموزش و پرورش رخ داده باشد، با اینکه خیلی زیاد نیست اما نیازمند بررسی و نظارت است.
وی با ابراز تاسف از عدم نظارت در این خصوص اظهار داشت: متاسفانه در این میان حقوق بسیاری از معلمان حقالتدریسی ضایع شده است جای بسی تاسف دارد که این معلمان که عمر خود را در راه آموزش به فرزندان ما میگذارند، همچنان در بلاتکلیفی به سر برده و شرایط مطلوبی ندارند.
این عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس در پاسخ به این سوال که تصمیم مجلس برای حل این مشکلات چه خواهد بود، عنوان کرد: مسئولیت پیگیری این موضوع مربوط به کمیته آموزش و پرورش است، مجلس نیز باید برای رسیدگی به وضعیت این معلمان اقدامی میکرد اما احساس میکنم در این خصوص کوتاهی شده است.
حجتالاسلام والمسلمین علیرضا سلیمی، عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی نیز در گفتگو با پارسینه به واگذاری مدارس دولتی به بخش غیردولتی اشاره کرده و گفت: این روند در آینده منجر به كم شدن تمام خدمات آموزش و پرورش در کشور خواهد شد و این مهمترین دغدغه ما میباشد.
وی افزود: زمانی که این مدارس غیردولتی میشوند با هر گونه کمبود بودجهای چشم به جیب مردم میدوزند و این موضوع بسیار نگران کننده خواهد بود.
سلیمی در پایان خاطرنشان کرد: پولی شدن خدمات آموزشی در کشور مغایر قانون اساسی بوده و باید مورد رسیدگی قرار گیرد.
اگه می خواستند حقوق بدهند که واگذارش نمی کردند مدارس غیر دولتی اکثرا حقوق بسیار پایین می پردازند بخصوص به زنان وآموزش وپرورش هم در این ظلم مباشرت می کند
مسئولين فكر نمي كنندبااين بي توجهي چه خسارت جبران ناپذيري درآينده به نيروي انساني كشورواردميكنند؟فرزندان مت كه دراين كلاسها درس ميخوانندچه اينده اي درانتظارشان خواهدبود؟
مگه خدا زده تو سرش که بخاطر 200 هزار تومن با داشتن مدرک حداقل کارشناسی رفته برای یک مشت سرمایه دار بی انصاف کار میکنه ؟
چقدرهم که معلمهای الان زحمت میکشن.....اموزش وپرورش باتوصیفی کردن نمرات خیال خودشو راحت کرده....به بچه هامون بیشترظلم میشه....
باتوجه به کمبوداعتبارات درآموزش وپرورش تنهاراه نجات خصوصی سازی است زیرابااین اعتبارات مدارس دولتی هیچگونه بازدهی نداشته وسطح آموزشی وپرورشی بین دولتیوغیردولتی بسیارزیادوغیرقابل رقابت است