.svg)
در کشورهای مرفه شادمانی مردم در میانسالی کاهش می‌یابد
پارسینه: متخصصان می گویند با رسیدن به میانسالی، شادی افراد کم می‌شود، البته اگر در کشورهای مرفه غربی زندگی می کنید.
متخصصان می گویند با رسیدن به میانسالی، شادی افراد کم می‌شود، البته اگر در کشورهای مرفه غربی زندگی می کنید.
نتایج پژوهش جدیدی که اخیرا در نشریه لنست منتشر شده، با بررسی نظرسنجی های بین المللی سالهای اخیر، به این نتیجه رسیده که شادی تقریبا یک الگو و روند قابل پیش بینی دارد و اساسا به محل زندگی افراد وابسته است.
در کشورهایی نظیر آمریکا و بریتانیا احساس رضایت از زندگی در دوران جوانی و کهنسالی بالاست ولی در میانه راه و سنین میانسالی به شکل قابل توجهی کاهش می یابد.
در کشورهای آفریقایی در تمام دوران زندگی احساس رضایت و شادمانی پایین است ولی در اروپای شرقی، جمهوری های سابق اتحاد شوروی و آمریکای لاتین احساس رضایت و شادمانی متناسب با بالا رفتن سن افراد به مرور کاهش می یابد.
پروفسور اندرو استپتو و همکارانش در دانشگاه لندن که این پژوهش را انجام داده اند، می گویند هر یک از روندها در کشورهای مختلف دلایل متعدد و پیچیده ای دارد. ولی در عین حال می توان توجیه نسبتا قابل قبولی را برای آن تشخیص داد و از آن درس گرفت.
نتایج این تحقیقات که بخشی از مجموعه مطالب منتشر شده در لنست در زمینه سلامت و کهنسالی است، در مورد بار سنگین بیماریهای مزمن و کمبود خدمات رفاهی در زندگی سالمندان نیز هشدار می دهد.
احساس رضایت
پژوهشگران یافته های نظرسنجی های موسسه بین المللی گالوپ طی چهار سال را در بیش از ۱۶۰ کشور بررسی کرده اند که حدود ۹۸ درصد از جمعیت جهان را در برمی گیرد.
پژوهشگران در سنجش میزان رفاه و رضایت مردم علاوه بر سلامت جسمی و درد سه معیار دیگر سلامت و رفاه را در نظر گرفتند:
- اینکه مردم چقدر از زندگی خود رضایت دارند
- احساسات و عواطفی مثل شادی، غم و یا خشم
- مفاهیم، قضاوت ها و باورها در مورد معنا و هدف زندگی
نتایج این پژوهش نشان می دهد که در میان مردم کشورهای غربی شادی و رضایت از زندگی در فاصله ۴۵ تا ۵۴ سالگی به شدت کاهش می یابد و بعد دوباره افزایش می یابد.
انگس دیتون یکی از اعضای این هیئت پژوهشی از دانشگاه پرینستون آمریکا، معتقد است که شرایط اقتصادی می تواند این موضوع را توضیح دهد:
"این سالها دوره ای است که معمولا حقوق افراد به حداکثر می رسد و بهترین دوره برای کار بیشتر و افزایش درآمد است، حتی اگر به قیمت صرفنظر کردن از رفاه و رضایت شخصی باشد، تا برای دوران سالخوردگی پس انداز و شرایط مطلوب تری فراهم کنند."
شاید این نکته به خوبی توضیح دهد که چرا افراد سالخورده با وجودیکه از نظر جسمی و سلامتی ضعیف تر هستند اما احساس رضایت بیشتری دارند.
با اینکه بیماری و مشکلات جسمی باعث می شود احساس رضایت سالخوردگان کاهش یابد، رضایت بیشتر از زندگی زندگی افت سلامتی را به تعویق می‌اندازد.
در کشورهای در حال گذار مثل اروپای شرقی و کشورهای سابق اتحاد شوروی، احساس رضایت از زندگی با گذشت زمان و افزایش سن به مرور کاهش می یابد و در مجموع در این کشورها احساس رضایت و شادمانی به نسبت غرب پایین تر است.
پژوهشگران می گویند که این موضوع هم می تواند دلایل اقتصادی داشته باشد. نسل کهنسال در این کشورها سیستم رفاه اجتماعی قبلی را از دست داده که با وجود تمامی معایبش به زندگی آنها معنا و مفهوم می داد و سلامت و حقوق بازنشستگی آنها را در دوران پیری تضمین می کرد.
در آفریقای سیاه میزان رضایت و شادی در تمام دوره های زندگی خیلی پایین و در مقابل نگرانی و فشارهای روانی بسیار بالاست.
پروفسور انگس دیتون می گوید: "بررسی نظرسنجی های مربوط به آفریقا به خوبی تاثیر حوادث ناگوار دهه های اخیر را بر نسل کهنسال ساکن این قاره نشان می دهد."
پروفسور اندرو استپتو معتقد است که هر چند پول همیشه معادل شادی و احساس رضایت نیست ولی پیشرفت و توسعه اقتصادی تا حدی رفاه و رضایت مردم را افزایش می دهد. او می افزاید: "به نظر می رسد که رفاه و رضایت مردم از زندگی تا حدی به موازات رفاه اقتصادی افزایش می یابد."
نتایج پژوهش جدیدی که اخیرا در نشریه لنست منتشر شده، با بررسی نظرسنجی های بین المللی سالهای اخیر، به این نتیجه رسیده که شادی تقریبا یک الگو و روند قابل پیش بینی دارد و اساسا به محل زندگی افراد وابسته است.
در کشورهایی نظیر آمریکا و بریتانیا احساس رضایت از زندگی در دوران جوانی و کهنسالی بالاست ولی در میانه راه و سنین میانسالی به شکل قابل توجهی کاهش می یابد.
در کشورهای آفریقایی در تمام دوران زندگی احساس رضایت و شادمانی پایین است ولی در اروپای شرقی، جمهوری های سابق اتحاد شوروی و آمریکای لاتین احساس رضایت و شادمانی متناسب با بالا رفتن سن افراد به مرور کاهش می یابد.
پروفسور اندرو استپتو و همکارانش در دانشگاه لندن که این پژوهش را انجام داده اند، می گویند هر یک از روندها در کشورهای مختلف دلایل متعدد و پیچیده ای دارد. ولی در عین حال می توان توجیه نسبتا قابل قبولی را برای آن تشخیص داد و از آن درس گرفت.
نتایج این تحقیقات که بخشی از مجموعه مطالب منتشر شده در لنست در زمینه سلامت و کهنسالی است، در مورد بار سنگین بیماریهای مزمن و کمبود خدمات رفاهی در زندگی سالمندان نیز هشدار می دهد.
احساس رضایت
پژوهشگران یافته های نظرسنجی های موسسه بین المللی گالوپ طی چهار سال را در بیش از ۱۶۰ کشور بررسی کرده اند که حدود ۹۸ درصد از جمعیت جهان را در برمی گیرد.
پژوهشگران در سنجش میزان رفاه و رضایت مردم علاوه بر سلامت جسمی و درد سه معیار دیگر سلامت و رفاه را در نظر گرفتند:
- اینکه مردم چقدر از زندگی خود رضایت دارند
- احساسات و عواطفی مثل شادی، غم و یا خشم
- مفاهیم، قضاوت ها و باورها در مورد معنا و هدف زندگی
نتایج این پژوهش نشان می دهد که در میان مردم کشورهای غربی شادی و رضایت از زندگی در فاصله ۴۵ تا ۵۴ سالگی به شدت کاهش می یابد و بعد دوباره افزایش می یابد.
انگس دیتون یکی از اعضای این هیئت پژوهشی از دانشگاه پرینستون آمریکا، معتقد است که شرایط اقتصادی می تواند این موضوع را توضیح دهد:
"این سالها دوره ای است که معمولا حقوق افراد به حداکثر می رسد و بهترین دوره برای کار بیشتر و افزایش درآمد است، حتی اگر به قیمت صرفنظر کردن از رفاه و رضایت شخصی باشد، تا برای دوران سالخوردگی پس انداز و شرایط مطلوب تری فراهم کنند."
شاید این نکته به خوبی توضیح دهد که چرا افراد سالخورده با وجودیکه از نظر جسمی و سلامتی ضعیف تر هستند اما احساس رضایت بیشتری دارند.
با اینکه بیماری و مشکلات جسمی باعث می شود احساس رضایت سالخوردگان کاهش یابد، رضایت بیشتر از زندگی زندگی افت سلامتی را به تعویق می‌اندازد.
در کشورهای در حال گذار مثل اروپای شرقی و کشورهای سابق اتحاد شوروی، احساس رضایت از زندگی با گذشت زمان و افزایش سن به مرور کاهش می یابد و در مجموع در این کشورها احساس رضایت و شادمانی به نسبت غرب پایین تر است.
پژوهشگران می گویند که این موضوع هم می تواند دلایل اقتصادی داشته باشد. نسل کهنسال در این کشورها سیستم رفاه اجتماعی قبلی را از دست داده که با وجود تمامی معایبش به زندگی آنها معنا و مفهوم می داد و سلامت و حقوق بازنشستگی آنها را در دوران پیری تضمین می کرد.
در آفریقای سیاه میزان رضایت و شادی در تمام دوره های زندگی خیلی پایین و در مقابل نگرانی و فشارهای روانی بسیار بالاست.
پروفسور انگس دیتون می گوید: "بررسی نظرسنجی های مربوط به آفریقا به خوبی تاثیر حوادث ناگوار دهه های اخیر را بر نسل کهنسال ساکن این قاره نشان می دهد."
پروفسور اندرو استپتو معتقد است که هر چند پول همیشه معادل شادی و احساس رضایت نیست ولی پیشرفت و توسعه اقتصادی تا حدی رفاه و رضایت مردم را افزایش می دهد. او می افزاید: "به نظر می رسد که رفاه و رضایت مردم از زندگی تا حدی به موازات رفاه اقتصادی افزایش می یابد."
منبع: بی بی سی
متخصصان می گویند با رسیدن به میانسالی، شادی افراد کم می‌شود، البته اگر در کشورهای مرفه غربی زندگی می کنید.
نتایج پژوهش جدیدی که اخیرا در نشریه لنست منتشر شده، با بررسی نظرسنجی های بین المللی سالهای اخیر، به این نتیجه رسیده که شادی تقریبا یک الگو و روند قابل پیش بینی دارد و اساسا به محل زندگی افراد وابسته است.
در کشورهایی نظیر آمریکا و بریتانیا احساس رضایت از زندگی در دوران جوانی و کهنسالی بالاست ولی در میانه راه و سنین میانسالی به شکل قابل توجهی کاهش می یابد.
در کشورهای آفریقایی در تمام دوران زندگی احساس رضایت و شادمانی پایین است ولی در اروپای شرقی، جمهوری های سابق اتحاد شوروی و آمریکای لاتین احساس رضایت و شادمانی متناسب با بالا رفتن سن افراد به مرور کاهش می یابد.
پروفسور اندرو استپتو و همکارانش در دانشگاه لندن که این پژوهش را انجام داده اند، می گویند هر یک از روندها در کشورهای مختلف دلایل متعدد و پیچیده ای دارد. ولی در عین حال می توان توجیه نسبتا قابل قبولی را برای آن تشخیص داد و از آن درس گرفت.
نتایج این تحقیقات که بخشی از مجموعه مطالب منتشر شده در لنست در زمینه سلامت و کهنسالی است، در مورد بار سنگین بیماریهای مزمن و کمبود خدمات رفاهی در زندگی سالمندان نیز هشدار می دهد.
احساس رضایت
پژوهشگران یافته های نظرسنجی های موسسه بین المللی گالوپ طی چهار سال را در بیش از ۱۶۰ کشور بررسی کرده اند که حدود ۹۸ درصد از جمعیت جهان را در برمی گیرد.
پژوهشگران در سنجش میزان رفاه و رضایت مردم علاوه بر سلامت جسمی و درد سه معیار دیگر سلامت و رفاه را در نظر گرفتند:
- اینکه مردم چقدر از زندگی خود رضایت دارند
- احساسات و عواطفی مثل شادی، غم و یا خشم
- مفاهیم، قضاوت ها و باورها در مورد معنا و هدف زندگی
نتایج این پژوهش نشان می دهد که در میان مردم کشورهای غربی شادی و رضایت از زندگی در فاصله ۴۵ تا ۵۴ سالگی به شدت کاهش می یابد و بعد دوباره افزایش می یابد.
انگس دیتون یکی از اعضای این هیئت پژوهشی از دانشگاه پرینستون آمریکا، معتقد است که شرایط اقتصادی می تواند این موضوع را توضیح دهد:
"این سالها دوره ای است که معمولا حقوق افراد به حداکثر می رسد و بهترین دوره برای کار بیشتر و افزایش درآمد است، حتی اگر به قیمت صرفنظر کردن از رفاه و رضایت شخصی باشد، تا برای دوران سالخوردگی پس انداز و شرایط مطلوب تری فراهم کنند."
شاید این نکته به خوبی توضیح دهد که چرا افراد سالخورده با وجودیکه از نظر جسمی و سلامتی ضعیف تر هستند اما احساس رضایت بیشتری دارند.
با اینکه بیماری و مشکلات جسمی باعث می شود احساس رضایت سالخوردگان کاهش یابد، رضایت بیشتر از زندگی زندگی افت سلامتی را به تعویق می‌اندازد.
در کشورهای در حال گذار مثل اروپای شرقی و کشورهای سابق اتحاد شوروی، احساس رضایت از زندگی با گذشت زمان و افزایش سن به مرور کاهش می یابد و در مجموع در این کشورها احساس رضایت و شادمانی به نسبت غرب پایین تر است.
پژوهشگران می گویند که این موضوع هم می تواند دلایل اقتصادی داشته باشد. نسل کهنسال در این کشورها سیستم رفاه اجتماعی قبلی را از دست داده که با وجود تمامی معایبش به زندگی آنها معنا و مفهوم می داد و سلامت و حقوق بازنشستگی آنها را در دوران پیری تضمین می کرد.
در آفریقای سیاه میزان رضایت و شادی در تمام دوره های زندگی خیلی پایین و در مقابل نگرانی و فشارهای روانی بسیار بالاست.
پروفسور انگس دیتون می گوید: "بررسی نظرسنجی های مربوط به آفریقا به خوبی تاثیر حوادث ناگوار دهه های اخیر را بر نسل کهنسال ساکن این قاره نشان می دهد."
پروفسور اندرو استپتو معتقد است که هر چند پول همیشه معادل شادی و احساس رضایت نیست ولی پیشرفت و توسعه اقتصادی تا حدی رفاه و رضایت مردم را افزایش می دهد. او می افزاید: "به نظر می رسد که رفاه و رضایت مردم از زندگی تا حدی به موازات رفاه اقتصادی افزایش می یابد."
نتایج پژوهش جدیدی که اخیرا در نشریه لنست منتشر شده، با بررسی نظرسنجی های بین المللی سالهای اخیر، به این نتیجه رسیده که شادی تقریبا یک الگو و روند قابل پیش بینی دارد و اساسا به محل زندگی افراد وابسته است.
در کشورهایی نظیر آمریکا و بریتانیا احساس رضایت از زندگی در دوران جوانی و کهنسالی بالاست ولی در میانه راه و سنین میانسالی به شکل قابل توجهی کاهش می یابد.
در کشورهای آفریقایی در تمام دوران زندگی احساس رضایت و شادمانی پایین است ولی در اروپای شرقی، جمهوری های سابق اتحاد شوروی و آمریکای لاتین احساس رضایت و شادمانی متناسب با بالا رفتن سن افراد به مرور کاهش می یابد.
پروفسور اندرو استپتو و همکارانش در دانشگاه لندن که این پژوهش را انجام داده اند، می گویند هر یک از روندها در کشورهای مختلف دلایل متعدد و پیچیده ای دارد. ولی در عین حال می توان توجیه نسبتا قابل قبولی را برای آن تشخیص داد و از آن درس گرفت.
نتایج این تحقیقات که بخشی از مجموعه مطالب منتشر شده در لنست در زمینه سلامت و کهنسالی است، در مورد بار سنگین بیماریهای مزمن و کمبود خدمات رفاهی در زندگی سالمندان نیز هشدار می دهد.
احساس رضایت
پژوهشگران یافته های نظرسنجی های موسسه بین المللی گالوپ طی چهار سال را در بیش از ۱۶۰ کشور بررسی کرده اند که حدود ۹۸ درصد از جمعیت جهان را در برمی گیرد.
پژوهشگران در سنجش میزان رفاه و رضایت مردم علاوه بر سلامت جسمی و درد سه معیار دیگر سلامت و رفاه را در نظر گرفتند:
- اینکه مردم چقدر از زندگی خود رضایت دارند
- احساسات و عواطفی مثل شادی، غم و یا خشم
- مفاهیم، قضاوت ها و باورها در مورد معنا و هدف زندگی
نتایج این پژوهش نشان می دهد که در میان مردم کشورهای غربی شادی و رضایت از زندگی در فاصله ۴۵ تا ۵۴ سالگی به شدت کاهش می یابد و بعد دوباره افزایش می یابد.
انگس دیتون یکی از اعضای این هیئت پژوهشی از دانشگاه پرینستون آمریکا، معتقد است که شرایط اقتصادی می تواند این موضوع را توضیح دهد:
"این سالها دوره ای است که معمولا حقوق افراد به حداکثر می رسد و بهترین دوره برای کار بیشتر و افزایش درآمد است، حتی اگر به قیمت صرفنظر کردن از رفاه و رضایت شخصی باشد، تا برای دوران سالخوردگی پس انداز و شرایط مطلوب تری فراهم کنند."
شاید این نکته به خوبی توضیح دهد که چرا افراد سالخورده با وجودیکه از نظر جسمی و سلامتی ضعیف تر هستند اما احساس رضایت بیشتری دارند.
با اینکه بیماری و مشکلات جسمی باعث می شود احساس رضایت سالخوردگان کاهش یابد، رضایت بیشتر از زندگی زندگی افت سلامتی را به تعویق می‌اندازد.
در کشورهای در حال گذار مثل اروپای شرقی و کشورهای سابق اتحاد شوروی، احساس رضایت از زندگی با گذشت زمان و افزایش سن به مرور کاهش می یابد و در مجموع در این کشورها احساس رضایت و شادمانی به نسبت غرب پایین تر است.
پژوهشگران می گویند که این موضوع هم می تواند دلایل اقتصادی داشته باشد. نسل کهنسال در این کشورها سیستم رفاه اجتماعی قبلی را از دست داده که با وجود تمامی معایبش به زندگی آنها معنا و مفهوم می داد و سلامت و حقوق بازنشستگی آنها را در دوران پیری تضمین می کرد.
در آفریقای سیاه میزان رضایت و شادی در تمام دوره های زندگی خیلی پایین و در مقابل نگرانی و فشارهای روانی بسیار بالاست.
پروفسور انگس دیتون می گوید: "بررسی نظرسنجی های مربوط به آفریقا به خوبی تاثیر حوادث ناگوار دهه های اخیر را بر نسل کهنسال ساکن این قاره نشان می دهد."
پروفسور اندرو استپتو معتقد است که هر چند پول همیشه معادل شادی و احساس رضایت نیست ولی پیشرفت و توسعه اقتصادی تا حدی رفاه و رضایت مردم را افزایش می دهد. او می افزاید: "به نظر می رسد که رفاه و رضایت مردم از زندگی تا حدی به موازات رفاه اقتصادی افزایش می یابد."
منبع:
بی بی سی
ارسال نظر