اگر پیگیر اخبار همایشها و سمینارهایی که هر روزه در دانشگاهها و مراکز علمی و پژوهشی برگزار میشود باشید، بهطور حتم به یک عنوان کلیشهای برخوردهاید. در بسیاری از موارد دستاندرکاران همایشها، از پسوند یا پیشوند فرصتها و تهدیدها استفاده میکنند. استفاده فراگیر از این عنوانها نشان میدهد که در بسیاری از موارد مسائل حال حاضر در جامعه از طرفی فرصت و از طرفی تهدید به حساب میآیند. کاربرد همزمان فرصت و تهدید برای ابزارهای جدید ارتباطی دیگر به امری رایج تبدیل شده است. در بسیاری از اظهارنظرهایی که کارشناسان و مسئولان درباره ابزارهای جدید ارتباطی انجام میدهند، عنوان میشود که این ابزارها میتوانند فرصتی برای افراد باشند همانطور که استفاده نابجا از آنها یا عدم آگاهی درباره آنها میتواند فرصتهای پیش رو را به تهدید تبدیل کند.
به گزارش آرمان، شبکههای اجتماعی که در چند سال اخیر در ایران فراگیر شدهاند،همزمان فرصتها و تهدیدهای بیشماری را برای شهروندان به وجود آوردهاند. اکنون میتوان عنوان کرد که ارتباطات نسبت به گذشته تسهیل شده است. با وجود این، شبکههای موجود بدون آسیب هم نمیتوانند باشند. اظهارنظرهایی که مقامات پلیس فتا هرازچندگاهی انجام میدهند حاکی از سوءاستفاده برخی از افراد از این شبکهها و ابزارهای جدید ارتباطی به انواع مختلف است. فروش موادمخدر با استفاده از این شبکهها و ابزارهای جدید ارتباطی، یکی از تهدیدات شبکههای اجتماعی است که درحال گسترش است.
اعتیاد؛ مخل آسایش خانواده
اعتیاد در ایران همواره جزو دغدغههای خانوادهها بهشمار میرود. اعتیاد دارای تاثیراتی بر بنیان خانوادهها است و حتی در مواردی ممکن است به فروپاشی و گسست در خانوادهها بینجامد. یکی از این تاثیرات نامطلوب، بر احساسات درون خانوادههاست. زمانی که یکی از اعضای خانواده معتاد میشود، سایر اعضا نیز هر یک به نوعی تحتتاثیر عواقب اعتیاد او قرار میگیرند. بیماری اعتیاد بر روح و روان و رفتارهای هر یک از اعضای خانواده تاثیر گذاشته و زندگی آنها را نیز از حالت عادی خارج میکند. افزایش سرسامآور مصرف موادمخدر درجهان و قاچاق روزافزون این مواد پیامدهای وحشتناکی دارد که مستقیما بشریت را تهدید میکند. گسترش شبکه قاچاق بینالمللی و دام اعتیاد، میلیونها نفر جوان را به فساد و کام مرگ میکشاند و عدهای را نیز به ثروت میرساند. بهدلیل مخرب بودن استفاده از موادمخدر، یکی از مطالبات عمده شهروندان ایرانی از مسئولان مبارزه با موادمخدر، جلوگیری از راههای تولید و توزیع موادمخدر در کشور است. اگر برای یک بار هم که شده پای درددل خانوادههای ایرانی بنشینید در بسیاری از موارد با این مطالبه که پلیس باید خردهفروشان موادمخدر را دستگیر کند
روبهرو میشوید. در همین حال و در شرایطی که مقامات پلیس خبر از دستگیری خیل فراوانی از تولید و توزیعکنندگان موادمخدر میدهند، اخباری مبنی بر استفاده خردهفروشان موادمخدر از ابزارهای جدید ارتباطی منتشر شده است.
فروش اینترنتی موادمخدر
شیوع فروش موادمخدر بهصورت اینترنتی در سالهای اخیر روند رو به رشدی داشته است بهصورتی که در سال جاری این روش خرید موادمخدر بهدلیل آنکه اندکی از ایمنی بیشتری برخوردار است در میان معتادان رواج داشته است. فراگیر شدن این روش خرید موادمخدر باعث شد که افرادی در اینباره به اظهارنظر بپردازند. سال گذشته علی مویدی، رئیس پلیس مبارزه با موادمخدر گفت: متاسفانه در کشورهای درحال توسعه شاهد افزایش بازاریابی اینترنتی موادمخدر هستیم. قاچاقچیان از این ابزار استفاده لازم را بردهاند و با استفاده از ترفندهای مختلف فضای مجازی را برای خود به یک فرصت تبدیل کردهاند. رئیس پلیس مبارزه با موادمخدر تاکید کرد: بازاریابی اینترنتی موادمخدر در ایران بسیار کم است ولی پلیس مبارزه با موادمخدر با همکاری پلیس فتا عزمی جدی در برخورد با این پدیده دارد و در این زمینه به هیچ وجه از موضع خود کوتاه نمیآید. او خاطرنشان کرد: هماکنون روزانه و به صورت آنلاین اطلاعات این نوع فعالیتها در فضای مجازی رصد میشود و تلاش میکنیم تا باندهای فعال در این زمینه را شکار کنیم. همچنین در سالجاری علی سریزدی، مشاور دفتر مقابله با جرم و موادمخدر سازمان ملل
در تهران گفت: پولشویی اینترنتی و قاچاق موادمخدر مهمترین جرایم اعضای سایبر هستند.
کنترل، لازمه حضور اینترنت
یک آسیبشناس اجتماعی در اینباره به آرمان میگوید: اینترنت و سایر شبکههای اجتماعی از ملزومات یک کشور هستند منتهی باید در کشور کنترل شوند تا آسیبزا نشوند. حسن عشایری ادامه میدهد: ما باید این شبکهها را کنترل کنیم و در موقع لزوم در آن دخالت کنیم اما، به دلیل آنکه اینترنت در خانوادهها به عضو مهمی از آن تبدیل شده است ما باید خانوادهها را از سود و زیان آن باخبر کنیم تا مشکلی در خانواده ایجاد نشود. این استاد دانشگاه میافزاید: خیلی از جوانان بهدلیل بیکاری، به سراغ اینترنت میروند و باعث میشود به اعتیاد به اینترنت یا در مواردی به اعتیاد به موادمخدر مبتلا شوند. او بیان میکند: نفوذ اینترنت به خانواده میتواند ارتباط مفید بین اعضای خانواده را مختل و زیربنای خانواده را متزلزل کند و در راستای آن اعتماد افقی بین اعضای خانواده نیز آسیبپذیر شود. او تصریح میکند: اینترنت میتواند باعث معتادشدن افرادی شود که از دریچه آن افراد اقدام به خرید موادمخدر میکنند. این افراد در بیشتر موارد ممکن است فضای محبتآمیز خانه را دچار مشکل کنند. این روانشناس عصبی خاطرنشان میکند: ما برای آنکه فرصتهایمان به تهدید تبدیل نشود باید
سازمانهایی از جوانان سالم تشکیل دهیم که حمایتگر سایر افراد باشند. در این راستا نیز باید فرصتهای پیش رو را عملیاتی کنیم و به هیچ وجه نیز شعار ندهیم. او همچنین میگوید: برای عملیاتی کردن فرصتها نیاز به روشنگری در سطح خانواده، جامعه و آموزش پرورش داریم.
نیاز به نظام حقوقی رسانه
یک استاد ارتباطات نیز در اینباره به آرمان میگوید: ابزارهای ارتباطی به خودی خود فاقد کارایی نامطلوب هستند بلکه این به افراد و سازمانها مربوط میشود که چگونه از این ابزارها استفاده کنند. اسماعیل قدیمی ادامه میدهد: این بستگی به افراد دارد که براساس درک خود و بر اساس شخصیت و فرهنگ خود به استفاده از این ابزارها بپردازند. به همین دلیل هم خانواده، هم جامعه و هم سازمانهای آموزشی باید قابلیتهای این ابزارها را به مردم آموزش دهند و با قابلیتهای خوب و بد آنها آشنا سازند.
او با اشاره به ساختار آموزشی جامعه میگوید: آموزش باید در خانوادهها و جامعه و دانشگاهها صورت بگیرد و مردم در این زمینه تربیت شوند. اینکه افراد دست به استفاده نامطلوب از این ابزارها میزنند به تربیت خانوادگی، نظام سیاسی و اجتماعی و نهادهای نظارتی جامعه برمیگردد. این استاد دانشگاه تصریح میکند: وقتی نهادهای نظارتی و امنیتی نتوانند کار خود را درست انجام دهند افراد فرصت آن را پیدا میکنند که از این ابزارهای ارتباطی استفاده نابجا بکنند. این کارشناس ارتباطات درباره راهکارهای حل مشکل خاطرنشان میکند: اگر آموزش در جامعه و آموزش رسانهای در مقاطع متوسطه صورت بگیرد و درصورتی که مسائل نظارتی را تقویت کنیم، مشکل تا حدی حل میشود. اما پیشنهاد آخر من این است که باید نظام حقوقی برای رسانهها گذاشته شود تا متناسب با نیازها از جمله جرمها، امکانات، احتمالها و... باشند. همچنین درصورتی که نطام حقوقی رسانهها به صورت مستقل در دانشگاهها ایجاد شود و از افراد کارشناس داخلی و خارجی استفاده شود، میتواند کمککننده باشد.
ارسال نظر