توافق هسته‌ای نزدیک است

به گزارش پارسینه؛ بک کار‌شناس مسائل بین المللی با پیش بینی نزدیک بودن توافق هسته‌ای میان ایران و گروه ۱+۵ تاکید کرد که نشانه‌های زیادی وجود دارد که حکایت از نزدیک بودن توافق دارد و به نظر می‌رسد که بر خلاف سه ماه قبل، دولت اوباما این بار مصمم است که تا حداکثر استفاده را از فرصت پیش آمده برای حصول توافق ببرد.

علی خرم، استاد دانشگاه ضمن بیان این مطلب درباره پنجمین دور مذاکرات دوجانبه ایران و آمریکا پس از توافق هفت ماهه مذاکرات که با ورود علی اکبر صالحی معاون رییس جمهوری ایران و رییس سازمان انرژی اتمی و همچنین وزیر انرژی آمریکا همراه شده است گفت: مذاکرات هسته‌ای ایران و گروه ۱+۵ با گذر از مرحله کلیات وارد جزییات شده است که در این مرحله دو طرف نیاز پیدا کرده‌اند که نفرات جدید را به مذاکرات اضافه کنند.

وی افزود: ایران و آمریکا در سطح سیاسی، پس از حصول توافق روی کلیات موضوعات مورد اختلاف فنی و ورود به جزییات نیاز به راه حلی داشتند تا بتوانند رضایت دو طرف را جلب کند اما این راه حلی به دلیل عدم تخصص مقامات سیاسی چندان در دسترس نبود.

این کار‌شناس مسائل بین الملل ادامه داد: بر این اساس ضروری بود که در مرحله آتی که مذاکرات هسته‌ای به اوج حساسیت خود رسیده است، مقامات و مسوولان مربوط به انرژی دو کشور در جلسات حضور داشته باشند تا راه حل‌های ارایه شده را به لحاظ فنی مورد ارزیابی و بررسی قرار دهند تا روند دستیابی به توافق را تسریع ببخشند.

خرم در ادامه با تاکید بر اینکه شواهد و قرائن حکایت از آن دارد که ایران و آمریکا به توافق هسته‌ای نزدیک شده‌اند گفت: همانطور که بار‌ها گفته شده است مذاکرات هسته‌ای دو طرف اصلی دارد. یک طرف ایران و طرف دیگر آمریکا. این دو کشور نقش کلیدی را در رسیدن به توافق هسته‌ای به نتیجه رساندن مذاکرات ایفا می‌کنند. این دو طرف اصلی نیز اکنون به این واقعیت رسیده‌اند که هر چند سریع‌تر به توافق برسند و بر پایه این ضرورت تلاش دارند به روند مذاکرات سرعت بیشتری ببخشند.

وی افزود: دو طرف اصلی اکنون به خوبی می‌دانند که مهم‌ترین مانع برای رسیدن به توافق هسته‌ای نه اختلافاتی که اتفاقا ۳ ماه پیش یعنی سوم آذر ماه در وین تا حدود زیادی بر آن فائق آمده بودند، بلکه زمان و قدرت تخریبی جناح‌ها، دولت‌ها و کشورهای مخالف حصول توافق هسته‌ای است.

این استاد دانشگاه ادامه داد: دولت اوباما برای آنکه یکی از مهم‌ترین پرونده‌های مناقشه بر انگیز بین المللی را پیش از پایان دوران ریاست جمهوری خود به واسطه توسل و تمرکز بر دیپلماسی و بدون استفاده از روش‌های سخت افزارانه به سرانجام برساند فرصت زیادی ندارد. بر این اساس اوباما برای آنکه از یک سو نام خود را در تاریخ به واسطه پایان دادن به مناقشه هسته‌ای ایران ثبت کند و از سوی دیگر اعتباری دوباره در انتخابات ریاست جمهوری آینده به دموکرات‌ها ببخشد نیازمند استفاده هر چه بهتر از زمان و فرصت کنونی است.

خرم در ادامه با اشاره به قدرت تخریبی و اعمال فشار بیرونی بر مذاکرات گفت: اکنون بر همگان مشخص شده است که به غیر از رژیم صهونیستی و نخست وزیر این رژیم بنیامین نتانیاهو، توافق هسته‌ای مخالفان دیگری هم دارد از جمله، کشورهای منطقه که به طور جدی به دنبال سنگ اندازی در مسیر توافق هسته‌ای هستند چرا که اساسا در پرتو به نتیجه نرسیدن مذاکرات و تنش در مناسبات ایران و غرب است که منافع آن‌ها تامین می‌شود.

وی افزود: از این رو در پرتو دو عامل مورد اشاره آمریکا به درک رسیده‌اند که هر چه سریع‌تر با ایران به توافق برسد و چه بهتر بود که این توافق‌ همان ۳ ماه قبل در وین حاصل می‌شد. اوباما و در کل دموکرات‌ها نمی‌خواهند با از دست دادن فرصت توافق هسته‌ای از طریق راه کار دیپلماتیک صحنه بازی به تندروهایی همچون نتانیاهو واگذار کنند تا این پرونده را از طریق اعمال فشار، تهدید، تحریم و حتی جنگ پایان دهند.

این استاد دانشگاه با تاکید بر اینکه دولت آمریکا متعهد به باز کردن گره هسته‌ای از طریق دیپلماسی است گفت: معتقدم که دولت آمریکا بیش از هر زمان دیگری جدی و مصمم است تا با ایران به یک توافق برسد موضوعی که در طرف ایرانی نیز وجود دارد.

وی افزود: اینکه نتانیاهو و برخی کشورهای و جناح‌های مخالف توافق هسته‌ای فریادشان در مخالفات با مذاکرات هسته‌ای بلند‌تر از هر زمان دیگری شده است خود نشانه‌ای است که توافق هسته‌ای بیش از هر زمان دیگری نزدیک شده است و جریان‌های مخالف به اطلاعاتی دست پیدا کرده‌اند نشان از آمادگی ایران و آمریکا برای اعلام توافق دارد.

خرم در خاتمه درباره پیش بینی خود از نتایج مذاکرات هسته‌ای گفت: از نظر کار‌شناسی معتقدم که ایران و آمریکا به دلیل نیاز‌ها و ضرورت‌ها حتما به توافق هسته‌ای دست پیدا خواهند کرد اما نظر کار‌شناسی تعیین کنند نیست و نظر سیاسی ممکن است رهبران کشور‌ها در لحظه آخر به تصمیمی برسند که اولویت دیگری غیر از توافق مد نظر قرار گیرد و فرصت دستیابی به چنین توافق از دست برود که اگر اینگونه نشود توافق هسته‌ای ایران و ۱+۵ حتمی است.