غرب در مذاکرات آلماتی نگفت تحریم ها را بر می داریم

ظریف در این جلسه که عصر دیروز با حضور سید عباس عراقچی و مجید تخت روانچی اعضای ارشد تیم مذاکره کننده هسته ای برگزار شد، در پاسخ به سوال مهرداد بذرپاش درباره تحریم های جدید گفت: دوستان ممکن است فرمایشاتی بفرمایند که حق هم دارند. الحمد الله در کشور اکنون آنقدر آزادی هست که هر کس هر حرفی بخواهد، بزند.

وی خطاب به بذرپاش اظهارداشت: همه سوال شما این بود که بگویید دو قطعنامه در دوران مسوولیت من صادر شد.

وزیر امور خارجه ادامه داد: آن زمان درباره من می گفتند رسما سرکار است. الحمد الله سر کار بودم و نقشی در تحریم ها نداشتم.

ظریف همچنین به این بخش از سوال بذرپاش که درمورد شرایط اقتصادی کشور بود، اشاره کرد و گفت: ببینید اگر توافق ژنو نبود امروز کجا بودیم ، چقدر نفت می فروختیم و فروش نفت ما بخاطر آن سیاست ها اکنون به صفر رسیده بود.

وی با انتقاد از فضاسازی ها یادآور شد: پایین بودن قیمت نفت چه ربطی به توافق برجام دارد.

رییس دستگاه دیپلماسی خاطرنشان کرد: شرایطی که هشت سال بر کشور حاکم بود ، پول مفتی که در اختیار برخی ها قرار گرفت بورس را به آن روز انداخت.

مشروح سخنان وزیر امور خارجه در این نشست را می خوانیم:

نخستین سوالهایی که رییس کمیسیون برجام از وزیر امور خارجه خواست پاسخ دهد، بحث فصل هفتمی و ذیل ماده 41 بودن و نسبت برجام و قطعنامه با آن ، قطعنامه 1929 و2231 و مابه ازایی که ایران برای رفع تحریم ها داده ، بود.

وزیر امورخارجه در پاسخ گفت: فکر می کنم در این مدت دکتر صالحی و همکاران من در وزارت خارجه در حد توان تلاش کردند که به عموم سوالات پاسخ بدهند و علی القاعده من حرف جدیدی بر فرمایشات این بزرگواران ندارم که اضافه کنم؛ به همین دلیل قصد داشتم در خصوص آن چه که دغدغه رهبر معظم انقلاب نیز است و آن این است که بعد از برجام چه می شود و ما باید چه کار کنیم که نقش مجلس هم در این زمینه بسیار بارز است سخن بگویم اما اگر نمایندگان نظرشان این است که درخصوص آن دو موضوع صحبت کنم حتما این کار را خواهم کرد.

ظریف افزود: از زمانی که قطعنامه 1696 تصویب شد اگر مقدمه قطعنامه ها را بخوانید می بینید که در قطعنامه 1696 تا قطعنامه 1929 در مقدمه قطعنامه ها یک پاراگراف وجود دارد که به ابعاد اشاعه ای برنامه هسته ای ایران با عنایت به مسوولیت شورا در ارتباط با صلح و امنیت بین المللی و با توجه به ارتباط موضوع اشاعه با صلح و امنیت بین المللی اشاره می کند و این در همه قطعنامه ها مشترک است.

وی ادامه داد: در قطعنامه 1696 چون قطعنامه اولیه بوده می گوید با اقدام تحت ماده 40 از فصل 7 منشور ملل متحد به منظور این که ایران موظف باشد برنامه غنی سازی خودش را متوقف کند اما در سایر قطعنامه ها به اقدام تحت ماده 41 از فصل هفتم منشور ملل متحد اشاره می کند که این دو بند که در واقع در همه قطعنامه ها به استثنا 40 و 41 مشترک است.

وزیر امورخارجه گفت: همه این قطعنامه ها تحت فصل 7 ارتباط برنامه هسته ای ایران با تهدید علیه صلح و امنیت بین المللی را هم در این بند اشاره می کند البته با توجه به این که ادعای شورای امنیت در مورد این که برنامه هسته ای ایران تهدید صلح و امنیت بین المللی یا ادعای آن دسته از اعضای دائمی که به دنبال این بودند، این ادعا مبنایی نداشته لذا آن پاراگراف که می خواهد بین برنامه هسته ای ایران و صلح و امنیت بین المللی ارتباط برقرار کند یک پاراگراف عجیب و غریب است و یک مقداری پیچ و خم داره ولی مشخص است که دو موضوع را به هم ربط می دهد.

ظریف افزود: بعضی قطعنامه ها مثل قطعنامه 1929 است که از این هم فراتر می رود و حتی در مقدمه می گوید هیچ چیز در این قطعنامه کشورها را مجبور نمی کند که اقداماتی فراتر از اقدامات ماده 41 از جمله توسل به زور انجام دهند.

وی خاطرنشان کرد: همچنین بند 9 قطعنامه 1929 کشورها را موظف می کند از کلیه ابزارها برای توقف برنامه موشکی ایران استفاده کند که در بعضی قطعنامه هایی که در گذشته بهانه حمله نظامی چه به لیبی ، چه به عراق صورت گرفت به کشورها اجازه می داد از کلیه ابزارها استفاده کنند.

وی اضافه کرد: بند 9 قطعنامه 1929 کشورها را موظف می کند و می گوید هر اقدام لازمی را باید انجام بدهند و برای اینکه کشورها را مجبور نکند که اقدام نظامی کنند، در مقدمه می گوید هیچ چیز در این قطعنامه کشورها را مجبور نمی کند و لغتی هم که استفاده کرده هیچ معنی دیگری به غیر از اجبار ندارد یعنی این که اجازه نمی دهد، نیست.

وزیر امورخارجه گفت: اما در قطعنامه 2231 شما می بینید که در مقدمه هیچ اشاره ای نه به ماده 40 نه به ماده 41 و نه به فصل 7 دارد، حتی هیچ اشاره ای به آن بند که می گوید برنامه هسته ای ایران خطرات اشاعه ای دارد و خطرات اشاعه ای باعث می شود که شورای امنیت مسوولیت پیدا کند نمی کند؛ علاوه بر آن، یک بند مشخصی در قطعنامه 2231 دارد که می گوید یک تحول مبنایی در ارتباط با شورای امنیت با ایران اتفاق افتاده است لذا اینها را کنارهمدیگر بگذاریم می بینیم که خود قطعنامه به ماده 25 منشور اشاره می کند که کشورها موظفند بر اساس آن، تصمیمات شورای امنیت را اجرا کنند.

ظریف اظهارداشت: با این حساب ماهیت فصل هفت قطعنامه از بین رفته است اما بالاخره بعضی دوستان گفتند ایران استثناست که باید بگویم ایران 8 سال پیش استثنا شده و تا حدی در استثنا رفت که گفتند کشورها مجبور نیستند علیه ایران استفاده از زور کنند.

وی ادامه داد: به هیچ کشوری در دنیا نمی گویند مجبور نیستید علیه آن از زور استفاده کنید چرا که استفاده از زور خلاف مقررات حقوق بین الملل است. برای این که از این خارج شویم باید یک روندی طی شود.

وزیر امورخارجه گفت: تحریم ها باید طبق ماده 41 برداشته شود و تحریمی که با ماده 41 آمده نمی تواند بدون ماده 41 برداشته شود و در ابتدای کار برای این که این کار را انجام دهند، قطعنامه شورای امنیت را ما نه در آن شریک و نه بانی آن قطعنامه هستیم و نه رای به آن قطعنامه دادیم اما برای اولین بار در تاریخ شورای امنیت ، با کشور هدف قطعنامه مذاکره شد.

ظریف افزود: در آن قطعنامه اولیه ای که به ما دادند در مقدمه مثل قطعنامه های سابق «اقدام بر اساس ماده 41 از فصل 7 منشور» نوشته شده بود؛ همیشه با این که ماده 41 در فصل هفت است در همه قطعنامه ها اصرار داشتند که آن را بگویند یعنی نگفتند که مردم حساب و کتاب بلدند. منشور شورای ملل متحد را هم خواندند، اصرار داشتند اشاره کنند که این ماده 41 که می گوییم برای فصل هفت است.

وی ادامه داد: ما با مذاکرات طولانی که بیشتر هم آقای دکتر عراقچی و آقای دکتر روانچی زحمت کشیدند و کار سنگینی هم انجام دادند، توانستیم ماده 41 از فصل 7 را از مقدمه خارج کنیم؛ یعنی دیگر این قطعنامه تحت فصل 7 نیست.