۲۱ درصد کودکان خیابانی تهران رابطه جنسی داشته‌اند

کلاهمونو باید بزاریم بالاتر پس

خو الآن افتخار کنیم؟
میدونیم چقدر بدبختیم.

فکر میکنید واکنش مسئولان چیه؟
شلاق و اعدام
سريعترين و راحتترین راه

آزار و سوء استفاده جنسي از کودکان

افرادي که کودکي را مورد آزار و يا سوء استفاده جنسي قرار مي دهند دو دسته هستند: 1 - افرادي که تحت شرايطي با يک فرد کم سن و سال رابطه داشته اند اما به طور معمول اين کار را انجام نمي دهند. 2 - افرادي که به طور معمول با افراد کم سن و سال رابطه جنسي دارند. در اکثر نقاط دنيا هر دو گروه خاطي هستند و مورد پيگرد قانوني قرار مي گيرند، البته مجازات هاي در نظر گرفته براي آنها مي تواند از يک کشور به کشور ديگر متفاوت باشد. در اکثر کشورهاي اروپايي و شمال آمريکا داشتن رابطه جنسي با فردي که زير سن قانوني است (در بعضي کشورها 16 و برخي ديگر 18) مجازات قانوني دارد. مجازات سنگين تري هم براي افرادي در نظر گرفته شده که نه تنها با فردي که زير سن قانوني است رابطه جنسي دارند بلکه بين آنها اختلاف سن پنج سال به بالا وجود دارد. يعني مثلا اگر فردي در سن 18 سالگي با فرد 12 ساله اي رابطه جنسي برقرار کند نه تنها محکوم به پرداخت جريمه است بلکه مجازات زندان دارد و همچنين اسمش در ليست افراد مهاجم جنسي به ثبت مي رسد و ديگر هرگز نمي تواند در مشاغلي استخدام شود که به نوعي با کودکان سروکار داشته باشد. فردي که از داشتن رابطه با افراد کم سن و سال لذت مي برد و قادر به برقراري رابطه جنسي با افراد هم سن و سال خود نيست، از ديد اکثر متخصصين علوم روانشناسي و روان درمانگران جنسي دچار ناراحتي رواني و روحي است. بعضي ديگر از پژوهشگران بخصوص در زمينه قانون و ادبيات هم معتقد هستند که داشتن رابطه با افراد کم سن و سال جنبه تاريخي دارد و امري طبيعي است اما عده اين افراد بسيار اندک است و مخالفان زيادي هم در مقابل اين نظريه ها وجود دارند. بهترين دليلي که مي توان براي اين مسئله ذکر کرد اين است که اکثر افرادي که در سنين کودکي مورد آزار و سوء استفاده هاي جنسي بوده اند در آينده دچار مشکلات بعضا پيچيده اي روحي و ارتباطي مي شوند که لزوما انتخاب خود آنها نبوده و اعتقاد براين است که فرد مهاجم اجازه نداشته که سرنوشت قربانيش را به اين حد تحت تاثير عمل خود قرار دهد تنها براي اينکه خودش کسب لذت کند. راهکارهايي براي افراد مهاجم: 1 - پذيرش مسئوليت براي انجام عملي که مرتکب شده اند. 2 - صحبت کردن با فردي که مورد آزار و يا سوء استفاده جنسي آنها بوده. در اين حد که به او بگويند احساسشان چه بوده و از چه ترفندهايي براي بدست آوردن آن بچه استفاده کرده اند و به او اطمينان بدهند که هيچ گناهي متوجه او نيست و تنها فرد مهاجم بوده که از روي احساساتي داشته مرتکب همچين عملي شده و نه بخاطر اينکه آن بچه آمادگيش را داشته يا لذت مي برده يا خوشگل بوده و غيره. اکثر کودکاني که مورد آزار جنسي بوده اند تصور مي کنند اين گناه آنها بوده که به نوعي رفتار کرده اند که از بين اين همه بچه آنها مورد آزار قرار گرفته اند. فرد مهاجم بايد اين قضيه را در ذهن فرد قرباني تغيير دهد يعني همه تقصير ها و تعبير ها را متوجه خودش بکند. و در نهايت عذرخواهي کند و طلب بخشش. 3 - اگر روبرو شدن با فرد قرباني برايتان ميسر نيست با او تماس بگيريد، برايش نامه يا ايميل بفرستيد. 4 - اگر آن هم مقدور نبود نامه را بنويسيد با تمام جزئيات و شرح همه احساسات و غيره و بعد آن را ريز ريز کنيد، يا آتش بزنيد و يا به آب روان بدهيد. مهمترين بخش اين تمرين آن است که اولا فردي که مورد آزار يا سوء استفاده بوده بداند که تقصير او نبوده و دوما اينکه فرد مهاجم مسئوليت کارش را قبول کند و احساس گناه کند. احساس گناه را مي شود مورد بررسي قرار داد و تحت کنترل درآوردش اما اگر کسي احساس مسئوليت و گناه نکند نمي شود کاري برايش کرد. 5 - فرد مهاجم با توجه به شناختي که از خودش دارد نبايد خود را در محيط هايي قرار دهد که به او اين فرصت را بدهد که کودکي را مورد آزار و يا سوء استفاده جنسي قرار دهد. 6 - اگر نمي توانيد با کسي از اطرافيانتان در اين مورد صحبت کنيد و مي ترسيد مورد سرزنش قرار بگيريد به يک روانشناس psychologist و يا روان کاو psychotherapist يا رواندرمانگر جنسي psychosexual therapist مراجعه کنيد. در نهايت بايد گفت که تغيير تمايل از داشتن رابطه جنسي با افراد کم سن و سال به رابطه جنسي داشتن با فراد بزرگسال صد در صد ممکن نيست اما همين که فرد مهاجم بتواند ميل خود را تحت کنترل در بياورد کافي است در پژوهش هاي انجام شده بر روي مهاجمين جنسي، افرادي که طول مدت درمان خود را (جلسات مرتب با روان کاو و يا روانشناس) طي کرده اند و در گروه هاي حمايتي شرکت مي کنند (گروه هايي که متشکل از افراد مهاجم جنسي است که همديگر را در کنترل احساساتشان همراهي مي کنند) درصد بسيار افرادي که کودکي را مورد آزار و يا سوء استفاده جنسي قرار مي دهند دو دسته هستند: 1 - افرادي که تحت شرايطي با يک فرد کم سن و سال رابطه داشته اند اما به طور معمول اين کار را انجام نمي دهند. 2 - افرادي که به طور معمول با افراد کم سن و سال رابطه جنسي دارند. در اکثر نقاط دنيا هر دو گروه خاطي هستند و مورد پيگرد قانوني قرار مي گيرند، البته مجازات هاي در نظر گرفته براي آنها مي تواند از يک کشور به کشور ديگر متفاوت باشد. در اکثر کشورهاي اروپايي و شمال آمريکا داشتن رابطه جنسي با فردي که زير سن قانوني است (در بعضي کشورها 16 و برخي ديگر 18) مجازات قانوني دارد. مجازات سنگين تري هم براي افرادي در نظر گرفته شده که نه تنها با فردي که زير سن قانوني است رابطه جنسي دارند بلکه بين آنها اختلاف سن پنج سال به بالا وجود دارد. يعني مثلا اگر فردي در سن 18 سالگي با فرد 12 ساله اي رابطه جنسي برقرار کند نه تنها محکوم به پرداخت جريمه است بلکه مجازات زندان دارد و همچنين اسمش در ليست افراد مهاجم جنسي به ثبت مي رسد و ديگر هرگز نمي تواند در مشاغلي استخدام شود که به نوعي با کودکان سروکار داشته باشد. فردي که از داشتن رابطه با افراد کم سن و سال لذت مي برد و قادر به برقراري رابطه جنسي با افراد هم سن و سال خود نيست، از ديد اکثر متخصصين علوم روانشناسي و روان درمانگران جنسي دچار ناراحتي رواني و روحي است. بعضي ديگر از پژوهشگران بخصوص در زمينه قانون و ادبيات هم معتقد هستند که داشتن رابطه با افراد کم سن و سال جنبه تاريخي دارد و امري طبيعي است اما عده اين افراد بسيار اندک است و مخالفان زيادي هم در مقابل اين نظريه ها وجود دارند. بهترين دليلي که مي توان براي اين مسئله ذکر کرد اين است که اکثر افرادي که در سنين کودکي مورد آزار و سوء استفاده هاي جنسي بوده اند در آينده دچار مشکلات بعضا پيچيده اي روحي و ارتباطي مي شوند که لزوما انتخاب خود آنها نبوده و اعتقاد براين است که فرد مهاجم اجازه نداشته که سرنوشت قربانيش را به اين حد تحت تاثير عمل خود قرار دهد تنها براي اينکه خودش کسب لذت کند. راهکارهايي براي افراد مهاجم: 1 - پذيرش مسئوليت براي انجام عملي که مرتکب شده اند. 2 - صحبت کردن با فردي که مورد آزار و يا سوء استفاده جنسي آنها بوده. در اين حد که به او بگويند احساسشان چه بوده و از چه ترفندهايي براي بدست آوردن آن بچه استفاده کرده اند و به او اطمينان بدهند که هيچ گناهي متوجه او نيست و تنها فرد مهاجم بوده که از روي احساساتي داشته مرتکب همچين عملي شده و نه بخاطر اينکه آن بچه آمادگيش را داشته يا لذت مي برده يا خوشگل بوده و غيره. اکثر کودکاني که مورد آزار جنسي بوده اند تصور مي کنند اين گناه آنها بوده که به نوعي رفتار کرده اند که از بين اين همه بچه آنها مورد آزار قرار گرفته اند. فرد مهاجم بايد اين قضيه را در ذهن فرد قرباني تغيير دهد يعني همه تقصير ها و تعبير ها را متوجه خودش بکند. و در نهايت عذرخواهي کند و طلب بخشش. 3 - اگر روبرو شدن با فرد قرباني برايتان ميسر نيست با او تماس بگيريد، برايش نامه يا ايميل بفرستيد. 4 - اگر آن هم مقدور نبود نامه را بنويسيد با تمام جزئيات و شرح همه احساسات و غيره و بعد آن را ريز ريز کنيد، يا آتش بزنيد و يا به آب روان بدهيد. مهمترين بخش اين تمرين آن است که اولا فردي که مورد آزار يا سوء استفاده بوده بداند که تقصير او نبوده و دوما اينکه فرد مهاجم مسئوليت کارش را قبول کند و احساس گناه کند. احساس گناه را مي شود مورد بررسي قرار داد و تحت کنترل درآوردش اما اگر کسي احساس مسئوليت و گناه نکند نمي شود کاري برايش کرد. 5 - فرد مهاجم با توجه به شناختي که از خودش دارد نبايد خود را در محيط هايي قرار دهد که به او اين فرصت را بدهد که کودکي را مورد آزار و يا سوء استفاده جنسي قرار دهد. 6 - اگر نمي توانيد با کسي از اطرافيانتان در اين مورد صحبت کنيد و مي ترسيد مورد سرزنش قرار بگيريد به يک روانشناس psychologist و يا روان کاو psychotherapist يا رواندرمانگر جنسي psychosexual therapist مراجعه کنيد. در نهايت بايد گفت که تغيير تمايل از داشتن رابطه جنسي با افراد کم سن و سال به رابطه جنسي داشتن با فراد بزرگسال صد در صد ممکن نيست اما همين که فرد مهاجم بتواند ميل خود را تحت کنترل در بياورد کافي است در پژوهش هاي انجام شده بر روي مهاجمين جنسي، افرادي که طول مدت درمان خود را (جلسات مرتب با روان کاو و يا روانشناس) طي کرده اند و در گروه هاي حمايتي شرکت مي کنند (گروه هايي که متشکل از افراد مهاجم جنسي است که همديگر را در کنترل احساساتشان همراهي مي کنند) درصد بسيار بسيار معدودي دوباره دست به چنين کارهايي زده اند. بسيار معدودي دوباره دست به چنين کارهايي زده اند.

اینها رو ولش کن.
مهم مبارزه با امریکاست. توی قرآن و سنت آمده: (امام جمعه اصفهان)