.svg)
علم ژنتیک اثبات کرده است که مفهوم نژاد توهمی بیش نیست
پارسینه: بشر برای قرن‌ها دنبال پاسخ به این سوال بود که تنوع و گوناگونی بشر از کجا به وجود آماده است. شکل گیری نژاد و تعصب در ادامه همین پاسخ به سوال قابل فهم است. امروزه علم نوین ژنتیک ما را به این نتیجه رساند که گوناگونی بشر از ۱۰۰۰۰۰ سال پیش آغاز شده و آنچه ما از مفهوم سنتی نژاد و قوم داریم لزوماً مطابق با پیشینه ژنتیکی ما نیست.
نشانه‌های جسمی افراد برای بارگذاری و دسته بندی ژنتیک افراد تا چه اندازه قابل اطمینان است؟ آیا دو نفر با موهای فر یا چشمان آبی و رنگ پوست مثلا سیاه و سفید و زرد و سرخ، به اندازه‌ی نزدیکی دو قوم و نژاد به هم نزدیک اند که بتوان هر دو را در یک گروه قرار داد؟ قرار دادن گونه بشری در دسته‌های ژنتیکی چه سودی برای بشر دارد؟ پاسخ به این سوال‌ها به بررسی و شناخت یافته‌های ژنتیکی و پزشکی دارد که به سادگی انجام پذیر نیست. اما آنچه پیداست تعریف‌های اجتماعی از قوم با تعریف‌های ژنتیکی نژاد هم خوانی ندارند. به زبان دیگر، ممکن است به عنوان مثال فردی با تعریف اجتماعی-جغرافیایی «ترک» در دسته ژنتیک «ایرانی» قرار بگیرد تا در دسته ی آسیای مرکزی.
همچنین تعریف‌های ظاهری و فرهنگی معیار‌های ذهنی «objective» شکننده و تاثیرپذیر از رسانه ها هستند. به عنوان مثل، فردی با موی بور و چشم سیاه از منطقه جغرافیایی جنوب اروپا به ظاهر در دسته ی نژادی-اجتماعی «سفیدپوست اروپایی» قرار میگیرد. در حالی که ممکن است آرایش ژنتیکی او را به شرق آفریقا نزدیکتر باشد تا قاره ی اروپا. این تغیرات در منطقه‌های جغرافیایی که قلمرو درآمیختگی های ژنتیکی بوده اند بیش از پیش قابل ملاحظه است.
این مقاله را حتما بخوانید.
محمد محبی/روزنامه نگار
اگر صرفا به فرآیندهای فیزیولوژیک و ژنتیکی انسان استناد کنیم، چگونه سیدها نسبت به غیر سیدها رجحان و برتری خواهند داشت؟
کی گفته برتری دارن
من مانده ام انهائی با بوق وکرنا دم از مخالفت با نژاد پرستی میزنند چگونه است که خودرا بعد از چهارده قرن از نسل بزرگان وارجح بر بقیه میدانند