ایران؛ غول نفتی در حال بازگشت

به گزارش خبرآنلاین،نشریه اویل ریویو(Oilreview) در گزارشی به جایگاه ایران در میان تولیدکنندگان بزرگ نفت پرداخته و ایران را " ال دورادوي" نفتی نامیده است.

در گزارش این نشریه آمده است:" موقعيت ژئواستراتژيک ایران به عنوان پل ميان شرق و غرب، اين امکان را به ايران مي‌دهد تا حامل های انرژي خود را به اروپا و بازارهاي نوظهور صادر کند. ايران که روزگاري به عنوان يک صادرکننده بزرگ محسوب مي‌شد، مي‌تواند با بازگشت دوباره به عنوان ابرقدرتی کليدی، بازار انرژی جهان را طي دهه‌هاي آينده تحت تاثير قرار دهد.

تحريم‌هاي ظالمانه و سياسي کاري‌هاي سال‌هاي اخير، ايران را از سرمايه گذاري‌های مستقيم خارجي، فناوري و نيروي متخصص در بخش هيدروکربوري بي‌نصيب کرده بود. بسياري پروژه‌ها در اين سال‌ها لغو يا با تاخير مواجه شده بودند.

از همین رو ايران تلاش دارد با رفع این تحریم ها، ظرفيت توليد خود را افزايش دهد و روند کاهشي برداشت از ميادين خود را متوقف کند و به حالت اول بازگرداند.

به گفته علی کاردور، معاون امور سرمايه گذاري‌هاي خارجي شرکت ملي نفت ايران، در بخش‌هاي بالادستي و پايين دستي طي سال‌هاي 25-2016 به ترتيب 176 ميليارد دلار و 77 ميليارد دلار سرمايه‌گذاري مورد نياز است که با هدف اکتشاف، توليد و همچنين راه‌اندازي تاسيسات صنايع پتروشيمي و ساخت پالايشگاه‌هاي جديد برای ارتقاي اقتصاد ايران طي دهه‌هاي آتي صورت مي‌گيرد.

همچنین بخش هيدروکربوري ايران حداقل 15 ميليارد دلار سرمايه‌گذاري براي بهينه‌سازي و توسعه ميادين نفت و گاز موجود تا سال 20-2019 نياز دارد.

بدون تردید با اطلاع از این برنامه ها است که تعدادي از شرکت‌هاي بزرگ نفتي مانند: بي‌پي، شل،، توتال، استات اويل، رسپول، گز دي فرانس و اً ام‌ وي براي ورود دوباره به بازار ايران ابراز تمايل کرده‌اند".

چرا سرمايه‌گذاري در ايران پسا تحريم؟

این نشریه در بخش دیگری از این گزارش نوشته است:" برخورداری ايران از منابع هيدروکربوري معادل 364.68ميليارد بشکه که 10 درصد از کل منابع هيدروکربوري دنيا را شامل می شود، به عنوان يک مزيت قابل رقابت صنعت نفت این کشور محسوب مي‌شود.

به همین خاطر هم شرکت‌هاي بزرگ بين‌المللي که به دنبال تحقق رشد در بلندمدت هستند، نمي‌توانند چشم خود را به روی ايران به عنوان یکی از بزرگترين دارندگان ذخاير نفت و گاز ببندند".

بنا بر گزارش این نشریه" بررسی ها نشان می دهد 70 درصد از منابع هيدروکربوري ایران هنوز دست‌نخورده باقي مانده است و همین مسئله موارد زیر مزیت های سرمایه گذاری در ایران را از جهات گوناگون تنوع بخشیده است".

1) براساس گزارش های آماري انرژي جهان که توسط شرکت بي‌پي در سال گذشته منتشر شد، ايران با در اختيار داشتن 34 تريليون مترمکعب گاز و همچنين 157.8 ميليارد بشکه نفت خام به عنوان اولين دارنده ذخاير گاز جهان و دومين کشور از لحاظ ذخاير نفتي بعد از عربستان بحساب مي‌آيد. منابع عظيم و طبيعي ذخاير نفت و گاز ايران فرصت‌هاي سرمايه‌گذاري بالقوه‌اي را با هزينه‌هاي کمتر مهیا کرده است.

2) برآورد مي‌شود حدود 500 ميليارد بشکه نفت در ميادين، دست‌نخورده ایران وجود داشته باشد. به گفته رکن‌الدين جوادي، مديراجرايي شرکت ملي نفت ايران، کمتر از يک سوم ذخاير نفت و گاز قابل برداشت معادل 345 ميليارد بشکه نفت اکتشاف شده است.

3) اولين چاه نفت ايران موسوم به مسجد سليمان 1 ، در سال 1908 ميلادي با موفقيت به اکتشاف و بهره‌برداري رسيد. از آن زمان به بعد 145 ميدان و 297 مخزن نفت و گاز کشف شده است.با وجود اين همه تجربه و توسعه در گذر اين سال‌ها، صنعت نفت ايران همچنان نیازمند سرمايه‌گذاري و فناوري‌هاي جديد در حوزه ميدان‌هاي نفتي است.

4) مزيت بهره‌برداري از منابع هيدروکربوري ايران براي حداقل بيش از 100 سال که موجب شده در ميان معدود کشورهاي با نسبت بالاي ذخيره - توليد (رابطه بين حجم ذخاير هيدروکربور و ميزان توليد) قرار گيرد، نکته قابل تأمل است.

آمار‌هاي مقايسه‌اي از پايگاه داده بي‌پي حاکي از آن است که اين شاخص براي عربستان و روسيه 75.4 و 56.4 سال براي گاز طبيعي و 63.6 و 26.1 سال براي نفت خام مي‌باشد.

5) در مقايسه با پروژه‌هاي نامتعارف نفتي در آمريکاي شمالي، ايران به طور محتمل مي‌تواند ظرفيت توليد خود را به صورت تدريجي با اين قيمت‌هاي پايين افزايش دهد. به گفته بيژن زنگنه وزير نفت ايران، هزينه توليد نفت در ايران کم است بنابراين هيچ مشکلي در بازگشت سرمايه گذاري‌ها يا سودآوري ثروت‌هاي خارجي بوجود نخواهد آمد. وي همچنين تأکید دارد هزينه‌هاي توسعه در فعاليت‌هاي واقع در ساحل يا فراساحلي پايين‌تر از 10 دلار در بشکه است.

6) تأسيسات پيشرفته صنعتي و خدمات مهندسي در صنعت نفت ايران یکی دیگر از این مزیت ها است چرا که اين کشور از نظر فارغ‌التحصيلان رشته مهندسي در دنيا رتبه 5 را دارا است.

7) امنيت تأسيسات و خطوط لوله هم در ایران بسیار مطلوب است؛ 35هزار کيلومتر خطوط لوله گاز براي انتقال سوخت به شهرهاي مختلف در سراسر کشور و همچنين براي صادرات و از طرف ديگر ظرفيت انتقال 620 ميليون مترمکعب گاز در روز و 10 هزار کيلومتر خط لوله انتقال نفت از مزيت‌هاي ديگر بخش نفت ايران است.