جنگ برانکو و کیروش قربانی گرفت
پارسینه: چهار سال قبل وسط دعوای قلعه نویی و کی روش برخی ملی پوشان گیر کردند و در نهایت با درگیری از استقلال رفتند، شاید رفتن دو بازیکن پرسپولیس به ترکیه هم اینگونه باشد.
قرارداد بستن طارمی و رضائیان با یک تیمی در ترکیه از هر منظر که نگاه کنید عجیب است. دلایل مختلفی برای این موضوع وجود دارد، قطعا آنها میتوانند حداقل پنج دلیل برای این رفتن بیاورند، رسیدن به نزدیکی دروازه های اروپا و بدحسابی های مفرط باشگاه های ایرانی و تجربه جدید و ... همه میتوانند در معادلات این دو بازیکن وجود داشته باشند اما به نظر میرسد یک تجربه خاص از اردوی رقیب هم به این دو بازیکن برای اخذ چنین تصمیمی کمک کرده است.
چهار سال قبل استقلال ۷ ملی پوش در سال منتهی به جام جهانی خرید. ملی پوشان از میلاد میداوودی بودند تا جباری و تیموریان و نکونام و... . هر هفت ملی پوش در آن سال مدام بین تیم ملی و استقلال چرخیدند. آنها باید در لیگ برتر، در جام حذفی، در لیگ قهرمانان آسیا، در اردوهای تیم ملی و بازیهای رسمی و سنگین و تحت فشار تیم ملی مقابل قطر، ازبکستان، کره جنوبی و ... به میدان میرفتند و مدام در سفر بودند.
محاسبه عددی سفرهای این بازیکنان در آن سال خودش یکی از بزرگترین خستگیهای ممکن را به بدن بازیکنان وارد میکند و مدام فیزیولوژی بدنی آنها را تخریب میکند. این البته همه مشکلات نبود، ماجرا به جایی کشید که این بازیکنان تحت فشار افت کردند و به این ترتیب با امیر قلعه نویی درگیر شدند.
بازیکنان استقلال آن سال با بوقچیها روی سکو و در زمین هم درگیر شدند و این درگیریها ادامه پیدا کرد تا جایی که یکی دو نفر از ملیپوشان از استقلال رفتند و دیگران هم تحت فشار شدید هم در استقلال و هم در تیم ملی جای خود را از دست دادند.
طارمی و رضائیان هم این روزها همان مسیر را پیش روی خود میدیدند به ویژه آنکه کیروش و برانکو با هم درگیر شدند و به این ترتیب همه چیز به هم ریخت. در واقع بازی را که برانکو شروع کرد نمایی بود از درگیریهایی که پیش از این چهار سال قبل قلعه نویی با کیروش راه انداخت و البته بازیکنان آن وسط قربانی شدند.
مطمئنا این دو ملیپوش هم وقتی دیدهاند حتی برای تست پزشکی ساده اول فصل نمیدانند باید کجا بروند و اصلا بروند یا نروند، تصمیم گرفتند به اولین پیشنهاد رای مثبت بدهند، به این ترتیب نه درگیری زیادی با اردوهای گلخانهای کیروش دارند، نه دعوای مربی ریزه اسپور با تیم ملی آنها را میآزارد، نه فشار آنهمه بازی را به خود می بینند البته شاید اگر انفجارهای فرودگاه آتاتورک به جای دیشب دو شب قبل صورت می گرفت همه این معادلات وسط امنیت جانی به هم میریخت و این دو بازیکن در ایران و پرسپولیس میماندند.
جنگ برانکو و کی روش اولین قربانیان را گرفت و اگر برای استقلال چند ماه طول کشید تا صادقی، تیموریان، نکونام و بیک زاده با مربی سرشاخ شوند و بروند، برای پرسپولیس همین ابتدا جدایی ها آغاز شد.
چهار سال قبل استقلال ۷ ملی پوش در سال منتهی به جام جهانی خرید. ملی پوشان از میلاد میداوودی بودند تا جباری و تیموریان و نکونام و... . هر هفت ملی پوش در آن سال مدام بین تیم ملی و استقلال چرخیدند. آنها باید در لیگ برتر، در جام حذفی، در لیگ قهرمانان آسیا، در اردوهای تیم ملی و بازیهای رسمی و سنگین و تحت فشار تیم ملی مقابل قطر، ازبکستان، کره جنوبی و ... به میدان میرفتند و مدام در سفر بودند.
محاسبه عددی سفرهای این بازیکنان در آن سال خودش یکی از بزرگترین خستگیهای ممکن را به بدن بازیکنان وارد میکند و مدام فیزیولوژی بدنی آنها را تخریب میکند. این البته همه مشکلات نبود، ماجرا به جایی کشید که این بازیکنان تحت فشار افت کردند و به این ترتیب با امیر قلعه نویی درگیر شدند.
بازیکنان استقلال آن سال با بوقچیها روی سکو و در زمین هم درگیر شدند و این درگیریها ادامه پیدا کرد تا جایی که یکی دو نفر از ملیپوشان از استقلال رفتند و دیگران هم تحت فشار شدید هم در استقلال و هم در تیم ملی جای خود را از دست دادند.
طارمی و رضائیان هم این روزها همان مسیر را پیش روی خود میدیدند به ویژه آنکه کیروش و برانکو با هم درگیر شدند و به این ترتیب همه چیز به هم ریخت. در واقع بازی را که برانکو شروع کرد نمایی بود از درگیریهایی که پیش از این چهار سال قبل قلعه نویی با کیروش راه انداخت و البته بازیکنان آن وسط قربانی شدند.
مطمئنا این دو ملیپوش هم وقتی دیدهاند حتی برای تست پزشکی ساده اول فصل نمیدانند باید کجا بروند و اصلا بروند یا نروند، تصمیم گرفتند به اولین پیشنهاد رای مثبت بدهند، به این ترتیب نه درگیری زیادی با اردوهای گلخانهای کیروش دارند، نه دعوای مربی ریزه اسپور با تیم ملی آنها را میآزارد، نه فشار آنهمه بازی را به خود می بینند البته شاید اگر انفجارهای فرودگاه آتاتورک به جای دیشب دو شب قبل صورت می گرفت همه این معادلات وسط امنیت جانی به هم میریخت و این دو بازیکن در ایران و پرسپولیس میماندند.
جنگ برانکو و کی روش اولین قربانیان را گرفت و اگر برای استقلال چند ماه طول کشید تا صادقی، تیموریان، نکونام و بیک زاده با مربی سرشاخ شوند و بروند، برای پرسپولیس همین ابتدا جدایی ها آغاز شد.
چه فاجعه کبرایی!!!