.svg)
پرسپولیس پرستاره ناقص!
پارسینه: پرسپولیس فصل گذشته تیم کامل و یکدستی داشت و تنها خلا این تیم در فاز دفاعی و درون دروازه بود. به همین دلیل بعد از جذب بیرانوند و جلال حسینی، گفته می‌شد که این تیم اگر در فصل نقل وانتقالات بازنده باشد هم چیز زیادی را از دست نداده است
گزارش - تحریریه پارسینه | پرسپولیس فصل گذشته تیم کامل و یکدستی داشت و تنها خلا این تیم در فاز دفاعی و درون دروازه بود. به همین دلیل بعد از جذب بیرانوند و جلال حسینی، گفته می‌شد که این تیم اگر در فصل نقل وانتقالات بازنده باشد هم چیز زیادی را از دست نداده است. چون این تیم نیازی به تغییر خاصی در ترکیبش ندارد. این گزاره تا زمانی درست بود که مهدی طارمی و رامین رضاییان از این تیم جدا نشده بودند. بعد از جدایی این دو بازیکن که فصل گذشته وزنه بزرگی برای تیم محسوب می‌شدند، به نظر می‌رسد دیگر باخت پرسپولیس در فصل نقل وانتقالات خیلی بدون ضرر نخواهد بود.
با وجود اهمیت جای خالی رضاییان و طارمی در ترکیب پرسپولیس، بررسی تیم فعلی بدون آن‌ها هم نکات مثبتی دارد. نکاتی مثبت در فاز دفاعی. پرسپولیس دو تغییر اساسی در ترکیب اصلی داشته است. حسین ماهینی به جای رضاییان و وحید امیری (و هر مهاجم تازه‌واردی) به جای طارمی. ماهینی در فاز حمله به سطح رضاییان نخواهد رسید اما مطمئنا در فاز دفاع بازیکن مطمئن‌تری است. گاف‌های جناح راست روی گل‌های دریافتی که بیشتر اوایل فصل شاهد آن بودیم، با حضور حسین ماهینی به حداقل خواهد رسید. در خط حمله هم پرسپولیس حتی اگر هر کدام از مهاجمانی را که مدنظر داشت جذب می‌کرد نمی‌توانست جای خالی طارمی را پر کند. طارمی بازیکنی بی‌جانشین است. هیچ مهاجمی را در میان بازیکنان داخلی حتی در سطح ملی نمی‌توان پیدا کرد که به اندازه طارمی موقعیت بدست بیاورد. پس این که قرار است وحید امیری به جای او قرار بگیرد یا سردار آزمون خیلی تفاوتی نمی‌کند. پرسپولیس به اندازه فصل گذشته در محوطه جریمه حریفان صاحب موقعیت نخواهد شد. اما می شود به این نکته مثبت هم رسید که شاید پرسپولیس به اندازه سال پیش موقعیت بدست نیاورد، اما وحید امیری هم مهاجمی نشان داده که قدر موقعیت‌های بدست آمده را خوب می‌داند و پرسپولیس به اندازه فصل گذشته هم موقعیت از دست نخواهد داد.
با این حساب امسال پرسپولیس نسبت به فصل گذشته در فاز دفاعی انسجام بیشتر و بهتر دارد و در فاز هجومی هم اقتصادی تر بازی کرد.اتفاقی که به نظر نمی‌رسد خیلی هم بد باشد. این روزها دفاع خوب و گل خورده کمتر ارزشمندتر از خط حمله خوب و گل‌زده بیشتر است. شاید این اتفاق بیشتر از فصل گذشته در راه رسیدن به قهرمانی به پرسپولیس کمک کند.
با وجود اهمیت جای خالی رضاییان و طارمی در ترکیب پرسپولیس، بررسی تیم فعلی بدون آن‌ها هم نکات مثبتی دارد. نکاتی مثبت در فاز دفاعی. پرسپولیس دو تغییر اساسی در ترکیب اصلی داشته است. حسین ماهینی به جای رضاییان و وحید امیری (و هر مهاجم تازه‌واردی) به جای طارمی. ماهینی در فاز حمله به سطح رضاییان نخواهد رسید اما مطمئنا در فاز دفاع بازیکن مطمئن‌تری است. گاف‌های جناح راست روی گل‌های دریافتی که بیشتر اوایل فصل شاهد آن بودیم، با حضور حسین ماهینی به حداقل خواهد رسید. در خط حمله هم پرسپولیس حتی اگر هر کدام از مهاجمانی را که مدنظر داشت جذب می‌کرد نمی‌توانست جای خالی طارمی را پر کند. طارمی بازیکنی بی‌جانشین است. هیچ مهاجمی را در میان بازیکنان داخلی حتی در سطح ملی نمی‌توان پیدا کرد که به اندازه طارمی موقعیت بدست بیاورد. پس این که قرار است وحید امیری به جای او قرار بگیرد یا سردار آزمون خیلی تفاوتی نمی‌کند. پرسپولیس به اندازه فصل گذشته در محوطه جریمه حریفان صاحب موقعیت نخواهد شد. اما می شود به این نکته مثبت هم رسید که شاید پرسپولیس به اندازه سال پیش موقعیت بدست نیاورد، اما وحید امیری هم مهاجمی نشان داده که قدر موقعیت‌های بدست آمده را خوب می‌داند و پرسپولیس به اندازه فصل گذشته هم موقعیت از دست نخواهد داد.
با این حساب امسال پرسپولیس نسبت به فصل گذشته در فاز دفاعی انسجام بیشتر و بهتر دارد و در فاز هجومی هم اقتصادی تر بازی کرد.اتفاقی که به نظر نمی‌رسد خیلی هم بد باشد. این روزها دفاع خوب و گل خورده کمتر ارزشمندتر از خط حمله خوب و گل‌زده بیشتر است. شاید این اتفاق بیشتر از فصل گذشته در راه رسیدن به قهرمانی به پرسپولیس کمک کند.
ارسال نظر