گزینههای روی میز رئیسجمهور در حوزه فرهنگ
پارسینه: حساسیت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از طرفی و سوابق پر افت و خیز آن حتی در دولتهای پیشین نشان میدهد كه مخالفان دولت به ویژه آنها كه چندان در قید و بند رعایت یا عدم رعایت برخی از شئون مذهبی نیستند، روی تحریك و تهییج احساسات واقعی متدینین سرمایهگذاری سیاسی میكنند و از این طریق دولتها را در تنگنای اجتماعی و سیاسی قرار میدهند.
اما چنین پروژههای نخنما و مسبوق به سابقه از پیش هم قابل پیشبینی بود. مهم عكسالعمل دولت و شخص رئیسجمهور است كه اگر بهدرستی انجام شود ناكامی مخالفان را در بر خواهد داشت و اگر با ضعف، سستی، انفعال و ترس همراه شاهد گامهای بعدی و بلندتر مخالفان خواهیم بود. در موضوع تهاجم گسترده به دولت از ناحیه مسائل فرهنگی بد نیست به آسیبشناسی تحركات و دفاعها و مقاومتهای جسته و گریخته دولت بپردازیم و روشنسازیم كه تیم ریاستجمهوری تا چه حد در این وادی موفق بوده است.
متاسفانه یارگیریهای دولت از استحكام و شناخت دقیق و سرعت و مانور بالا برخوردار نیست تا پروژههای مخالفان را با شكست مواجه سازد. دولتی با این حجم از فشارها بیش از معمول نیازمند استفاده از چهرهها و شخصیتهای قوی، با اراده، با انگیزه و جسور و با تجربه است تا هنگام حادثه نه تنها میدان را خالی نكنند كه خود مستقلا جلوی امواج سهمگین فشار بایستند و ماموریتهای اصلی دولت را با خلأ مواجه نسازند. عقبنشینی دولتیان از اجرای قوانین و انفعال در برابر برداشتهای شخصی و جناحی ممكن است در ابتدا آرامشساز جلوه كند ولی قطعا به زودی با برنامههای گستردهتر و تشنجی به مراتب بالاتر روبهرو خواهد شد. چنانچه اگر كنسرتی لغو شد به سرعت لغو كنسرتها طلب میشود و اگر استعفا به مدیری تحمیل شد، با شتاب نوبت درخواست عزل وزیر خواهد رسید و باز هم پیش خواهند رفت تا دولت را از حیز انتفاع فرو اندازند و از او فقط تدارك برنامههایشان را بخواهند!
این انتقاد به دولت وارد است كه دلسوزی و نصایح دوستان خود را یا اصلا نمیشنود یا در آنها به تامل نمینشیند. مردم با آگاهی و دلسوزی و موقعشناسی با همه محدودیتها مجلس پیشین را تعدیل كردند و جماعتی را به مجلس فرستادند تا حامی دولت باشند ولی دولت محترم كمتر از ظرفیت بالای مجلس و نمایندگان سود میبرد و به تعبیری دولتیان غایب اصلی در صحن مجلس هستند.
دیده نشده است كه هنگام حادثه از سوی دولت پیام استمداد به مجلس فرستاده شود، چنانچه هماهنگی میان این دو یك عنصر فراموش شده در فضای سیاسی كشور است. پیشنهاد بنده به عنوان نماینده مردم به دولت این است كه با تمام توان از وزیر خود در حوزه فرهنگ دفاع و حمایت كند و اگر خود وی از ادامه راه معذور است فردی به این كار مهم و حساس گماشته شود كه با شخصیتی مستحكم و با اراده نه تنها زاویهای برای رخنه در كار دولت ایجاد نكند كه خود در كمال آرامش و خونسردی به مصاف با مشكلات رود و مخالفان را خلع سلاح و به انفعال فرو برد.
در میان مدیران با تجربه كشور چنین شخصیتهایی كم نیستند كسانی كه نشان دادهاند دارای شخصیتی مستحكم و مستقل و با اراده هستند و حداقل وزارتخانه خویش را از گزند سستی و آسیب نگه میدارند.
در واقع اگر دولت به هر دلیل مجاب به تغییر وزیر محترم و خوشفكر و متدین ارشاد است تنها در صورتی از چنین تغییری بوی عقبنشینی استشمام نمیشود كه انتخاب جدید آقای روحانی پیامدار اقتدار فرهنگی و ایستادگی بر اجرای قوانین و پرهیز از انفعال باشد و به هیچ روی رنگ عدول از معیارهای مصوب و وعدههای آقای رئیسجمهور را نداشته باشد. در این مهم قطعاً قاطبه نمایندگان مردم كه بر اساس اصلاح امور و ایجاد امید و گشایش مثبت در فضای كشور از مردم رای گرفتهاند پشتیبان دولت خواهند بود.
ارسال نظر