.svg)
روایتی از نهمین جلسه پر التهاب شورای شهر تهران
پارسینه: شرق نوشت: التهاب شورای شهر تهران در ادامه موضوع گزارش سازمان بازرسی از واگذاری املاک شهرداری تهران وارد هفته نهم شد و هر هفته تعداد دیگری از اعضای شورا، در دفاع از شهرداری برمی‌آیند.
آنچه در هفته‌های گذشته در پیگیری و شفاف‌سازی عملکرد شهرداری تهران در موضوع واگذاری‌ها و به‌خصوص نقش شورا در این مجوزها از شورای شهر تهران انتظار می‌رفت، اتفاق نیفتاد و درعین‌حال رفتارها و واکنش‌هایی متفاوت را شاهد بودیم. شورای شهر تهران که گفته می‌شود پنج عضو فعلی‌اش اسمشان در فهرست واگذاری املاک شهرداری اعلام‌شده از سوي سازمان بازرسی وجود دارد، هیچ‌گاه اصل واگذاری این املاک را رد نکرده‌اند و فقط پای خودشان را از این موضوع کنار کشیده‌اند.
چهار عضو از پنج عضوی که نامشان در فهرست بود (به‌جز هادی ساعی) شکایتی شخصی از سایت و سایت‌های منتشر‌کننده اسامی کردند و تا امروز درباره اینکه شهردار تهران با کدام مجوز شورا چند هزار میلیارد از املاک شهرداری تهران را با تخفیف و تقسیط خاص به افراد خاص و مدیران ارشدش داده، صحبت نکرده‌اند.
در هفته‌های گذشته اعضای اصولگرای شورای شهر تهران تمام هم‌وغمشان را گذاشتند تا درباره این پرونده املاک و البته همکاران اصولگرای خودشان دفاعی همه‌جانبه داشته باشند اما در میانه حرکت نه‌چندان مؤثر و کاربردی و البته بی‌خطر اصلاح‌طلبان تاکنون نتوانسته‌اند از پس همکار اصولگرای خودشان بربیایند.
اصولگرایان شورا که معمولا در جلسات ميكروفون روشن و اجازه صحبت‌کردن در مواقع خاص را هم دارند، در دو ماه گذشته بارها به رحمت‌اله حافظی، یکی از منتقدان جدی عملکرد شهرداری تهران درباره واگذاری املاک به افراد خاص حمله کرده و به او اتهامات مختلفی را زده‌اند.
در جدیدترین اتفاق هم روز گذشته محسن پیرهادی، عضو هیأت‌رئیسه شورا و احمد دنیامالی با عصبانیت و بیانی تند، در بخشی از صحبت خود حافظی را مخاطب صحبت‌هایشان قرار دادند.
در ابتدای جلسه دیروز حافظی در تذکری توضیحات خود را نسبت به اظهارات تند همکارانش در روزهای قبل مطرح کرد و گفت: «بالاخره توپخانه وکلای محترم شهردار در شورای شهر خاموش شد، کسانی که نه‌تنها از روی گزارش صورت‌های مالی تلفیقی سال ۰۱ با چشمان بسته عبور کردند، بلکه یادآوری برخی از مندرجات این گزارش، فریاد آنها را به آسمان بلند می‌کند. شما به‌خوبی می‌دانید که بنده قریب به ۴۱ سال در نظام سلامت آموزش دیده و خدمت کرده‌ام و به‌همین‌دلیل و با توجه به ضرورت انجام پروژه‌های مرتبط با سلامت مردم، ذکر نامی از بیمارستان پروفسور سمیعی نداشتم و انجام پروژه را زیر سؤال نبرده‌ام. من فقط گزارش حسابرس را منعکس کردم. مشکل اصلی ما بی‌نظمی‌ها و نابسامانی‌های اداری و مالی شهرداری است، نه ساخت بیمارستان. همان‌گونه که در گزارش صورت‌های مالی تلفیقی سال ۰۱ مشاهده می‌شود، بابت واگذاری اراضی به خیریه امام رضا(ع) هیچ‌گونه ثبتی در دفاتر مالی شهرداری به عمل نیامده است. قیمت زمین واگذارشده نیاز به بررسی کارشناسی مجدد دارد تا مشخص شود زمین مذکور، به چند درصد از قیمت واقعی به این خیریه واگذار شده است. در حالی از منابع شهر تهران حدود ۷۱ میلیارد تومان تاکنون به این پروژه تزریق شده که هیچ تفاهم‌نامه‌ای تا این تاریخ بین شهرداری و متولیان پروژه مبادله نشده است».
او در بخش دیگری از توضیحات خود گفت: «از سال ۰۲ منابعی برای این پروژه در بودجه شهرداری مصوب شده درحالی‌که فعالیت‌های مالی آن برای ما نمایندگان مردم در شورای شهر تا این تاریخ غیرشفاف بوده و سهم مردم از این ثروت عمومی نامشخص است؛ ازسوی‌دیگر ابهاماتی در خصوص فعالیت‌های این خیریه وجود دارد که پیش‌از‌این نیز از سوي برخی اعضا و در صحن شورا مطرح شده ولی گزارش مکتوب و مستند از سوي متولیان ارائه نشده است. در بودجه سال جاری نیز ۴۶ میلیارد تومان برای این پروژه پیش‌بینی شده و پرداخت آن منوط شده به اصلاح اساسنامه این خیریه و تعیین سهم شهرداری از این پروژه که با وجود گذشت هفت ماه از سال تاکنون این اقدام رخ نداده و ازسوی‌دیگر مقرر شده یکی از اعضاي شورای شهر از جایگاه حقوقی خود، به عنوان عضو هیأت‌مدیره خیریه معرفی شود که تا این تاریخ به‌واسطه تعلل هیأت‌رئیسه شورا، این انتخاب و معرفی، عملیاتی نشده است».
او گفت: «چرا سرکار خانم آباد و سرکار خانم مشیر از جایگاه حقیقی خودشان عضو هیأت‌امناي این خیریه هستند تا شائبه رانت حضور این افراد در پرداخت‌های صورت‌گرفته به این خیریه ایجاد شود؟ این عضو اصولگرای شورا در ادامه به تحلیل محسن پیرهادی از خودش که در اینستاگرام منتشر شده بود، بدون ذکر نام اشاره کرد و گفت: «یکی از اعضاي شورا، حافظی را متهم به ائتلاف نانوشته با اصلاح‌طلبان تندرو برای تخریب قالیباف كرده است؛ دوست عزیز، با این اوصاف همه خلایق باید با شما هم‌عقیده باشند وگرنه سیاسی برخورد می‌کنند یا به قول عضو دیگر شورا، مشکل شخصی با شهردار دارند یا برای دیده‌شدن این حرف‌ها را می‌زنند!».
او درعین‌حال تأکید کرد: «سنگرگرفتن پشت اسامی و شخصیت‌ها و مفاخری همچون پروفسور سمیعی و سایر بزرگان، همچنین لفاظی‌های بی‌مورد و هزینه‌کردن از اعتبار خانواده‌های شهدا و جانبازان به‌جای شفاف‌سازی واقعی، زیبنده مدعیان مدیریت جهادی نیست. در نهایت، قضاوت را به مردم و افکار عمومی واگذار می‌كنم».
پس از این تذکر بود که محسن پیرهادی، از جایگاه هیأت‌رئیسه بدون نوبت و در پاسخ گفت: «نباید با موضوع سلامت، سیاسی برخورد کنیم، چراکه اگر عینک بدبینی و سیاسی‌نگری را از چشم‌ها برنداریم، دیگر هیچ تونل، مترو، بیمارستان و... ساخته نمی‌شود و با یک شهر عقب‌مانده روبه‌رو خواهیم بود».
او در ادامه وارد فضای افشاگری علیه حافظی شد و به عملکرد حافظی در سال‌های ۹۰ - ۰۱ در سازمان تأمین اجتماعی اشاره کرد و گفت: «در این زمان شما مدیریت سازمان تأمین اجتماعی را برعهده داشتید و شاهد هستیم که هلدینگ این سازمان در کمتر از یک ماه چندین‌بار تغییر مدیریت داشت و حتی مدیرانی وجود داشتند که بالای ۴۱میلیون تومان در آن زمان حقوق می‌گرفتند».
پیرهادی در ادامه با لحنی متفاوت‌تر، گفت: «ما هم می‌توانیم با عینک بدبینی و سیاسی‌کاری کارنامه شما را نقد کنیم! می‌خواهید ما هم وارد این فاز شویم؟» او در ادامه گفت: «شما سه‌سال‌ونیم است که همه پروژه‌های شهری را با انگ فساد و تخریب آمیخته می‌کنید و این در حالی است که شهرداری تهران و مدیریت آن از نگاه دوست و دشمن و ایرانی و خارجی قابل تقدیر و موفقیت‌آمیز عنوان شده و این در شأن نماینده مردم نیست که پروژه‌ها را زیر سؤال ببرد».
این صحبت‌های بدون اجازه پیرهادی، با اعتراض محسن سرخو، مواجه شد و او در تذکری به چمران، رئیس شورا گفت: در آیین‌نامه تذکر عضو به عضو دیده نشده است و آقای پیرهادی نمی‌تواند این‌گونه جواب بدهد. چمران هم که قبل از تذکر سرخو تذکرش را زودتر به پیرهادی داده بود، صحبت‌های سرخو را تأیید کرد.
نفر بعدی که وقت گرفته بود تا در دفاع از شهرداری و خیریه امام رضا توضیحاتی را بدهد، معصومه آباد بود که خطاب به حافظی با لحنی ملایم‌تر، گفت: «من شک ندارم که آقای حافظی دغدغه سلامت دارند؛ اما برخی انتقادها درست نیست».
او در ادامه توضیحاتی درباره سابقه بیمارستان در حال ساخت خیریه امام رضا ارائه داد و گفت: «این ظلم است که نماینده مردم بگوید زمین به سازمانی داده شده که اساسنامه ندارد. من در سال اول این اساسنامه را به خانم دانشور نشان دادم و یکشنبه آن را به آقای انصاری ارائه دادم. من موافق شفاف‌سازی هستم تا جایی برای بحث‌های انحرافی باقی نماند. بحث پرداخت‌ها هم کاملا شفاف است و اتفاقا باید در این زمینه هم اگر شک و تردیدی وجود دارد دوستان ورود کنند».
در این فاصله حافظی برای ارائه توضیحات درخواست فرصت کرد تا پاسخ اتهاماتی که را پیرهادی درباره تأمین اجتماعی گفته بود، بدهد اما اجازه داده نمی‌شد و در این میان احمد دنیامالی، عضو دیگری که در این مدت به عنوان معاون سابق شهردار تهران فعالیت می‌کرد، بدون میکروفون و با صدای بلند رو به آباد گفت: «چرا این‌قدر با تعارف حرف می‌زنید! ایشان هرچه از دهانشان درمی‌آید به اعضا می‌گویند».
دنیامالی در ادامه خطاب به حافظی بازهم با عصبانیت گفت: «چند هفته است که ما را خائن یا هر چیز دیگری که می‌خواهید خطاب می‌کنيد، حالا که یک‌بار اسمتان را آورده‌اند ناراحت شده‌اید و می‌خواهید جواب بدهید!؟».
این اظهارات لحظاتی فضای شورا را ملتهب کرد و در این میان رحمت‌اله حافظی هم درخواست روشن‌شدن بلندگو و دادن جواب را داشت که مهدی چمران اجازه نداد. پس از این بود که اعضای شورا سراغ دستور جلسه رفتند.
چهار عضو از پنج عضوی که نامشان در فهرست بود (به‌جز هادی ساعی) شکایتی شخصی از سایت و سایت‌های منتشر‌کننده اسامی کردند و تا امروز درباره اینکه شهردار تهران با کدام مجوز شورا چند هزار میلیارد از املاک شهرداری تهران را با تخفیف و تقسیط خاص به افراد خاص و مدیران ارشدش داده، صحبت نکرده‌اند.
در هفته‌های گذشته اعضای اصولگرای شورای شهر تهران تمام هم‌وغمشان را گذاشتند تا درباره این پرونده املاک و البته همکاران اصولگرای خودشان دفاعی همه‌جانبه داشته باشند اما در میانه حرکت نه‌چندان مؤثر و کاربردی و البته بی‌خطر اصلاح‌طلبان تاکنون نتوانسته‌اند از پس همکار اصولگرای خودشان بربیایند.
اصولگرایان شورا که معمولا در جلسات ميكروفون روشن و اجازه صحبت‌کردن در مواقع خاص را هم دارند، در دو ماه گذشته بارها به رحمت‌اله حافظی، یکی از منتقدان جدی عملکرد شهرداری تهران درباره واگذاری املاک به افراد خاص حمله کرده و به او اتهامات مختلفی را زده‌اند.
در جدیدترین اتفاق هم روز گذشته محسن پیرهادی، عضو هیأت‌رئیسه شورا و احمد دنیامالی با عصبانیت و بیانی تند، در بخشی از صحبت خود حافظی را مخاطب صحبت‌هایشان قرار دادند.
در ابتدای جلسه دیروز حافظی در تذکری توضیحات خود را نسبت به اظهارات تند همکارانش در روزهای قبل مطرح کرد و گفت: «بالاخره توپخانه وکلای محترم شهردار در شورای شهر خاموش شد، کسانی که نه‌تنها از روی گزارش صورت‌های مالی تلفیقی سال ۰۱ با چشمان بسته عبور کردند، بلکه یادآوری برخی از مندرجات این گزارش، فریاد آنها را به آسمان بلند می‌کند. شما به‌خوبی می‌دانید که بنده قریب به ۴۱ سال در نظام سلامت آموزش دیده و خدمت کرده‌ام و به‌همین‌دلیل و با توجه به ضرورت انجام پروژه‌های مرتبط با سلامت مردم، ذکر نامی از بیمارستان پروفسور سمیعی نداشتم و انجام پروژه را زیر سؤال نبرده‌ام. من فقط گزارش حسابرس را منعکس کردم. مشکل اصلی ما بی‌نظمی‌ها و نابسامانی‌های اداری و مالی شهرداری است، نه ساخت بیمارستان. همان‌گونه که در گزارش صورت‌های مالی تلفیقی سال ۰۱ مشاهده می‌شود، بابت واگذاری اراضی به خیریه امام رضا(ع) هیچ‌گونه ثبتی در دفاتر مالی شهرداری به عمل نیامده است. قیمت زمین واگذارشده نیاز به بررسی کارشناسی مجدد دارد تا مشخص شود زمین مذکور، به چند درصد از قیمت واقعی به این خیریه واگذار شده است. در حالی از منابع شهر تهران حدود ۷۱ میلیارد تومان تاکنون به این پروژه تزریق شده که هیچ تفاهم‌نامه‌ای تا این تاریخ بین شهرداری و متولیان پروژه مبادله نشده است».
او در بخش دیگری از توضیحات خود گفت: «از سال ۰۲ منابعی برای این پروژه در بودجه شهرداری مصوب شده درحالی‌که فعالیت‌های مالی آن برای ما نمایندگان مردم در شورای شهر تا این تاریخ غیرشفاف بوده و سهم مردم از این ثروت عمومی نامشخص است؛ ازسوی‌دیگر ابهاماتی در خصوص فعالیت‌های این خیریه وجود دارد که پیش‌از‌این نیز از سوي برخی اعضا و در صحن شورا مطرح شده ولی گزارش مکتوب و مستند از سوي متولیان ارائه نشده است. در بودجه سال جاری نیز ۴۶ میلیارد تومان برای این پروژه پیش‌بینی شده و پرداخت آن منوط شده به اصلاح اساسنامه این خیریه و تعیین سهم شهرداری از این پروژه که با وجود گذشت هفت ماه از سال تاکنون این اقدام رخ نداده و ازسوی‌دیگر مقرر شده یکی از اعضاي شورای شهر از جایگاه حقوقی خود، به عنوان عضو هیأت‌مدیره خیریه معرفی شود که تا این تاریخ به‌واسطه تعلل هیأت‌رئیسه شورا، این انتخاب و معرفی، عملیاتی نشده است».
او گفت: «چرا سرکار خانم آباد و سرکار خانم مشیر از جایگاه حقیقی خودشان عضو هیأت‌امناي این خیریه هستند تا شائبه رانت حضور این افراد در پرداخت‌های صورت‌گرفته به این خیریه ایجاد شود؟ این عضو اصولگرای شورا در ادامه به تحلیل محسن پیرهادی از خودش که در اینستاگرام منتشر شده بود، بدون ذکر نام اشاره کرد و گفت: «یکی از اعضاي شورا، حافظی را متهم به ائتلاف نانوشته با اصلاح‌طلبان تندرو برای تخریب قالیباف كرده است؛ دوست عزیز، با این اوصاف همه خلایق باید با شما هم‌عقیده باشند وگرنه سیاسی برخورد می‌کنند یا به قول عضو دیگر شورا، مشکل شخصی با شهردار دارند یا برای دیده‌شدن این حرف‌ها را می‌زنند!».
او درعین‌حال تأکید کرد: «سنگرگرفتن پشت اسامی و شخصیت‌ها و مفاخری همچون پروفسور سمیعی و سایر بزرگان، همچنین لفاظی‌های بی‌مورد و هزینه‌کردن از اعتبار خانواده‌های شهدا و جانبازان به‌جای شفاف‌سازی واقعی، زیبنده مدعیان مدیریت جهادی نیست. در نهایت، قضاوت را به مردم و افکار عمومی واگذار می‌كنم».
پس از این تذکر بود که محسن پیرهادی، از جایگاه هیأت‌رئیسه بدون نوبت و در پاسخ گفت: «نباید با موضوع سلامت، سیاسی برخورد کنیم، چراکه اگر عینک بدبینی و سیاسی‌نگری را از چشم‌ها برنداریم، دیگر هیچ تونل، مترو، بیمارستان و... ساخته نمی‌شود و با یک شهر عقب‌مانده روبه‌رو خواهیم بود».
او در ادامه وارد فضای افشاگری علیه حافظی شد و به عملکرد حافظی در سال‌های ۹۰ - ۰۱ در سازمان تأمین اجتماعی اشاره کرد و گفت: «در این زمان شما مدیریت سازمان تأمین اجتماعی را برعهده داشتید و شاهد هستیم که هلدینگ این سازمان در کمتر از یک ماه چندین‌بار تغییر مدیریت داشت و حتی مدیرانی وجود داشتند که بالای ۴۱میلیون تومان در آن زمان حقوق می‌گرفتند».
پیرهادی در ادامه با لحنی متفاوت‌تر، گفت: «ما هم می‌توانیم با عینک بدبینی و سیاسی‌کاری کارنامه شما را نقد کنیم! می‌خواهید ما هم وارد این فاز شویم؟» او در ادامه گفت: «شما سه‌سال‌ونیم است که همه پروژه‌های شهری را با انگ فساد و تخریب آمیخته می‌کنید و این در حالی است که شهرداری تهران و مدیریت آن از نگاه دوست و دشمن و ایرانی و خارجی قابل تقدیر و موفقیت‌آمیز عنوان شده و این در شأن نماینده مردم نیست که پروژه‌ها را زیر سؤال ببرد».
این صحبت‌های بدون اجازه پیرهادی، با اعتراض محسن سرخو، مواجه شد و او در تذکری به چمران، رئیس شورا گفت: در آیین‌نامه تذکر عضو به عضو دیده نشده است و آقای پیرهادی نمی‌تواند این‌گونه جواب بدهد. چمران هم که قبل از تذکر سرخو تذکرش را زودتر به پیرهادی داده بود، صحبت‌های سرخو را تأیید کرد.
نفر بعدی که وقت گرفته بود تا در دفاع از شهرداری و خیریه امام رضا توضیحاتی را بدهد، معصومه آباد بود که خطاب به حافظی با لحنی ملایم‌تر، گفت: «من شک ندارم که آقای حافظی دغدغه سلامت دارند؛ اما برخی انتقادها درست نیست».
او در ادامه توضیحاتی درباره سابقه بیمارستان در حال ساخت خیریه امام رضا ارائه داد و گفت: «این ظلم است که نماینده مردم بگوید زمین به سازمانی داده شده که اساسنامه ندارد. من در سال اول این اساسنامه را به خانم دانشور نشان دادم و یکشنبه آن را به آقای انصاری ارائه دادم. من موافق شفاف‌سازی هستم تا جایی برای بحث‌های انحرافی باقی نماند. بحث پرداخت‌ها هم کاملا شفاف است و اتفاقا باید در این زمینه هم اگر شک و تردیدی وجود دارد دوستان ورود کنند».
در این فاصله حافظی برای ارائه توضیحات درخواست فرصت کرد تا پاسخ اتهاماتی که را پیرهادی درباره تأمین اجتماعی گفته بود، بدهد اما اجازه داده نمی‌شد و در این میان احمد دنیامالی، عضو دیگری که در این مدت به عنوان معاون سابق شهردار تهران فعالیت می‌کرد، بدون میکروفون و با صدای بلند رو به آباد گفت: «چرا این‌قدر با تعارف حرف می‌زنید! ایشان هرچه از دهانشان درمی‌آید به اعضا می‌گویند».
دنیامالی در ادامه خطاب به حافظی بازهم با عصبانیت گفت: «چند هفته است که ما را خائن یا هر چیز دیگری که می‌خواهید خطاب می‌کنيد، حالا که یک‌بار اسمتان را آورده‌اند ناراحت شده‌اید و می‌خواهید جواب بدهید!؟».
این اظهارات لحظاتی فضای شورا را ملتهب کرد و در این میان رحمت‌اله حافظی هم درخواست روشن‌شدن بلندگو و دادن جواب را داشت که مهدی چمران اجازه نداد. پس از این بود که اعضای شورا سراغ دستور جلسه رفتند.
ارسال نظر