سیگنال‌های معنی دار کرملین به کاخ سفید

وب سایت روزنامه تجاری "ار ب کا"، در تحلیلی به قلم واسیلی ژارکوف کارشناس سیاسی به بررسی برخی از این سیگنال های معنی دار کرملین پرداخته است.
به نوشته این تحلیلگر روس، یک رشته وقایع باعث مي‌شود در مورد تغییر لحن و لهجه رهبری روسيه در مورد سیاست خارجی آن نتیجه‌گیری شود. رئیس‌جمهور روسیه در نشست باشگاه مباحثه والدای چند نشانه برای شرکای غربی فرستاد.
اولاً پوتین می‌خواهد نشان بدهد که یک سیاستمدار معقول است و نه "تزار روسيه".
ثانیاً او اعلام نمود بخوبی درک می‌کند که آمریکا و متحدان آن به کرات از روسيه مقتدرتر هستند و صحبت از تجاوز روسيه نسبت به آنها "حتی مضحک است". اما در روابط روسيه و غرب فقط مي‌شود از تلاش طرف ضعیف برای حفظ استقلال و منافع ملی خود صحبت کرد.
پوتین اعلام نمود اجازه درگیری هسته‌ای نباید داده شود و در مورد حلب از بروز قربانیان انسانی ابراز تأسف کرد. اظهارات وی در این رابطه از اظهارات هر سیاستمدار دیگر در چنین مواردی تفاوت نداشت اما انتقاد وی از غرب و روند جهانی شدن از انتقاد محافل دانشگاهی خود غرب و ساندرس متحد کلینتون تفاوت ندارد.
در عین حال یک مشکل هست: وجهه بين‌المللي رئیس‌جمهور روسیه طی سال‌های گذشته متحمل لطمات سنگین شده و آن را نمی‌شود با اظهارات صرف احیا کرد. ثانیاً کشورهای غربی عادت دارند به سخنان کسی و حتی پوتین باور نکنند.
برای احیای روابط با غرب دیر یا زود باید در طراحی و اتخاذ تصمیم در سامانه سیاسی روسيه شفافیت بیشتری بکار گرفته شود. زمانی همین واقعیت گورباچف آخرین رهبر شوروی را به دموکراتیک ساختن زندگی سیاسی شوروی وادار کرد.